پارگی پرده گوش

 

 

 

پرده گوش که به آن پرده صماخ هم گفته می شود، به شکل پرده نازکی است که انتهای مجرای گوش را مسدود و گوش خارجی را از گوش میانی جدا می کند. این پرده از نظر هندسی مخروطی شکل است و وسط آن کمی فرورفته است.

مساحت آن حدود ۸۰ میلی مترمربع است. استخوان چکشی به پشت پرده گوش وصل می شود. وقتی امواج صوتی به پرده گوش می رسند، باعث حرکت آن شده و متعاقبا این حرکت از طریق استخوان چکشی و سپس ۲ استخوان دیگر گوش میانی به گوش داخلی رسیده و سلول های عصبی موجود در گوش داخلی این امواج صوتی را به جریان عصبی تبدیل می کنند. جریان عصبی از طریق عصب شنوایی به مغز مخابره شده و آنگاه ما قادر می شویم صدای وارده را بشنویم.

 

▪ پرده گوش به دلایل متعددی ممکن است آسیب ببیند. مهم ترین دلایل عبارتند از:

ـ دستکاری گوش

ـ وارد شدن فشار ناگهانی منفی یا مثبت به پرده گوش

ـ عفونت گوش میانی

ـ ورود ذرات جوشکاری به داخل کانال گوش و برخورد آن به پرده گوش

اگر پرده گوش در معرض فشار ناگهانی مثبت یا منفی شدیدی قرار گیرد ممکن است دچار پارگی شود. در این مورد می توان از وارد آمدن سیلی به گوش، شیرجه زدن به قسمت های عمیق آب و قرار گرفتن در نزدیکی انفجار نام برد.

در مواری دیده می شود که وارد آمدن سیلی به گوش یک فرد باعث پارگی پرده گوش می شود. اگر شدت سیلی وارده به گوش زیاد باشد و سیلی کاملا روی لاله گوش وارد شود به نحوی که باعث شود هوای داخل کانال گوش کمپرس شود می تواند باعث پارگی پرده گوش شود. این پارگی در ابتدا دردناک است، اما بعد از دقایقی درد برطرف خواهد شد و تنها شکایت بیمار معمولا کاهش شنوایی و گرفتگی گوش است. معمولا این نوع پارگی و همین طور پارگی های ناشی از دستکاری گوش در عرض چند هفته خودبه خود جوش می خورد و عوارضی بر جای نمی گذارد مشروط بر این که تا هنگام جوش خوردن، گوش دچار عفونت نشود، لذا بهتر است که بیمار به منظور پیشگیری از عفونت از آنتی بیوتیک خوراکی استفاده کرده، از وارد شدن آب به داخل مجرای گوش جلوگیری کرده و از ریختن قطره دارویی به داخل کانال گوش اجتناب کند.

عفونت گوش میانی نیز یکی از دلایل مهم پارگی پرده گوش است. تجمع چرک در گوش میانی به تمام جداره های گوش میانی فشار وارد می کند. از آنجا که تمام جداره های گوش میانی به استثنای پرده گوش استخوانی است نهایتا این فشار می تواند پرده گوش را سوراخ کند. با سوراخ شدن پرده گوش و خروج ترشحات گوش میانی به درون کانال گوش، فشار از روی پرده گوش کاسته می شود و معمولا درد بیمار به سرعت کاهش می یابد. هرچند در مواردی که عفونت گوش میانی شدید و میزان پارگی پرده صماخ زیاد باشد ممکن است این سوراخ به طور دائمی باقی بماند. ولی معمولا پارگی ناشی از عفونت حاد گوش میانی خودبه خود در عرض چند روز ترمیم می شود. بدیهی است درمان به موقع عفونت های گوش میانی برای پیشگیری از آسیب های بعدی پرده گوش اقدامی ضروری است.

منبع:aftab.ir

ویدیو مرتبط :
‫دکتر حسنانی: اگر پرده گوش پاره شود چه می شود؟‬‎

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آسیب و پارگی پرده بکارت

 

 

 

آسیب و پارگی پرده بکارت

برخی فعالیت ها می تواند سبب آسیب و پارگی برگشت ناپذیر پرده بکارت شود.برخلاف تصور برخی که می پندارند پرده بکارت دختران در داخل واژن قرار دارد،پرده بکارت که از جنس دیواره واژن می باشد در بخش خارجی دستگاه تناسلی زنان قرار دارد و در دهانه واژن واقع شده است.پرده بکارت از نظر فرم در چند نوع می باشد که قبلا به آن اشاره شده است.

 

برخی فعالیت ها می تواند سبب آسیب و پارگی برگشت ناپذیر پرده بکارت شود از جمله :

-ورزش های سنگین از جمله ژیمناستیک

-انجام نزدیکی و فعالیت جنسی با مرد – دخول آلت تناسلی

-عمل خودارضایی اگر همراه با داخل کردن یک شئی به داخل واژن باشد میتواند سبب پارگی و آسیب پرده بکارت شود.

-برخی نیز بطور مادر زادی با مشکل آسیب یا حتی نبود پرده بکارت مواجه هستند.

-تصادف نیز میتواند سبب آسیب و پارگی پرده بکارت شود.

-عملهای لگنی وخیم

 

قابل توجه اینکه تمامی مسائل ذکر شده بالا در مورد آسیب و پارگی پرده بکارت توسط پزشک قابل معاینه و تشخیص صد در صد می باشد.

پرده بکارت بافتی بسیار حساس و نازک دارد و با کوچکترین تحریک آسیب پذیر می باشد. گرچه تحریکات کوچک و مختصر آسیب کامل به پرده بکارت نمی رساند ولی همین آسیب جزئی برگشت ناپذیر و قابل تشخیص است و سبب حساس شدن آن و احتمال پارگی پرده بکارت وجود دارد.

منبع:pezeshkan.org

مطالب مرتبط:

 

شب زفاف و آموزش شب زفاف همه چیز درباره پرده بکارت آیافقط بایک بار مقاربت پرده بکارت ممکن است از بین برود؟