مردها بیشتر می خندند یا زن ها؟

صبح بخیر: امروز پهنه دانش بشر به اندازه ای وسعت گرفته است که رشته های خاص و متفاوت آن بی‌شمار شده است و حیطه آن را یک پسوند «اولوژی» از حیطه رشته های دیگر جدا می کند. به طور مثال، بررسی روان شناختی و تن شناختی خنده با اسم «ژلاتولوژی» ( Gelatology) به مفهوم خنده شناسی معرفی می شود.

پژوهشگران موضوع خنده، یا ژلاتولوژیستها، کوشیده اند که به ماهیت خنده پی ببرند و به این سوال پاسخی علمی بدهند که انسان چرا می خندد؟ آنها در پژوهش خود دریافته اند که مغز انسان چگونه یک جوک، لطیفه یا شوخی را می گیرد و خنده چگونه می تواند واقعا به صورت بهترین داروها عمل کند.

می دانیم که جای دریافت یک موضوع خنده آور، در قسمت قدامی یا جلویی قشر بیرونی و خاکستری رنگ مغز قرار دارد. اکنون خنده شناسان در زمینه مبدا یا منشا خنده پژوهش می کنند.

اگر بتوانیم خنده را پدیده ای مستقل و جدا از بذله، شوخی و مزاح بگیریم، خنده چه ماهیتی دارد؟

جوابی که بر اساس پژوهش علمی به این سوال می توان داد، این است که خنده در روابط اجتماعی افراد از طریق گفت و گو کاربرد دارد.

دانشوری به نام رابرت پروواین (Robert Provine) از دانشگاه مریلند در بالتیمور آمریکا، دریافته است که ما در هنگام گفت و گوهای عادی به نسبت بیشتر می خندیم تا با شنیدن جوک و لطیفه که گه‌گاه پیش می آید. توانایی خنداندن دیگران غالبا با کسب موقعیت و قدرت ارتباط دارد، به این معنی که اگر بتوانید دیگری را بخندانید، او را به تسلط خود در آورده اید.


رابرت پروواین گفته است که زن ها معمولا بیشتر از مردها می خندند، چون مردها هستند که بیشتر به گفتن چیزهای خنده انگیز تمایل دارند.

ضمنا گفته شده است که خنده مسری است، همان طور که خمیازه یک نفر دیگران را به خمیاره کشیدن وا می دارد.

البته ژلاتو لوژیست ها یا خنده شناسان هنوز در این زمینه پژوهش علمی انجام نداده اند، اما شنیدنی است که مسری ترین مورد خنده در سال 1962 در تانزانیا اتفاق افتاد؛ و آن هنگامی بود که یک دسته دختر دانش آموز به خنده ای طولانی در آمدند، خنده آنها به افراد دور و بر آنها سرایت کرد، و خنده ای که از اینجا شروع شده بود، ماه ها ادامه یافت.         

خندیدن عملکرد رگ های خونی را بهبود می بخشد
 
مطالعات نشان می دهند که تماشای یک فیلم کمدی باعث بهبود عملکرد رگ های خونی می شود. پژوهشگران در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند در شهر بالتیمور، تاثیر تماشای یک فیلم خنده دار را با یک فیلم اضطراب آور مقایسه کردند. محققان با ارائه نتایج مطالعه خود در کالج قلب شناسی آمریکا گفتند که جریان خون افراد مورد مطالعه در اثر اضطراب 35 درصد کاهش پیدا کرد، درحالی که خندیدن جریان خون را 22 درصد افزایش داد.

تیم محققان آمریکایی 20 داوطلب سالم غیرسیگاری را با میانگین سنی 33 سال مورد مطالعه قرار دادند.

این گروه بخشی از یک فیلم غم انگیز مانند «نجات سرباز رایان» یا قسمتی از فیلمی شاد و خنده دار مانند «کینگ پین» را تماشا کردند. دست کم 48 ساعت بعد فیلمی که تاثیری عکس فیلم اول داشت، برای آنها نمایش داده شد.

داوطلبان در شب پیش از تماشای هر فیلم از خوردن غذا پرهیز کردند و مورد آزمایش قرار گرفتند تا معلوم شود رگ های خونی بازو چگونه به افزایش ناگهانی جریان خون واکنش نشان می دهد. داوطلبان درحالی که در اتاقی با درجه حرارت کنترل شده دراز کشیده بودند 15 دقیقه از فیلم را تماشا کردند.

پس از نمایش فیلم، رگ های خونی آنها بار دیگر مورد آزمایش قرار گرفت.

در پی تماشای بخشی از فیلم اضطراب آور، جریان خون در رگ های بازوی 14 نفر از 20 داوطلب کاهش پیدا کرد. در مقابل، تماشای فیلم خنده دار باعث تمدد و سست شدن رگ های خونی 19 نفر از 20 داوطلب شد که برای سلامت خوب است. محققان اشاره کردند که خندیدن باعث اتساع بافت های تشکیل دهنده جداره داخلی رگ های خونی، موسوم به «اندوتیلیوم» و افزایش جریان خون می شود.

اندوتیلیوم تاثیر زیادی بر عملکرد رگ های خونی و تنظیم جریان خون، انعقاد و غلظت خون دارد و در واکنش به زخم، عفونت یا التهاب شروع به ترشح مواد شیمیایی می کند. این جداره همچنین نقش مهمی در بروز ناراحتی های قلب و عروق بازی می کند. نقص عملکرد جداره داخلی رگ های خونی یکی از علائم اولیه ابتلا به ناراحتی های قلب و عروق است.

دکتر مایکل میلر، از دانشگاه مریلند که این تحقیقات را هدایت کرده است می گوید: «اندوتیلیوم نخستین مرحله تصلب شراین (atherosclerosis) است، بنابرین با توجه به نتایج مطالعه ما، قابل درک است که چرا خندیدن ممکن است برای حفظ سلامت اندوتیلیوم و کاهش خطر بیماری های قلب و عروق مفید باشد.»

او افزود: «خندین دست کم از تاثیر فشار روحی که برای اندوتیلیوم مضر است می کاهد. هفته ای سه بار ورزش هر بار به مدت 30 دقیقه و 15 دقیقه خندیدن در روز، احتمالا برای سلامت عروق خوب است.»

 

مردها زنها را دوست دارند چون:

 

 

* چون همیشه احساس می‌کنند جوانند، حتی وقتی پیر می‌شوند.

 

* چون هر وقت کودکی را می‌بینند لبخند می‌زنند.