ریزش مو

 

ریزش مو-به طور طبیعی روزانه 100 - 50 تار مو می‌ریزد و بیشتر از این غیر طبیعی محسوب می‌شود.ریزش‌مو به دونوع موضعی و منتشر تقسیم میشود.
 

ریزش موی منتشر:

علل این نوع ریزش مو عبارتند از :

*استرسهای فیزیولوژیک و فیزیکی: جراحی، خونریزیهای حاد و ناگهانی،  زایمان،  تصادفات و ....
*استرسهای روحی و افسردگی.

*اختلالات تغذیه‌ای و سوء تغذیه: فقر آهن یا روی،  رژیم سخت غذایی (به خصوص رژیمهایی که برای لاغری بدون نظرپزشک گرفته میشود) ،  غذای کم پروتئین،  تغذیه وریدی طولانی و نامناسب (کمبود اسید آمینه‌های ضروری)، کمبود گوگرد،سیستئین،متیونین،  اسیدپانتوتنیک که برای رشد مو لازم هستند، کمبود اسیدهای چرب ضروری.

*بیماری سیستمیک: تب بالا،  کم خونی،  کم کاری یا پر کاری تیروئید،  بیماری شدید سیستمیک مثل لوپوس،  کاهش وزن

*داروها:آنتی‌متابولیت‌ها، داروهای شیمی درمانی،رادیوتراپی، مسمومیت با آرسنیک و یا تالیوم،ضد التهاب‌ها،ضد تیروئید،ایندومتاسین،آلوپورینول،جنتامایسین،هپارین،وارفاین،  پروپرانولول،  لیتیم،  ویتامین A،  قرصهای ضدحاملگی و بعضی دارو‌های دیگر.

*فشار و کشش: تل،بیگودی،ماساژ و سشوار شایعترین علت کم پشتی موی سر در جوانان و میانسالان خصوصاً در جلوی سر می‌باشد.

  

 

ریزش موی موضعی :
* ریزش موی آندروژنیک که شامل دو نوع طرح مردانه و طرح زنانه می‌باشد.
* ریزش موی آره‌آتا یا منطقه‌ای
*ریزش موی تریکوتریلومانیا
* ریزش مو ناشی ازعفونتهای قارچی،  باکتریایی و ویروسی پوست.
* ریزش مو ناشی از بیماریهای پوستی مانند لوپوس دیسکوئید،  لیکن پلان فولیکولر و بدخیمی‌های پوستی
* ریزش موی سیکاتریسیل مانند سوختگی

ریزش موی آندروژنیک طرح مردانه
ریزش موی مردانه شایعترین فرم ریزش مو است و در مردان مستعد از نظر ژنتیکی ایجاد می‌شود. ریزش موی آندروژنیک در مردان 20 تا 30 سالگی به صورت ریزش تدریجی مو عمدتاً در نواحی ورتکس (کله سر) و پیشانی- گیجگاهی آغاز می‌شود. طاسی در مردان بیماری نیست،  بلکه پاسخ فیزیولوژیک ایجاد شده بوسیله هورمونهای آندروژنی در افراد مستعد از نظر ژنتیکی است.

در 46% مردان بین 50-20 سال طاسی در مناطق پیشانی و گیجگاهی اتفاق می‌افتد. فرورفتگی مثلثی شکل پیشانی- گیجگاهی بطور طبیعی در اغلب مردان جوان و زنان پس از بلوغ رخ می‌دهد. اولین نشانه‌های طاسی افزایش فرورفتگی پیشانی- گیجگاهی همراه فرورفتگی وسط پیشانی است. نتیجه آن ریزش مو در ناحیه گرد روی سر می‌باشد.

ریزش موی آندروژنیک طرح زنانه
ریزش موی منتشر،  پیشرونده و مزمن در زنان پس از سن 20 تا 30 سالگی مکرراً یک شکایت مطرح شده است. این زنان معمولاً دوره قاعدگی طبیعی دارند و هیچ اختلالی در معاینه ایشان بدست نمی‌آید. بررسیها نشان داده‌اند که در بعضی از اینها سطح سرمی هورمون دهیدرو - اپی آندروسترون سولفات DHEA-S که نوعی هورمون آندروژنی آدرنال است، بالاست. به همین علت ریزش موی آندروژنیک آدرنال هم می‌گویند. اغلب زنان مبتلا به ریزش موی منتشر دچار کاهش تدریجی مو در قسمت مرکزی اسکالپ (رویشگاه موی سر) با حفظ خط رویش طبیعی بدون فرورفتگی پیشانی- گیجگاهی می‌گردند.

ریزش موی آره‌آتا یا منطقه‌ای
از شایعترین علل ریزش مو است، ریزش ناگهانی و بدون علامت مو در یک یا چند ناحیه کاملا مشخص و معمولا گرد که اغلب در سن زیر 40 سال دیده می‌شود. ساقه مو در این بیماری به خوبی شکل نگرفته و در هنگام رسیدن به سطح می‌شکند. رشد دوباره مو در عرض 1 تا 3 ماه شروع می‌شود. ضایعه اغلب منفرد و کوچک است،  ولی ممکن است متعدد یا بزرگ باشد و یا تمام سر و سراسر بدن را گرفتار کند.

ریزش موی تریکوتیلومانیا
یکی دیگر از دلایل ریزش مو،کندن مو با دستکاری که به صورت تیک یا عادت آگاهانه یا ناآگاهانه و بیشتر در کودکان،  افراد سنین بلوغ و زنان دیده می‌شود. نسبت زن به مرد 2.5 به 1 است. محل مورد علاقه منطقه پیشانی- گیجگاهی است. ناحیه مبتلا حدود نامنظم و زاویه‌دار دارد و تراکم مو عموما کم شده است.شیوع ریزش موی تریکوتیلومانیا در اختلالات اضطرابی و افسردگی و همچنین اختلالات وسواسی بیشتر است.

 

نحوه تشخیص ریزش مو و آزمایش های تایید ریزش مو:
تست کشیدن مو: برای تایید ریزش غیر طبیعی مو و بررسی شدت آن حدود 100-50 تار مو را با انگشتان گرفته ملایم بکشید. در حالت طبیعی 5-4 تار مو کنده می‌شود. اگر بیشتر کنده شود ریزش مو غیر طبیعی است.

تست تریکوگرام: روش دقیق برای بررسی نوع ریزش مو بررسی ریشه 100- 50 تار مو زیر میکروسکوپ می‌باشد.

بررسی آزمایشگاهی ریزش مو
در بیماری که با ریزش موی منتشر مراجعه کند، بر اساس شرح حال و سابقه،  اگر مشکوک به بیماری زمینه‌‌‌‌‌‌ای باشد آزمایشات از نظر کم خونی،  مشکلات تیروئید و ... انجام می‌شود. و بر اساس بقیه انواع ریزش مو آزمایشات تاییدی آنها انجام می‌شود.

پیشگیری از ریزش مو
ریزش مو-در مورد پیشگیری از ریزش مو باید یادآورشد که بعضی از ریزش موها که ارث در آنها تاثیر زیادی دارد، از جمله طاسی مردانه،  با هیچ روشی نمی‌توانیم جلوی ریزش مو را بطور کامل بگیریم. فقط می‌توانیم با رعایت نکات زیر پیشرفت ریزش مو را کند کنیم. کارهایی که برای پیشگیری از ریزش مو می‌توانیم انجام دهیم عبارتند از:

* رعایت نکات بهداشتی مو،  جلوگیری از چرب شدن زیاد مو،  شستشوی صحیح مو و استفاده از شامپوهای ملایم.

* برطرف کردن عوامل تشدید کننده ریزش مو مثل افسردگی و استرسهای روحی که تاثیر زیادی در ریزش مو دارد و یا کم خونی و ...

* رعایت نکات تغذیه‌ای، کاهش نمک مصرفی، ‌ حذف یا محدود کردن مصرف اسید چرب اشباع،  کاهش مصرف آجیل،  شکلات،  غذاهای سرخ کردنی و پرادویه و مصرف فراوان آب،  سبزی و میوه تازه می‌تواند در جلوگیری از سفید شدن مو و ریزش مو مفید باشد.

* پرهیز از مصرف بی رویه نمک و شیرینی،مصرف میوه‌جات و سبزیجات و پرهیز از رژیم غذایی سخت، چاقی

درمان ریزش مو
درمان ریزش مو-درمان ریزش مو بر اساس علت آن می‌باشد برای مثال استفاده از مینوکسیدیل وفیناستراید در ریزش موی مردان،  در ریزش موی تریکوتیلوماینا درمان اختلالات روانی، در صورت وجود علل زمینه‌ای،  باید برطرف شود. یکسری درمان کلی هم بصورت تجربی در همه موارد استفاده می‌شود از جمله قرص ویتامین ب- کمپلکس و قرصهای آهن و هماتینیک و قرص های سولفات روی.

 
برای جلوگیری از ریزش مو چه باید خورد ؟
جلوگیری از ریزش مو-اهمیت رژیم غذایی را در حفظ سلامتی بدن به خصوص مو  را نمی توان نادیده گرفت. شایع ترین دلیل ریزش مو در زنان  کمبودهای غذایی است، زیرا معمولاً برای کاهش وزن خود رژیم های غیر اصولی  را به کار می برند که نتیجه ی آن بروز این مشکل است. همچنین کسانی که مواد غذایی حیوانی مصرف نمی کنند و به اصطلاح گیاهخوار هستند، به دلیل عدم اطلاع کافی در زمینه چگونگی مصرف غذاهای گیاهی، دچار کمبود پروتئین ، روی، آهن، اسیدهای آمینه ی ضروری، ویتامین های گروه B و ... می گردند.

در زیر منابع برخی از عناصر مهم و موثر در سلامت مو ذکر شده است :

نقش پروتئین در جلوگیری از ریزش مو:
اساس و پایه ی نیاز بافت های بدن مانند مو، ناخن ، پوست  و ... می باشد و در موادی مانند انواع گوشت ( مرغ ، ماهی  و گوشت قرمز  ) ، تخم مرغ  ، لبنیات و حبوبات به میزان فراوان وجود دارد. در مواد نشاسته ای مثل نان  ، برنج ، ماکارونی و سبزی ها  نیز به مقدار کمی وجود دارد.
اسیدهای آمینه اجزای تشکیل دهنده پروتئین ها هستند که در مواد ذکر شده در بالا وجود دارند.

 
 کلسیم و منیزیم:
گروه شیر و  لبنیات  منابع غنی کلسیم و منیزیم  و نیز پروتئین هستند.
اگر فردی دچار عدم تحمل لاکتوز ( قند موجود در شیر ) باشد و از سایر مشتقات لبنیاتی نیز برای تامین نیازهای بدن خود استفاده نکند، باید به طور روزانه مکمل کلسیم  مصرف کند و مصرف سایر غذاهای غنی از پروتئین را نیز افزایش دهد.

نقش ویتامین های گروه B در درمان ریزش مو:
یکی از راههای درمان ریزش مو مصرف مواد مغذی حاوی ویتامین B زیاد است که در گروه ویتامین های B ، ویتامین B6 و بیوتین اهمیت خاصی دارند. بیوتین ویتامینی است که دربسیاری از محصولات آرایشی به عنوان مکمل بهبود دهنده وضعیت مو اضافه می شود، زیرا عارضه مشخص کمبود بیوتین، ریزش مو است. منابع غذایی غنی از ویتامین B6  و بیوتین را برایتان ذکرمی کنم. منابع غنی از B6 : جگر، موز ، دانه آفتابگردان، ماهی ، مرغ، جوانه گندم ، آلوی خشک ، گوشت ، غلات سبوس دار  ، مخمر و زرده تخم مرغ ( به ترتیب) و منابع غنی بیوتین : جگر و گوشت مرغ، جوانه گندم، سبوس گندم، تخم مرغ و بادام زمینی است .

آنتی اکسیدان ها

شامل ویتامین E  ، ویتامین C  ، بتاکاروتن ( پیش ساز ویتامین A  که در سیب زمینی شیرین، هویج  ، اسفناج پخته، کدو حلوایی ، طالبی  ، زرد آلو  ، کلم بروکلی ، گریپ فروت قرمز وجود دارد ) ، روی و سلنیوم می باشد. رژیم های غذایی نامناسب توام با سیگار کشیدن و آلودگی هوا باعث فعال شدن رادیکال های آزاد و به خطر افتادن سلامت فرد می شود. آنتی اکسیدان ها  مولکول هایی هستند که می توانند اثر رادیکال های آزاد را خنثی کنند. همچنین باعث ساخته شدن موی جدید و استحکام آن می شوند.

به هر حال رفتار تغذیه ای صحیح که همیشه مورد تاکید می باشد، میزان رشد و استحکام فولیکول مو را بهبود می بخشد.

طبق نظر کارشناسان تغذیه می توان گفت ویتامین ها به خصوص ویتامین های گروه B مانند بیوتین، اسید فولیک  ، پانتوتنیک اسید و برخی املاح مانند روی، آهن، گوگرد، سیلیس و مس اثرات مثبت زیادی بر روی مو دارند. آزمایش ها حاکی از آن است که مصرف بیوتین به صورت مکمل باعث تقویت و بهبود پوست به خصوص فولیکول های مو می شود.

در ضمن در مورد کاهش مصرف نمک و اثر آن در توقف ریزش مو نظریه هایی ارائه شده است، اما در صحت این نظریه ها تردید وجود دارد . ولی در هر حال کاهش مصرف نمک برای سلامت عمومی بدن مفید است.

 

همچنین مصرف مقداری مخمر همراه یک لیوان آب پرتقال  در صبح بسیار سودمند می باشد؛ زیرا مخمر منبع مناسبی از ویتامین های گروه B و املاح کمیاب ( املاحی که بدن به میزان خیلی کم به آن ها نیاز دارد) و اسیدهای آمینه است. به علاوه مصرف روغن ماهی و گردو که دارای اسیدهای چرب اُمگا- 3  و تخمه آفتابگردان که دارای اسیدهای چرب اُمگا-6 است ، مفید می باشد.

بررسی ها نشان می دهند که اسیدهای چرب اُمگا- 3  و اُمگا-6 با سلامت مو در ارتباط هستند؛ زیرا اغلب مردم وقتی منابع این نوع اسیدهای چرب را کمتر مصرف می کنند و یا اصلاً مصرف نمی کنند، دچار خشکی و شکنندگی مو ، خارش و شوره پوست سر و در نهایت ریزش مو  می شوند.

 

منابع اسیدهای چرب اُمگا-3 و اُمگا-6

اسیدهای چرب اُمگا-3  شامل آلفا- لینولنیک اسید و ایکوزا پنتانوئیک اسید (EPA) است در ماهی های آب سرد مانند ماهی سالمون و ساردین، روغن سویا و کانولا، جوانه گندم  ، روغن  گردو  ، روغن تخم کتان یا پنبه و روغن ماهی  یافت می شود.

اسیدهای چرب اُمگا-6 شامل اسید لینولئیک و اُمگا- لینولئیک اسید می باشد و در روغن های غیر اشباع گیاهی مانند روغن ذرت، روغن کانولا، روغن سویا، روغن بادام زمینی  و روغن آفتابگردان یافت می شوند.

 

 

 

ویدیو مرتبط :
کسی که در فاز ریزش مو است و موها کاملا" نریخته است می تواند مو بکارد

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

برای جلوگیری از ریزش مو چه باید خورد؟

ریزش مو یکی از مشکلاتی است که به جرات می توان گفت اکثر مردم دنیا با آن مواجه هستند. عوامل زیادی مانند عوامل محیطی، ژنتیکی، هورمونی ، برخی بیماری ها مانند اختلالات تیروئید ، آنمی ( کم خونی ) و نوع تغذیه در ریزش مو دخیل است.

اهمیت رژیم غذایی را در حفظ سلامتی بدن به خصوص مو ، نمی توان نادیده گرفت. تحقیقات اخیر ژاپنی ها بعد از جنگ جهانی دوم این امر را تایید می کند؛ چرا که استفاده از رژیم غذایی غربی ها به وسیله ی ژاپنی ها باعث اضافه وزن توام با ریزش مو در اکثر مردم شد.

شایع ترین دلیل ریزش مو در زنان کمبودهای غذایی است، زیرا معمولاً برای کاهش وزن خود رژیم های غیر اصولی را به کار می برند که نتیجه ی آن بروز این مشکل است. همچنین کسانی که مواد غذایی حیوانی مصرف نمی کنند و به اصطلاح گیاهخوار هستند، به دلیل عدم اطلاع کافی در زمینه چگونگی مصرف غذاهای گیاهی، دچار کمبود پروتئین ، روی ، آهن ، اسیدهای آمینه ی ضروری ، ویتامین های گروه B و ... می گردند.

 

در زیر منابع برخی از عناصر مهم و موثر در سلامت مو ذکر شده است :

پروتئین :

اساس و پایه ی نیاز بافت های بدن مانند مو، ناخن ، پوست و ... می باشد و در موادی مانند انواع گوشت ( مرغ ، ماهی و گوشت قرمز ) ، تخم مرغ ، لبنیات و حبوبات به میزان فراوان وجود دارد. در مواد نشاسته ای مثل نان ، برنج ، ماکارونی و سبزی ها نیز به مقدار کمی وجود دارد.اسیدهای آمینه اجزای تشکیل دهنده پروتئین ها هستند که در مواد ذکر شده در بالا وجود دارند.

 

کلسیم و منیزیم :

گروه شیر و لبنیات منابع غنی کلسیم و منیزیم و نیز پروتئین هستند. اگر فردی دچار عدم تحمل لاکتوز ( قند موجود در شیر ) باشد و از سایر مشتقات لبنیاتی نیز برای تامین نیازهای بدن خود استفاده نکند، باید به طور روزانه مکمل کلسیم مصرف کند و مصرف سایر غذاهای غنی از پروتئین را نیز افزایش دهد.

 

ویتامین های گروه B:

یکی از راههای درمان ریزش مو مصرف مواد مغذی حاوی ویتامین B زیاد است که در گروه ویتامین های B ، ویتامین B6 و بیوتین اهمیت خاصی دارند. بیوتین ویتامینی است که دربسیاری از محصولات آرایشی به عنوان مکمل بهبود دهنده وضعیت مو اضافه می شود، زیرا عارضه مشخص کمبود بیوتین، ریزش مو است. منابع غذایی غنی از ویتامین B6 و بیوتین را برایتان ذکرمی کنم. منابع غنی از B6 : جگر، موز ، دانه آفتابگردان، ماهی ، مرغ، جوانه گندم ، آلوی خشک ، گوشت ، غلات سبوس دار ، مخمر و زرده تخم مرغ ( به ترتیب) و منابع غنی بیوتین : جگر و گوشت مرغ، جوانه گندم، سبوس گندم، تخم مرغ و بادام زمینی است .

 

آنتی اکسیدان ها

شامل ویتامین E ، ویتامین C ، بتاکاروتن ( پیش ساز ویتامین A که در سیب زمینی شیرین، هویج ، اسفناج پخته، کدو حلوایی ، طالبی ، زرد آلو ، کلم بروکلی ، گریپ فروت قرمز وجود دارد ) ، روی و سلنیوم می باشد. رژیم های غذایی نامناسب توام با سیگار کشیدن و آلودگی هوا باعث فعال شدن رادیکال های آزاد و به خطر افتادن سلامت فرد می شود. آنتی اکسیدان ها مولکول هایی هستند که می توانند اثر رادیکال های آزاد را خنثی کنند. همچنین باعث ساخته شدن موی جدید و استحکام آن می شوند.به هر حال رفتار تغذیه ای صحیح که همیشه مورد تاکید می باشد، میزان رشد و استحکام فولیکول مو را بهبود می بخشد.

طبق نظر کارشناسان تغذیه می توان گفت ویتامین ها به خصوص ویتامین های گروه B مانند بیوتین، اسید فولیک ، پانتوتنیک اسید و برخی املاح مانند روی، آهن، گوگرد، سیلیس و مس اثرات مثبت زیادی بر روی مو دارند. آزمایش ها حاکی از آن است که مصرف بیوتین به صورت مکمل باعث تقویت و بهبود پوست به خصوص فولیکول های مو می شود.

در ضمن در مورد کاهش مصرف نمک و اثر آن در توقف ریزش مو نظریه هایی ارائه شده است، اما در صحت این نظریه ها تردید وجود دارد . ولی در هر حال کاهش مصرف نمک برای سلامت عمومی بدن مفید است.

دانشمندان ژاپنی بر اساس تحقیقات خود معتقدند که وجود چربی زیاد در رژیم غذایی مردان، مکانیسم طاسی را سرعت می بخشد. به این ترتیب که قسمتی از پوست سر آنزیمی به نام گاما- آلفا- رداکتاز تولید می کند. این آنزیم باعث تبدیل هورمون تستوسترون به دی هیدروتستوسترون (DHT) می شود که این ترکیب باعث ریزش مو می شود. غدد چربی مجاور هر فولیکول مو نیز این آنزیم را تولید می کنند. وجود چربی زیاد در غذا باعث تحریک غدد چربی و افزایش فعالیت این غدد برای تولید آنزیم نام برده می شود.

بهترین توصیه این است که غذاهای مفید و خوشمزه اما کم چرب مصرف نمایید. البته این عمل باعث رویش موی جدید نمی شود، اما می تواند از ریزش سایر موها جلوگیری کند. به طور کلی باعث سلامت جسم نیز می شود.

همچنین مصرف مقداری مخمر همراه یک لیوان آب پرتقال در صبح بسیار سودمند می باشد؛ زیرا مخمر منبع مناسبی از ویتامین های گروه B و املاح کمیاب ( املاحی که بدن به میزان خیلی کم به آن ها نیاز دارد) و اسیدهای آمینه است. به علاوه مصرف روغن ماهی و گردو که دارای اسیدهای چرب اُمگا- 3 و تخمه آفتابگردان که دارای اسیدهای چرب اُمگا-6 است ، مفید می باشد.

برخی از مردم برای تامین مواد مغذی مورد نیاز خود تمایل دارند از قرص و دارو استفاده کنند و کمتر سراغ مواد غذایی مفید می روند. متخصصان تغذیه معتقدند که تنها 10 تا 20 درصد از مواد مغذی این قرص ها جذب می شوند و هنوز عوامل ناشناخته ی زیادی در غذاها وجود دارد که هنوز به شکل شیمیایی در داروها ساخته نشده اند، در نتیجه قرص و دارو هرگز نمی تواند جانشین غذا شود و فقط در مواقع ضروری از مکمل های غذایی می توان استفاده کرد.

بررسی ها نشان می دهند که اسیدهای چرب اُمگا- 3 و اُمگا-6 با سلامت مو در ارتباط هستند؛ زیرا اغلب مردم وقتی منابع این نوع اسیدهای چرب را کمتر مصرف می کنند و یا اصلاً مصرف نمی کنند، دچار خشکی و شکنندگی مو ، خارش و شوره پوست سر و در نهایت ریزش مو می شوند.

 

منابع اسیدهای چرب اُمگا-3 و اُمگا-6

اسیدهای چرب اُمگا-3 شامل آلفا- لینولنیک اسید و ایکوزا پنتانوئیک اسید (EPA) است در ماهی های آب سرد مانند ماهی سالمون و ساردین، روغن سویا و کانولا، جوانه گندم ، روغن گردو ، روغن تخم کتان یا پنبه و روغن ماهی یافت می شود.

اسیدهای چرب اُمگا-6 شامل اسید لینولئیک و اُمگا- لینولئیک اسید می باشد و در روغن های غیر اشباع گیاهی مانند روغن ذرت، روغن کانولا، روغن سویا، روغن بادام زمینی و روغن آفتابگردان یافت می شوند.