سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

کودک درون باید بیاید بیرون



کودک درون,کودک و بازی, جامعه‌پذیری کودکان

پیچیده نبود زیاد؛ ماشینی پلاستیکی از نوع کامیون که نخ می‌بستند به قسمت جلویی‌اش و در حیاط یا کوچه می‌کشاندند دنبال خود به هر جایی که دلشان می‌خواست... .
پیچیده است خیلی، چشم بر مانیتور و انگشت بر چند کلید، ماشینی با سرعت بسیار تو را می‌‌کشاند به جایی که نمی‌دانی!


دختر بچه‌ها اما در گوشه‌ای از اتاق یا حیاط با چادر شب مادر دیوار خانه‌های فرضی خود را می‌ساختند و در آن با کمی میوه شروع می‌کردند به پذیرایی از مهمانان همسن خودشان. حتی اگر همبازی هم نبود عروسک‌های ساده و زیبایشان می‌شد همبازی و کودک آنها. کودک امروز عروسکی دارد به نام «پو» که در گوشی همراه خود هر روز به او غذا می‌دهد و آن را استحمام می‌کند...، اما او هیچ‌گاه نمی‌تواند اسباب‌بازی مجازی خود را در آغوش بفشارد جز در رویا... .


دعوایی بود همیشه شب‌هنگام سر جمع کردن عروسک، سماور، قابلمه، ماشین و تیله‌هایی که همه جای خانه پراکنده شده بودند. گفتن و نوشتن از این بازی و اسباب‌بازی‌ها برای نسل امروز چیزی شبیه لطیفه است. ما بزرگ شدیم، بزرگ و بزرگ‌تر، اسباب‌بازی‌هایمان نیز همراه ما بزرگ شدند. ماشین‌های پلاستیکی واقعی شدند و عروسک‌ها نیز بچه. اگر بچه‌های امروز بزرگ شوند اسباب‌بازی‌های مجازی آنها... .

کارکرد اسباب‌بازی در جامعه‌پذیری کودکان
بازی به باور متخصصان رشته‌‌های علوم انسانی، تجربه‌ای برای به دست آوردن مهارت‌های زندگی است. این وسایل بازی با توجه به اندازه رضایتی که در کودک به وجود می‌آورد ایجاد انگیزه خواهد کرد. کودکان خارج از قوانین سخت زندگی بیرونی خود زندگی را در دنیای خویش مهار و مدیریت می‌کنند. با وجود این، اسباب‌بازی فقط یک وسیله بازی صرف نیست، تمرین زندگی آینده است. خوب گوش کنید صدای دیروز همچنان گاهی شنیده می‌شود: «عروسک قشنگ من قرمز پوشیده‌/‌ تو رختخواب مخمل آبی خوابیده‌/‌ یه روز مامان رفته بازار اونو خریده‌/‌ قشنگ‌تر از عروسکم هیچ‌کس ندیده/‌ عروسک من‌/‌ چشماتو وا کن...»


عروسک یا اسباب‌بازی را چه کسی برای نخستین بار ساخت؟ واقعیت این است که تاریخ اسباب‌بازی به پیش از تاریخ برمی‌گردد در حفاری‌هایی که روزانه در جاهای مختلف انجام می‌شود عروسک‌هایی که بچه‌ها، حیوانات و سربازان را نشان می‌دهد به طور معمول کشف می‌شوند. در روزگاران دور، کودکان خود برای خویش اسباب‌بازی می‌ساختند، اما در دوره‌‌های بعد اسباب‌بازی‌های متنوع و پیشرفته توسط افراد دیگر ساخته و روانه بازار شد.


چرا بازی با اسباب‌بازی؟ بنا به اظهارات کارشناسان، بازی در رشد اجتماعی کودک دارای چنین نقش‌هایی است. موجب ارتباط کودک با محیط بیرون می‌شود و دنیای اجتماعی او را گسترش می‌دهد، موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت می‌شود، همکاری،همیاری و مشارکت کودک توسعه می‌یابد، با رعایت اصول و مقررات آشنا می‌شود، همانندسازی با بزرگسالان را می‌آموزد، با مفهوم سلسله مراتب آشنا شده و آن را رعایت می‌کند، رقابت را می‌آموزد و شکست را به طور واقعی تجربه می‌کند، قدرت ابراز وجود پیدا می‌‌کند و از ترس، کمرویی و خجالت بیهوده رها می‌شود و حمایت از افراد ضعیف را می‌آموزد. البته این تنها بخش‌هایی از کارکرد اسباب‌بازی‌های عینی و واقعی است.


 بازی همچنین بعد اجتماعی، شناختی (هوشی)، جنبه عاطفی، حرکتی و در پاره‌ای موارد بعد اخلاقی کودک را رشد می‌دهد. بنابراین به نسبتی که کودک در موقعیت بازی قرار می‌گیرد اسباب‌بازی‌ها زمینه رشد کودک را فراهم می‌کند. این روان‌شناس بر این باور است که در کشور ما از هر نوع وسیله‌ای برای بازی کودکان استفاده می‌شود که در بسیاری موارد به مشکلات جسمی در کودکان دامن می‌زند.

2 نسل و بی‌نهایت تفاوت
تمام سخن و جان کلام درباره کودکانی است که با اسباب‌بازی سرگرم می‌شوند و زندگی آینده خود را تمرین می‌کنند، بچه‌هایی که با عروسک‌هایشان سخن می‌گویند، پسربچه‌هایی که تیله دوست دارند و از ماشین اسباب‌بازی خود همچون یک ماشین واقعی نگهداری می‌کنند و درباره تمام آنها که حتی بی‌اسباب‌بازی خوشند به یک قایم باشک و هفت سنگ و... «بازی‌های رایانه‌ای جدید نیز به دلیل علاقه‌مندی و استفاده کودکان نوع جدیدی از ارزش‌ها، باورها و نگاه به پدیده‌های پیرامونی را شکل داده است.» محمدمراد بیات، جامعه‌شناس این را می‌گوید. او نگرانی درباره محتوای بازی کودکان را بجا می‌داند و اظهار می‌کند: هر جامعه‌ای باید هویت، اصالت و باور فرهنگی خود را به کودکان منتقل کند. واقعیت است که درخصوص بازی‌های مجازی بویژه افراط در آنها هشدارهای بسیار داده شده و به همان اندازه البته شنیده هم نشده است.
فاصله نسل‌ها بسیار کوتاه شده است شاید حتی هر دو یا سه سال یک نسل را تشکیل می‌دهد و البته به همان سرعت شناخت ما از همدیگر کم و کمتر خواهد شد.

بزرگ‌ترها هم دلشان اسباب‌بازی می‌خواهد
حتما خیلی شنیده‌اید که باید کودک درون خود را زنده نگاه داشت، آن را پرورش داد و... اما همین کودک دلش بازی می‌خواهد، دوست دارد با اسباب‌بازی قواعد زندگی واقعی را همچون یک کودک در هم شکند. روان‌شناسان هم بازی را برای بزرگسالان تجویز کرده‌اند و حتی سفارش می‌کنند که با کودکان زبان کودکی بگشایید و بازی کنید.


بزرگی می گوید:«گاهی وقت‌ها در میانه‌های روز خودم را با بچه‌ها پرت می‌کنم روی رختخواب و تمام مشغله‌هایم را فراموش می‌کنم؛ این که چک‌های پرداخت نشده را چه کار کنم، ماشین‌ام احتیاج به تعمیر دارد، بیمه‌ام عقب افتاده، آرزوهایم به باد رفته و... فقط و فقط با بچه‌ها بازی می‌کنم.


روی تخت بالا و پایین می‌پریم و بالش‌ها را به سر و صورت همدیگر می‌زنیم، البته من خودم را به شکست خوردن می‌زنم و اجازه می‌دهم بچه‌ها تا دلشان می‌خواهد مرا بزنند؛ هم خستگی‌ام در می‌رود، هم آنها تخلیه می‌شوند!»
بار دیگر باید اسباب‌بازی‌های دوران کودکی را از صندوقچه برکشید و به کودکان نیز با همین وسایل کوچک درس زندگی آموخت. بازی کنید بی‌بهانه...
منبع: جام جم سرا

 


ویدیو مرتبط :
کودک درون

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کودک درون تان را پرواز دهید



 

 

کودک درون تان را پرواز دهید

 

اگر از تفریحات معمولی که دارید خسته شده اید یکی از پیشنهادهای ما به شما، بادبادک بازی دراین روز های بهاری است. یادتان هست در دوران بچگی با چه ذوق و شوقی پول هفتگی را پس انداز می کردیم و با چسب یا سریش و کاغذ پوستی بادبادک درست می کردیم و اگر پدر و مادرهایمان حوصله اینکه ما را به پارک ببرند، نداشتند هم ما ناامید نمی شدیم و پشت بام خانه را سکوی پرواز بادبادک دست سازمان که گاهی اوقات خیلی هم درست و حسابی از آب در نمی آمد، می کردیم و البته اکثر اوقات بادبادک های مان به جای آسمان روی کف زمین می نشست. انگار ما هنوز هم همان بچه های دیروزیم، با این تفاوت که اگر نمی توانیم بادبادک خوبی درست کنیم، می توانیم آن را با قیمتی پایین تهیه کنیم و لذت شادی کودکانه مان را یک بار دیگر و البته با طعمی بهتر و شاید کنار فرزندان مان بچشیم.

 

زمانه عوض شده و بازی که روزی کودکانه و متعلق به بچه ها بود، امروز سرگرمی پیر و جوان و البته برخی کودکان عصر PS۳ و XBOX است. لازم نیست تا آخر هفته منتظر بمانید و به دنبال فراهم کردن شرایط خاص و هزینه های بالا باشید. کافی است یک آسمان پیدا کنید و یک جای کمی باز و یک بادبادک. پارک های زیادی هم هستند که با این تفریح شناخته شدند و در آنها تمام شرایط بادبادک بازی برای شما فراهم است و همه در هر سنی که هستند با شادی کودکانه وصف ناپذیری بادبادک بازی می کنند.

 

پارک پردیسان مدتی است به پاتوق بادبادک بازها تبدیل شده و خیلی ها که شاید روزی فقط برای قدم زدن یا ورزش کردن یا بستنی خوردن به این پارک می آمدند امروز برای پرواز دادن بادبادک هایشان در آسمان، این جا هستند. اینجا پر از بهانه های رنگارنگ هست برای نگاه کردن به آسمان. بادبادک ها با اندازه ها و رنگ های متنوع و چشمگیر در آسمان خودنمایی می کنند. همان تفاوتی که در طرح و رنگ بادبادک ها وجود دارد، در میان بادبادک باز ها هم به چشم می خورد. زن و مرد، پیر و جوان، اینجا آمده اند تا خاطره ای از دوران کودکی را زنده کنند یا شاید جانی تازه به کودک درون خود بدهند.

 

در میان بادبادک بازان مرد میانسالی که با مهارت تمام نخ بادبادک را در دستانش کنترل می کرد توجه ام را جلب می کند. سر صحبت را باز می کنم، ۵۴ سال دارد و سه سال پیش از طریق دخترش با این تفریح آشنا شده و به گفته خودش، معتاد این بازی است تا جایی که تمام سعی اش را می کند حداقل هفته ای دو بار برای پرواز دادن بادبادکش که اسم نوه اش را هم روی آن نوشته به این پارک بیاید.

 

آقای کاملی توضیحاتی درباره نحوه بادبادک بازی به من می دهد ولی از آنجا که این اولین تجربه بادبادک بازی من بعد از سال های کودکی است، سعی من برای پرواز دادن بادبادکی که از جلوی در ورودی پارک خریدم، بی نتیجه می ماند. آقای کاملی می گوید: «باید یه مدت بیای تا دستت راه بیفته، اونوقت دیگه بادبادکتو اگه بخوای هم نمی تونی پایین پروازش بدی.» این جا فقط به بزرگ تر ها خوش نمی گذرد بلکه بچه ها هم از اینکه در بهشت بادبادک ها هستند، خوشحالند و سر از پا نمی شناسند. در حالی که کمی آنطرف تر، زنی با پسر کوچکش تلاش می کردند بادبادکشان را به هوا بفرستند. چند جوان با خنده و سر و صدا بادبادک های شان را پرواز می دهند و سر بالاتر رفتن بادبادک شان کل انداخته اند و از نوع کری های فوتبالی برای هم می خوانند. در میان افراد حاضر دختران جوان هم هستند. سارا ۲۳ سال دارد و هراز چندگاهی برای بادبادک بازی با دوست هایش به پارک می آید. می گوید: «این بازی خیلی برای من جالبه. یه جور تخلیه روانیه. وقتی ذهنم به هم ریختست می یام و بادباکم رو می فرستم هوا. انگار یه جورایی بهم آرامش می ده. هر وقت هم که شمال می ریم لب ساحل، کلی بادبادک هوا می کنیم. تازه اونجا به خاطر وزش باد بادبادک ما خیلی بالاتر می ره.»

 

امیر ۲۵ ساله هم در توصیف بادبادک بازی می گوید: «به نظر من این فقط یه بازی نیست، یه جور ورزشه که فکر و جسم آدم رو تو یه مسیر قرار می ده.» انگار از اقبال خوب من است که در میان بادبادک بازها خانم جوانی را پیدا می کنم که روان شناس است و با همسر و فرزندش به پارک آمده، خانم رنجبر می گوید: «من بادبادک به هوا فرستادن رو خیلی دوست دارم و به نظرم این کمترین کاریه که برای کمک به روحم و احترام به کودک درونم می تونم انجام بدم. معمولا بعد از یه روز خسته کننده کاری، این جنب و جوش و بازی نشاط دوباره ای بهم میده تا بتونم ساعتی رو که در کنار خانوادم هستم رو با آرامش و شادی بیشتری سپری کنم. همسر و دختر کوچکم هم این بازی رو دوست دارند به خصوص دخترم که اگر چند وقت از برنامه بادبادک بازیمون بگذره ما رو برای اومدن به پارک ترغیب می کنه. به نظرم همه می تونن این کارو انجام بدن، چون با صرف هزینه کمی نه تنها تفریح می کنند بلکه یه جور برنامه آرامش بخش و شادی آور هم برای خودشون ترتیب دادند.»

 

بادبادک ها هم پسرانه و دخترانه دارند. نقش و نگار بعضی از بادبادک ها عروسکی و صورتی است و بعضی دیگر عکس موجودات فضایی و جانورهای عجیب و غریب دارد. کوچک و بزرگ هم دارد. قیمتشان هم بسته به اندازه و طرحش از ۲۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰ تومان به فروش می رسد. بازار فروش مجازی بادبادک بسیار داغ است و چند فروشنده بادبادک که در ورودی پارک بادبادک می فروشند در اینترنت هم حسابی طرفدار دارند، تا آن جا که یک آلبوم از انواع مدل ها و طرح های بادبادک ها دارند تا مشتری ها بادبادک مورد علاقه شان را راحت تر انتخاب کنند.

 

بادبادک بازی تا آنجایی طرفدار پیدا کرده که بعضی نهادها مانند شهرداری و سازمان ورزش همگانی مسوولیت برگزاری جشنواره های بادبادک بازی را بر عهده گرفته اند و این جشن ها در فواصل کوتاهی در پارک های مختلف برپا می شوند. خانواده ها و دوستان یکدیگر را مطلع می کنند و در روز تعطیل هفته در پارک مورد نظر جمع می شوند و با شرکت در این جشنواره با یک تیر چند نشان می زنند. هم تفریحی متفاوت را تجربه می کنند و هم بادبادک های شان را پرواز می دهند. هم از طبیعت و شادی فضا لذت می برند و هم از کنار خانواده و دوستان بودن. جلوه آسمان پر از بادبادک هم در این روز ها دیدنی است. تنوع طرح ها و مدل های بادبادک ها به قدری است که کمتر بادبادکی شبیه خودش را در آسمان می بیند.

 

تفریح کردن و شاد بودن چندان هم کار سختی نیست. لزوما هزینه بالا یا امکانات ویژه هم نمی خواهد. کافی ست بخواهیم که خوش باشیم بخواهیم که با یک شادی کودکانه مثل بادبادک بازی خوشحال شویم. اگر بهانه جویی را کنار بگذاریم آن وقت می بینیم که کار سختی نیست. امتحان کنید.

منبع: sharghnewspaper.com