سبک زندگی


2 دقیقه پیش

شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداری

بچه ها به سرعت بزرگ می‌شوند، زودتر از چیزی که فکرش را می‌کنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ...
2 دقیقه پیش

فیلم: تزیین اتاق کودک با گل‌های مقوایی

همین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ...

خطرناک ترین مدهای این روزها!


افی است سری به مراکز خرید بزنید. به بوتیک سوم نرسیده دست‌تان می‌آید چه چیزهایی جایشان را در دل بازار باز کرده‌اند. بازار هم که حکم کتاب راهنمای ما را دارد. در این مطلب با خطرناک‌های کمدتان آشنا می‌شوید. مراقب باشید!

مجله سیب سبز:  کافی است سری به مراکز خرید بزنید. به بوتیک سوم نرسیده دست‌تان می‌آید چه چیزهایی جایشان را در دل بازار باز کرده‌اند. بازار هم که حکم کتاب راهنمای ما را دارد. می‌گردیم و می‌گردیم تا بهترین اجناس را انتخاب کنیم. مثلا وقتی می‌بینیم کفش پاشنه بلند مد شده، سعی می‌کنیم زیباترین مدلش را در کمدمان جا بدهیم. اما تا به حال چندبار با خودمان فکر کرده‌ایم چیزهایی که اینطور روی دور می‌افتند، می‌توانند به ما آسیب هم بزنند؟  در این شماره با خطرناک‌های کمدتان آشنا می‌شوید. مراقب باشید!

خطرناک ترین مدهای این روزها

آقایان مراقب باشند

معمولا در طول روز چه چیزهایی نیاز دارید؟ (معمولا آقایان در برابر این سؤال لبخند می‌زنند و به پول و کارت اعتباری‌شان اشاره می‌کنند، البته در برابر فهرست بلندبالای خانم‌ها) این وسایل را کجا قرار می‌دهید؟ (با یک لبخند دیگر به کیف پولشان اشاره می‌کنند که برخلاف کیف خانم‌ها نهایتا به اندازه یک کف دست است) حالا نوبت به سؤال اساسی می‌رسد، این کیف را کجا قرار می‌دهید؟ جواب این سؤال معمولا شامل جیب جلوی پیراهن، جیب بغل شلوار و در اغلب موارد جیب عقب شلوار است. آنهایی که جوابشان گزینه سوم است همان‌هایی هستند که باید بیشتر از همه مراقب باشند.  شما در طول روز کیف پول را با خودتان به همه جا می‌برید در ماشین‌تان، مترو یا اتوبوس می‌نشینید، در محل کارتان می‌نشینید و در همه این موارد سعی می‌کنید بدنتان را با وضعیت کیف پولتان مطابقت دهید! در حالی که اولویت با آرامش بدن شماست. سعی کنید موقع نشستن کیف پولتان را در دست بگیرید و اگر در اداره هستید آن را در کشوی‌تان بگذارید در غیر این صورت دچار درد و ناراحتی ستون فقرات خواهید شد.

طراحان به فکر خودشان هستند

چند وقت پیش مشغول جست‌وجو در اینترنت بودم که چشمم به کفش‌های طراح معروف، ملونو بلانیک افتاد. در نگاه اول طراحی‌ها به نظرم خیره‌کننده و بسیار متفاوت آمد. کفش‌هایی که بودن‌شان شبیه به واقعیت پیوستن اتفاقات قصه‌های پریان بود! اما بعد از چند لحظه متوجه شدم یک جای کار می‌لنگد. هرقدر هم که تلاش شده باشد کفش‌ها روی اصول ساخته شوند، تغییر شکل آنها بدن را از حالت عادی خارج می‌کند. بله، طراحان ایده‌های فوق‌العاده‌ای دارند اما چه کسی بیشتر از خود شما به فکرتان است؟ جواب این سؤال در اغلب موارد شامل طراحان دنیای مد نمی‌شود.

پاهایتان را جدی بگیرید

سیستم عضلانی استخوانی انسان بر پاها استوار است. کسی که با کفش تخت یا حتی پای برهنه ایستاده است به بدنش اجازه می‌دهد تا در طبیعی‌ترین شکل خودش قرار بگیرد. در حالت ایستاده عضلات همسترینگ بدن محکم هستند و از لگن به‌خوبی پشتیبانی می‌کنند اما با پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند عضلات همسترینگ کوتاه خواهند شد و فشار زیادی به استخوان‌ها وارد می‌شود.


خطرناک ترین مدهای این روزها
این لباس‌ها همیشگی نیستند!

مهمانی‌های زنانه سالن‌های مدی هستند که ما خانم‌ها برای خودمان تدارک می‌بینیم. کافی است از در وارد شویم تا تمام خرد‌ه‌ریزهای دنیای مد را یک جا ببینیم! آراسته بودن هیچ ایرادی ندارد فقط باید مراقب باشید که همیشه روی پاشنه طراحان چرخیدن به نفع‌تان نیست. یکی دیگر از گزینه‌هایی که به نفع‌تان نیست و باعث ایجاد ناراحتی در بدن می‌شود پوشیدن مداوم لباس‌های تنگ است.

دامن‌های تنگ و شلوارهای چسبان محدود کننده هستند و بدن را از حالت تعادل خارج می‌کنند. کافی است یک بار که در منزل هستید این لباس‌ها را بپوشید و سعی کنید ساده‌ترین فعالیت‌های روزمره را با آن انجام دهید. خیلی زود متوجه می‌شوید بدن شما برای کارهای ساده‌ای مثل خم‌شدن، نشستن و حتی راه رفتن با سختی‌های زیادی روبه‌رو است. دلیلش هم ساده است زیرا این لباس‌ها باعث تغییر محوریت ستون فقرات می‌شوند و تغییر این محور وضعیت کل بدن را عوض خواهد کرد.

پاشنه بلندها چه کار می‌کنند؟

خانم‌ها می‌دانند که رسمی‌ترین و آراسته‌‌ترین لباس‌ها را هم که به تن داشته باشند، بدون پوشیدن کفش پاشنه بلند زیبایی ظاهرشان کامل نمی‌شود بنابراین خیلی از خانم‌ها برای زیبایی سراغ این دسته از کفش‌ها می‌روند نه به دلیل راحت بودن بدنشان (بالاخره عبارت بکش و خوشگلم کن باید از یک جایی آمده باشد!) کفش‌های پاشنه‌بلند می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی جدی شود که تشدید درد کمر فقط یکی از آنهاست. این کفش‌ها تعادل بدن را به هم می‌زند و باعث تغییر تعادل دینامیکی می‌شود.  وقتی تعادل بخشی از بدن از دست برود بقیه اعضا تلاش می‌کنند تا تعادل را به شکلی که کمترین آسیب وارد شود، حفظ کنند. با پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند گودی کمر بیشتر از قبل خودش را نشان می‌دهد. در این حالت به ستون فقرات فشار زیادی وارد می‌شود بنابراین لگن وارد عمل شده و به سمت جلو متمایل می‌شود تا بتواند مرکز ثقل بدن را به وضعیت نرمال برگرداند که نتیجه انواع دردهایی است که بعد از مهمانی دچارش می‌شوید!


خطرناک ترین مدهای این روزها
از کیف‌های سنگین فاصله بگیرید

انتخاب لباس، کیف و کفش بخشی از سبک زندگی هر کسی است. مثلا این روزها خانم‌ها به وسایل زیادی در طول روز نیاز دارند، کیف پول، کیف لوازم آرایش‌، کیف تلفن همراه‌ و هزار و یک خرده‌ریز دیگر. همه اینها را کجا باید جا داد؟ در یک کیف بزرگ‌تر! طراحان کیف‌های بزرگ را دوست دارند، برای همین هم آنها را به ما معرفی می‌کنند. ما هم از بس که خرده‌ریز داریم کیف‌های بزرگ را بیشتر می‌پسندیم، بنابراین در کمد هر کدام از ما حداقل یک کیف با ابعاد بزرگ پیدا می‌شود. اما یادتان باشد وزن وسایل داخل کیف‌تان نباید بیشتر از یک‌دهم وزن خودتان باشد به‌خصوص که کیف‌ها، تک‌بند هستند و فقط در یک طرف بدن قرار می‌گیرند زیرا با قرار گرفتن در چنین شرایطی تعادل قسمت فوقانی و تحتانی بدن به هم می‌خورد.

راه‌هایی برای زدن یک تیر با دو نشان چطور هم خوش‌تیپ و هم سالم باشیم؟

حتما با خودتان فکر می‌کنید این دفعه چطور در دورهمی‌های زنانه حاضر شوید. بعد با تصور اینکه بقیه با کفش‌های پاشنه‌بلند و لباس‌های خوش‌دوخت زیباتر از شما هستند کلا دچار فراموشی خودخواسته می‌شوید و انگار نه انگار این گزارش را خوانده‌اید! دست نگه دارید. شما هم می‌توانید از همه گزینه‌های مد استفاده کنید، فقط کلک‌های خاص خودش را دارد که به شما یاد می‌دهیم.

خطرناک ترین مدهای این روزها

بدون پاشنه بلند هرگز:
خب، حالا که نمی‌شود از کفش‌های پاشنه بلند گذشت باید چه کار کرد؟ همیشه یک جفت کفش تخت و راحت به همراه داشته باشید. خوشبختانه این کفش‌ها نه وزن زیادی دارند و نه جای زیادی را می‌گیرند. هیچ ضرورتی ندارد در طول مسیر رسیدن به دوستان‌تان هم کفش‌های پاشنه بلند پوشیده باشید. بگذارید وقتی قرار است از ماشین پیاده شوید کفش‌هایتان را عوض کنید. موقع برگشتن هم همین مراحل را تکرار کنید. خواهید دید که بدنتان از شما بابت این راه‌حل تشکر خواهد کرد!

پاهایتان را ورزش دهید:
همین‌طور که با کفش‌های پاشنه بلندتان نشسته‌اید یک ورزش ساده را هر از گاهی انجام دهید تا خستگی پاها برطرف و فشار کمتری به عضلات همسترینگ وارد شود. پاهایتان را به سمت روی پا بکشید. این کار مانع کوتاه شدن این عضلات می‌شود.
راحت حرکت کنید: در مورد لباس‌های محدودکننده هم می‌توانید از راه‌حل اول استفاده کنید. در غیر این صورت سراغ این لباس‌ها نروید مگر اینکه مطمئن باشید حداقل برای انجام فعالیت‌های ساده روزمره به اندازه کافی راحت هستند.

برای کیف‌تان بند بلند بگیرید:
کیف‌هایی که می‌توان آنها را کج انداخت نسبت به آنهایی که روی یک شانه قرار می‌گیرند بهتر هستند. این کیف‌ها فشار وارده به بدن را تا‌حد زیادی کمتر می‌کنند. اگر کیف‌هایتان قابلیت تعویض بند ندارند، از تکنیک شانه‌به‌شانه استفاده کنید.
جیب‌های جلویی: لوازمی که ضروری هستند و مرتبا به آنها نیاز دارید، مثل کیف‌پول و تلفن همراه‌تان را در جیب‌های جلویی و در دسترس قرار دهید تا هر بار برای برداشتن‌شان نیاز به خم شدن و وارد شدن فشار به گردن نباشد.


ویدیو مرتبط :
برنامه آن روزها این روزها شبکه تهران - رزمنده بهابادی

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دیپ واتر، تفریح پرهیجان و خطرناک این روزها


صخره هایی با دیواره های صاف و بلند که گروهی از صخره نوردها مشغول بالا رفتن از آن هستند. هر جایی که جای دست یا پا داشته باشد، صخره نوردها به کمک آن، از صخره ها بالا می روند تا خودشان را به بلندترین نقطه صخره برسانند.





همشهری سرن
خ: صخره هایی با دیواره های صاف و بلند که گروهی از صخره نوردها مشغول بالا رفتن از آن هستند. هر جایی که جای دست یا پا داشته باشد، صخره نوردها به کمک آن، از صخره ها بالا می روند تا خودشان را به بلندترین نقطه صخره برسانند. هیچ طناب یا وسیله ای که بتواند امنیتشان را تامین کند، در دسترسشان نیست اما آنها بدون توجه به این قضیه، روی بالا رفتن از صخره تمرکز کرده اند.

ناگهان یکی از صخره نوردها در بالا رفتن دچار مشکل می شود و قسمتی از صخره را که محکم به آن چسبیده بود رها می کند. نگران نباشید چرا که هیچ اتفاقی قرار نیست برای این صخره نورد رخ بدهد.

در رشته دیپ واتر صخره نوردها تا جایی که بتوانند از صخره ها بالا می روند و سپس با یک سقوط آزاد، هیجان پریدن از ارتفاع به اعماق آب را تجربه می کنند. اگر می خواهید بیشتر راجع به این رشته که به تازگی به ایران آمده بدانید، این گزارش را از دست ندهید.

دیپ واتر هم مانند دیواره نوردی، صخره نوردی، اسلک لاین و ... زیرمجموعه ای از رشته سنگ نوردی است؛ رشته ای که در جنوب شرقی آسیا و در کشورهایی مانند اندونزی، تایلند و مالزی به صورت حرفه ای دنبال می شود و حالا چندسالی است که وارد کشورمان شده است.

دیپ واتر: صخره نوردی + سقوط آزاد

صعود از صخره با دست خالی

برای این رشته ورزشی نیاز به لباس و تجهیزات حرفه ای ندارید بلکه تنها وسیله مورد نیاز، پیدا کردن صخره های بلند و مستحکم در کنار آب است. «چون دیپ واتر ترکیبی از صخره نوردی و سقوط آزاد است، معمولا صخره نوردها در این رشته فعالیت می کنند. آنها بدون استفاده از هیچگونه طناب یا وسیله حمایتی دیگر باید تا جایی که می توانند از صخره بالا بروند و بعد از آن با تکنیک هایی که آموخته اند سقوط آزاد در اعماق دریا را تجربه کنند.»

این حرف ها را محمد دهقانی می گوید، کسی که با وجود 18 سال سن یکی از صخره نوردهای حرفه ای کشورمان محسوب می شود و حالا سرپرست یکی از گروه های دیپ واتر در ایران است.

محمد می گوید دیپ واتر را سه سال پیش و زمانی که برای یک سفر تفریحی به مالزی رفته بود، یاد گرفته است. «مشغول گشتزنی در شهر کوالالامپور بودم که با یک باشگاه دیپ واتر آشنا شدم. آن موقع هنوز این رشته، فعالیتش را در ایران شروع نکرده بود؛ برای همین، اطلاعات کمی در مورد دیپ واتر داشتم اما می دانستم که هر چه هست مربوط به صخره نوردی می شود.»

آقا محمد که عاشق صخره نوردی و رشته های جذاب و پرخطر است، تصمیم می گیرد تا وارد باشگاه شود و اطلاعاتی در مورد این رشته به دست بیاورد که متوجه می شود اعضای این باشگاه قرار است یک برنامه دیپ واتر در جزیره پنانگ برگزار کنند، برای همین دست به کار می شود و از مسئولان باشگاه می خواهد تا او را هم همراه خود به این سفر تفریحی و پرهیجان ببرند.

دیپ واتر: صخره نوردی + سقوط آزاد

اولین تجربه

«وقتی برای رفتن با اعضای گروه، ابراز علاقه کردم، سرپرست گروه به گرمی از من استقبال کرد و برایم توضیح داد که اگر بتوانم با موفقیت، آزمون های این باشگاه را پشت سر بگذارم، می توانم با آنها همراه شوم.»

محمد بعد از صحبت با سرپرست گروه، بلافاصله سر کلاس حاضر شد تا دوره تئوری آموزش دیپ واتر را ببیند. «کلاس آموزشی شش ساعت و بدون وقفه انجام شد و هر چه که درباره این رشته لازم بود را به ما یاد دادند.»

البته این پایان کار نبود چرا که هر کس که می خواهد از حرفه ای های دیپ واتر بشود باید ابتدا تمام فوت و فن های صخره نوردی را یاد بگیرد. «به سرپرست باشگاه گفتم که سه سال است صخره نوردی می کنم و نیازی به این دوره ندارم، او هم برای این که ببیند چقدر در صخره نوردی مهارت دارم از من تست هایی گرفت و بعد از گذراندن این تست ها قبول کرد تا همراهشان بروم.»

دهقانی همراه با گروه مالزیایی سوار قایق شد تا به مقصدشان یعنی صخره های جزیره پنانگ بروند.

وقتی که ترسیدم

دهقانی میگوید برای انجام دیپ واتر، ابتدا باید از صخره ای که در نظر گرفته شده بالا رفت و بعد از آن، با تکنیک هایی که مخصوص پرش از ارتفاع است، کار نهایی همان سقوط آزاد انجام شود. «بعد از پریدن از روی صخره به داخل آب، دیگر اعضای گروه به سمتم آمدند و به من تبریک گفتند. حتی به من پیشنهاد دادند که این رشته را ادامه بدهم چرا که مهارت بالایی دارم. برای همین بعد از آمدن به این تصمیم گرفتم تا این رشته را ادامه بدهم.»

دیپ واتر: صخره نوردی + سقوط آزاد

گروهی که عاشق انجام کارهای خطرناکند

محمد بعد از آمدن به ایران، سراغ افرادی رفت که عاشق انجام کارهای خطرناک و هیجان انگیز بودند و توانست یک گروه 5 نفره دیپ واتر تشکیل دهد، گروهی از دوستانش که حالا به غیر از دره نوردی، آبشارنوردی و صخره نوردی، برای اجرای دیپ واتر هم دور هم جمع می شدند.

«در ایران مانند سایر کشورهای دیگر، باشگاه اختصاصی وجود ندارد و فقط افرادی که در زیر شاخه های سنگ نوردی فعالیت می کنند سراغ این رشته می روند. البته بیشتر این افراد، برای تفریح و تجربه لحظاتی هیجان انگیز، این رشته را دنبال می کنند. برای همین من و سایر دوستانم هنگامی که دلمان برای هیجان تنگ می شود سراغ این رشته می رویم.»

محمد می گوید: با اینکه در ایران، باشگاه حرفه ای و لیگ رسمی برای رشته دیپ واتر وجود ندارد اما سال گذشته جشنواره رسمی این رشته در سد کارون برگزار شد، جشنواره ای که همه دیپ واترکاران ایرانی دور هم جمع شدند و انواع مهارت های صخره نوردی و پرش از ارتفاع را به نمایش گذاشتند. «خیلی دوست داشتم در این جشنواره شرکت کنم. همه کارهایم را هماهنگ کرده بودم تا به این جشنواره بروم اما درست یک هفته قبل از شروع جشنواره، آپاندیسم عود کرد و با اینکه خیلی دوست داشتم، نتوانستم در این جشنواره شرکت کنم.»

بیهوشی در ارتفاع

محمد و گروهش از دیپ واتر خاطرات تلخ و شیرین زیادی دارند که شاید عجیب ترین آن بیهوش شدن محمد هنگام پرش از یکی از صخره های «دره رغز» باشد. «برای صخره نوردی و دیپ واتر به «دره رغز» شیراز رفتیم. همیشه برای دیپ واتر به سد کارون یا سد دز می رفتیم و این اولین باری بود که به این منطقه رفته بودیم. با اینکه زیاد با منطقه آشنا نبودیم اما تصمیم گرفتیم دریاچه ها و حوضچه های این منطقه را آزمایش کنیم تا در صورت عمیق بودن دریاچه ها و مساعد بودن شرایط، کارمان را شروع کنیم.»

محمد می گوید: «در دیپ واتر، هر چه ارتفاع از سطح دریاچه یا محلی که قرار است در آن سقوط کنی بیشتر باشد، باید عمق دریاچه هم به همان اندازه زیادتر شود اما حداقل عمق استاندارد برای این کار 5 متر است.»

«همه شرایط در دره رغز آماده بود و ما اوایل صبح، کارمان را شروع کردیم.» محمد و دیگر بچه های گروه با آرامش و خیلی خونسردانه از صخره ها بالا می رفتند و یکی یکی خودشان را داخل آب می انداختند. «بعضی از بچه ها تا یک جاهایی از صخره که آمدند دیگر جایی برای گرفتن از صخره و بالا آمدن نداشتند. برای همین خودشان را به داخل آب انداختند اما من به سختی موفق شدم تا بالای صخره ها بروم، به جایی که ارتفاعش به 30 متر هم می رسید.»

دیپ واتر: صخره نوردی + سقوط آزاد

بعد از بالا رفتن از صخره ها بود که محمد تصمیم می گیرد مثل یک دیپ واتر کار حرفه ای به درون آب بپرد. «بچه های گروه به من می گفتند که این کار را نکن، آنها به من می گفتند که این کار خطرناک است و ممکن است آسیب ببینی، با اینحال، گوشم به این حرف ها بدهکار نبود و تصمیم را گرفته بودم. در یک لحظه از ارتفاع پریدم و دیگر یادم نمی آید که چه اتفاقی برایم افتاد.»

طبق تحقیقاتی که پزشکان انجام داده اند، هر چه انسان از ارتفاع بلندتری سقوط کند، فشار مغز زیادتر می شود. آن روز هم، فشار مغز محمد به قدری زیاد شده بود که او در بین زمین و آسمان از هوش رفته بود.

«خودم که آن لحظات را به یاد ندارم اما بچه ها بعد از این که داخل آب افتادم و بالا نیامدم بلافاصله به آب زدند و کمک کردند و مرا از دریاچه بیرون آوردند. بعد از چند ساعت به هوش آمدم اما آنقدر در سرم احساس درد می کردم که اعضای گروه، همان شب مرا با هواپیما به تهران فرستادند تا هر چه زودتر مداوا شوم.»