9نشانه شادی زندكی جیست

 

از طرفی، گاهی شادی و خوشی به اندازه کافی در زندگی مان وجود دارد و ما نمی توانیم یا نمی خواهیم آنها را ببینیم. یک ضرب المثل اسپانیولی می گوید که خوشی پنهان، شمع خاموش شده است. یعنی به محض اینکه خود فرد اراده کند، می تواند از گرمای آن بهره ببرد به شرط آنکه بخواهد! ما در اینجا ۹ علامت را که نشان دهنده وجود شادی در زندگی افراد است به شما معرفی می کنیم و اگر این نشانه ها در زندگی شما وجود داشته باشند یعنی اینکه زندگی خوب و شادی دارید.

 

1. اگر دانش آموز خندانی بوده اید

 

همین الان بلند شوید و به سراغ آلبوم هایتان بروید و یکی دو تا از عکس های دوران دبیرستان را پیدا کنید. حالت چهره تان چگونه است؟ خوشحال و خندان یا بداخلاق و اخمو؟! تحقیق ها ثابت کرده اند که افرادی که در عکس های دوران دبیرستان یا حتی دانشجویی شان، لبخند به لب دارند، ۵ برابر کمتر از همکلاسی های اخمو یا بی تفاوت شان طلاق می گیرند و زندگی شادتر و پایدارتری نسبت به آنها دارند. ضمن اینکه افراد خنده رو، بیشتر مورد توجه سایرین هستند و انرژی مثبت آنها باعث می شود که همسرانی خوش خنده و مهربان داشته باشند.

 

2. اگر خواهر دارید

 

افرادی که حداقل یک خواهر دارند، اجتماعی تر هستند، خوش بین اند و از توانایی هایشان آگاه ترند و بیشتر از آنها استفاده می کنند. این یک نظر فمینیستی نیست، بلکه نتایج سال ها تحقیق محققان انگلیسی است که به تازگی منتشر شده است. اصلا اگر خودتان هم دقت کنید به این نتیجه می رسید که وجود دختر در خانواده، باعث تلطیف محیط زندگی می شود و خانواده هایی که چند پسر دارند، معمولا روابط خشک و سردی بینشان حاکم است و شاید این موضوع به خاطر طبع خشن تر پسرها نسبت به دخترها باشد.

 

3. اگر به تلویزیون نمی چسبید

 

محققان دانشگاه مریلند، ۴۵ هزار آمریکایی را طی ۳۵ سال مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که افراد شاد، کمتر از ۳۰ درصد از وقتشان را در روز به تماشای تلویزیون اختصاص می دهند، آنها می گویند که شادترها، بیشتر ورزش می کنند، وقت شان را با خانواده شان می گذرانند، مطالعه می کنند و به فکر سلامت خود هستند و همه این کارها باعث می شود که آنها کمتر تلویزیون تماشا کنند.

 

4. اگر سوغاتی هایتان را جلوی چشم می گذارید

 

دکتر سوبخالیو بومیرسکی، استاد روان شناسی دانشگاه کالیفرنیا می گوید: "افراد شاد، سوغاتی ها و عکس های یادگاریشان را بیشتر در معرض دید قرار می دهند تا خاطره روزهای خوش، هر روز برایشان تکرار شود و بتوانند در اولین فرصت، دوباره آن روزهای خوش را با کسانی که دوستشان دارند، تکرار کنند."

 

5. اگر ورزش می کنید

 

محققان دانمارکی می گویند که کسانی که زیاد ورزش می کنند، کمتر دچار استرس می شوند و بیشتر از زندگیشان لذت می برند. در عوض، افراد بی حال و حوصله و آنهایی که اهل ورزش کردن نیستند، ۷۰ درصد بیشتر از سایرین استرس می گیرند و از زندگی خودشان هم راضی نیستند. برای اضافه کردن مقدار بیشتری شادی به زندگی تان، کافی است که روزانه ۱۷ تا ۳۴ دقیقه ورزش کنید.

 

6. اگر عاشق هستید

 

پژوهشگران انگلیسی معتقدند که اسیر بودن در دام عشق می تواند شادی بیشتری را نصیب افراد کند. آنها می گویند که یک زوج عاشق، ۳۰ درصد شادتر از سایر افراد جامعه هستند و این امر تنها به دلیل این است که آنها هر کاری را برای جلب رضایت و به دست آوردن آرامش طرف مقابل شان انجام می دهند.

 

7. اگر وقت تان را با آدم های شاد می گذرانید

 

برقرار کردن یک رابطه با همسایه ای خوش بین، دوستی امیدوار یا همکاری خنده رو می تواند تاثیر بسیار مثبتی روی روحیه شما داشته باشد. حالا هر چقدر صمیمیت و رفت و آمد شما با این گونه افراد بیشتر باشد، اوقات شادتری را هم در زندگی سپری خواهید کرد. مثلا اگر نصف روزتان را با افراد شاد بگذرانید، ۴۲ درصد و اگر یک سوم از وقت تان را با آنها باشید، ۲۲ درصد شادتر از روزهای قبل خواهید بود.

 

8. اگر اهل قهوه یا چای گرم هستید

 

محققان آمریکایی می گویند که آرامش روانی، شادی فیزیکی را به دنبال دارد. آنها رفع خستگی با نوشیدن یک لیوان شکلات، قهوه یا چای گرم را راهی برای رسیدن به آرامش و شادی پس از یک روز کاری سخت می دانند.

 

9. اگر حداقل ۲ دوست صمیمی دارید

 

کسانی که حداقل ۲ دوست صمیمی دارند، بسیار شادتر از سایر افراد هستند و زندگی زناشویی موفق تری را هم تجربه می کنند. دلیل این ادعا هم نتایج تحقیق هایی است که انگلیسی ها روی بیش از ۶۵۴ زوج انجام داده اند و طی این تحقیق ها به این نتیجه رسیدند که درد دل و مشورت کردن با دوستان صمیمی باعث آرامش روانی افراد می شود و به آنها در تصمیم گیری درست کمک می کند. شاید به همین خاطر باشد که چینی ها می گویند: "دوستان مهربان از برادران نامهربان بهترند!"

ویدیو مرتبط :
بیلدربرگ جیست؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دارویی برای شادی وجود دارد؟

آیا دارویی وجود دارد که افراد را شاد کند یا نه؟

 

ما نیز به سراغ دکتر روان‌پزشک رفتیم و در همین خصوص با ایشان گفتگو کردیم.

 

جناب‌ دکتر،به راستی دارویی برای شادی وجود دارد؟

 

سوال جالبی ‌است. بسیاری از افراد در مطب نیز این سئوال را از ما می‌پرسند. به طور مثال می‌گویند: چه کنیم تا شاد باشیم؟ برخی نیز می‌پرسند: آقای دکتر آیا دارویی هست که برای ما بنویسید تا شاد و بی‌خیال شویم؟

 

پاسخ من به گروه دوم آسان‌تر است. ما روان‌پزشکان دارویی که کسی را شاد کند نداریم. ما داروهایی داریم که می‌تواند افسردگی را برطرف کند، اضطراب را رفع کند و توهم و هذیان را درمان کند، اما شاد بودن موضوع دیگری است. شاد بودن از نظر ما به زندگی مربوط می‌شود. اگر به جای نداشته‌ها بر داشته‌هایمان تمرکز کنیم، شاد می‌شویم. اگر به جای تمرکز بر آنچه نیستیم، بر آنچه هستیم متمرکز شویم، شاد خواهیم بود.

 

خیلی اوقات، فردی که با بیماری سختی روبه‌رو است در جلسه اول به ما می‌گوید: آقای دکتر، اگر از این بیماری‌ خلاص شوم، خوشحال‌تر از من در جهان نخواهد بود.

 

با این همه بسیاری اوقات بیمار بهبود می‌یابد و واقعا خوشحال می‌شود، اما پس از مدتی بهبودی خود را فراموش می‌کند و سالم بودن دیگر او را خوشحال نمی‌کند.

 

آیا نمی‌توان از بیمار نبودن و رفع کسالت برای مدت طولانی‌تری خوشحال بود؟ آیا آنچه که داریم و به نظر ما کاملا بدیهی می‌رسد، نمی‌تواند موجب سپاس ما از خداوند و شادی ما شود؟

 

 

به نظر شما دلایل بروز خلق گرفته چیست؟

 

علت شاد نبودن بسیاری از ما این است که نگرشی نادرست به جهان داریم. خود را هنوز مانند دوران شیرخوارگی و کودکی، مرکز و محور جهان می‌دانیم و همان‌طور که در آن دوران، مادر همه نیازهای ما را برمی‌آورد، هنوز می‌خواهیم هر چه طلب کردیم توسط دیگری برایمان مهیا شود.

 

 

از اینکه باید به مدرسه برویم غصه می‌خوریم. از اینکه باید کار کنیم رنج می‌بریم. از اینکه باید قبض آب و برق را بپردازیم، به دنبال خرید و تعمیر وسایل خانه برویم، به دید و بازدید برویم، در ترافیک گیر کنیم و ... احساس غم و اندوه می‌کنیم و فکر می‌کنیم خوشبخت نیستیم.

 

 

احساس خوشبختی یکی از مهم ترین اصول بهداشت روانی است. چرا برخی نمی‌توانند چنین احساسی داشته باشند؟

 

این موضوع حکایت از باقی ماندن در دوران خودمحوری و خودشیفتگی دوران شیرخوارگی دارد. زمانی که کودک شیرخوار چیزی می‌خواهد، مادر بی‌درنگ برای او مهیا می‌کند و اگر خدمت مادر سریع انجام نشود، کودک شروع به داد و فریاد یا گریستن می‌کند. گویا ما بزرگ‌ترها هنوز خیلی از این وضع فاصله نگرفته‌ایم. می‌خواهیم خواسته‌هایمان فورا توسط دیگران برآورده شود. در غیر این صورت داد و فریاد و تهدید یا گریه و پا به زمین کوبیدن را به عنوان اعتراض به کار می‌بریم!

 

در ذهن ما، مادری که فورا خواسته‌هایمان را باید بر می آورد، تبدیل به آموزگار، دبیر، رییس، همسر، شهردار، وزیر، رییس دولت و... می‌شود. همان‌گونه که در کودکی بی‌آنکه کوششی کنیم مادر کارهایمان را انجام می‌داد، در نوجوانی و بزرگسالی هم منتظریم آموزگار به ما درس را بیاموزد (بی‌آنکه خود درس بخوانیم!)، رییس حقوقمان را اضافه می‌کند (بی‌آنکه کار اضافه کرده باشیم)، همسرمان حرف ما را بپذیرد (بی‌آنکه ما تاکنون حرف او را پذیرفته باشیم)، کشورمان برای ما همه کار انجام دهد (بی‌آنکه ما کاری برای کشورمان کرده باشیم) و خداوند خواسته‌هایمان را اجابت کند (بی‌آنکه ما کاری شایسته انجام داده باشیم.)

 

چه توصیه‌ای برای افرادی که از دشواری زندگی می‌نالند دارید؟

 

دو دانش‌آموز تنبل با هم صحبت می‌کردند. اولی گفت می‌خواهم دستگاهی اختراع کنم که وقتی دکمه آن را فشار دهم همه تکالیف مدرسه را انجام دهد. دومی گفت من هم می‌خواهم دستگاهی اختراع کنم که دکمه دستگاه اول را فشار دهد! و این حکایت برخی افراد ناشاد است که از دشواری زندگی شکایت دارند.

 

شادمانی نتیجه ی انتخاب هدفی مناسب و خوب، برنامه‌ریزی برای رسیدن به آن هدف و تلاش در جهت اجرای آن برنامه است. شادی آسان به دست نمی‌آید.