مشکلات ناحیه تناسلی و چگونگی درمان آن

 

- تحریک ناحیه‌ٔ تناسلی  نشانهٔ چیست؟
پوست پوست است، چه در صورت یا دست باشد، و چه در اندام‌های تناسلی. پوست ناحیهٔ تناسلی هم دچار همان آزردگی‌ها می‌شود، از واکنش‌های آلرژیائی گرفته تا پوست‌رفتگی و جوش چرکی.

اما وظایف دستگاه تناسلی شرایطی برای آن پیش می‌آورد که با حالات قسمت‌های دیگر پوست بدن تفاوت دارد. و چون بافت آن بسیار حساس و پر از انتهاهای عصبی است، بثورات کوچکی که ممکن است در جاهای دیگر نادیده گرفته شوند در ناحیهٔ تناسلی آزارنده خواهند شد.
مثلاً مجرای فولیکو‌ل‌های موی ناحیهٔ تناسلی درست مثل فولیکول‌های موی صورت بسته شده و ایجاد جوش چرکی می‌کند. زگیل‌های تناسلی از طریق نزدیکی منتقل می‌شوند، اما ناشی از همان ویروسی هستند که زگیل‌های دست را به‌وجود می‌آورند. صابون و مواد بهداشتی هم گاهی باعث حساسیت در ناحیه تناسلی می‌شوند، درست مانند آلرژی دست و صورت.

- درمان تحریک ناحیه تناسلی
چه باید کرد؟
آیا جوش اندام تناسلی را هم مانند جوش صورت بچلانیم؟ از همان مواد ضد زگیل دست برای درمان زگیل تناسلی استفاده کنیم؟

یا چه چیز کورک‌های آن را از بین می‌برد؟
زگیل را دست‌کم نگیرید. ابتلا به زگیل تناسلی چه به‌صورت تک یا خوشه‌ای با یک تماس جنسی صورت می‌گیرد. زگیل معمولاً بدون درد ممکن است برجسته یا صاف، به رنگ پوست، سفید یا خاکستری و بزرگ یا کوچک باشد. کافی است یکی از ۶۰ نوع ویروس زگیل را دریافت کنید، تمام عمر در بدن می‌ماند و هر آن ممکن است زگیل ظاهر شود.
خوددرمانی نکنید. زگیل تناسلی را نمی‌توانید با داروهای زگیل دست برطرف کنید.

این داروها پوست را بیشتر تحریک می‌کنند. زگیل باید پیش از گسترش آن توسط پزشک درمان شود. پزشک معمولاً داروئی موضعی برای درمان زگیل تناسلی تجویز می‌کند، گرچه برخی پزشکان به روش جراحی آن را بر‌می‌دارند.
زگیل زنان را جدی‌تر بگیرید. زگیل تناسلی مردان جز خطر انتقال به دیگران ناراحتی دیگری ایجاد نمی‌کنند، اما در زنان خطر ایجاد سرطان گردن زهدان را همراه خود دارد. تشخیص آن نیز مشکل‌تر است چون زنان خود متوجه وجود آن نمی‌شوند. به‌همین دلیل باید معاینهٔ سالانه شوند.
کورک جوش ساده‌ای نیست. کورک دستگاه تناسلی را نباید فشار داد یا دستکاری کرد.
پمادهای معمولی مصرف نکنید. هیچ‌وقت برای درمان کورک تناسلی از فرآورده‌های پراکسیدبنزویل استفاده نکنید. این ماده ممکن است پوست را تحریک کند.
درمان را به‌عهدهٔ پزشک بگذارید. پزشک معمولاً آنتی‌بیوتیک مناسب برای کورک تناسلی تجویز می‌کند. شاید نیز کمپرس آب‌گرم را برای سرباز کردن آن توصیه کند.
مراقب زائده گوشتی باشید. گاهی برآمدگی‌هائی جوش مانند در دستگاه تناسلی دیده می‌شود که نرم‌گوشتی مسری نام دارد. این مجموعهٔ برآمدگی‌های صورتی رنگ، بزاق و نرم در وسط فرو رفته هستند. با اینها مثل جوش صورت رفتار نکنید؛ بسیار مسری هستند؛ به آنها دست نزنید؛ پزشک با عمل جراحی آنها را بر می‌دارد.
جوش‌ها را سرسری نگیرید. یک التهاب تماسی مزمن پوست می‌تواند به جوش دستگاه تناسلی منجر شود. روش‌های زیر را برای درمان آن به‌کار بگیرید. اما اگر بعد از یک هفته خوب نشد، به‌ پزشک مراجعه کنید. و اگر زخم یا تاولی وجود دارد، از همان اول نزد پزشک بروید.
علت را بیابید. اگر بثورات ناشی از التهاب تماسی پوست باشد، تنها راه درمان پیدا کردن علت و حذف آن است. اگر لباس زیر تازه‌ای پوشیده‌اید یا مواد شوینده یا صابون جدیدی مصرف کرده‌اید، ممکن است باعث واکنش آلرژیائی ناحیهٔ تناسلی شده باشید. افشانه‌ها و کرم‌های بهداشتی که زنان مصرف می‌کنند گاهی ایجاد جوش می‌کنند.

کاندوم را عوض کنید. کاندوم‌های لاتکس به‌ندرت باعث ایجاد التهاب تماسی پوست می‌شوند. اما بثورات قرمز خارش‌دار ایجاد می‌کنند. می‌توانید از کاندوم پوست گوسفند استفاده کنید. ولی مراقب باشید، چون فقط کاندوم لاکتس از ابتلا به ویروس ایدز جلوگیری می‌کند.
مراقب ابتلا به سیفلیس باشد. بیماری آمیزش سیفلیس در مراحل خاصی با بثورات قرمز یا فلسی خود را نشان می‌دهد. اگر مقاربت مشکوکی داشته‌اید، امکان ابتلا به سیفلیس آنقدر مهم هست که نزد پزشک بروید.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- کهیر یا تغییر رنگ پوست نزدیک اندام‌های تناسلی بیش از یک هفته طول بکشد.
- برجستگی‌ زگیل مانند یا کورک چربی در اندام‌های تناسلی دیده شود.

- خارش مهبل نشانهٔ چیست؟
ناحیه‌ٔ تناسلی انسان معمولاً چند لایه پوشش دارد. بنابراین طبیعی است که گرما و رطوبت جمع شده در آنجا ایجاد خارش کند.
خارش مهبل نیز می‌تواند ناشی از جمع‌شدن طولانی مدت باکتری‌ها در آن باشد. گرما و رطوبت مهبل محیط بسیار مناسبی برای رشد باکتری‌هاست.
در واقع این خارش کارت دعوتی است برای عفونت‌ها، از التهاب باکتریائی مهبل گرفته تا عفونت مخمر (کاندیدا آلبیکانس یا مونیلیا) و تریکوموناز.
گاهی نیز این خارش در اثر حساسیت به مواد شیمیائی صابون، خوشبوکننده، یا رنگ است. خارش مهبل می‌تواند نشانهٔ نزدیک شدن به دوران یائسگی نیز باشد.

- درمان خارش مهبل
حمام آب نمک کنید. نیم فنجان نمک معمولی را در یک تشت یا وان آب‌گرم حل کرده و ۱۰ تا ۱۵ دقیقه در آن بنشینید. بگذارید آب نمک داخل مهبل را بشوید. با دو یا سه شب حمام آب نمک انواع ساده‌تر خارش مهبل از بین می‌رود.
نزدیکی نکنید. تا زمانی که خارش مهبل دارید از رابطهٔ جنسی خودداری کنید. نزدیکی در این هنگام باعث انتقال عامل عفونی و ابتلای مجدد هر دو نفر می‌شود.

امکان حساسیت را بررسی کنید. خارش ممکن است ناشی از حساسیت به وسایل جلوگیری از آبستنی باشد. این امکان را بررسی کرده و در صورت داشتن آلرژی روش دیگری برای جلوگیری از آبستنی انتخاب کنید. در مورد رفع حساسیت یا انتخاب روش‌های دیگر با پزشک خود مشورت کنید.

نزد پزشک بروید. برای تعیین نوع عفونت عامل خارش مهبل به پزشک مراجعه کنید. اگر سابقهٔ وجود عفونت مخمر دارید، با علائم آن آشنا هستید و می‌توانید پزشک را در تشخیص و درمان یاری دهید.

تریکوموناز و عفونت‌های باکتریائی هم با آنتی‌بیوتیک‌های خاص خود درمان می‌شوند. از پزشک بخواهید از نظر وجود ویروس پاپیلوم انسانی شما را کنترل کند. این ویروس که ایجاد زگیل تناسلی می‌کند، از عوامل خارش مهبل است.

شروع یائسگی را بررسی کنید. اگر به دوران یائسگی نزدیک می‌شوید، برای رفع خارش آن از پزشک کمک بخواهید. درمان جایگزینی هورمون راه خوبی است، ولی اول کرم‌های هورمونی را امتحان کنید.

خود را با فشار نشوئید. شستن با فشار مهبل نه تنها کمکی به رفع خارش نمی‌کند، بلکه ممکن است با فرستادن مواد عفونی به‌درون گردن زهدان ایجاد بیماری التهابی لگن کند.

استفاده از پور تالک یا نشاستهٔ ذرت هم درست نیست، چون در دراز مدت ذرات آنها در نزدیکی تخمدان‌ها جمع شده و خطر سرطانی شدن آنها را بالا می‌برد.

مبارزه با مخمر. در زنانی که زیاد به عفونت مخمر مبتلا می‌شوند، بهترین کار جلوگیری از بروز آن است.

- خارش ناحیهٔ تناسلی نشانهٔ چیست؟
اصطکاک و قارچ دو علت عمدهٔ خارش ناحیهٔ تناسلی هستند. مالش پوست باعث ایجاد گرما و عرق شده و لکه‌های حساس، قرمز و خارش‌دار ظاهر می‌شود. افراد چاق و خیلی فعال بیشتر دچار می‌شوند. ناحیهٔ خارش ممکن است به‌صورت لکه‌ای قرمز و کوچک ظاهر شود، اما می‌تواند به التهابی شدید با پوسته‌ریزی یا نقاط حساس و مرطوب در آنجا منجر گردد.
اگر علت قارچ باشد، خارش و قرمزی به‌تدریج ظاهر می‌شود. لکه‌های پوست فلسی شده با حاشیه‌های مشخص حلقه‌ای هستند. خارش قارچی کشالهٔ ران بیشتر در تابستان روی می‌دهد. قارچ‌ها نواحی گرم و مرطوب را برای رشد انتخاب می‌کنند. اما حتماً ایجاد عفونت قارچی نمی‌کنند.
خارش ناحیهٔ تناسلی از شپش عانه یا عامل جرب هم می‌‌تواند ناشی شود. در زنان خارش ممکن است اولین علامت عفونت مخمری باشد، مخصوصاً در افرادی که آنتی‌بیوتیک می‌خورند. و در هر دو جنس، خارش شدید و درد شدید ممکن است نشانهٔ تبخالی تناسلی باشد.

- درمان خارش ناحیهٔ تناسلی
خارش کشالهٔ ران را به‌سادگی می‌توانید درمان کنید، اما پیش از آنکه ملتهب و احتمالاً عفونی شود. خارش‌های شدیدتر را به پزشک گزارش دهید تا داروئی برای تسکین آن بدهد. در اینجا کارهائی برای رفع خارش، قبل از اینکه مشکلی جدی شود، گفته می‌شود.

پودر بزنید. برای از بین بردن خارش معمولی کمی پودر نشاستهٔ ذرت بزنید. این پودر زدن سائیدگی پوست را کاهش می‌دهد. پودر تالک هم همین کار را می‌کند، اما زنان باید در استفاده از آن احتیاط کنند، چون استفادهٔ روزانهٔ آن ممکن است گرفتاری‌های دیگر را در پی داشته باشد. گاهی سرطان تخمدان دیده شده است.

پماد بزنید. کرم‌ها و پمادهای بدون نسخه برای درمان خارش کشالهٔ ران وجود دارد. اما برای درمان دقیق باید عامل آن را بشناسید. سائیدگی ممکن است هنگام استفاده از داروهای ضد قارچ تشدید شود، چون اینها اصطکاک را کم نمی‌کنند.

پمادهای حاوی اکسیدروی یا هیدروکورتیزون بر خارش کشاله ران در اثر مالش مؤثرند. اما اگر خارش ناشی از قارچ باشد، باید از پمادهای میکونازول یا کلوتریمازول استفاده کرد.
شستشو را فراموش نکنید. عرق مکان مناسبی برای باکتری‌ها فراهم می‌کند که بعداً باعث تحریک و خارش ناحیهٔ تناسلی می‌شوند. اگر هنگام کار زیاد عرق می‌کنید، بلافاصله بعد از کار حمام کنید. اگر در خارج خانه به حمام می‌روید، با خود لباس تمیز و خشک ببرید.

تظاهرات پوستی دستگاه تناسلی بیماریهای آمیزشی

سیفلیس
پس از یک دوره نهفتگی ۹ تا ۹۰ روزه( بطور متوسط ۳ هفته) در محل تماس اولیه زخمی موسوم به شانکر به وجود می آید.
معمولا شانکر منفرد است اما میتواند متعدد نیز باشد. محل شایع آن نیز نواحی تناسلی می باشد. ضایعه ابتدا بصورت یک جوش ظاهر میشود که دچار نکروز ایسکمیک شده و زخمی می گردد و پس از آن یک زخم بدون درد ایجاد میکند. حاشیه زخم برجسته
و نرم و قاعده آن سخت و گرانولر است. ضایعه متموج بوده و در لمس قوام لاستیکی دارد( مانند خم شدن مقوای نازک) و بدون خونریزی میباشد. در این مرحله غدد لتفی ناحیه ای بزرگ شده اند اما بدون درد و غیر چرکی میباشند. شانگر اغلب در مدت ۶-۳ هفته با بجا گذاشتن اسکار بهبود می یابد.

شانکروئید
دوره کمون ۱۴-۳ روز است. اولین تظاهر آن بصورت یک جوش کوچک التهابی است که پس از ۳-۲ روز تبدیل به پوسچول شده و بعد زخم میشود. ضایعه حاشیه مشخصی دارد .. متموج نیست و دردناک میباشد.

لبه های ضایه دچار فرسایش شده و در اطراف آن هاله اریتماتو وجود دارد. نسبت ابتلای مرد به زن, ۱۰ به ۱ بوده و در ۵۰% موارد همراه با لنفادنو پاتی دردناک و یکطرفه اینگواینال می باشد. در ۲۵% موارد لنفادنوپاتی.. چرکی شده و به خارج سر باز میکند.

گرانولوم اینگواینال
دوره کمون بیماری ۲۰ هفته تا ۳ ماه میباشد. بیماری بصورت یک جوش ندول یا زخم سفت بر روی ناحیه تناسلی شروع میشود
و پس از تبدیل به یک زخم سطحی بدون درد و پهن با لبه پیچیده.. دارای قائده ای برجسته تر از سطح پوست متشکل از بافت گرانولاسیون و ملتهب میگردد. سپس زخم به مناطق مجاور گسترش می یابد.

این زخم محدود به مناطق مرطوب است .ممکن است دهانه گردن رحم هم گرفتار شود. این زخم ها با دستکاری شروع به خونریزی میکنند. و بر خلاف شانکروئید و لنفوم گرانولوم معمولا لنفادنو پاتی اینگواینال ندارند.

لنفوگرانولوم ونروم
در مرحله اول پس از یک دوره کمون ۳ تا ۳۰ روزه.. در ناحیه تناسلی جوش کوچک بدون دردی ظاهر میشه که ممکن است
تبدیل به زخم یا ضایعات تبخال مانند بشه. این مرحله معمولا پس از چند روز بهبود می یابد. در مرحله دوم که ۲ تا ۶ هفته پس از شروع مرحله اول رخ میدهد لنفادنوپاتی دردناک فمورال و اینگواینال ایجاد میشود.

مشکلات ناحیه تناسلی در مردان :
آلت مردانه قسمتی از بدن است که آقایان معمولاً حساسیت بیشتری برای محافظت از آن به خرج می دهند. به همین علت، این عضو از بدن نیاز به مراقبت های ویژه دارند. همه ما از اهمیت استفاده از کاندوم در برخی موقعیت های خاص آگاهیم، اما مراقبت صحیح از آن لزوماً به همین جا ختم نمی شود. در این مقاله نکاتی را برایتان عنوان می کنیم که به شما کمک میکنند به بهترین شکل از این عضو مهم نگهداری کنید.

مراقبت منظم:

اصلاح
برای خیلی از مردها، اصلاح و نظافت آلت تناسلی یک بخش ساده از برنامه مراقبتشان است درحالیکه برای خیلی های دیگر، اینکار چیزی جز اذیت و آزار موقت نیست. اصلاح آلت و زدن موهای آن فوایدی دارد، اما در عین حال این اصلاح کردن ها و واکس زدن ها معایبی هم دارد که همان موقع خود را نشان نمی دهد:

فواید:
-ارتقاء نظافت/کاهش رطوبت

-تحریک کننده بودن از نظر جنسی

-بالا بردن حساسیت حین نزدیکی

-تسهیل معاینه پوست

-بزرگتر جلوه دادن آلت

معایب:
-خسته کننده

-واکس زدن (دردآور)

-(واکس زدن) گران و پرهزینه

-می تواند منجر به ایجاد جراحت شود

-می تواند منجر به پیدایش عفونت جدید یا پخش عفونت های قبلی شود.

برای خیلی از خانم ها، آلت مردانه اصلاح شده و واکس زده شده بسیار تحریک کننده است. اما در عین حال باید بدانید که هم اصلاح کردن و هم واکس زدن هر دو می تواند منجر به ایجاد جراحت یا التهاب فولیکول های موهای آلت شده و عفونت های ویروسی مثل تبخال تناسلی یا molluscum contagiosum (نوعی بیماری پوستی که در آن برآمدگی های مدوری روی پوست ایجاد می شود که محتوی ماده نیمه مایع یا خمیری هستند) را پخش می کنند. حتی ایجاد عفونت های باکتریایی مثل استافیلوکوک مقاوم دربرابر متیسیلین نیز با استفاده از تیغ های اصلاح مرتبط شناخته شده است. همه اینها با مراقبت صحیح از آلت تناقض دارد.

اگر ترجیح می دهید که آلت تناسلیتان را اصلاح نکنید و فقط با قیچی یا ماشین ریش تراش موهای آن را کوتاه کنید، مطمئن تر است. اما اگر ترجیح می دهید که موهای آنرا اصلاح کنید، بهتر است از چه وسیله ای استفاده کنید؟ استفاده از یک تیغ ریش تراشی ساده با کرم یا صابون اصلاح و بعد از آن استفاده از لوسیون افترشیو مرطوب کننده یا آب نمک گرم بهترین است. از ریش تراش های برقی و مواد شیمیایی برای برداشتن موها به هیچ عنوان استفاده نکنید. و آخر اینکه، شاید دوست داشته باشید که بعد از اصلاح آنرا واکس هم بزنید. اشکالی ندارد فقط یادتان باشد که اینکار هم گران است وهم دردآور.

شستشو
آلت تناسلی، عضو بسیار حساسی است، و طی همه مراحل مراقبتی باید این نکته را خوب به خاطر داشته باشید. بنا به دلایلی عجیب، خیلی از مردها فکر میکنند که برای تمیز کردن آلت تناسلی خود باید آن را حسابی با آب و صابون بسابند تا تمیز شود. اما بهتر است بدانید که شستشو ساده با آب گرم و درصورت لزوم یک صابون ملایم برای این منظور کافی است. مردانی که ختنه نکرده اند باید پوست ختنه گاه را عقب برده و سر آت تناسلی را فقط با آب گرم، بدون صابون، شستشو دهند. حتماً پس از شستشو این محل را خوب خشک کنید.

هم شستشوی زیاد و هم شستشوی کم موجب بروز بالانیت (التهاب سر آلت تناسلی) می شود. اگر احساس ناراحتی در این قسمت کردید، از مصرف صابون های عطردار یا ژل ها و مایع های شستشوی بدن خودداری کنید و به جای آن از آب نمک استفاده کنید. پوشیدن لباس جدید یا پودر لباسشویی جدید هم ممکن است موجب بروز ناراحتی شود. اگر این ناراحتی ادامه پیدا کرد، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

معاینه خود
مردها، مخصوصاً وقتی از نظر جنسی فعال باشند، باید به طور منظم آلت تناسلی خود را معاینه کنند تا وجود سرطان بیضه یا عفونت هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شود را تشخیص دهند. اما چند وقت یکبار باید اینکار صورت گیرد؟ هیچ قانون خاصی برای آن وجود ندارد، اما یکبار در ماه به نظر کافی می رسد.

برای معاینه آلت تناسلی برای بررسی سرطان بیضه، توصیه های زیر را در نظر داشته باشید:

یکبار در ماه، پس از حمام:
-هر دو بیضه را تک تک بررسی کنید.
-با هر دو دست، بیضه را بین شصت ها و انگشتانتان گرفته و آرام آن را بغلتانید.
-وجود هرگونه غده سفت یا برآمدگی را بررسی کنید و آنرا از نظر تغییر اندازه، شکل یا همسانی بررسی کنید.
-اپیدیدیم (قسمتی از مجرای منوی که در پشت بیضه قرار دارد و به وسیله مجاری باریکی به آن مربوط است) یا رگ های خونی و طناب اسپرماتیک را با غده سرطانی اشتباه نگیرید.
-معاینه آلت تناسلی نه تنها به تشخیص غدد سرطانی کمک می کند بلکه راه خوبی برای تشخیص عفونت ها و بیماری هایی است که از طریق جنسی منتقل می شوند.

چراغ قرمزها
چراغ قرمزهای زیادی برای بیماری هایی که از نظر جنسی منتقل می شوند وجود دارد. از اینرو، در معاینات خود خوب دقت کنید و بدانید که برخی از این بیماری ها، مثل کلامیدیه، می توانند هیچ نشانه و علامتی نداشته باشند. در چنین مواردی، باید با شریک جنسی خود، رک و واضح گفتگو کنید. اگر وی به چنین بیماری هایی مبتلا شود، ممکن است شما بدون اینکه بدانید این بیماری را به او منتقل کرده باشید.

در زیر به برخی از علائم و نشانه های این نوع بیماری ها اشاره میکنیم:
-خارج شدن ترشحاتی از آلت تناسلی: این ترشح می تواند غلیظ و زردرنگ یا رقیق و خیلی روشن باشد.

-تغییر بو یا رنگ مایع منی

-وجود خون در مایع منی یا ادرار (رنگ تیره)

-احساس درد هنگام ادرار یا انزال

-احساس درد در ناحیه لگن

-زخم های سفلیسی (زخم های قرمز رنگ بدون درد) بر روی ناحیه دستگاه تناسلی، مقعد، زبان.

-برآمدگی هایی رنگ گوشت یا قرمز رنگ، جوش یا زخم روی آلت تناسلی که ممکن است خارش داشته باشد یا نداشته باشد.

-ایجاد زگیل یا برآمدگی های مشابه به رنگ گوشت روی ناحیه تناسلی.

علاوه بر این، بسیار از بیماری هایی که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند، به ویژه عفونت های ویروسی مثل HIV یا تبخال، علائمی شبه علائم آنفولانزا دارند که می توانند جزء علائم اولیه این بیماری های به حساب آیند. اگر در هفته های بعد از یک رابطه جنسی که در آن مراقبت های لازم را در نظر نگرفته بوده اید، متوجه گلودرد، تورم غدد، تب یا درد بدن شدید، بهتر است برای اطمینان تحت آزمایش قرار گیرید.

و آخر اینکه، اگر چیزی غیرعادی مشاهده کردید، نترسید. جوش های مروارید شکل دور دیواره سر آت جای نگرانی ندارد. به همین ترتیب، جوش یا ناراحتی های ایجاد شده بخاطر اصلاح کاملاً طبیعی هستند. اگر اطمینان ندارید، بهترین کار این است که قبل از هر چیز به پزشک مراجعه کنید تا ببینید که چه چیز نرمال است و چه چیز غیرطبیعی است. صبر کردن بدترین کاری است که می توانید انجام دهید. یادتان باشد: همه مردها آلت تناسلی دارند. پس اگر به چیزی شک کردید حتماً به پزشک مراجعه کنید.

منبع:pezeshk.us

ویدیو مرتبط :
درد مزمن ناحیه تناسلی- بلوک عصب پودندال

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مشکلات پوستی ناحیه تناسلی بانوان وآقایان

 

 

بدلیل کثرت سوالات کاربران درباره مشکلات پوستی در ناحیه تناسلی ، برآن شدم که مقاله ای دراین رابطه جمع آوری وارائه دهم .درضمن این توضیح را نیز بدهم که چندین هزار بیماری پوستی در بدن وجود دارد که ممکن است در ناحیه تناسلی هم ایجاد مشکلاتی کند و از نظر شکل ظاهری اغلب شبیه هم باشند وامکان اینکه پزشکی بتواند بدون معاینه وصرفا براساس اظهارات بیمار درباره نوع ودرمان آن نظر دهد بسیار کم است واغلب به ضرر بیماراست . در بعضی موارد حتی معاینه هم کارساز نیست ولازم به نمونه برداری پوست هم می باشد .

 

درماتیت التهابی:

درماتیت تماسی(contact dermatitis) شامل درماتیت تحریکی و آلرژیک بوده و باخارش , قرمزی و آدم پوست همراه می باشد. علل مسبب درماتیت تماسی شامل محصولات بهداشتی مورد استفاده خانمها, کاندوم و اسانس های گیاهی می باشند. کمپرس آب سرد و استروئید های موضعی ضعیف غیر فلورینه از جمله درمان های مناسب به شمار می روند. خارش مکرر پوست حساس این ناحیه را رفته رفته بدتر وبدتر می کند واگر زود دردرمان آن اقدام نشود ممکن است این ناحیه دچار عفونت وترشح نیز گردد.

 

نورودرماتیت( لیکن سیمپلکس مزمن):

(نورو درماتیت(neurodermatitis) لیکن سیمپلکس مزمن) اغلب در لب بزرگ وپوست بیضه پدید آمده و با خارش زیاد و ضخیم شدن پوست همراه می باشد. استرس باعث تشدید این اختلال می گردد. درمان همانند درماتیت تماسی است اما دربرخی موارد , از تزریق استروئید به داخل ضایعه نیز کمک گرفته می شود.دراین مورد نیز خارش مکرر سبب تشدید مشکل می شود وهر چه از شروع بیماری زمان بیشتر بگذرد درمان آن دشوارتر است .

 

اینترتریگو:

اینترتیگو(intertrigo) شامل پلاک مرطوبی است که در نواحی مرطوب پوست دیده می شود. رشد باکتری و قارچ بر روی پلاک باعث تشدید مشکل می شود. چنین ضایعه ای در چین های شکمی , کشاله ران , زیر بغل و اغلب در افراد چاق و درآب و هوای گرم و مرطوب دیده می شود و با قرار دادن ناحیه مبتلا در معرض هوا, استفاده از محلول بارو, پماد نیستاتین و استروئید خفیف درمان میشود.

 

عوارض داروئی:

اغلب عوارض داروئی بطور گسترده روی کل بدن ظاهر می شوند اما گاهی اولین بار از ناحیه کشاله ران تظاهر می کند. داروهای مسهل(فنول فتالئین) , سولفونامید ها , وداروهای ضد التهابی باعث بروز ضایعات داروئی ثابت در ناحیه تناسلی می شوند.درمان شامل قطع مصرف دارو می باشد.

 

پسوریازیس:

پسوریازیس ممکن است سطوح چین های بدن مثل کشاله ران و یا چین باسن را درگیرکند( پسوریازیس معکوس). ضایعه فاقد پوسته و به رنگ قرمز روشن می باشد. پسوریازیس گاهی بصورت پلاکی منفرد بر روی گلانس( سر آلت تناسلی) تظاهر مییابد و با بیماری اریتروپلازی کوئیورات اشتباه می شود. از کرم هیدروکورتیزون برای درمان استفاده می شود. شستشوی گلانسپس از مقاربت,جهت پیشگیری از آلودگی با کاندیدا, از بدتر شدن بیماری جلوگیری می کند. ضایعه پوستی حاصل از سندرم رایتر نیز ممکن است همانندپسوریازیس تظاهر کند.

 

درماتیت سبوروئیک:

درماتیت سبوروئیک کشاله ران و آلت همانند پسوریازیس می باشد. سبوره معمولادر قاعده آلت, قسمت داخلی ران و ناحیه عانه به چشم می خورد. درمان همانندپسوریازیس کشاله ران می باشد.

 

لیکن پلان:

سر آلت , لب های بزرگ و کوچک واژن و مخاط واژن ممکن است مبتلا به لیکن پلان شوند. ضایعات حاصل چند وجهی , بنفش رنگ و پهن و صاف می باشند. انجام بیوپسی ضروری بوده و درمان بااستفاده از استروئید های موضعی قوی صورت میگیرد.

 

لیکن اسکلروز:

با پاپول های صاف و سفیدی مشخص می شود که به هم اتصال یافته و ضایعه ای سفید رنگ و بدون ارتشاح را پدید می آورند, اپی تلیوم دچار آتروفی شده ومنظره ای همانند کاغذ سیگار را به خود می گیرد. خارش و خراش های دردناک ازتظاهرات بیماری می باشند. گاهی سرطان سلول سنگفرشی بر روی ضایعه شکل میگیرد. درمان انتخابی استروئید موضعی قوی است.

 

شپش عانه:

از راه های جنسی و غیر جنسی انتقال یافته و با خارش شدید و پیودرم همراه است. تخم های شپش بر روی تنه,موی نواحی عانه و پلک ها یافت می شوند. درمان شامل استفاده از شامپوی لیندان 1% به مدت 4 دقیقه , کرم پرمترین,شستشوی البسه آلوده و درمان شریک جنسی بیمار می باشد.

 

دوره مخفی بودن(نهفتگی):صفر الی 17 روز

علایم در مردان:معمولا خارش شدید در ناحیه عانه وجود دارد بویژه شبها.شپشها بین 1 الی 2 میلیمتر طول دارند.

تشخیص و درمان:درمان با محلولهای از بین برنده شپشها صورت می گیرد.

 

گال:

آلودگی با عامل بیماری یعنیsacroptes scabiei منجر به خارش شدید وگسترده می شود. آلودگی تنه آلت ,سر آلت یا پوست کیسه بیضه شایع و مشخص کننده میباشد و با تشکیل ندول همراه است. درمان همانند شپش بوده و تمام اعضای خانواده را شامل می گردد. برای از بین بردن ندول ها می توان از استروئیدهای موضعی قوی استفاده کرد.

 

عفونت های قارچی:

مشخصه آن وجود پلاکی بزرگ , مهاجر و با لبه برآمده بر روی سطح داخل ران وکشاله ران می باشد. بر خلاف کاندیدازیس , این ضایعه بر پوست کیسه بیضه اثرنمی کند. خارش شدید بوده و درمان با عوامل ضد قارچ موضعی صورت می گیرد. درموارد شدید از عوامل ضد قارچ خوراکی نیز استفاده می شود.

 

کاندیدازیس:

کاندیدا آلبیکانس معمولا باعث بروز ضایعه ای قرمز رنگ همراه با وزیکول وپوسچول های اقماری در اطراف آن می گردد. سطح داخل ران و باسن شایع ترین مناطق درگیر بوده و ابتلا بیضه نیز شایع است. عوامل زمینه ای مساعدکننده شامل دیابت حاملگی چاقی مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و نقص ایمنی می باشد.نیستاتین و دیگر عوامل ضد قارچ موضعی و یافلوکونازول خوراکی, درمان مناسب این بیماری می باشند.

 

عفونت باکتریائی( پیودرم):

استافیلوکوک اورئوس شایع ترین عامل پیودرم نواحی تناسلی است که موجب فولیکولیت و یا زرد زخم تاولی می گردد. نوع مزمن بیماری گاهی ثانویه به بیماری التهابی روده , لنفوگرانولوم ونروم و یا هیدرآدنیت چرکی و یا ایدزایجاد می شود. درمان با استفاده ازپنی سیلین های مقاوم به پنی سینلیناز ویا سفالوسپورین صورت می گیرد.

 

زگیل های تناسلی:

عامل آن ویروس پاپیلوم تناسلی است. زگیل تناسلی در فرج در زیر پره پوس وبر روی تنه آلت بیشتر دیده می شود. واژن , مخاط بینی و دهان نیز مبتلا میگردند. عود بسیار شایع است و درمان شریک جنسی فرد آلوده نیز از آن نمی کاهد. بهبود خود بخود ممکن است. انواع 16 و 18 ویروس می توانند پاپول های صاف و رنگی بورونوئید بر روی پوست ناحیه تناسلی پدید آورند. این ضایعه ممکن است دچار حالت مستعد سرطانی بشود. از پودو فیلین , و یاکرایوتراپی یا لیزر برای درمان استفاده می شود.

 

دوره مخفی بودن(نهفتگی):1 الی 20 ماه

علایم در مردان:به صورت توده های گوشتی و صورتی رنگ بر روی آلت و در برخی موارد اطراف مقعد ظاهر می شود.

تشخیص و درمان:با جراحی یا داروهای موضعی درمان می شوند.گاهی اوقات علی رغم درمان، ممكن است عود كند.

 

مولوسکوم کونتاژیوزوم:

بیماری ویروسی شایعی است که از طریق جنسی نیز انتقال می یابد. ضایعه باپاپول مروارید مانند, محکم و دارای سطح صاف است که در مرکز خود شبیه نافاست. بیماری در زمینه آلودگی با ایدز نیز دیده می شود. درمان شامل تخریب موضعی با استفاده از کرایوتراپی و یا کوتر الکتریکی است.

 

تب خال تناسلی:

تب خال تناسلی هم با نوع 1 و هم با نوع 2 ویروس ایجاد می شود. تشخیص براساس دیدن زیر لام میکروسکوپ صورت می گیرد و یا اینکه کشت انجام شود. دورهاول بیماری باآسیکلوویر خوراکی , والاسیکلویر و یا فامسیکلویر به مدت یک هفته تا 10 روز انجام می شود. دوره های عود شایع بوده و اغلب با نوع 2ویروس روی می دهند. عود خفیف بیماری نیازمند درمان نیست.

 

ولی اگر علائم شدید باشند, جهت کاهش مدت بیماری , می توان از داروهای فوقالذکر به مدت 3 روز استفاده کرد. در بیماران مبتلا به نقص ایمنی و تابلویشدید بیماری , از تزریق داخل وریدی آسیکلویر می توان بهره گرفت. مواردمقاوم به درمان با فوسکارنت درمان می شوند

 

دوره مخفی بودن(نهفتگی):4 الی 7 روز

علایم در مردان:زخم یا خارش آلت و بعضا رانهاست.سپس تعدادی تاول كوچك و دردناك ظاهر میشود.با پاره شدن تاولها، زخمهایی ایجاد میشود كه پس از 10 الی 14 روز بهبود پیدا میكنند.بعضی اشخاص ممكن است در طی حملات، تب هم داشته باشند.این بیماری معمولا عود میكند.

 

تشخیص و درمان:تشخیص معمولا بر اساس ظاهر پوست آلت داده میشود.داروهای ضد ویروس خوراكی، چنانچه در اوایل حملات مصرف شوند، باعث كوتاه شدن مدت آنها میشود، اما ویروس را ریشه كن نمیكند.تبخال تناسلی هنگام وجود زخم، بیشتر از مواقع دیگر مسری است، اما در برخی موارد،بعد از بهبود زخم هم باعث انتقال عفونت میشود.

منبع:وب سایت دکتر مریم ملکی [ متخصص پوست و مو ]