سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

چگونه با گستاخی فرزندان مان مقابله کنیم؟



 

 

چگونه با گستاخی فرزندان مان مقابله کنیم؟

 

گستاخی یکی از جلوه های رفتار ناسازگارانه است. این گونه رفتارها شامل بد دهانی، کنایه های نیش دار، ستیزه جویی جسمانی، مسخره کردن و بی توجهی است که بسیاری از والدین برای مواجهه با چنین رفتارهایی، مهارت ندارند که متاسفانه دیده شده که پدر و مادرها پابه پای فرزندان شان، رفتارهای گستاخانه از خود نشان می دهند یا پرچم تسلیم را بالا می برند و اجازه می دهند، فرزندان شان به تاخت وتاز خود به راحتی ادامه دهند.

 

گستاخی فرزندان اگر ادامه یابد باعث درگیری های فراوانی بین اعضای خانواده می شود و حرمت ها را از بین می برد. روان شناسان بر این عقیده اند والدین برای مقابله با گستاخی فرزندان باید از روش های زیر کمک گیرند که در چهار قدم به ترتیب اولویت است.


▪ قدم اول: شناخت رفتار گستاخانه

وقتی لحن و محتوای گفته فرزندان خصمانه، تمسخرکننده، بی ادبانه و توهین آمیز است به احتمال زیاد فرزند دارای رفتار گستاخانه است که با این جملات در سنین پیش دبستانی شروع می شود: «مامان بد»، «بابای بد» و... . در سنین دبستانی «ازت بدم می آید»، «اه بسه دیگه» یا ناسزاهای رایجی که شنیده است را بر زبان می آورد و به این ترتیب که بزرگ شد، اهانت به صورت مستقیم را به پدر و مادرش نشانه می گیرد: «ساکت شو»، «حوصله ات رو ندارم.»

 

▪ قدم دوم: انتخاب پیامد مناسب برای این رفتار

والدین نباید در مقابل این نوع فرزند، انعطاف پذیر باشند. اگر چیزی را کودک مان می خواهد و توسط ما قابل اجراست، نباید به او ارایه داد یا اجازه کاری را که دوست دارند انجام دهند را نباید به آنها داد. والدین باید کاری کنند تا فرزندشان با پیامد رفتار خود روبه رو شوند و بهتر است این پیامد مناسب، انجام شدنی و محدود باشد.


▪ قدم سوم: اعمال پیامد انتخاب شده

بهتر است این قدم به موقع و سریع انجام شود. والدین باید خیلی کوتاه و مختصر علت اتخاذ پیامد برگزیده را برای فرزندشان توضیح دهند، مثلا بگویند: «رفتارت قابل قبول نیست» و با این کاری که کردی نمی توانم طبق قرار قبلی اجازه بدهم به تولد دوستت بروی و....» کودک گستاخ بلافاصله در مقابل این اقدام از خود واکنش نامناسبی ارایه می دهد که باید بلافاصله قدم چهارم برداشته شود.


▪ قدم چهارم: کناره گیری از معرکه و مجادله با فرزند گستاخ


پدر و مادر بعد از اعلام پیامد، باید فرزند را ترک کرده و به دنبال کار خود بروند و از هرگونه درگیر شدن و مجادله کردن بپرهیزند و درصدد دفاع از کار خود برنیایند. باید از تکنیک صفحه خط خورده استفاده کنند، یعنی مثل یک صفحه گرامافون قدیمی که وقتی خط می افتاد به علت گیر کردن سوزن، قسمتی از شعر تکرار می شد، والدین نیز با لحنی یکنواخت و تکراری حرف خود را خیلی کوتاه تکرار کنند. مثلا: ببخشید، نمی توانم اجازه دهم. این عمل سبب می شود که در نهایت فرزندتان از کارش معذرت خواهی کند، اما برای جلوگیری از تداوم رفتارهای گستاخانه، والدین باید پیامد انتخاب شده را با قاطعیت انجام دهند. از نکات قابل ملاحظه در این زمینه، این است که پدر و مادر باید حتما با یکدیگر هماهنگ باشند و در صورت رعایت قدم ها و مراحل فوق، اگر رفتار گستاخانه فرزندشان رفع نشد از مشاور روان پزشک مشورت گیرند.



منبع:روزنامه شرق


ویدیو مرتبط :
مطالبه فرزندان انقلابی از فرزندان انقلاب

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راههای مقابله بااضطراب



اضطرابحتي براي موفق‌ترين آدمها هم پيش آمده كه دچار اضطراب شوند و براي يكبار هم كه شده دست‌هاي لرزان و عرق كرده را تجربه كنند.اين موضوع كاملاً طبيعي است. شايد شما هم اولين باري كه چنين حسي را تجربه كرديد وقتي بوده كه روي صحنه آمفي‌تئاتر مدرسه براي سرود خواندن حضور پيدا كرده بوديد.وقتي پرده‌ها بالا مي‌رفت، نفستان تنگ مي‌شد، قلبتان به شماره مي‌افتاد و دست و پايتان مي‌لرزيد، اما به‌هرحال مجبور بوديد كه وظيفه خود را به انجام برسانيد.

حتي در دنياي آدم بزرگ‌ها و حتي براي افرادي كه دنياي اعتماد به نفس هستند، باز هم صحبت كردن در يك جمع رسمي مترادف است با عرق سرد و دستان لرزان.

اين نوع استرس، سياستمدار، هنرمند، ورزشكار و موسيقي دان نمي‌شناسد، همه برايش يكي هستند و همه محكوم به تحمل اين شرايط هستند، اما زياد هم نگران نباشيد، روش‌هايي براي كاهش اين نوع استرس وجود دارد.

كاملاً آماده و مسلح وارد ميدان شويد. روز قبل از سخنراني خودتان را به عنوان يك مستمع فرض كنيد و مطالبي كه آماده كرده‌ايد را براي خودتان كنفرانس دهيد. براي هر يك دقيقه از زمان سخنراني، پنج دقيقه وقت بگذاريد.

متن صحبت‌هايتان را با صداي بلند بخوانيد و كاملاً به لحن صدايتان توجه كنيد، اما تصور نكنيد اين روش استرس شما را كاملاً از بين مي‌برد. نه. حتي وقتي كه به نظر مي‌آيد كاملاً براي حضور در جمع آماده هستيد، باز هم ممكن است احساس ترس و اضطراب اعصابتان را به بازي بگيرد.

اگر فكر مي‌كنيد به‌خاطر تمرين بي‌عيب و نقصي كه ديروز داشتيد حالا هم بايد مثل يك قهرمان قوي و با صلابت باشيد، بايد بگوييم كه اشتباه مي‌كنيد. حقيقت اين است كه احساس گيجي و عدم تمركزي كه در لحظات اوليه سخنراني حس مي‌كنيد بخاطر عدم توانايي شما در كنترل استرس است. حتي ماهرترين سخنرانان هم بعضي مواقع نمي توانند از دست استرس قصر در بروند.

هميشه چند دقيقه قبل از سخنراني وحشتناك‌ترين حال را داريد، حجم بالاي اضطراب، تپش‌هاي آزاردهنده قلب و ترس از بروز اتفاقات كوچك و بزرگ. در چنين مواقعي حتماً نگران يك سري مسائل مشابه هستيد.

مي‌ترسيد نكند از شدت اضطراب مغزتان هنگ كند و از كار بيفتد، مي‌ترسيد نكند ديگران متوجه لرزش دستان‌تان شوند، مي‌ترسيد نكند دست پاچه شده و كار خجالت‌آوري انجام دهيد يا حرف احمقانه‌اي بزنيد كه خودتان متوجه نشويد، يا اينكه مي‌ترسيد نكند وسط كار، ديگر قدرت ادامه سخنراني را نداشته باشيد.

در اينجا چند روش براي مقابله با اضطراب‌هاي اينچنيني به شما معرفي مي‌كنيم:

هميشه به اين نكته توجه داشته باشيد كه آگاهي از وجود ترس‌هاي دروني كمك بزرگي براي شماست. گاهي مواقع قبول اين موضوع كه مضطرب هستيد و كنار آمدن با اين قضيه به كاهش اضطراب كمك مي‌كند.

تصوير ذهني شما از اينكه در هنگام سخنراني خرابكاري كنيد چيست؟ تصور مي‌كنيد مردم عصباني مي‌شوند و گوجه فرنگي به طرفتان پرتاب مي‌كنند ؟ اگر اينقدر از خودتان نااميد هستيد واقعاً بهتر است در كل ذهنيات خود تجديد نظر كنيد. تصورات منفي را با ذهنيات مثبت جايگزين كنيد. تصوير يك سخنراني بي عيب و نقص را در ذهنتان مرور كنيد كه در آخر مورد تشويق حضار قرار مي‌گيريد.

يك راه براي مقابله با استرس مبالغه كردن در علائم و نشانه‌هاي استرس است. اگر دستتان مي‌لرزد و كف دستتان عرق كرده، سعي نكنيد اين علائم را پنهان كنيد. اجازه دهيد دستانتان هر چقدر دوست دارند و بدون رودربايستي بلرزند و عرق كنند.

حتي به آنها كمك كنيد تا بيشتر اين علائم را بروز دهند. كمي بعد متوجه مي‌شويد كه همه چيز به حالت عادي برگشته و هيچ نشانه‌اي از اضطراب در وجود شما نيست. يادتان باشد اگر شما توانايي افزايش علائم اضطراب را داشته باشيد، مسلماً توانايي كنترل آنها را نيز خواهيد داشت.

يك روش موثر ديگر اين است كه قبل از شروع سخنراني زودتر در محل حاضر شويد. با اينكار با حضار آشنا مي‌شويد و شايد چهره آشنايي در اين ميان پيدا كنيد. وقتي سخنان خود را شروع كرديد، روي صورت يك فرد تمركز كنيد و هنگام سخن گفتن در چشمان او خيره شويد در اين صورت تاثير كلام شما افزايش مي‌يابد.

پس از چند ثانيه به صورت فرد ديگري نگاه كنيد و همين ارتباط را با او برقرار نماييد. ارتباط با حضار باعث احساس راحتي بيشتري در شما مي‌شود. اگر تمايل داشتيد حين صحبت كردن از حركت دست خود بطور معقولي استفاده كنيد.

با اينكار نه تنها توجه حضار را جلب كرده و آنها را به شنيدن سخنان خود تحريك مي‌كنيد، بلكه به اضطراب و تنش‌هاي دروني خود اجازه ي بروز و ظهور داده‌ايد. همچنين براي كاهش اضطراب نفس‌هاي عميق بكشيد و ريتم تنفس خود را آرام و يكنواخت كنيد.