این سنت زیبا

 

 

این سفره نشان دهنده سلیقه شماست، آن را زیباتر بچینید.

 

 

 

 

هفت سین سفره ای است که هر ایرانی آن را در خانه اش می چیند. کلیت و اجزای تمام سفره های هفت سین مثل هم است. تنها چیزی که هفت سین های مختلف را از هم متفاوت می کند چیدمان و تزئینات آن است. هفت سین زیبا، خانه شما را در سال نو زیباتر می کند و روحیه بهتری به خانواده می دهد. به همین خاطر بهتر است قید خریدن هفت سین آماده را بزنید و تا وقت دارید خودتان دست به کار شوید. کافی است پا را از خانه بیرون بگذارید تا همه اجزای هفت سین را حاضر و آماده پیدا کنید. بعد از آن لازم است کمی سلیقه به خرج دهید و هفت سین زیبایی بچینید. با تغییرات کوچک مثل عوض کردن ظرف و رومیزی و چیزهای دیگر می توانید هفت سینی متفاوت از سال های قبل داشته باشید.

 

 

● جای مناسب

اول از همه باید یک بستر مناسب برای سفره ای که می چینید انتخاب کنید. خیلی ها ترجیح می دهند سفره را روی میز ناهار خوری بچینند. اما پیشنهاد بهتر این است که هفت سین را نزدیک تر به نشیمن تان بچینید. اگر میز گرد عکس در خانه دارید می توانید آن را خالی کنید و هفت سین را روی آن بچینید. اگر ندارید هم می توانید از میز وسط هال استفاده کنید. اما مشکل این است که برای چیدن وسایل پذیرایی نوروز جای کافی نخواهید داشت.

روی میز یک رومیزی زیبا پهن کنید. اگر ظرف هایی که استفاده می کنید رنگی است باید رنگ رومیزی با رنگ ظرف ها تناسب داشته باشد اما اگر نیست می توانید از هر رنگی که دوست دارید استفاده کنید. فقط به خاطر داشته باشید که نوروز است و قرار است شاد باشید. پس تا جایی که می توانید از رنگ شادتری استفاده کنید. رنگ امسال سرخابی است. اگر می خواهید به روز باشید می توانید از این رنگ استفاده کنید.

 

 

● ظرف ها

 

بهتر است ظروفی که هفت سین را در آن می چینید مثل هم باشند تا سفره هماهنگی داشته باشید و سین ها خود را بهتر نشان دهند. قبل از انتخاب ظرف باید فکر کنید، ببینید می خواهید هفت سین را در چه سبکی بچینید. مثلا اگر دوست دارید هفت سین مدرنی داشته باشید می توانید از لیوان های پایه بلند شیشه ای استفاده کنید. اگر هفت سین سنتی دوست دارید می توانید چند ظرف سفالی آبی بخرید و آن را با یک رومیزی سنتی مثل ترمه ترکیب کنید. اگردنبال طرح کلاسیک و متفاوت هستید می توانید همان ظرف های آبی را روی رومیزی طلایی بچینید یا از کاسه های کوچک چینی استفاده کنید. حتی می توانید از طرح های ابتکاری استفاده کنید. مثلا سین های خشک را کنار هم روی سفره بچینید یا با ترکیب آنها شکلی شبیه به بته جقه درست کنید.

 

● تمام چیزهایی که باید روی سفره بگذارید

▪ آینه، قرآن، شمعدان و آب

 

روی هفت سین تمام ایرانی ها یک آینه و قرآن است. آینه می تواند پایه سفره شما باشد. اولین جزیی که باید روی سفره بگذارید آینه است. آن را انتهای سفره و رو به خودتان قرار دهید و چیزهای دیگر را جلو آن بگذارید. قرآن را هم جلوی آینه بگذارید. اگر سفره هفت سین شما بزرگ است می توانید از آینه و شمعدان عروسی تان هم استفاده کنید. ولی اگر نیست بهتر است یک آینه کوچک روی میز بگذارید.

شمع علاوه بر اینکه نماد نور و روشنی است، برای زیباتر کردن سفره شما بسیار مناسب است. خیلی ها اعتقاد دارند شمع های سفره، موقع تحویل سال باید روشن باشند. بعضی ها یک ظرف آب هم به نشانه روشنی سر سفره می گذارند. می توانید از شمع های شناور روی آب و استفاده آنها را به همراه چند برگ گل روی آب شناور کنید تا سادگی ظرف آب را بگیرید.

 

 

▪ تخم مرغ رنگی

 

می گویند تخم مرغ رنگی نشانه زایش و باروری است. تخم مرغ رنگی، جذاب ترین بخش هفت سین است و اول از همه نگاه ها به آن می افتد. تزئین درست تخم مرغ ها می تواند نقطه عطف سفره شما باشد. از این ایده ها کمک بگیرید:

یک راه بسیار آسان و زیبا این است که هر تخم مرغ را یک رنگ کنید. یکی قرمز، یکی سبز، یکی آبی یا هر رنگ دیگری که دوست دارید. برای این کار می توانید تخم مرغ ها را با استفاده از رنگ های مخصوص که در بازار است یا آبرنگ و گواش رنگ کنید. یادتان باشد تخم مرغ پخته ای که با رنگ شیمیایی رنگ شده قابل خوردن نیست. می توانید تخم مرغ ها را با رنگ طبیعی رنگ آمیزی کنید. مثلا اگر تخم مرغ را با کمی لبو بجوشانید، بنفش می شود. اگر آن را با سبزیجاتی مثل جعفری یا اسفناج بجوشانید سبز می شود. برای رنگ زرد می توانید از زعفران و برای قهوه ای از قهوه استفاده کنید. از رنگ های مجاز خوراکی هم می توانید استفاده کنید. تخم مرغ هایی که ساده رنگ شده اند با روبان خیلی زیبا خواهند شد.

برای اینکه تخم مرغ های براقی داشته باشید می توانید سطح تخم مرغ را به چسب آغشته کنید و بعد آن را در یک ظرف اکلیل بغلتانید. از اسپری های طلایی و نقره ای هم می توانید استفاده کنید. اگر برایتان سخت است حتی می توانید چند زرورق نازک رنگی بخرید و آن را دور تخم مرغ ها بپیچید.

اگر نقاشی بلد هستید می توانید تخم مرغ ها را نقاشی کنید. برای این کار می توانید از گواش یا ماژیک استفاده کنید. مداد رنگی و آبرنگ، رنگ های کم رنگ تری به شما می دهند. برای تزئین تخم مرغ ها می توانید روی آنها پولک، روبان، گل های کاغذی، کامواهای رنگی یا پارچه و حتی غلاتی مثل لوبیا یا برنج بچسبانید.

اگر بلد باشید تخم مرغ را سوراخ کنید می توانید با آن چیزی شبیه به درخت درست کنید یا حتی آنها را سر چوب های بلند بزنید و درون لیوان بگذارید. برای این کار باید با نوک یک چاقوی کوچک، به دو سر تخم مرغ شربه بزنید تا یک سوراخ ریز درست شود. این کار را با دقت و آرامش انجام دهید تا تخم مرغ نشکند. بعد از آن یک چوب کبریت سوراخ را درسوراخ ها فرو ببرید و سعی کنید زرده را با سفیده قاطی کنید. تخم مرغ را روی یک کاسه بگیرید و با فوت کردن از یک سوراخ، محتویات را از سوراخ دیگر خارج کنید. بعد از آن با استفاده از سوراخ ها درون تخم مرغ را بشویید و از آن استفاده کنید.

 

 

▪ ماهی قرمز

سال هاست که به خاطر مسایل مختلف، سازمان های بهداشت و گروه های مردمی می گویند ماهی قرمز نخرید. اما رسم است دیگر. هنوز هم خیلی از خانواده ها ترجیح می دهند سر سفره هفت سین ماهی قرمز داشته باشند. یادتان باشد که این ماهی ها موجود زنده هستند و باید با آنها درست برخورد کنید. خدا را خوش نمی یاد که به خاطر خوشحالی ما، این موجودات کوچک آزار ببینند. اگر به محض اینکه ماهی را به خانه می آورید می میرد نشان دهنده این است که درست از آن نگهداری نکرده اید. اگر تجربه نگهداری از ماهی را ندارید بهتر است بگذارید درست نزدیک سال تحویل ماهی بخرید. ولی با رعایت چند نکته کوچک می توانید ماهی ها را بهتر نگهداری کنید.

یک روز قبل از اینکه ماهی را به خانه بیاورید آب شیر را در تنگ بریزید و بگذارید کلر آن برود. دقت کنید آبی که ماهی را در آن می ریزید باید دقیقا هم دمای آبی باشد که ماهی قبل از آن در آن بوده است. تغییر ناگهانی آب ماهی را می کشد.

تنگ ماهی باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا هم ماهی بتواند در آن راحت شنا کند و هم اکسیژن کافی به آب برسد. تنگ های کوچک ماهی را آزار خواهند داد.

همراه ماهی غذای مخصوص آن را بخرید. ماهی هم مثل هر موجود زنده دیگری گرسنه می شود. آب ماهی را هر چند روز یک بار با آبی که کلر آن رفته و با محیط هم دما شده، عوض کنید.

بعد از سال تحویل اگر توانایی نگهداری از ماهی را ندارید آن را در جوب یا حوض های شهری نیندازید. می توانید آن را به کسانی که به نگهداری آنها علاقه دارند، بدهید.

 

● سین های سفره

 

سین های سفره هفت سین اینها هستند: سیر، سکه، سرکه، سمنو، سماق، سنجد، سبزه و برای بعضی ها سنبل و سیب. سیر و سرکه و سنجد و سماق را باید آماده بخرید. سیر را می توانید با پولک یا روبان تزئین کنید و باید مواظب باشید سماق قرمز و خوشبو بخرید. سکه هم دست خودتان است. می توانید از هر سکه ای که دوست دارید استفاده کنید. سمنو را می توانید آماده بخرید. عمه لیلا در میدان بازار تجریش، معروف ترین سمنوهای تهران را دارد. اما اگر به اندازه کافی وقت و حوصله دارید، می توانید خودتان در خانه آن را درست کنید.

سمنو یک خوراکی مقوی است و به سلامت شما کمک می کند. برای درست کردن آن باید از نیم کیلو جوانه گندم و دو کیلو آرد گندم استفاده کنید. جوانه گندم را چرخ کنید و با آب مخلوط کنید. مایه به دست آمده را از صافی رد کنید و با دست فشار دهید تا شیره آن خارج شود. شیره را به تدریح به آرد اضافه کنید و آنقدر به هم بزنید تا گلوله نداشته باشد. بعد آن را روی حرارت بگذارید و مرتب به هم بزنید تا مایه شبیه حلوا شود و رنگ آن تیره شود. سمنوی شما آماده است.

بهتر بود سبزه را خودتان درست می کردید. اما برای درست کردن آن دیگر دیر شده. چاره ای ندارید جز اینکه آن را آماده از بیرون بخرید. قدیمی ها می گویند بهتر است گندم حتما سر سفره هفت سین باشد. سبزه ای که از بیرون می خرید را باید هر روز آب دهید تا شاداب بماند. قبل از اینکه آن را سر سفره بگذارید شاخه های آن را با قیچی مرتب کنید و آن را تزئین کنید. می توانید یک روبان دورش بپیچید یا چند گل لای آن بگذارید تا زیباتر شود. حتی می توانید آن را با سین های دیگر مثل سنجد ترکیب کنید یا اگر تخم مرغ ها را به چوب زده اید، در سبزه فرو کنید.



منبع : sharghnewspaper

ویدیو مرتبط :
اهل سنت حقیقی - بسیار زیبا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ابیانه روستایی کهنسال با چهره ای زیبا

ابیانه روستایی کهنسال با چهره ای گلگون و سبک معماری اصیل به فرم مکعب در ترکیب احجام ، کوچه های تودر توی بی انتها ، خانه های چند طبقه با مصالح سنتی ، پنجره های مشبک چوبی نفیس ، درب های منبت کاری شده و ایوان های زیبا  ، مساجد ، زیارت ، آتشکده ، قلعه ها و معبد در  دل کوه و مردمانی به اصالت تاریخ این سرزمین با گویش پهلوی و لباسهای محلی و ... . این ها همه بی اختیار انگشت تحیّر بر لبانت می نشاند ، تو هم با دیگران هم عقیده می شوی و ابیانه را موزه ایران باستان می نامی .

 

 

 

 

 

 

وجه تسمیه

 

عده ای از اهالی اظهار کردند که ابیانه در واقع آب یانه بوده است و عده ای که قصد داشتند در محل فعلی ابیانه مسکن گزینند، از طرف غرب آمده اند و از پشت کوه ها افرادی را به آن طرف فرستادند تا ببینند آب هست یا نه؛ به همین دلیل این منطقه را ابیانه نامیده اند.در زبان محلی به ابیانه " ویونا " می گویند. " وی " به معنای بید و " ویانه " به معنای بیدستان است ( ابیانه در گذشته بیدستان بوده است ). به اظهار برخی " ویانه " در طول زمان به "اویانه " و " ابیانه " تحریف شده است. ابیانه ای وقتی بخواهد بگوید "ابیانه ای هستم " می گوید " ویون جی ما : ما ویون جی هستیم ".

مذهب و زبان مردم ابیانه مسلمان و پیرو مذهب تشیع هستند.

قدمت این روستا و وجود برخی آداب و رسوم کهن در بین مردمان آن باعث شده که برخی عنوان کنند اهالی این روستا هنوز به برخی آداب و رسوم و اعتقادات قبل از اسلام و دین زرتشت پای بند هستند.گویش محلی ابیانه را پهلوی اشکانی عنوان می کنند

 

مشخصات اقتصادیه  ابیانه عمدتاٌ مبتنی بر کشاورزی، باغداری و دامداری بوده است. و در حال حاضر نیز اکثریت افراد آن در این سه بخش فعالیت دارند. کشاورزی ابیانه از نوع کشت آبی است و آب مورد نیاز از قناب و چشمه تأمین می شود.در گذشته تجارت نیز بین ابیانه ای ها رونق داشته است. اهالی عنوان می کنند که پدر بزرگ ها و نیاکانشان حتی با شهرهایی چون دزفول، اندیمشک، شوش واراک روابط تجاری و بازرگانی داشته اند و برای معامله سیب به این شهرها برده و گندم می آوردند. در زمان سلجوقیان و صفویان ارتباط تجاری ابیانه بیشتر با اصفهان بوده است

 

 

 

موقعیت جغرافیایی

 

روستای ابیانه در دره ای معتدل و خشک در 40 کلیومتری شمال غرب نطنز، و 20 کیلومتری غرب جاده آسفالته نطنز و کاشان و 80 کیلومتری جنوب غرب کاشان قرار دارد. رودخانه برز رود از جنوب آبادی می گذرد. منطقه ای که دره ابیانه در مرکز آن قرار دارد حوضه آبریز را در بر می گیرد که بین′27،30 درجه الی ′37، 30 درجه عرض شمالی و ′30، 51 درجه تا ′37، 51 درجه طول شرقی واقع شده است.

 

 

از نظر تقسیمات کشوری، ابیانه دهی از دهستان برز رود، بخش حومه، شهرستان نطنز، استان اصفهان است، که در طول جغرافیایی ′36 ،33 درجه، با ارتفاع 2220 متر از سطح دریا قرار دارد. در 20 کیلومتری جاده آسفالته کاشان به نطنز، جاده ای فرعی به طرف غرب کشیده شده است، که این جاده فرعی در مسیر دره ابیانه به طرف غرب است. در این مسیر ابتدا باید از روستاهای هنجن، یارند، کمجان، برز و طره گذشت و در انتهای دره، در بی بست به روستای ابیانه رسید.

 

 

اقلیم دره ابیانه، ترکیبی از آب و هوای مدیترانه ای است. در این منطقه اساساً بارندگی در فصل زمستان انجام می گیرد و اغلب به صورت ریزش برف است. بر روی دامنه کوه های مرتفع، برف تا فصل بهار نیز دوام می آورد ولی در تابستان هیچ بارشی صورت نمی گیردک منطقه ای که روستای ابیانه در مرکز آن قرار دارد حوضه آبریز برز رود را در بر می گیرد و شرایط آب و هوایی آن خشک و نیمه خشک است.

 

 

ابیانه به موازات خط الرأس کوه قلعه در شیب نسبتاً تندی قرار گرفته است، جعت خط الرأس ها ، با جهت دره موازی است و در نهایت بر مسیر کاشان و نطنز عمود می شود. در روبروی همین کوه در دامه کوه دو میلون، قلعه " پله هامانه " قرار دارد و بین این دو، سطحی نسبتاً هموار شامل منطقه " پبا " ، رودخانه خشک، باغزارها ومحله مسکونی " یوسمان" قرار گرفته است.

 

 

در حد واسط قله های مرتفع و کوه های سر به فلک کشیده، دره ابیانه قرار دارد که در این دره روستاهای ابیانه، طره، برز، کمجان و هنجن جای گرفته اند.

روستای ابیانه در دامنه شاخه هایی از کوه کرکس، از رشته کوه های مرکزی ایران قرار گرفته است. از نظر شکل و ساختمان، دره ابیانه منطقه ای چین خورده با رشته کوه های متعدد است، که عموماً از جنوب غرب به شمال غرب کشیده شده. ابیانه روستایی کوهستانی و ییلاقی است که چهار جهت آن را کو ه ها فرا گرفته اند.