سس کچاپ

اولین دستور تهیه این سس در سال 1727 توسط خانمی به نام الیزابت اسمیت نوشته شد که در آن از سرکه، موسیر، شراب سفید، زنجبیل، جوز هندی، فلفل و پوست لیمو نیز استفاده کرده بود.

 پس از آن هزاران هزار دستور دیگر برای تهیه کچاپ معرفی شد. از آن زمان بود که در بسیاری از متون ادبی و دیگر کتاب‌ها نام این سس به میان آمد. البته گفته می‌شود که نام این سس را از یکی از گویش‌های چین برگرفته‌اند.

 

عکس سس کچاپ بهروز، تولید کننده انواع سس کچاپ

در دههٔ آغازین قرن ۱۹، به هر سسی که با سرکه تهیه می‌شد، سس کچاپ می‌گفتند. با گذشت سالیان متمادی، به تدریج سس کچاپ امروزی محبوبیت خود را بدست آورد و آنهم به این دلیل بود که مردمان آمریکا، علاقه خاصی به گوجه فرنگی داشتند. البته تا سال ۱۹۱۳م، در فرهنگ‌های لغت هنوز به جای گوجه فرنگی، قارچ ماده اصلی سس کچاپ محسوب می‌شد. فردی به نام هینز اولین کسی بود که سس کچاپ کارخانه‌ای را برای اولین بار در سال ۱۸۷۶ میلادی تولید نمود.

 قبل از هینز، سس‌های گوجه فرنگی کچاپ تولیدی آبکی و رقیق بودند. یکی از دلایل رقیق بودن سس‌ها استفاده از گوجه فرنگی‌های نارس برای تهیه سس بود و چون میزان پکتین موجود در این گوجه فرنگی‌ها کم بود، بنابراین سس‌ها رقیق می‌شدند. همچنین در تهیه این سس‌ها سرکه کمتری نسبت به سس‌های امروزی به کار می‌رفت. هینز عنوان کرد که با استفاده از گوجه فرنگی‌های رسیده، دیگر نیازی به بنزوات سدیم برای جلوگیری از فساد و تغییر طعم گوجه نیست. البته به خاطر داشته باشید که برخی کارشناسان عقیده دارند، همین حذف بنزوات سدیم از سس‌های کچاپ بود که سبب تغییرات اساسی در تهیهٔ این نوع سس و تولید سس‌هایی با طعم و مزهٔ امروزی شد.
 

عکس سس کچاپ بهروز، تولید کننده انواع سس کچاپ

انواع سس کچاپ:
قبل از "هاینز"، سس‌های کچاپ دو طعم داشت: تلخ و نمکی.
اما استفاده از گوجه فرنگی رسیده طعم دیگری را هم به انواع سس‌های کچاپ اضافه نمود: شور.
بعدها با استفادهٔ بیشتر از سرکه در تهیهٔ این نوع سس طعم ترش و تند هم به طعم‌های قبلی اضافه گردید.

زمانی که استفاده از بنزوات سدیم ممنوع شد، طعم شیرین هم ابداع شد. در قدیم سس کچاپ را از گوجه فرنگی‌های تازه‌ای که همان موقع برداشت شده بود تهیه می‌کردند. امروزه با استفاده از فناوری تبخیر در خلاء، از گوجه فرنگی خمیر غلیظی تهیه می‌کنند که نگهداری از این خمیر حتی در دمای اتاق هم امکان‌پذیر است و فاسد نمی‌شود. این امر به کارخانجات تولید سس گوجه فرنگی امکان می‌دهد که هر موقع سال که بخواهند، سس گوجه تهیه نمایند.

امروزه سس کچاپ و یا سس قرمز از گوجه فرنگی رسیده تهیه می‌شود. مواد اصلی تشکیل دهنده  گوجه فرنگی، سرکه، شکر، نمک، فلفل شیرین، میخک و دارچین می‌باشد. البته گاهی از پیاز، کرفس و ادویه‌های دیگر هم در تهیه سس کچاپ استفاده می‌کنند.

سس کچاپ را همیشه از گوجه فرنگی درست نمی‌کنند. در ابتدا این سس به نوعی سس اطلاق می‌شد که از قارچ یا ماهی که آن را داخل آب نمک گذاشته و با ادویه جات مزه دار نموده بودند تهیه می‌شد. برخی از موادی که برای تهیه این سس در قدیم به آن اضافه می‌کردند عبارت بودند از: ماهی کولی، صدف، خرچنگ، گردو، لوبیا قرمز، خیار، لیمو و انگور.

کچاپ خواص بسیار زیادی دارد، اما برخی از پژوهشگران معتقدند که به دلیل وجود نمک و شکر فراوان سایر ارزش های غذایی این محصول زیر سوال رفته و تحت الشعاع قرار می گیرند. همچنین سس کچاپ حاوی مقدار زیادی لیکوپین نیز می باشد که این ماده نوعی آنتی اکسیدان قوی به شمار می رود که از بروز برخی از سرطان ها جلوگیری بعمل می آورد. درصد بالای اثربخشی آن در آزمایش های علمی انجام شده بر روی برخی انواع سس های کچاپ ارگانیک به اثبات رسیده است. کچاپ های ارگانیک سه برابر انواع غیر ارگانیک خود حاوی لیکوپین هستند.

سس کچاپ اصولاً با سیب زمینی سرخ کرده، برگرها، و پیتزا و برخی از غذاهای موجود در فست فودها مورد استفاده قرار می گیرد و با انواع گوشت های بریانی و سرخ کرده نیز استفاده می شود. این سس معمولاً به عنوان مایه اصلی درست کردن سایر سس ها هم به شمار می رود.

نوشته شده توسط کارشناس دستور آشپزیِ سایت آشپزی ایرانین شف

 

ویدیو مرتبط :
سس کچاپ بهروز

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

طرز تهیه سس کچاپ

سس کچاپ بهروز، تولید کننده انواع سس های کچاپ

مواد لازم برای تهیه سس کچاپ: 

طرز تهیه سس کچاپ:
1) گوجه فرنگی را پوست کنید و پس از در آوردن قسمت های داخل، خرد کنید. پیاز را خرد کنید. دانه های فلفل دلمه ای را در بیاورید و خرد کنید. گوجه فرنگی، پیاز و فلفل دلمه ای را در ظرف مناسبی بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا نرم شود. مواد را در مخلوط کن ریخته و به صورت پوره در بیاورید.

 2) پوره را مجدد در ظرف برگردانید و به مدت حدود یک ساعت روی حرارت بالا قرار دهید تا پوره غلیظ شود و به نصف مقدار اولیه کاهش پیدا کند. در پارچه ای تمیز دانه های کرفس، دانه های خردل، فلفل شیرین و چوب دارچین را قرار داده و سر آن را ببندید و سپس در پوره قرار دهید. در این مرحله شکر و نمک را نیز به مواد اولیه اضافه کنید.

 3) بگذارید مواد روی حرارت کم در حالی که مرتب هم می زنید به مدت ۲۵ دقیقه بپزد. سپس سرکه سیب و پاپریکا را اضافه کنید و مرتب هم بزنید تا سس غلیظ شود. پارچه حاوی دانه های کرفس، خردل، فلفل شیرین و دارچین را از سس در آورید. برای استریل کردن شیشه سس، آن را در آب جوش قرار دهید تا داغ شود سپس سس را طوری بریزید که شیشه کاملا پر نشود و بین لبه شیشه و در جا باشد.

 4) سپس در آن را ببندید و به مدت ۱۰ دقیقه در آبی که به آرامی در حالت جوش است قرار دهید. پس از خنک شدن به آرامی در شیشه را فشار دهید. در صورتی که فرورفتگی در وسط آن ایجاد شد یعنی که درست وکیوم شده است در غیر این صورت شیشه را در یخچال قرار داده و فوری مصرف کنید. شیشه های خوب وکیوم شده را به مدت یک هفته در جای تاریک و خنک نگه دارید تا خوب جا بیفتد. این سس به مدت یک سال در مکان تاریک و خنک قابل نگهداری است. اما به محض باز شدن آن در یخچال قرار دهید.

 توضیح ضروری: می توانید یک لیوان شکر قهوه ای را با یک لیوان شکر سفید و یک و نیم قاشق غذاخوری عسل جایگزین کنید.

آیا میدانستید که:
• سس کچاپ به عنوان چاشنی همراه با انواع ساندویچ و غذاهای آماده، همچنین جهت افزودن طعم به انواع غذاهای گوشتی، سیب زمینی سرخ کرده استفاده می­گردد.

• سس کچاپ و یا سس قرمز نوعی سس است که معمولاً از گوجه فرنگی رسیده تهیه می‌شود. مواد اصلی تشکیل دهنده سس کچاپ امروزی، گوجه فرنگی، سرکه، شکر، نمک، فلفل شیرین، میخک و دارچین می‌باشد. البته گاهی از پیاز، کرفس و ادویه‌های دیگر هم در تهیه سس کچاپ استفاده می‌کنند.

• سس کچاپ را همیشه از گوجه فرنگی درست نمی‌کنند. در ابتدا سس کچاپ به نوعی سس اطلاق می‌شد که از قارچ یا ماهی که آن را داخل آب نمک گذاشته و با ادویه جات مزه دار نموده بودند تهیه می‌شد.

کالری سس کچاپ:
سس کچاپ هم یک سس کم کالری به حساب می آید چون هر ۱۰۰ گرم آن حدود ۱۰۰ کیلوکالری انرژی دارد.

آموزش تهیه سس کچاپ:
می توانید برای اطلاعات بیشتر و آموزش تهیه "محصولات" به سایت "IranianChef.com" سر بزنید.
 

 

نوشته شده توسط کارشناس دستور آشپزی سایت آشپزی ایرانین شف