سبک زندگی
2 دقیقه پیش | شناخت بهترین آتلیه کودک و بارداریبچه ها به سرعت بزرگ میشوند، زودتر از چیزی که فکرش را میکنید یا انتظارش را دارید. زمانی توانایی راه رفتن یا حرف زدن ندارند ولی اندک زمانی بعد آنها را در حال دویدن و مکالمه ... |
2 دقیقه پیش | فیلم: تزیین اتاق کودک با گلهای مقواییهمین الان یک نگاهی به اتاق کودکتان بیندازید. آیا دلتان نمی خواهد چیزی به آن اضافه کنید؟ وقتی پولش را ندارید، پس باید از خلاقیتتان کمک بگیرید. در این ویدئو گل هایی مقوایی ... |
اکستنشن مژه خوب یا بد؟!
مژههای بلند و مرتب در زیبایی چشمها تاثیر زیادی دارد. لااقل خانمهایی که جزو طرفداران اكستنشن مژه هستند، به این مسأله اعتقاد دارند. در این روش مژه اضافه تكبهتك لابلای مژههای پلك بالا با چسبی بر پایه سیانواکریلات اضافه میشود و به این ترتیب دیگر نیازی به استفاده از مژه مصنوعی یا آرایش زیاد چشمها نیست.
برای چه کسانی مناسب است؟
اگر مژههای شما به اندازه كافی بلند و پرپشت است، بیدلیل به دنبال اكستنشن مژه نروید و به استفاده از مژههای مصنوعی در مهمانیها اكتفا كنید. اكستنشن مژه فقط به افرادی پیشنهاد میشود كه طول مژه آنها كمتر از 3 میلیمتر است.
بلندی مژه چقدر باید باشد؟
بلندی مژه مصنوعی حداكثر باید 2 برابر بلندی مژه طبیعی باشد. بیش از این مقدار بهخصوص اگر مژههای طبیعی ضعیفی دارید، میتواند باعث ریزش مژه شود.
چگونه انجام میشود؟
فرد داوطلب باید دراز بكشد و چشمها را ببندد. زیر مژههای پلك بالا دستمالی تمیز قرار میگیرد. به كمك پنس ظریفی، یك سمت مژه مصنوعی را به چسب آغشته و یك میلیمتر بالای ریشه مژه طبیعی چسبانده میشود. انجام كامل اكستنشن مژه حدود 2 ساعت زمان میبرد. انواع مختلفی از اكستنشن مژه در بازار موجود است اما بهترین نتیجه را مژههای تكبهتك که بین مژههای طبیعی قرار گیرند، میدهند. اگر میخواهید مطمئن شوید نتیجه كار خوب و درست است یا نه، میتوانید از یك برس ریمل تمیز استفاده كنید. وقتی برس را درون مژهها میكشید، نباید احساس كنید مژه مصنوعی دارید. متاسفانه انجام اكستنشن به وسیله افراد ناوارد گاهی باعث زخم شدن پوست پلك میشود كه در این شرایط حتما باید اكستنشن را برداشت.
چگونه از آن نگهداری كنیم؟
عمر مفید اكستنشن مژه حدود یك ماه است و با ریزش هر مژه طبیعی، معمولا اكستنشن آن هم میافتد. میتوانید برای اینکه مدت طولانیتری مژهها روی پلک بمانند از روغنهای مخصوص آرایش مژه استفاده كنید اما هیچ نیازی به استفاده از ریمل نیست. اگر تمایل دارید ریمل بزنید، حتما باید انواعی را انتخاب كنید كه با آب پاك میشوند و در ضمن فقط نوك مژهها را ریمل كنید. برای پاك كردن آرایش چشمها نیز لازم است از ژلهای شستشو كمك بگیرید و به كمك دستمالی نرم به آرامی اطراف مژهها را تمیز كنید. استفاده از شامپو بچه نیز برای شستشوی پوست صورت و چشمها بهتر است.
قبل از اکستنشن به این نکتهها توجه کنید:
قبل ازاکستنشن صورتتان را چند ساعت نشویید تا مژهها كاملا خشك باشند. از 24 ساعت قبل انجام حركتهای ورزشی كه باعث عرقكردن میشود و از 48 ساعت قبل انجام ورزشهایی مانند شنا یا رفتن به سونا ممنوع است.
چه عوارضی دارد؟
گرچه اكستشن مژه به نظر زیبا و بیخطر میرسد اما عوارض زیادی برای چشمها دارد؛ مثلا اگر شخصی كه این كار را انجام میدهد ماهر نباشد ممكن است مژههای پلك بالا و پایین را به هم بچسباند و در نتیجه مژههای طبیعی هم كنده شوند. ورود چسب به چشم نیز میتواند باعث آلرژی و عفونت چشم شود. اگر مژه مصنوعی وارد چشم شود، باعث تحریك بسیار شدید خواهد شد.
منبع : سلامتیران
ویدیو مرتبط :
اکستنشن مژه
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
آموزش لمس بد و خوب به کودکان
يكي از موارد آموزنده كه بايد مورد توجه قرار بگيرد سوءاستفاده جنسي از كودكان است. در آمريكا هر ساله در حدود دويستهزار مورد سوءاستفاده جنسي گزارش ميشود كه هر ساله 10درصد به آن اضافه ميشود. بيشتر كارشناسان معتقدند كه بين 20 تا 30 درصد از اين تعداد را دختران و تقريبا نيمي از آن را قربانيان پسر تشكيل ميدهد.
با توجه به اين خطر، بسياري از مدارس برنامههايي را براي جلوگيري از سوءاستفادههاي جنسي از كودكان تنظيم كردهاند. در بيشتر اين برنامهها آموزشهاي مختلفي درباره سوءاستفاده جنسي به بچهها آموخته ميشود، براي نمونه آگاه كردن آنها در مورد تفاوت بين لمس «خوب و محترمانه» و لمس «بد و زشت»، هوشيار كردن آنها نسبت به خطرات وتشويق كردن آنها براي گزارش كردن اين اعمال خلاف به افراد بزرگسال. تحقيقات نشان داده است كه اين آموزشها در كاهش جرايم بيتاثير نبوده است اما بچههايي كه تحت آموزشهاي جامع و گسترده شامل تقويت قابليتهاي اجتماعي و عاطفي مربوطه قرار داشتهاند بهتر توانستهاند از خود در برابر تهديدات جنسي محافظت كنند. آنها بهتر از بچههاي ديگر ميتوانند از فرد خطاكار بخواهند كه آنها را رها كند، داد و هوار راه بياندازند و با فرد خلافكار گلاويز شوند، يا او را تهديد به لو دادن كنند، و هنگامي كه رفتار ناشايستي با آنها شد عملا آن را به والدين خود بگويند. ويژگي اخير ( گزارش كردن عمل خلافكار) يكي از بهترين راههاي پيشگيريكننده است.
در تحقيقي كه بر روي تعدادي كودكآزار چهلساله صورت گرفت هريك از آنها به طور متوسط در هر ماه ( از دوران نوجواني خود به بعد) يك قرباني داشتهاند. گزارشي درباره يك راننده اتوبوس و يك معلم كامپيوتر نشان داد كه آنها هر ساله سيصد بچه را مورد آزار قرار دادهاند ولي حتي يك بچه از سوءاستفاده جنسي آنها گزارش نداد تا اينكه يكي از پسرهايي كه توسط معلمش مورد سوءاستفاده جنسي قرار گرفته بود همان عمل را با خواهرش انجام داد و بدين ترتيب راز خلافكاران برملا شد. بچههايي كه تحت آموزش برنامههاي جامع و مفصلتر قرار داشتند سه برابر بيشتر از بچههايي كه برنامههای كوتاه مدت را پشت سر گذاشته بودند احتمال داشت كه سوء رفتارهاي جنسي را گزارش دهند. مجريان اين برنامها آموزشهاي مختلفي در مورد بهداشت و مسايل جنسي به بچهها ميدهند و از والدين ميخواهند تا آنچه در مدرسه آموزش داده ميشود در خانه نيز براي بچهها تكرار كنند. بچههايي كه والدينشان چنين كردهاند خيلي بهتر از ديگران در مقابل تهديد به سوءرفتار جنسي مقاومت كردهاند.
علاوه بر آن قابليتهاي اجتماعي و عاطفي تاثير قاطعي در اين زمينه دارند. براي بچه كافي نيست كه فقط چيزهايي دربارهي لمس «بد» و «خوب» بداند بلكه او نياز به خودآگاهي دارد تا بفهمد چه زماني در موقعيت نامناسب يا ناراحت كننده قرار دارد. او بايد آنقدر اعتماد به نفس داشته باشد كه بتواند حتي در مقابل فرد بزرگسالي كه سعي دارد از او سوءاستفاده كند جسورانه بايستد و از خود محافظت كند. يك بچه همچنين نياز به روشهايي براي جلوگيري از سوء رفتار فرد خلافكار دارد، هرگونه عملي اعم از فرار تا تهديد به لو دادن او.
براساس همين دلايل، برنامههاي مفصل آموزشي به بچهها ياد ميدهند كه چگونه بر خواستههاي خود تاكيد ورزند و به جاي كنارهگيري، بر احقاق حقوق خود پافشاري كنند و حد و مرز خود را بشناسند و از آنها دفاع كنند.بنابراين موثرترين برنامهها علاوه بر ارائه اطلاعات جامع در مورد سوءرفتار جنسي، شامل آموزش مهارتهاي اجتماعي و عاطفي اساسي است. اين برنامهها به كودك ياد ميدهد كه روشهاي مثبتتري را براي حل كشمكشهاي دروني خود بيابد، اعتماد به نفس بيشتري داشته باشد، اگر اتفاقي برايش رخ داد خودش را سرزنش نكند، و احساس كند كه در حمايت والدين و معلمان خود قرار دارد و ميتواند به آنها رجوع كند و اگر اتفاق ناخوشايندي برايش اتفاق افتاد بتواند آن را به ديگران بگويد.