مامان و بابای شریکی

خبر آمدن این تازه وارد چیزی نیست که بدون برنامه گفته شود و باید به فرزند بزرگتر حق بدهیم که گاهی رفتارهای نامناسبی از خود نشان دهد. البته مدیریت صحیح ما می‌تواند خیلی زود او را با شرایط جدید وفق دهد.

نوزاد جدید
هر چند تنها بودن و تک فرزندی سخت است و مشکلات خاص خود را دارد اما روزهای اولی که فرزند ما خواهر یا برادر داشتن را تجربه می‌کند، خیلی روزهای شادی برایش نخواهد بود. مخصوصاً اگر قبل از آن در کانون توجه همه قرار داشته و به تمام خواسته‌هایش بی‌چون و چرا رسیده باشد.

در هر صورت خبر آمدن این تازه وارد چیزی نیست که بدون برنامه گفته شود و باید به فرزند بزرگتر حق بدهیم که گاهی رفتارهای نامناسبی از خود نشان دهد. البته مدیریت صحیح ما می‌تواند خیلی زود او را با شرایط جدید وفق دهد.

شکم مامان،خونه نی‌نی
بهتر است خبر آمدن مهمان ناخوانده را برای روزهای آخر نگذارید. وقتی کمی شکم مادر برآمده شد، زمان خوبی برای گفتن این موضوع است. اینکه یک خواهر یا برادر در شکم مامان در حال بزرگ شدن است و توضیح در باره ماه‌های آینده که به دنیا می‌آید و او دیگر تنها نیست البته با توجه به سن و سال کودک لازم است.

می‌شود حتی وقتی جنینی تکان می‌خورد، دست کودک را گرفت و بر روی شکم گذاشت و به او گفت: می خواهد زودتر بیرون بیاید تا با تو بازی کند!

بهتر است با کودک‌تان برای خرید لوازم نوزاد بروید و نظر او را بخواهید. بگویید دوست دارید همه چی با سلیقه او باشد. وقتی چیزی را با نظر فرزند اول برای نوزاد می‌خرید به او بگویید که نی‌نی در دل شما از او تشکر می‌کند. البته اینها بستگی به سن فرزند اول هم دارد. اگر فاصله سنی خیلی کم باشد، چنین نسخه‌ای قابل اجرا نیست. اگر فاصله سنی خیلی زیاد هم باشد فکر می‌کند او را مسخره می‌کنید.

اگر فرزند اول در روزهای آموزش توالت رفتن یا جدا شدن محل خواب است، سعی کنید این تغییرات با زمان زایمان فاصله داشته باشد تا او استرس هر دو را با هم تحمل نکند.

عادی‌سازی روزهای بحرانی
اینکه شما مدام برای او از نوزاد بگویید و از کمک‌هایی که می‌تواند به عنوان خواهر و برادر بزرگ‌تر داشته باشد، نوعی حس نگرانی در او ایجاد خواهد کرد. وقتی به او می‌گویید: من هنوز تو را دوست دارم یعنی ممکن است دوست نداشته باشم. وقتی می‌گویید: تو فرزند اول ما هستی و برایمان خیلی عزیزی یعنی فرزند دوم می‌تواند از این عزت کم کند. لازم نیست برایش پرانتزی جدید باز کنید. اگر سوالی کرد و یا نگرانی را بروز داد، در موردش با او حرف بزنید و آرامش کنید. اگر روزی سه بار بگویید نی‌نی که بیاید، برای تو خیلی خوب است و از تنهایی در می‌آیی و… اواحساس می‌کند نی‌نی که بیاید قرار است اتفاقات بدی بیفتد. موضوع را عادی نشان دهید و سعی کنید در رفتارتان تغییر محسوسی احساس نکند.

عکس‌های روزگار کودکی‌ام
آلبوم‌های او را بیاورید تا خود را در روزهای نوزادی خوب تماشا کند. برخی بچه‌ها وقتی نوزاد پف کرده با پوست قرمز را می‌بینند، وحشت می‌کنند و فکر می‌کنند خواهر و برادر آنها مشکلی دارد که ظاهرش به این شکل است. از روزهای تولد او به عنوان بهترین روزهای زندگی‌تان یاد کنید و بگویید بسیار خوشحالید که دوباره می‌توانید این روزها را ببینید و خانواده‌تان با آمدن کودک جدید‌، شادتر می‌شود.

روز واقعه
روزی که با اسپند و گل و شیرینی به خانه می‌آیید و همه سر‌گرم یک کوچولوی تازه وارد هستید، فراموش نکنید در دل فرزند اول‌تان غوغایی به پاست.

بگذارید با تمام درد و خستگی که دارید، شما را در آغوش بکشد و ببوسد. بهتر است در زمان ورود نوزاد بغل مادر و یا پدر نباشد. تا هر دوی‌تان بتوانید فرزند اول را در آغوش گرفته و به او تبریک بگویید.

از کمک‌هایی که او قصد دارد به منظور دیده‌شدن انجام دهد، استقبال کنید البته مراقب باشید صدمه‌ای به نوزاد وارد نشود.

اولین روزهای ورود نوازد
یادتان باشد تا دیروز فرزند اول شما یکه‌تاز میدان بود پس به یکباره او را مجبور به گرفتن شریک نکنید. هر چند نوزاد وقت زیادی از شما می‌گیرد اما حتماً وقتی را برای فرزند اول اختصاص دهید. از همسرتان در نگهداری نوزاد کمک بگیرید تا بتوانید شب برای کودک اول‌تان قصه بخوانید. موهایش را شانه کنید، او را در آغوش بگیرید، ببوسید وگاهی با او بازی کنید.

بعضی به اشتباه، تمام وظایف کودک اول را به پدر می‌سپارند و خود مشغول کارهای نوزاد می‌شوند این یعنی فرزند شما در قدم اول احساس می‌کند، مادر یعنی مهم‌ترین منبع آرامش و امنیتش را از دست داده است.
 
بهانه‌های کاملاً طبیعی
با تمام تلاشی که می‌کنید و همه توضیحات و همراهی‌هایی که از روزهای بارداری با فرزندتان دارید تا این تازه وارد را بپذیرد، کاملاً طبیعی است که بد خلقی‌هایی از او ببینید. گاهی او به یک مرحله قبل در رشد بر می‌گردد‌، شب ادراری پیدا می‌کند، انگشت می‌مکد وحتی کابوس می‌بیند. اینها مقطعی و گذرا هستند به شرط آنکه آرامش‌تان را حفظ کنید و عشق و توجه‌تان را از او دریغ نکنید. اگر حس کردید عکس‌العمل‌هایش شدید و طولانی است با یک روان شناس صحبت کرده و راه کارهای مناسب دریافت کنید.

یادتان باشد که اگر رفتار غلط شما، حس حسادت را در او نهادینه کند، روزهای سختی را پیش رو خواهید داشت.

منبع: مهرخانه/سپیده دانایی
 

مامان بابای كلاس اوّلی ها بخوانند

وقتی فرزند کلاس اولی تان به منزل بر می‌‌گردد لازم است حداقل یکی از والدین اش در انتظار او باشند و به تغذیه او هم رسیدگی کنند.

وب سایت سلامت نیوز - رکسانا خوشابی: كارشناس ارشد مشاوره در زندگی آنلاین نوشت: در روزهای اولی که کودکتان می‌‌خواهد به مدرسه برود حتما او را همراهی کنید. ممکن است فرزندتان مضطرب باشد و نداند دبستان او چگونه جایی است. اما وقتی شما او را همراهی می‌‌کند احساس آرامش و امنیت می‌‌کند. در راه مدرسه می‌‌توانید با او در باره ی نکات مثبت مدرسه صحبت کنید یا خاطرات مثبت و بامزه ی دوران دبستان خود را بازگو کنید.

هرگز کودکتان را از مدرسه، درس، معلم یا هم کلاسی‌‌هایش نترسانید. اما نحوه ی اطاعت از معلم را برایش توضیح بدهید. وقتی فرزند کلاس اولی تان به منزل بر می‌‌گردد لازم است حداقل یکی از والدین اش در انتظار او باشند و به تغذیه او هم رسیدگی کنند.

این کار تا زمانی که کودک به مدرسه عادت کند باید انجام شود. در زمانی که کودک شما در مدرسه است ممکن است بدون آن که خودش متوجه شود گرسنه شود. تغذیه سالم و مناسبی که می‌‌تواند میوه یا لقمه‌ای نان و پنیر و گردو باشد با او همراه کنید. صبحانه هم فراموش نشود. کودکتان حتما باید صبحانه خورده و سپس به مدرسه برود. طبق تحقیقات این کار در یادگیری فرزندتان موثر خواهد بود.

دوست پیدا کردن

از همان ابتدا به کودکتان یاد بدهید چگونه دوست پیدا کند یا چه دوستی را انتخاب کند. والدین اغلب از دوستان فرزندانشان دل خوشی ندارند اما هیچ وقت هم به فرزند خود آموزشی در این زمینه نداده‌اند.

 کلاس اول که سر آغاز رسمی اجتماعی شدن فرزند ماست زمان خوبی برای این آموزش است. به کودکتان یاد بدهید که از همان ابتدا کودکان باهوش و با ادب را شناسایی کنند و سعی کنند با آنها دوست بشوند.

ظاهر آراسته

کودک خود را تمیز و مرتب و با ظاهری آراسته به مدرسه بفرستید و بدون این که او را مضطرب کنید به او یاد بدهید که باید دقت کند تا لباس‌‌هایش را کثیف و نامرتب نکند.

سعی کنید وسایلی را که قرار است همه دانش آموزان کلاس به مدرسه ببرند برای کودکتان فراهم کنید تا ناراحت نشود، احساس کمبود نکند و جلوی دیگران خجالت نکشد.

درس و یادگیری

برای درس خواندن و نوشتن مشق و تکالیف به کودک خود فشار نیاورید. در عین حال که برای انجام تکالیف لازم است نظارت داشته و گاه برنامه ریزی کنید اما لازم نیست کودکتان را اذیت کنید و برای درس خواندن یا انجام تکالیف به او فشار بیاورید.

 کمک کنید تا از یادگیری و انجام تکالیفش لذت ببرد. وگرنه تا آخر عمر از درس خواندن بیزار خواهد شد. در زمان انجام تکالیف حواستان باشد که توانمندی اصلی کودکان در چه زمینه‌ای است.

چه درس‌‌هایی را دوست دارد و به چه تکالیفی بیشتر اشتیاق نشان می‌‌دهد. اگر استعداد و توانمندی‌‌های او را هر چه زودتر بشناسید در آینده هم در انتخاب رشته تحصیلی و هم در اشتغال می‌‌توانید به او کمک کنید.

متوجه باشید که قرار نیست فرزندتان همان چیزی را دوست داشته باشد که شما یا همسرتان دوست داشته‌اید. همچنین بنا نیست فرزند شما آرزوهای برآورده نشده شما را دنبال کند. او باید بتواند آرزوهای خود را محقق کرده و توانمندی‌‌های خود را شکوفا کند.

نگهداری از لوازم و وسایل در مدرسه

اگر کودکتان وسایل یا لوازم تحریر خود را در مدرسه گم کرد از او بخواهید که روز بعد به دنبال آنها بگردد و با کمک معلم و ناظم و حتی سایر کودکان، لوازم خود را پیدا کند.

 از سال اول نگهداری از لوازم و وسایل را به او بیاموزید. نحوه استفاده از کیف و گذاشتن وسایل در کیف و جمع کردن مدادها و پاک کن و مداد تراش را به کودکتان یاد بدهید چون او هنوز هیچیک از این کارها را بلد نیست!

رقابت سازنده

به کودکتان یاد بدهید به جای حسادت یا رقابت مخرب با همکلاسی‌‌ها با خودش رقابت کند. یعنی هر روز وقتی نسبت به روز قبل درس یا مهارت جدیدی را می‌‌آموزد او را تشویق کلامی و گاه نوازش کنید.

اگر کودکتان نسبت به سایر کودکان عقب است اول با معلم و سپس با مشاور تحصیلی مشورت کنید تا عملکرد او را بهبود ببخشید و اعتماد به نفس او را حفظ کنید. اما دست به مقایسه‌‌های تخریب کننده نزنید.

 همچنین کودکتان را به خاطر انجام نامناسب تکالیف تنبیه نکنید بلکه نحوه انجام درست تکالیف را به او یاد بدهید. او را از درس و مدرسه و معلم نترسانید و از مدرسه برای او یک هیولا نسازید.

هماهنگ شدن با تغییرات

روش تدریس کلاس اولی‌‌ها با روشی که به ما آموزش داده می‌‌شد تفاوت فاحشی دارد. برای این که کودک ما بین این دو روش سر در گم نشود خودتان را با روش جدید هماهنگ کنید.

 شرکت در جلساتی که مدارس برای والدین برگزار می‌‌کنند در این زمینه کمک کننده است. همچنین می‌‌توانید با معلم و آموزگاران مشورت کنید اما نگذارید فرزندتان بین روش شما و روش جدید معلق باقی بماند.