چرا بعضی زنان از آی‌یودی می‌ترسند؟

 

 

می‌خواهم درباره باورهای غلطی که درباره استفاده از آی یو دی در ذهن برخی خانم ها وجود دارد، حرف بزنم. باورهای غلطی که گهگاه باعث ترس آنها از گذاشتن آی‌یودی می‌شود.

 

آی یو دی (IUD) وسیله کوچکی است که برای جلوگیری از بارداری، توسط پزشک یا ماما در داخل رحم زنان قرار داده می شود.

 

برخی خانم‌ها از گذاشتن آی‌یو‌دی، به این دلیل که نخ آن آویزان است، می‌ترسند. از آنجا که گذاشتن آی‌یو‌دی توسط ماماهای تحصیل‌کرده، باتجربه و دوره‌دیده انجام می‌شود، بنابراین مشکلی به وجود نمی آورد.

 

ممکن است بعضی خانم‌ها در حین کارگذاری این وسیله، درد مختصری را احساس کنند که سریعا برطرف می‌شود.

 

طول نخ آی‌یو‌دی پس از گذاشتن آن در درون رحم کوتاه شده و انتهای آن در خارج از دهانه رحم و در داخل واژن قرار می گیرد و به مرور توسط ترشحات آن ناحیه نرم می‌شود. دیدن نخ در معاینه‌های دوره‌ای کمک می‌کند تا مطمئن شویم که آی‌یو‌دی در جای خود قرار دارد.

 

برخی خانم ها هم می‌ترسند با داشتن آی‌یو‌دی نتوانند کارهای معمولی خود را انجام دهند.

 

به این گروه می‌گویم که آی‌یو‌دی هیچ دخالتی در انجام کارهای روزانه ندارد، زیرا رحم داخل لگن قرار دارد و توسط آن محافظت می‌شود، بنابراین در حین انجام کار (کارهای معمولی یا کارهای سنگین) نیرو و یا فشاری نمی‌تواند موجب تغییر شکل و موقعیت آی‌یو‌دی در رحم شود. به دلیل این که آی‌یو‌دی نیاز به استفاده روزانه ندارد و مراقبت‌های آن در مقایسه با سایر روش‌های جلوگیری از بارداری، در فواصل طولانی‌تری انجام می‌شود، بنابراین برای افرادی که مشغله زیاد دارند می‌تواند روش مناسبی باشد. وضعیت قرارگیری آی‌یو‌دی در داخل رحم به نحوی است که در حالت‌های مختلف بدن (نشستن، ایستادن، خم شدن) هیچ ‌گونه مشکلی به وجود نمی‌آورد.

 

همه خانم‌های شاغل، چه قالیباف و کشاورز و چه کارمند باید بدانند که انجام این کارها بدون رعایت وضعیت صحیح قرارگیری بدن، می‌تواند مشکلاتی را برای کمر، گردن و ستون فقرات ایجاد کند، اما این مساله هیچ ارتباطی به استفاده کردن یا نکردن از آی‌یو‌دی ندارد.

سئوالاتی که درباره آی ‌یو‌ دی می‌پرسند

1- آیا خانم هایی که سزارین شده اند می‌توانند آی‌یو‌دی بگذارند یا نه؟

باید بگویم نوع زایمان هیچ ربطی به گذاردن آی‌یو‌دی ندارد. با گذشت شش هفته از سزارین، رحم آمادگی لازم را برای کارگذاری آی‌یو‌دی پیدا می‌کند.

 

2- آیا افرادی که آی‌یو‌دی دارند می‌توانند دارو مصرف کنند؟

کارگذاری آی‌یو‌دی تداخلی با مصرف دارو ندارد. در واقع مصرف داروها روی عملکرد آی‌یو‌دی تاثیری ندارد و در صورت نیاز و با تجویز پزشک می‌توان از داروهای لازم استفاده نمود.

3- آیا آی ‌یو ‌دی (IUD) ممکن است در بدن حرکت کرده و به قسمت‌های بالایی شکم، معده و قلب کشیده شود؟

خیر. آی‌یو‌دی وسیله متحرکی نیست که بتواند حرکت کند و معمولا در جای خود باقی می‌ماند. از طرف دیگر مسیری در رحم برای حرکت آی‌یو‌دی به سمت بالا وجود ندارد. تنها امکان جابه‌جایی آی‌یودی به طرف پایین و داخل واژن است که خطری برای سلامت فرد ندارد.

 

4- آیا آی‌یو‌دی باعث عفونت رحم و در نتیجه چسبندگی و خشکی رحم می‌شود؟

خیر. آی‌یو‌دی باعث ایجاد عفونت در دستگاه تناسلی زنان نمی‌شود، بنابراین مشکلات چسبندگی، خشکی ‌رحم و بیماری‌های زنانگی را به وجود نمی‌آورد. با توجه به این که تا مدتی پس از گذاشتن آی‌یو‌دی، ترشحات طبیعی دهانه رحم کمی‌ زیاد می‌شود، با رعایت نکات بهداشتی باید از عفونی شدن آن جلوگیری کرد.

 

5- آیا آی‌یو‌دی باعث به وجود آمدن دردهایی مانند درد کمر، درد هنگام خون‌ریزی ماهیانه، درد زیر شکم، ساق پا، ران، استخوان و دیسک کمر می‌شود؟

خیر. آی‌یو‌دی اندازه کوچکی دارد و فشاری به هیچ ناحیه‌ای از بدن مانند استخوان، ساق پا، ران و کمر وارد نمی‌کند. ممکن است طی دو تا سه ماه اول پس از گذاشتن آی‌یو‌دی، درد کمی‌ در ناحیه کمر، زیر شکم و هنگام قاعدگی ایجاد شود که در صورت نیاز با مسکن‌های معمولی برطرف خواهد شد.

 

6- آیا آی‌یو‌دی باعث لکه ‌بینی و نامنظم شدن قاعدگی می شود و با زیاد کردن مقدار خون‌ریزی، کم‌خونی به وجود می‌آورد؟

آی‌یو‌دی در بعضی از افراد ممکن است باعث افزایش میزان خون‌ریزی عادت ماهیانه و لکه‌بینی شود که این مشکل معمولا طی دو تا سه ماه بعد از گذاشتن آی‌یو‌دی برطرف می‌شود.

 

برای برطرف کردن لکه‌بینی ناشی از آی‌یو‌دی، نیازی به خوردن قرص‌های خوراکی پیشگیری از بارداری نیست. کم‌خونی هم در افرادی دیده می‌شود که با گذاشتن آی‌یو‌دی دچار خون‌ریزی شدید می گردند. مشکل کم‌خونی در معاینه‌های دوره‌ای‌ آی‌یو‌دی بررسی می‌شود و اگر وجود داشته باشد با قرص آهن به راحتی قابل درمان است.

7- آی‌یو‌دی باعث ایجاد مشکلات رحمی‌ مانند افتادگی رحم و کوچک شدن اندازه رحم می‌شود؟

خیر. آی‌یو‌دی با توجه به اندازه و نحوه اثر و جنس آن نمی‌تواند باعث افتادگی رحم و یا تغییرات اندازه رحم شود. عوامل اصلی افتادگی رحم تعداد زیاد بارداری‌ها، زایمان‌های سخت و ... است.

 

8- آی‌یو‌دی باعث به وجود آمدن سرطان رحم می‌شود؟

خیر. عفونت‌های درمان نشده و مسایل ژنتیکی از عوامل بروز سرطان رحم هستند و آی‌یو‌دی احتمال به وجود آمدن سرطان‌های رحم و دهانه رحم را کاهش می‌دهد.

 

9- آی‌یو‌دی حالت گزیدگی ایجاد می‌کند؟

خیر. آی‌یو‌دی قدرت گزیدن ندارد. از طرفی، رحم عضو بی‌حسی است، به طوری که فرد در هنگام بارداری درد یا خارش ناشی از بزرگ شدن رحم را حس نمی‌کند.

 

منبع:تبیان

ویدیو مرتبط :
چرا از غدیر می ترسند؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

زنان از این بیماری می ترسند!

 

 

آندومتریوز ترس ندارد
بنابر آمارهای ارائه شده حدود 1.5 میلیون زوج جوان در كشورمان از مشكل ناباروری رنج می‌برند كه این مشكل علل متفاوتی دارد و یكی از آنها بیماری‌ است به نام آندومتریوز كه گاهی عامل این نازایی‌هاست.
آندومتر لایه درونی از سه لایه تشكیل‌دهنده رحم است كه در تمام بافت‌های بدن به جز طحال ممكن است به وجود آید، ولی شایع‌ترین محل بروز آن ناحیه لگن است كه حدود 40 درصد موارد تخمدان‌ها را درگیر می‌كند.

این سلول‌ها در قسمت‌های مختلفی از بدن از جمله داخل حفره شكمی یا روی تخمدان قرار می‌گیرند و بافتهایی نا به ‌جا تولید می‌كند.این بیماری می‌تواند از بعد از دوران بلوغ تا قبل از یائسگی برای خانم‌ها پیش بیاید و سن خاصی را در‌ بر‌ نمی‌گیرد.

این بیماری دلیل خاصی ندارد و اتفاقی طبیعی است كه به صورت تصادفی برای خانم‌ها پیش خواهد آمد.یكی از علل بروز این بیماری نیز می‌تواند خود سیكل عادت ماهانه باشد. به این صورت كه خون به صورت برگشت پذیر از داخل لوله‌ها وارد حفره شكمی شده و سلول‌هایی از آندومتر كه هنوز زنده هستند، در آنجا نشسته و كاشته می‌شود. همین كاشته شدن سلول‌ها باعث بروز بیماری می‌شود.

 

علائم بیماری
از‌جمله علائم این بیماری دردهای غیرطبیعی، توده‌های لگنی و كیست‌های تخمدانی است كه نشانه‌ای از وجود آندومتریوز است.

ممكن است افراد به دلیل وجود توده‌های لگنی یا كیست‌های تخمدان به پزشك مراجعه كنند، اما علامت واضح وجود این بیماری، درد شدید هنگام عادت ماهانه است به طوری كه هر ماه از ماه قبل درد بیشتری احساس می‌شود. آنها ممكن است با این علائم به پزشك مراجعه كنند و در این موارد پزشك بیشتر به آندومتریوز شك خواهد كرد.

تنها راه تشخیص بیماری، داشتن نمونه بافت‌شناسی است، یعنی آزمایشگاه باید بافت آندومتریوز را تشخیص داده و تایید كند كه امروزه بیشتر از شیوه لاپاراسكوپی برای این منظور استفاده می‌شود و بعد از تشخیص ادامه درمان روش‌های مختلفی دارد كه بنابر نظر پزشك از آنها استفاده می‌شود.

در بعضی موارد بنا‌به نظر پزشك متخصص با داروهای خاص حتی سیكل عادت ماهانه بیمار را نیز به كلی قطع می‌كند تا بیماری بهبود یابد؛ اما در شرایطی كه بیمار دختری است كه تنها با مشكل دردهای دوران قاعدگی مراجعه می‌كند یا خانمی كه نزدیك سنین یائسگی است احتیاج به كار خاصی جز درمان طبی نیست؛ اما اگر در اثر این بیماری كیست تولید شده باشد، حتماً كیست را باید برداشت، زیرا كیست می‌تواند خود عوارض و مشكلاتی ایجاد كند.

 

آندومتریوز و نازایی
اگر خانمی در سنین باروری با این مشكل روبه‌رو شود، احتمال نازایی نیز ممكن است وجود داشته باشد. پس كسی كه سابقه آندومتریوز دارد، كیستی داشته یا به هر صورتی با این بیماری روبه‌رو بوده، با درمان‌های پزشكی تحت نظر قرار می‌گیرد و به او پیشنهاد می‌شود كه زودتر بچه‌دار شود، چرا كه آندومتریوز تا حدی باعث كاهش باروری یا ناباروری بانوان می‌شود.
در این موارد برای از بین بردن بافتهای آندومتریوز درمان طبی شدید مانند جراحی انجام می‌گیرد و سپس برای باروری با شیوه‌های درمانی مختلف به وی كمك می‌شود.

بیماری آندومتریوز ترسناك و مشكل خاصی نیست و تنها به پیگیری نیاز دارد.
این بیماری تنها موجب ناراحتی و اذیت فرد می‌شود، ولی به سمت سرطان یا مشكلات بزرگ‌تر پیش نخواهد رفت، بنابراین جایی برای نگرانی وجود ندارد و با وجود بیماری می‌توان به زندگی عادی ادامه داد. تنها باید پس از تشخیص و درمان، زیر نظر پزشك بود.

داشتن برنامه‌ای مرتب در مورد خواب و تغذیه كافی و تجربه كردن زندگی بدون استرس باعث می‌شود كه خانم‌ها عادت ماهانه راحت‌تری را تجربه كنند. افرادی كه آندومتریوز دارند نیز باید این موارد را در نظر داشته باشند. مصرف مواد محرك مانند كافئین(قهوه غلیظ، چای زیاد و شكلات‌های تلخ) نیز بهتر است كاهش یابد.

آندومتریوز درجات مختلفی دارد، خفیف، متوسط و شدید. در مواردی كه این بیماری شدید است به دلیل وجود چسبندگی‌های لگنی ممكن است بارداری سخت شود. در درجات متوسط ممكن است بیمار بتواند باردار شود و در موارد خفیف نیز آنها تفاوتی با افراد عادی ندارند. مهم است كه بیماران بدانند با تشخیص آندومتریوز این گونه نیست كه امكان بارداری به كلی از بین برود.

منبع:آی پارسیان