سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

چه كسانی دچار بیماری ام.اس می‌شوند؟



بیماری ام اس,چه كسانی دچار بیماری ام اس می‌شوند؟,پیشگیری از بیماری ام اس

چه كسانی دچار بیماری ام.اس می‌شوند؟
عموماً دو گروه از اشخاص دچار بیماری ام.اس می‌شوند: اما چه کسانی ؟
الف -گروه نخست افرادی هستند فوق‌العاده حساس، زودرنج و عصبی و با كمترین ناملایمات از حالت عادی خارج شده و تعادل خود را از دست می‌دهند.
یكی از عمده‌ترین علت‌های این بیماری، عصبی شدن افراد است كه مهم‌ترین دلیل آن در واقع كمبود مواد غذایی یا مواد معدنی و ویتامین‌ها در بدن و همچنین مواد زائد در سلول‌ها و بافت‌ها است. هرگاه شخص از نظر فیزیولوژی دچال اختلال شود، از نظر سیستم عصبی نیز دچار ناراحتی روحی و روانی خواهد شد و با كمترین برخوردی، عكس‌العمل نشان خواهد داد.‌

وقتی كه تعادل املاح معدنی در بدن به هم می‌خورد، انسان با كمترین برخوردی عصبی می‌شود و همچنین كار غدد درون‌ریز در بدن مختل می‌شود. همین امر موجب می‌شود كه ترشحات طبیعی معده مختل و اسید معده به اندازه دوبرابر حد طبیعی شود
.روزانه معده یك انسان بالغ حدود دو لیتر اسید كلریدریك ترشح می‌كند كه در هضم غذا نقش اصلی را ایفا می‌كند. وقتی فردی عصبی می‌شود، این مقدار اسید به دو برابر حجم واقعی و طبیعی خود می‌رسد كه در واقع روزانه چهار لیتر اسید معده كه فوق‌العاده قوی است، ترشح می‌شود.
اختلال در غدد درون‌ریز موجب می‌شود كه سیستم داخلی بدن به هم ریزد و انسان از حالت تعادلی روحی و روانی خارج شود. پس می‌توان نتیجه گرفت بهترین راهكار درمانی كه در زمینه پیشگیری از بیماری ام.اس نیز برای این گروه مؤثر خواهد بود، پرهیز از بروز تنش در مناسبات بین‌فردی و سعی در كنترل احساسات و عواطف شخصی است افراد زودرنج و حساس باید تلاش كنند تا تفسیر خود را از موقعیت‌های اجتماعی به‌گونه‌ای تغییر دهند تا كمترین فشار روانی بر آنان وارد شود.
‌ب -گروه دوم شامل افرادی است كه از نظر ژنتیكی دارای طبع سردی هستند و مدام از غذاهای سرد (غذاهایی با ‌‌PH اسیدی) به حد وفور استفاده می‌كنند و علاقه زیادی به خوردن ترشی، سركه، تمر هندی، ماست، قره‌قروت و امثال آن دارند.

افرادی كه دارای چنین طبعی هستند، اگر در مورد غذای مصرفی روزانه خود دقیق نباشند، بیشتر در معرض بیماری ام.اس قرار می‌گیرند.‌
عموماً در بیماران مبتلا به ام.اس، ‌‌PH خون گرایش به حالت اسیدی دارد و اگر این حالت بر اثر نوع تغذیه تكرار شود، بیمار در معرض حملات مداوم قرار خواهد گرفت و حال بیمار به مرور رو به وخامت خواهد رفت. جالب توجه اینكه این نوع بیماران علاقه وافری به مصرف غذاهای دارای حالت اسیدوز نشان می‌دهند، مانند: ماست، بستنی، ترشی، تمر هندی، ماهی و امثال آن.
این‌گونه بیماران باید از مصرف غذاهای اسیدی دوری جویند تا بدین وسیله از پیشرفت بیماری جلوگیری به عمل آورند. برای پیشگیری از این بیماری در سایر افراد نیز می‌توان مصرف متعادل مواد غذایی به‌ویژه اجتناب از مواد غذایی اسیدی را توصیه كرد.
منبع : salamatnews.com


ویدیو مرتبط :
زنی که به بیماری بی اشتهایی دچار شده است

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا من به بیماری ام اس دچار شده ام؟



 

آیا من به بیماری ام اس دچار شده ام؟

 

علایم اولیه بیماری ام.اس چیست

بیماری ام.اس یا اسكلروز چندگانه یك اختلال در سیستم ایمنی خودكار بدن است كه می‌تواند منجر به فلج شدید شود. اختلال سیستم ایمنی خودكار وضعیتی است كه در آن بدن آنتی‌بادیهایی را تولید می‌كند كه به بافت‌های خودش حمله می‌كنند. در بدن افراد مبتلا به این بیماری آنتی‌بادیهایی تولید می‌شود كه به ماده سفید مغز و نخاع حمله‌ور می‌شوند. در بیماری ام.اس میلین یا پوشش رشته‌های عصبی در مغز و نخاع ملتهب می‌شود و این التهاب باعث آسیب میلین شده و سیگنال‌های عصبی نمی‌توانند در طول رشته‌های عصبی حركت كنند.
علایم این بیماری متفاوت است و بستگی به این دارد كه كدام بخش از اعصاب آسیب ببینند.
علایم اولیه این بیماری بسیار خفیف بوده و عبارتند از: سرگیجه و عدم تعادل، خستگی، ضعف دست و پا، التهاب اعصاب چشمی، بی حسی یا سوزش موضعی، درد شدید در ناحیه صورت، نقص در بینایی شامل تار شدن و یا دو بینی است.
با پیشرفت بیماری سایر علایم نیز بروز می‌كنند كه از آن جمله می‌توان به مشكلات روده و مثانه، دردهای مزمن مانند درد كمر و ماهیچه‌ها، افسردگی، اسپاسم یا گرفتگی ماهیچه‌ها كه ممكن است بسیار دردناك باشد، فلج، ناتوانی جنسی، صحبت كردن به طور نامفهوم، مشكل در بلع، مشكل در تفكر و عملكرد حافظه، از دست دادن بینایی و نابینایی كامل اشاره كرد.
در موارد خفیف بیماری ممكن است علایم به قدری ضعیف و ناچیز باشند كه حتی نتوان وجود بیماری را تشخیص داد و وقتی بیماری پیشرفت كرده و شدت می‌یابد، فرد كاملا فلج می‌شود.
بیمار توانایی راه رفتن را از دست داده و حتی نمی‌تواند از خود مراقبت كند.
علت دقیق بروز این بیماری هنوز مشخص نیست.


4 فرضیه علمی اصلی درباره علت این بیماری وجود دارد؛
1- شرایط جوی در سراسر جهان: براساس این فرضیه به نظر می‌رسد كه ابتلا به ام اس در میان ساكنان نواحی اطراف مدار چهلم نیم كره‌های شمالی و جنوبی كره زمین شایعتر است.
فردی كه در یكی از این مناطق متولد شده و پیش از رسیدن به سن نوجوانی به منطقه دیگر منتقل می‌شود، تا حدودی در معرض ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند.


2- ژنتیك: ابتلای والدین یا یكی از نزدیكان به این بیماری خطر ابتلا به ام.اس را در فرد افزایش می‌دهد.


3- عامل ایمنی: به طور كلی این امر پذیرفته شده است كه بیماری ام‌اس نوعی اختلال در سیستم ایمنی خودكار است.


4- عامل ویروسی: این احتمال وجود دارد كه یك عامل ویروسی در بروز ام اس نقش داشته باشد.


برخی عصب‌شناسان معتقدند كه ام اس به دلیل تولد یك فرد با نقص ژنتیكی بروز می‌كند، چرا كه نمی‌تواند با یك عامل محیط زیستی سازگاری داشته باشد.
وقتی فرد مزبور با آن عامل تماس پیدا كند، سیستم خودكار ایمنی واكنش نشان داده و منجر به بروز بیماری می‌شود.
هنوز برای این بیماری هیچ راه مشخصی برای پیشگیری شناخته نشده است و در مورد تشخیص بیماری نیز لازم به ذكر است كه در حال حاضر هیچ آزمایش خاصی به این منظور وجود ندارد و معمولا از طریق مراجعه به سابقه پزشكی و آزمایشات فیزیكی فرد مورد آزمایش قرار می‌گیرد.
تصاویر MRI معمولا می‌تواند آسیب میلین در بافت مغز را نشان دهد، اما در برخی افراد مبتلا به این بیماری این تصاویر كاملا طبیعی هستند و هیچ مشكل یا نارسایی را نشان نمی‌دهند و یكی دیگر از روشهای تشخیص بیماری آزمایش مایع مغزی نخاعی است.
در درازمدت میزان فلج و از كار افتادگی اعضا افزایش پیدا می‌كند و مرگ افراد مبتلا به این بیماری عموما در اثر پیچیدگی‌ها و شرایط سخت ناشی از فلج آنهاست.
از شایعترین عوامل مرگ این بیماران می‌توان به بروز زخم‌های بستری و در نتیجه بروز عفونت، ذات‌الریه، آمبولی ریوی، گرفتگی رگ‌های تغذیه كننده ریه‌ها توسط لخته‌های خونی و خودكشی اشاره كرد.
بیماری ام اس مسری نیست و خطری برای اطرافیان بیمار ندارد، اما می‌تواند به طور ژنتیكی اعضای یك خانواده را تهدید كند.
عملكرد اصلی برای درمان بیماری وجود دارد. اولین مرحله توقف و یا كاهش حملات سیستم ایمنی به میلین رشته‌های اعصاب است.
مرحله دوم بهبود علائم بیماری و كمك به فرد برای بازگشتن به شرایط طبیعی تا حد امكان است.
سیستم ایمنی به كمك دارو درمان می‌شود.
سایر معالجات شامل مصرف داروهای ضدافسردگی برای بهبود حالت افسردگی و كاهش خطر خودكشی، مصرف دارو برای كنترل مثانه، مصرف دارو برای رفع گرفتگی‌های عضلانی و مصرف دارو برای بهبود دردهای عصبی است.
اثرات جانبی این داروها با توجه به نوع دارویی كه مصرف می‌شود، متفاوت است که از مهمترین آنها خواب آلودگی، بهم خوردگی معده و واكنش‌های آلرژیك نسبت به داروها هستند.
از آنجا كه این بیماری مادام العمر است، كنترل دایمی و معالجه همیشگی بیماری ضروری است.
پیشرفت بیماری در اثر مصرف دارو تا حدودی كندتر می‌شود.
همچنین معالجه علایم بیماری می‌تواند حالت فلج را كاهش دهد.
منبع : pezeshkan.org