سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

چرا بچه‌ها موقع دندان درآوردن تب می‌کنند؟



دندان در آوردن,دندان در آوردن کودک,

كودكتان بی‌قرار شده؟ بی‌دلیل جیغ می‌زند و گریه می‌کند؟ آب دهانش راه افتاده؟ اسهال گرفته یا دور دهانش جوش زده و زخم است؟ تب دارد؟ غذا نمی‌خورد و بدخلق شده؟ همه اینها می‌تواند علایم دندان درآوردن باشد و معمولا همه‌شان هم به محض اینكه دندان‌ها نیش زدند، برطرف می‌شوند. رویش دندان‌های شیری دوره سختی است و با مشکلات و علایمی همراه است که برای هریک راه‌حل‌های بجا و نابجایی وجود دارد. با «نوزادان» این هفته، همراه شوید تا درباره این مرحله از زندگی شیرخوارتان راهنمایی‌های لازم را از متخصصان «سلامت» دریافت کنید.

اگر دیر و زود شد، نگران نشوید!
رویش دندان‌های شیری تقریبا از سن 4 تا 6 ماهگی آغاز می‌شود و تا 3 سالگی ادامه می‌یابد. در پایان این سن کودک باید 20 دندان شیری داشته باشد. البته والدین نباید نگران دیروزود شدن این مساله باشند چون 6-5 ماه تاخیر یا تقدم در رویش دندان‌ها طبیعی است و نشانه کمبود ریزمغذی‌هایی مثل کلسیم محسوب نمی‌شود. گاهی برخی کودکان حین تولد یا یک ماه بعد از آن دندان درمی‌آورند و برخی دیگر یک ساله هستند و هنوز 2 دندان در فک پایین دارند. مادرها حس خوبی از رویش زودهنگام دندان‌های شیرخوار ندارند چون مراقبت از دندان‌ها وقتی زودتر از موقع می‌رویند سخت‌تر است. ممكن است این دندان‌ها سفتی لازم را نداشته باشند و گاهی خطر افتادن و بلعیدن هم وجود دارد. در عین حال، گاهی زود دندان درآوردن مانع تغذیه اصولی كودك و ناراحتی مادر حین شیرخوردن می‌شود، چون کودک سینه مادر را گاز می‌گیرد. دیرتر رویش پیداكردن دندان‌ها هم اگر همه مسائل یعنی وزن‌گیری و ترشح هورمون‌ها در کودک عادی باشد اشکالی ندارد و مراقبت‌كردن از دندان ساده‌تر و بهتر است.

از دندانی‌های پلاستیکی استفاده کنید
قدیمی‌ها برای تسریع درد و خارش ناشی از رویش دندان‌ها، قند روی لثه کودک می‌ساییدند که این کار اصلا توصیه نمی‌شود و تنها باعث زخم‌شدن لثه و التهاب و عفونت می‌شود.استفاده از گوشت نیم‌پز را هم توصیه نمی‌کنیم زیرا گرچه مانند دندانی عمل می‌کند اما می‌تواند آلودگی میکروبی داشته باشد.

دادن هویج نیز در شرایطی که خطر بلع وجود دارد مجاز نیست. بهترین وسیله که جایگزین مناسبی برای گوشت نیم‌پز یا هویج است که خیلی‌ها به اشتباه به این کودکان می‌دهند، دندانی‌های پلاستیکی است که انواع استاندارد آن در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد. بهتر است به این دندانی، بندی آویزان کنید تا دور گردن کودک باشد و به زمین نیفتد و آلوده نشود.

برخی از این انواع را می‌توانید در فریزر بگذارید تا خنک شود و اثر بی‌حس‌کنندگی خفیفی داشته باشد.

استفاده از ژل‌های بی‌حس‌کننده دندان را توصیه نمی‌کنیم زیرا معمولا روی موضع زده نمی‌شوند و همزمان لب و زبان کودک را بی‌حس می‌کنند و باعث می‌شوند کودک زبانش را گاز بگیرد.

ژل در صورتی که دقیقا روی موضع زده شود و چند لحظه بعد با دستمال پاک شود، ایرادی ندارد اما استفاده زیاد به مدت طولانی در تمام دهان توصیه نمی‌شود.

چرا بچه‌ها موقع دندان درآوردن تب می‌کنند؟
یکی از اصلی‌ترین عارضه‌ها و علایم رویش دندان، بی‌قراری و بی‌اشتهایی کودک و خارش لثه است که به دنبال لرزش ریشه برای بیرون‌زدن دندان بروز می‌کند. برای تسکین این خارش، کودکان همه چیز را به دهان می‌برند و فشار می‌دهند. این فشار آوردن خودش به رشد سریع‌تر دندان کمک می‌کند. در صورتی که بیقراری کودک شدید باشد، برای تسکین علایم می‌توان از قطره استامینوفن استفاده کرد اما اگر بیقراری‌اش شدید نیست، اجازه بدهید روند رویش دندان به صورت طبیعی طی شود. ریزش آب دهان نیز از علایم دندان درآوردن است و برخلاف عقاید رایج، فرقی نمی‌کند کودک آب دهان را قورت دهد یا بیرون بریزد. در هر صورت آب دهان باعث مشکل نمی‌شود و عامل اسهال یا زخم شدن دور دهان کودک نیست. تب و اسهال نیز گرچه خیلی مرتبط با رویش دندان نیست اما با آغاز روییدن دندان‌ها در برخی کودکان مشاهده می‌شود. همزمانی اسهال و تب و رویش دندان‌ها 2 دلیل اصلی دارد؛ اولا حول و حوش 6-4 ماهگی كه دندان‌ها هم در حال رویش هستند، سیستم دفاعی بدن كودك به تدریج مستقل از مادر می‌شود و این مقاومت بدنش را كاهش می‌دهد و باعث می‌شود علایمی مانند تب و اسهال بروز ‌كند. ثانیا در این زمان كودكان برای تسکین خارش لثه دست یا هر چیز آلوده‌ای را به دهان می‌برند و این باعث ورود میكروب‌ها به بدن می‌شود.


salamatiran.com


ویدیو مرتبط :
‫شکاندن دندان، پا، دست و بینی؛ پزشکی قانونی احمقانه ترین راه های پول درآوردن را افشا کرد!‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا دندان این بچه ارتودنسی می خواهد؟



 

آیا دندان این بچه ارتودنسی می خواهد؟

 

 

 

مجموعه ای از علایم باید در نظر گرفته شود تا بتوان به سوال بالا پاسخ داد. سن، شرایط رشد و بلوغ کودک، نوع عارضه از لحاظ دندانی یا اسکلتی بودن آن، محل بروز و شدت آن از مواردی هستند که در کنار آگاهی ارتودنتیست از سلامت عمومی و وضعیت دندان ها و لثه وی و همچنین میزان علاقه مندی بیمار به انجام دادن ارتودنسی، در مجموع به ارتودنتیست کمک می کند که به این پرسش که بیمار «چه درمانی» نیاز دارد و اینکه «در چه زمانی» درمان را آغاز کند، پاسخ صحیح دهد....

 

اگر بیمار در شرایطی است که فقط دندان های شیری در دهان خود دارد، اردتودنسی مورد نیاز وی در گروه «درمان های پیشگیری» قرار گرفته و اقدامات پزشک متخصص معالج به جلوگیری از وقوع صدمات شدید بعدی، جلوگیری از انحراف رشد استخوانی و یا تثبیت یک عارضه جدی در کودک منجر می شود.


مقابله با «عادات غلط دهانی»، «حفظ فضای دندان شیری زود از دست رفته»، «تنگی فکی بالا» که خود به ایجاد رابطه غلط دندان ها در بعد عرضی منجر شده و به اصطلاح «کراس بایت» نامیده می شود، از جمله اقدامات پیشگیرانه در این مرحله هستند.

 

در زمانی که بیمار در سنین پیش از بلوغ قرار دارد و هنوز جهش رشدی ناشی از بلوغ در وی رخ نداده است، در صورت وجود ارتباط نادرست فکی، ارتودنتیست با کمک وسایل ویژه ای، نسبت به تغییر مسیر و اصلاح رشد استخوان فکی بیمار اقدام کرده و در حقیقت درمان استخوانی یا ارتوپدیک برای وی انجام می دهد، به این امید که بیمار در سنین جوانی نیازمند درمان جراحی نشود.

 

اگر بیمار در شرایط سنی است که در دهان خود مجموعه ای مخلوط از دندان های شیری و دایمی است و یا آنکه تمامی دندان های وی دایمی هستند، ارتودنتیست با توجه به مطالعات و معاینات کلینیکی و پاراکلینیکی قادر است اختلالاتی مانند جلوزدگی دندان ها، نامرتبی و شلوغی آنها، رابطه غلط دندان ها در بعد عرضی، قدامی خلفی و عمودی و یا مواردی مانند نهفتگی دندان ها و یا فقدان مادرزادی دندان ها را درمان کند. این گونه درمان ها جنبه اصلاحی داشته و اغلب به وسیله درمان ارتودنسی ثابت همراه با وسایل ویژه انجام می پذیرند.

 

ما معمولا توصیه می کنیم که والدین محترم قبل از اقدام به ارتودنسی کودکان خود، در صورت امکان، به مراکز علمی مانند دانشکده های دندانپزشکی که واجد گروه تخصصی ارتودنسی هستند مراجعه کرده و از فرصت تبادل نظر هم زمان چند متخصص ارتودنسی بهره مند شوند.

 

منبع: روزنامه سلامت