سلامت
2 دقیقه پیش | نشانه ها و عوارض کمبود ویتامینها در بدنویتامینها نقش مهمی را در بدن انسان ایفا میکنند. بهنحویکه کمبود ویتامین (حتی یکی از آنها) میتواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ... |
2 دقیقه پیش | چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش میزنند؟فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ... |
چرا نوزادان آروغ می زنند ؟
چرا بچه ها آروغ می زنند؟
شیرخواران هنگام مکیدن شیر هوای زیادی می بلعند و زدن به پشت آنها به خالی شدن این هوا از درون معده کمک می کند. در واقع سیستم گوارش آنها هنوز کامل نشده است و برای تخلیه هوا از معده به کمک والدین نیاز دارند.
اگر فرزند شما زیاد باد گلو دارد شاید به این دلیل باشد که تند و با ولع شیر می خورد و درنتیجه هوای زیادی را همراه با شیر می بلعد.
چگونه به کودکان مان کمک کنیم آروغ بزنند؟
کافی است شیرخواران را سردوش بگیرید و راه تنفسی اش را باز نگه دارید. برای اینکه شیرخوار راحت آروغ بزند باید کمر او کاملا صاف باشد و گردنش تکیه گاه داشته باشد. پیشنهاد می کنیم پارچه ای روی دوش خود بیندازید زیرا معمولا آروغ زدن با بالا آوردن کمی شیر همراه است.
آیا آروغ نزدن مشکلی پیش می آورد؟
خیر. اگر شیرخوار شما بعد از شیرخوردن آروغ نزد به این معنی است که هوای زیادی در معده اش جمع نشده است. البته بهتر است قبل از خواباندن او بعد از شیرخوردن کمی او را سردوش خود نگه دارید. این کار هم محتاطانه تر است و هم باعث خواب راحت تر او خواهدشد.
چه زمانی شیرخواران آروغ می زنند؟
این موضوع کاملا به فرزند شما بستگی دارد. اکثر شیرخواران بعد از خوردن کامل شیر باد گلو می زنند. برخی نیز وقتی دارند شیر می خورند باد گلو می زنند. البته مادر به راحتی می تواند متوجه این موضوع شود. این کودکان سینه یا سر پستانک را با زبان پس می زنند و سرشان را به نشانه نخواستن شیر کج می کنند. شاید کمی نق بزنند و گریه کنند. دراین حالت کمی صبر کنید. به آرامی فرزندتان را به حالت نشسته بگذارید و سرش را با گذاشتن دست زیر چانه اش بالا بیاورید تا راه تنفسی اش باز شود. می توانید چند ضربه آرام نیز به کمر او بزنید.
آیا شیرخواران یک آروغ می زنند یا چندتا؟
گاهی پیش می آید که بعد از شیرخوردن نوزاد ۲تا۳ آروغ بزند. این موضوع به سرعت شیرخوردن، وضعیتی که در آن شیرخورده، میزان تکامل دستگاه گوارش و... بستگی دارد.
چگونه متوجه شویم که شیرخوار به دلیل آروغ نزدن ناراحت است؟
مرتبا تکان خوردن، این طرف و آن طرف بردن سر و ناراحت بودن، نگرفتن دوباره سینه یا شیشه می تواند نشانه داشتن بادگلو باشد. دراین شرایط او را بنشانید و با دست گردن او را نگه دارید و چند دقیقه ای صبر کنید.
آیا شیرخواری که از سینه شیر می خورد هم آروغ می زند؟
شیرخوارانی که از سینه شیر می خورند در مقایسه با آن دسته که از شیشه شیر می خورند کمتر بادگلو دارند. در واقع وقتی شیرخواری درست مقابل سینه مادر قرار می گیرد و تمامی یا میزان زیادی از هاله قهوه ای سینه را به داخل دهان می کشد، هوای زیادی وارد معده او نمی شود. در حال حاضر بسیاری از تولیدکنندگان شیشه های شیر نیز تلاش می کنند سرشیشه های شبیه به سینه مادر بسازند با این حال باز هم شیشه در مقایسه با سینه مادر سبب می شود هوای بیشتر به داخل معده شیرخوار وارد شود.
بعد از اتمام شیرخوردن چه مدت باید صبر کنیم تا شیرخوار آروغ بزند؟
حداکثر ۲۰ دقیقه بعد از پایان شیردهی، بهتر است قبل از این مدت شیرخوار را نخوابانید. بهتر است او را سردوش بگذارید یا اگر واقعا سرتان شلوغ است برای چند دقیقه ای او را به شکم بخوابانید. البته در این حالت باید مراقب او باشید. چرا خواباندن شیرخواری که آروغ نزده اشتباه است؟ شیرخواری که آروغ نزده خوابی پریشان و ناآرام دارد و مدام بیدار می شود. برای اینکه فرزندتان راحت بخوابد کافی است چند دقیقه بعد از اتمام شیردهی او را نوازش کنید یا تکانش دهید تا درنهایت بادگلو بزند و آرام بخوابد.
منبع:روزنامه کیهان
ویدیو مرتبط :
آروغ زدن طوطی !!
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
حرفهای صریح محسن تنابنده درباره پایتخت، صدا و سیما و منتقدان/برخی زیر باد کولر آروغ روشنفکری میزنند
این بازیگر تلویزیون، سینما و تئاتر که چند سالی است نقش نقی معمولی سریال «پایتخت» را بازی میکند، در گفتوگویی که با روزنامهی شرق داشته دربارهی سریال «پایتخت» و نقدهای منتقدان بر این سریال صحبت کرده است.
او بابیان این مطلب که اقبال مخاطبان به سریال «پایتخت» در همه این سالها مثالزدنی است و همین استقبال مخاطبان است که باعث شده تمام سختیها را برای تولید پایتخت به جان بخریم، گفته: «اما تا حدی از دوستانی که در حوزه نقد قلم میزنند دلگیرم و متأسفانه شرایط را درک نمیکنند. در همین فصل چهارم، ما با شرایط بسیار سختی کار را به آنتن رساندیم. گرمای وحشتناک شمال، لوکیشنهای متعدد و... و از هیچچیز بهمنظور کیفیت بهتر اثر چشمپوشی نمیکنیم. در این شرایط توقع هم نداریم که توسط گروهی مورد هجمه بیمورد قرار بگیریم.»
به گفته تنابنده نگاه اجتماعی جاری در سریال، نوع پلانها، گسترش قصه و نماهای سنگین یا شخصیتهای زیاد قصه مشخص میکند تا چه حد برای ساخت این مجموعه زحمتکشیده شده است. حقیقت این است که ما برای منتقد این سریال را نمیسازیم و تمام تلاش ما برای مردم است. من متوجه این نگاه دوگانه منتقد و تماشاگر نمیشوم! گاهی با خودم فکر میکنم انگار منتقدان ما در عوالم دیگری سیر میکنند و اصلاً متوجه اثری که ساختهشده است نمیشوند؛ هرچند منتقدانی هم مثل آقای گلمکانی که آدم بزرگوار و منتقد پیشکسوتی هستند به سریال لطف دارند. صحبت من با منتقدانی است که انصاف را در تحلیلهایشان رعایت نمیکنند.
او در مورد حضور پررنگ اسپانسر در این سریال هم گفته:«برای ساخت یک مجموعه، عوامل زیادی دستبهدست هم میدهند. از خیلیها شنیدم که میگویند چرا اسپانسر در سریال اینقدر گلدرشت است؟ به خدا ما هم عقلمان میرسد و متوجه هستیم که چه چیزی به نفع یا ضرر سریال است؛ اما باور کنید حضور اسپانسر اختیاری نیست، کاملاً جبری است. به دلیل اینکه سازمان صداوسیما با مشکلات بسیار بد اقتصادی مواجه است ما هم بهعنوان تولیدکنندگان یک اثر مجبور هستیم چیزهایی را بپذیریم.»
او معتقد است: «حضور اسپانسر در کار اگر به شکل بهداشتی و همراستا با نحوه ارائه اثر، استفاده شود اصلاً بد نیست. این مورد در سایر کشورها هم وجود دارد و اصلاً اتفاق بعیدی نیست، اما در کشور ما این ضعف اقتصادی وجود دارد و صداوسیما با توان اقتصادی بسیار کمی که دارد، از وجود این اسپانسرها نهتنها در این سریال بلکه در سایر برنامه و مجموعههایش میتواند کمی قوت بگیرد.»
تنابنده گفته: «از طرف دیگر تغییر و تحولات معمولاً به ضرر سازندگان تمام میشود و آنقدر رسانه ملی دچار سیاستهای غلط میشود که مسیر هم برای سازندگان نامشخص است. تلویزیون خواستار سریالهای باکیفیت خوب و درجهیک است و از ما میخواهند با سریالهای مبتذل و مستهجن مبارزه کنیم. این شرایط دقیقاً مثل این است که تمام لوازم یک جنگ را از شما بگیرند و شمارا راهی جنگ کنند هرچند که شاید جنگ واژه درستی نباشد، اما بههرحال مشابه همین وضعیت است. مگر شدنی است؟»
او که در حال حاضر فیلم گینس را روی پردهی سینما دارد، معتقد است: «حتماً باید ابزاری در اختیار ما باشد که بتوانیم کاری کنیم. تجربه به من ثابت کرده که وارد شدن به حوزه کارهای شیرین از فشار اول قبر سختتر است و اصلاً ساخت سریال در تلویزیونی که با محدودیتهای بسیاری روبهرو است، بسیار دشوار است. شوخی با خانمها در تلویزیون ما تقریباً امکان ندارد. شوخی با سن و برخی چیزهای دیگر خط قرمز است و تقریباً هیچ دستاویزی برای سرگرمی مردم وجود ندارد. حقیقتاً با این شرایط دلم میخواهد یکی از همین منتقدانی که پایتخت را فاجعهبار توصیف کرده است، بیاید و سریال بسازد. حتماً کار مشکلی است و از پس آن برنمیآید.»
این بازیگر میگوید: «بسیاری از منتقدان ما منتظر میمانند تا در شرایطی اعلام حضور کنند و حاضر نیستند بپذیرند یک مجموعه وقتی به فصلهای مختلف میرسد باید دچار تغییر و تحولاتی شود و مثلاً برای ساخت فصل چهارم، همهچیز؛ از متن گرفته تا نحوه ساخت، سختتر میشود و خودشان را در شرایط سازندگان اثر قرار نمیدهند.»
او تأکید میکند که شکاف وحشتناکی بین مردم و منتقد وجود دارد و منتقد عمدتاً برای لذت بردن کاری را نگاه نمیکند و اینروها بیشتر به این موضوع فکر میکنم که یکسری آدمها چرا از تلویزیون رفتند و به این نتیجه میرسم که برخی آنقدر تو را مستهلک میکنند که ناچار به کنارهگیری میشوی. شرایط برای کار کردن، آنهم در رسانه ملی سخت است و در این میان هستند افرادی که بیخبر از این شرایط زیر باد کولر مینشینند، سیگار میکشند و آروغ روشنفکری میزنند.
به اعتقاد تنابنده، چیزی که متأسفانه در جامعه ما بهمرور تبدیل به یک فرهنگ میشود، بدرفتاری و استفاده از ادبیات بد در مراوده باهم است. زمانی در دولت قبل، دو نفر درملأعام در مناظره به جان هم افتادند و کار به بدرفتاری و ادبیات بد و سخیف کشید. این فرهنگ بهمرور نهتنها در ابعاد زیاد و آدمهایی که جایگاه و منزلت اجتماعی بالایی داشتند بلکه در سایر سطوح اجتماعی هم رسوخ پیدا کرد و فرهنگ و هنر هم از این قاعده مستثنا نبود و متأسفانه بهجایی رسیدیم که همه به هم ناسزا میگوییم.
او میافزاید: «بهزور خانه سینما را میبندیم و رفتارهای اینچنینی از ما سر میزند. مدتی است که نخستین تجربه کارگردانی من در سینما اکران شده است و من رفتارها و گفتارهای عجیبی درباره فیلم میبینم و میشنوم، احتمالاً فیلم من ضعفهایی هم دارد، اما متأسفانه کار را هم نقد نمیکنیم. فحش میدهیم و معلوم نیست چرا این کار را انجام میدهیم.»
او بابیان این مطلب که کار من و امثال من از یکجهت قابلستایش است، ادامه میدهد: «باید احترام گذاشت به کسانی که تماشاچی را به سالنهای سینما میآورند و با توجه به اینکه مدام از بحران مخاطب حرف میزنیم، مشخص نیست چرا به کسانی که تماشاچی به سالنها میآورند فحش میدهیم و برعکس به کسانی که تماشاچی نمیآورند هم ناسزا میگوییم؟ ما به دنبال چه هستیم؟ فکر میکنم زمان آن فرارسیده که این ادبیات سخیف و بدرفتاری و توهین از بین برود و روزگار کمی جلو برود تا باهم کمی مؤدبتر و درست برخورد کنیم.»
این بازیگر میگوید: «بازی کردن در فیلم سینمایی، نوشتن و حتی کارگردانی، هرقدر هم که سخت باشد، از کار ما در «پایتخت» سختتر نیست. تنها لطف مردم است که «پایتخت» را نگاه داشته و مشخص نیست چرا در این سالها عدهای تمام تلاششان را کردند که نباشیم و مدام به این فکر میکنند هر طور که هست بلایی سر ما بیاورند که از کار منصرف شویم. این فقط منوط به کار ما نیست. در بسیاری از حوزهها؛ مثل فوتبال و سیاست هم همین اتفاق را میبینید و نمیدانم چرا چشم دیدن همدیگر را نداریم!»
اخبار فرهنگی و هنری - خبرآنلاین