همسرتان ایدز دارد؟

همسرتان ایدز دارد؟
واقعیت این است که وقتی یکی از همسران ناخواسته و حتی بدون اینكه مطلع باشد، به بیماری عفونی‌ای نظیر ایدز مبتلا می‌شود، اطرافیان به‌خصوص همسر و فرزندانش ممكن است از ترس ابتلا از او جدا شوند و بر درد و غم بیماری، رنج تنهایی را هم بیفزایند.

از دکتر قائدی، روان‌پزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شاهد در مورد چاره این درد پرسیده‌ایم.

 

وقتی یکی از همسران (زن یا مرد) به دلایلی به ایدز مبتلا می‌شود، می‌تواند به زندگی مشترك خود ادامه دهد؟
این مساله به دیدگاه،‌ خواسته‌ها و اعتقادهای خاص زوج بستگی دارد اما بیماری ایدز، حتی اگر در یکی از طرفین یا هر دو نفر تشخیص داده شود،‌ مشکلی برای ادامه زندگی مشترک به وجود نمی‌آورد. آموزش‌های مناسب در مورد رفتارهای مخاطره‌آمیز، مانع ابتلای فرد دیگر خواهد شد و زوج می‌‌توانند با استفاده از کاندوم یا روش‌های دیگری که مانع انتقال بیماری‌های مقاربتی‌ می‌شود، روابط زناشویی معمول خود را داشته باشند و زیر نظر پزشکان و با استفاده از توصیه‌های طبی آنها به زندگی عادی‌شان ادامه دهند.

زوج‌های جوان حتی می‌توانند صاحب فرزند شوند و مصرف داروهای ضد رتروویروسی در دوران بارداری و وضع حمل،‌ سزارین، ندادن شیر مادر به كودك و... مانع انتقال بیماری به کودک می‌شود.

وقتی یکی از زوج‌ها مبتلا به بیماری ایدز می‌شود، خانواده از نظر روانی چقدر ضربه می‌خورد و چگونه می‌توان درد آنها را تسکین داد؟
نوع نگرش فرد،‌ همسر،‌ فرزندان و اطرافیان در این مورد بسیار تعیین‌کننده است. برای رویارویی با این مشكل باید نگرشی قوی و دیدگاهی فوق‌العاده منعطف داشت. معمولا افرادی که ناخواسته یا از روی ناآگاهی به ایدز مبتلا می‌شوند،‌ بیشتر آسیب روانی می‌بینند زیرا مدام خود را متهم می‌کنند و معتقدند خودشان باعث بروز این مشکل شده‌اند و این سرزنش خود باعث کاهش عزت نفس،‌ افزایش نگرانی و افسردگی در آنها می‌شود.

 

البته در افراد متاهل مساله اندکی پیچیده‌تر است و ترس از به هم خوردن زندگی مشترك،‌ تخریب روابط زناشویی،‌ شک و سوء‌ظن همسر و ‌واکنش اعضای خانواده و اطرافیان، باعث آسیب شدید روانی آنها می‌شود.
حمایت‌های خانوادگی، داشتن آگاهی درست در مورد بیماری،‌ مشاوره‌های روان‌پزشکی و روان‌شناسی،‌ تغییر شیوه زندگی و... به درک بهتر بیماران از وضعیتشان و پی بردن به اینكه با ابتلا به این بیماری زندگی‌شان به آخر نرسیده است، كمك زیادی می‌كند و با فشار روانی کمتری می‌توانند با وضعیت پیش آمده كنار بیایند.

پنهان کردن بیماری از خانواده یا اطرافیان کار درستی است؟
هرچند ممکن است بیان این مشکل،‌ مشکلات دیگری را به دنبال داشته باشد،‌ اما عواقب پنهان‌کاری به مراتب بیشتر و جبران‌ناپذیرتر است و می‌تواند باعث سرایت بیماری به دیگران شود.

چگونه می‌توان خبر بیماری را به اطرافیان یا حتی همسر و فرزندان داد؟
بهتر است از مشاوره‌های تخصصی روان‌پزشکی و روان‌شناختی مناسب برای اطلاع دادن ابتلا به بیماری ایدز به همسر یا فرزندان استفاده كرد چون بیان این مساله کمی سخت است.

در جامعه ما شیوع بیماری در کدام جنس بیشتر است؟
افراد مختلفی در معرض ابتلا به ایدز هستند. طبق آمارهای جهانی، عمدتا در کشورهای فقیر، زنان بیشتر از مردان در معرض خطر هستند اما نمی‌توان در این مورد به‌خصوص در جامعه ما قاطعانه نظر داد زیرا آمار دقیقی در این مورد وجود ندارد. معتادان تزریقی،‌ افرادی که بی‌بندوباری جنسی دارند، ‌افرادی که از روش‌های پیشگیری مناسب در روابط زناشویی خود استفاده نمی‌کنند،‌ جوانان و... بیشتر در معرض خطر هستند.

فرد مبتلا به ایدز در ارتباط‌های روزانه با همسر یا فرزندانش باید چه نكته‌هایی را رعایت کند؟
بیماران دچار ایدز می‌توانند زندگی روزمره خود را با اندک تغییراتی به شکل معمول ادامه دهند زیرا استفاده از لباس، پوشاک،‌ تختخواب و‌ حمام مورد استفاده فرد مبتلا،‌ دست دادن، بوسیدن و... باعث انتقال بیماری نمی‌شود. ورزش،‌ داشتن برنامه غذایی مناسب و‌ داشتن روابط زناشویی مطمئن به فرد مبتلا کمک می‌کند زندگی سازگارانه‌تری داشته باشد.
منبع : salamatiran.ir

ویدیو مرتبط :
بیماری ایدز در کمین است - راه های انتقال ایدز + فیلم 18

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ایدز-شرح بیماری-علت بیماری و ...

 

ایدز عبارت‌ است‌ از بوجود آمدن‌ ضعف‌ عمده‌ در دستگاه‌ ایمنی‌ بدن‌ (نقص‌ ایمنی‌). این‌ امر باعث‌ کاهش‌ توانایی‌ بدن‌ در مقابله‌ با عفونتها و توانایی‌ سرکوب‌ سلول‌های‌ غیرطبیعی‌ مثل‌ سلول‌های‌ سرطانی‌ می‌شود. ویروس‌ ایدز سلول‌های‌ ایمنی‌ موجود درخون‌ (لنفوسیت‌ها) و سلول‌های‌ ایمنی‌ موجود در بافت‌ها مانند مغز استخوان‌، طحال‌، کبد و گره‌های‌ لنفاوی‌) را درگیر می‌سازد. این‌ سلول‌ها در تولید پادتن‌ برای‌ مقابله‌ با بیماریها و سرطانها نقش‌ دارند. در مجموع‌ باید گفت‌ که‌ ایدز یک‌ نوع‌ نقص‌ ایمنی‌ ثانویه‌ است‌ که‌ در سیر عفونت‌ با ویروس‌ ایدز ایجاد می‌شود.

 

 

 

علت بیماری

عامل بیماری ایدز یک نوع ویروس از گروه رترو ویروسها است که باعث کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن میزبان می‌شود. علایمی که ما در بیماری ایدز می‌شناسیم مربوط به بیماریهایی است که در اثر نقص دستگاه ایمنی بدن تولید می‌شوند. در اکثر بیماریهای ویروسی وضع به این منوال است که سلولهای مملو از ویروس ویروسها را آزاد کرده و این ویروسها خود را با پادتنهای آماده مواجه می‌بینند. در چنین وضعی بیماری شخص برطرف می‌شود. اما در مورد ویروس ایدز وضع به گونه‌ای دیگر است.

 

در اینجا اولین ویروسی که وارد اولین سلول میزبان می‌شوند از حمله پادتنها در امان می‌مانند. ویروسهای جدیدی که از سلول خارج می‌شوند بعضا توسط پادتنها خنثی می‌شوند اما ژنهای اولیه در درون سلول میزبان به تولید ویروس ادامه می‌دهند. ممکن است که ویروس در بدو ورود به سلول میزبان به صورت غیر فعال درآید و بعد از گذشت چندین سال به مساعد شدن اوضاع فعالیت بیماریزایی خود را آغاز کند. این ویروس دستگاه ایمنی بدن را تضعیف می‌کند و در این یک سرماخوردگی ساده هم می‌تواند برای شخص مشکل ساز باشد.

 

 

سیر بیماری و علایم آن

ابتلا به بیماری ایدز در اغلب موارد با عوارض ساده‌ای مانند اسهال ، خارش پوست و افزایش خفیف حرارت بدن شروع می‌شود. این عوارض پس از چند هفته خودبخود برطرف می‌شود و شخص خیال می‌کند که به سرماخوردگی دچار بوده است. از آنجا که ساخته شدن پادتنهای موثر حدود 14 روز طول می‌کشد دراین زمان جدال بین ویروسها و پادتنها در جریان است. پس از سپری شدن این مرحله دورانی فرا می‌رسد که حال شخص بیمار خوب می‌شود اما در خون او پادتن ضد ایدز را می‌توان تشخیص داد و از خون وی ویروس ایدز را بدست آورد.

 

لنفوسیت T4 که مبتلا شده است شروع به تقسیم می‌کند همین امر باعث تورم غدد لنفاوی می‌شود. تورم غدد لنفاوی گاه ماهها یا سالها بعد از ابتلای اولیه پدیدار می‌شود و می‌تواند مدتها به همان حال باقی بماند. در بسیاری از موارد هم ناراحتیهای جدی دیگری به آن اضافه می‌شود. بیماران اکثرا به شدت لاغر می‌شوند چون دیواره روده آنها مواد غذایی را بطور کامل جذب نمی‌کند. در اروپا که تغذیه مردم رضایت بخش است کم شدن وزن چندان مخاطره آمیز نیست. اما در بعضی کشورهای جهان سوم که مردم با سوء تغذیه دست به گریبانند کاهش وزن فرد را نحیف می‌کند.

 

عرق کردن در شب و احساس خستگی ، التهاب بیضه‌ها از سایر علایم این بیماری است. مرحله بعدی که در آن تصویر نهایی بیماری ایدز به نمایش گذاشته می‌شود حاصل از درهم شکسته شدن کامل سیستم دفاعی بدن است. تعداد سلولهای لنفوسیت T4 به شدت کاهش یافته است و در این حالت انواع بیماریهای باکتریایی ، ویروسی و انگلی قادر هستند که فرد مبتلا را از پای بیاندازند.

 

 

عوامل تشدید کننده بیماری

 

* تماس‌ جنسی‌ با افراد آلوده‌. همجنس‌بازها در معرض‌ بیشترین‌ خطر هستند.

* بی‌بند و باری‌ جنسی‌

* استفاده‌ از سرنگهای‌ آلوده‌ برای‌ تزریق‌ مواد مخدر

* تزریق‌ خون‌ یا فرآورده‌های‌ خونی‌ آلوده‌

* مواجهه‌ کارکنان‌ بیمارستانها و تکنسینهای‌ آزمایشگاهی‌ با خون ‌، مدفوع‌ ، یا ادرار افراد آلوده‌ به‌ ویروس‌ ایدز.

 

 

پیشگیری‌

 

* از تماس‌ جنسی‌ با افراد آلوده‌ یا افرادی‌ که‌ موادمخدرتزریقی‌ مصرف‌ می‌کنندخودداری‌ شود.

* از کاندوم‌ استفاده‌ شود.

* از بی‌بندوباری‌ جنسی‌ خودداری شود.

* خون‌ یا فرآورده‌های‌ خونی‌ باید از لحاظ‌ آلودگی‌ بررسی‌ شده‌ باشد.

 

 

تشخیص بیماری

تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون امکان‌پذیر است. خوشبختانه در کشور ما این آزمایش به صورت رایگان انجام می‌شود تا افراد مختلف از سلامتی خود اطمینان حاصل کنند.

 

 

درمان

در حال‌ حاضر داروها در معالجه‌ عفونت‌ ایدز مؤثر نیستند. برای‌ مقابله‌ با عفونت‌ها یا پیشگیری‌ از آنها ممکن‌ است‌ آنتی‌بیوتیک‌ تجویز شود. داروهای‌ ضد ویروسی‌ مانند دیدانوزین‌ ، استاوودین ، زالسی‌ تابین‌ ، زیدوودین‌ و نیز داروهای‌ مهارکننده‌ پروتئاز در درمان‌ عفونت‌ با ویروس‌ ایدز مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند و ممکن‌ است‌ پیشرفت‌ بیماری‌ را به‌ تأخیر اندازند. تجویز آنها باید توسط‌ پزشکان‌ با تجربه‌ انجام‌ پذیرد. با این‌ داروها (مثل‌ زیدووین‌) می‌توان‌ انتقال‌ عفونت‌ به‌ نوزادان‌ مادران‌ حامله‌ را کاهش‌ داد. تحقیقات‌ زیادی‌ در رابطه‌ با داروهای‌ جدیدتر و واکسن‌ آن‌ از طریق مهندسی ژنتیک در دست‌ انجام‌ هستند.

 

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

 

* اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ عفونت‌ ایدز را دارید.

* اگر پس‌ از تشخیص‌، علایم‌ یک‌ عفونت‌ دیگر ظاهر شوند (تب‌، سرفه‌، یا اسهال‌).

* اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان،‌ عوارض‌ جانبی‌ بسیاری‌ دارند.