سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

قفل زبان کودکان را چگونه بگشاییم ؟



 

 

قفل زبان کودکان را چگونه بگشاییم ؟

 

لکنت زبان نوعی اختلال گفتار است که مشکلاتی را دربرقراری ارتباط با سرعت مناسب و به طور پیوسته و روان ایجاد می.کند. در واقع لکنت عبارت است از: تکرار، کشش و یا قفل شدن غیرارادی کلمه یا بخشی از کلمه که فرد قصد بیان آن را دارد. در اینجا معمولاً همراه با تلاش برای بیان درست کلمات، تغییراتی نیز در سرو گردن به شکل پلک زدن، شکلک درآوردن، لرزش فک، لب.ها و یا کج کردن سردیده می.شود. در این موردبادکتر"رزیتا داوری"- فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان- گفت وگویی انجام داده.ایم تا برای مادرانی که کودکشان مبتلاً به این اختلال است، راهگشا باشد.


* لکنت به طور معمول در چه زمانی شروع می.شود؟


- شروع لکنت به طور شایع در سنین 7- 2 سالگی است. معمولاً بعد از 12 سالگی ابتلا به لکنت زبان دیده نمی.شود، مگر در مواردی که سانحه مغزی جدی اتفاق افتاده باشد. لکنت در زمانی که کودک با سرعت زیاد در حال یادگیری زبان است به شکل تدریجی شروع می.شود.

 

* آیا لکنت زبان شیوع بالایی دارد؟


- میزان شیوع لکنت در جمعیت کلی حدود یک درصد و در پسران سه برابر دختران است. در خانواده.هایی که پدر یا مادر سابقه لکنت داشته باشند، احتمال ابتلا در فرزندان سه تا پنج برابر بیشتر از خانواده.هایی است که در آنها مشکلی وجود ندارد. موفقیت.های آموزشی، شغلی و اجتماعی می.توانند تا حدودی تحت تأثیر لکنت قرار گیرند. با وجود این در طول تاریخ، افراد برجسته و موفق زیادی وجود داشته.اند که بیشتر عمرشان را با این اختلال گفتاری همراه بوده.اند. از جمله این افراد می.توان وینسون چرچیل، سرایوسکی سینوتون، چارلز داروین، ناپلئون اول و تئودور روزولت را نام برد.

 

* چرا کودک من لکنت دارد؟


- واقعیت آن است که لکنت زبان براساس متغیرهایی شامل عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی که روی هم تأثیر متقابل دارند به وجود می.آید. بعضی کودکان برای ابتلا به لکنت زمینه آسیب.پذیری موروثی دارند. اضطراب و تنش، باعث تشدید لکنت می.شود ولی به نظر نمی.رسد که در ایجاد آن نقشی داشته باشد.


عواملی که سبب بروز اختلال می.شوند کاملاً با عواملی که سبب تداوم و وخامت آن می.گردند متفاوتند و این عوامل ثانوی را می.توان تحت کنترل قرار داد.

 

*آیا لکنت می.تواند پس از یک حادثه غیر منتظره یا ضربه ناگهانی شروع شود؟


- در اغلب موارد شروع لکنت مانند بهبودی آن تدریجی است. لکنت به ندرت پس از یک ضربه ناگهانی شروع می.شود و بیشتر کودکان که این حوادث یا ضربه.های غیرمنتظره را تجربه می.کنند به لکنت مبتلا نخواهند شد.

 

*پیش آگهی لکنت زبان و سیر آن چگونه است؟


- به طور کلی 50 تا 80 درصد تمام کودکان مبتلا به لکنت و بیشتر موارد خفیف به طور خود به خود بهبود می.یابند. از میان کودکانی که لکنت زبان.شان تا بزرگسالی ادامه می.یابد، فقط یک سوم موفقیت.های شغلی و تحصیلی.شان تحت تأثیر قرار می.گیرد. البته در سنین دبستان ممکن است کودک دچار اشکال در برقراری ارتباط با همسن و سالان و مشکلات تحصیلی بر اثر اجتناب از صحبت کردن در کلاس شود.


اگر کودک در محدوده سنین پیش دبستانی است و لکنت او به تازگی شروع شده، احتمال موفقیت و بهبودی بالاست کودکان سنین دبستانی مدت زیادی است که دچار اختلال هستند، احتمال کمی وجود دارد که روانی گفتار به طور کامل به حالت طبیعی برگردد. بنابراین شناسایی و مداخله زود.رس در این اختلال اهمیت زیادی دارد.

 

* آیا باید کودک مبتلا به لکنت را مثل سایر کودکان تربیت کنیم؟


- تمام قوانین مسوولیت.ها، تشویق..ها و محدودیت.هایی را در مورد سایر کودکان به کار می.برید، برای فرزند مبتلا نیز اجرا کنید. او باید خود را ما نند بقیه همسن. و سالان خود ببیند با این تفاوت که فقط گاهی لکنت پیدا می.کند. البته در مواردی باید دقت بیشتری داشته باشیم، گاهی انتظارات خارج از توان از وی داشتن، باعث افزایش فشار و تنش و در نتیجه تشدید لکنت او می.شود. در کودکی که لکنت دارد، اختصاص دادن زمان کافی برای صحبت کردن، وی احساس بهتری را در او ایجاد می.کند و می.توان لکنت او را کاهش داد.

 

* برای کمک به کودک، ما به عنوان والدین چه کارهایی می.توانیم انجام دهیم؟


- با آرامش کامل به آنچه کودک می.گوید گوش دهید نه به اینکه چگونه می.گوید.


- بگذارید خودش حرفش را تمام کند، شما جمله او را کامل نکنید.


- هنگام صحبت کردن با او تماس چشمی داشته باشید.


- کودک زمانی که خودش آغاز به صحبت می.کند راحت.تر از زمانی است که از او سوالی پرسیده می.شود.با او در مورد فعالیت.هایی که به آنها علاقه.مند است صحبت کنید و در فواصل چند لحظه سکوت کنید تا اگر مطلبی دارد بیان کند.


- برای پاسخ دادن به سوال به کودک فشار نیاورید.


- پس از اینکه صحبتش تمام شد، با آرامش و با به کار بردن تعدادی از لغات خودش به او پاسخ دهید.


هرگز هنگام صحبت کودک از عباراتی چون «زودباش، الآن صحبت نکن، کار دارم» استفاده نکنید.


- هرگز به او نگویید که چه کار کند تا لکنت نداشته باشد. عباراتی نظیر «یواش، آهسته، نفس عمیق بکش، آرام.تر صحبت کن» از این قبیل.اند.


- حداکثرروزی 15دقیقه را به صحبت آرام با کودک اختصاص دهید. مثلاً برای او کتاب بخوانید.
- کودک را در فعالیت.هایی که به خوبی از عهده آن.ها بر می.آید شرکت دهید و توانایی.های او را تشویق کنید.


- کودکانی که لکنت دارند، معمولاً وقتی در گروه قرار می.گیرند و همراه سایرین مطالبی را بیان می.کنند یا شعر یا آوازی را از بر می.خوانند، مشکلی ندارند، این موقعیت.ها را برای کودک فراهم کنید.


- کودک را در بهترین شرایط بدنی نگه دارید، بیماری جسمی به احتمال زیاد باعث افزایش لکنت می.شود.

 

کدام یک از مداخلات والدین می.توانند باعث تشدید لکنت زبان گردند؟


- کامل کردن جملات کودک


- دستپاچه کردن و وادار کردن او به تکمیل جملاتش


- قطع کردن نابجای گفتار کودک


- انتقاد مکرر و اصلاح تلفظ صداها و کلمات کودک


- شتاب زدگی در زندگی روزمره


- درخواست این که در حضور دوستان، بستگان و یا همسایه ها چیزی را تعریف کند.

 

* برای درمان لکنت زبان کودکان به چه درمان.گرانی باید مراجعه کنیم؟


لکنت و درمان آن یکی از حوزه.های تخصصی کار گفتار درمان.گران است. در مواردی که فشارهای روانی موجود در روابط بین فردی، خانواده و ... در تشدید لکنت دخیل هستند، لازم است مشاوره روانشناختی یا روانپزشکی صورت گیرد و در صورت نیاز مداخلات دیگری نظیر روان درمانی فردی، خانواده درمانی و در موارد خاص درمان دارویی نیز صورت گیرد.

 

*آیا دارو درمانی در درمان لکنت کمک.کننده است؟


- دارو درمانی در درمان خود اختلال تأثیری ندارد، مگر اینکه دارو را در مورد اختلالات همراه با این مشکل که روی آن تأثیر منفی می.گذارند، به کار ببریم.

 

*طول مدت برنامه درمانی چقدر است؟


- در موارد خفیف بخصوص در کودکان پیش.دبستانی تنها چند هفته و در موارد شدید گاهی تا 18 ماه به طول می.انجامد


ویدیو مرتبط :
دانلود فیزیک کودکان نیرو و گرانش به زبان انگلیسی کودکان

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دلایل اختلالات زبان در کودکان !



زبان وسیله بیان عقاید و نظرات است که به کمک علایم و بر طبق قواعد و دستور زبان و علم معنی بکار می‌رود. زمانی زبان دچار نقص و نارسایی می‌شود که بگونه‌ای صحبت کردن برخلاف قواعد دستوری باشد. یا غیر مفهوم بوده و یا از نظر شخصی و فرهنگی مطلوب نباشد. یا اینکه دستگاه صوتی (زبانی) مورد سو استفاده (بد زبانی) قرار گیرد.

 

کودک

 

کودک معمولا در حدود 12 ماهگی اولین کلمات را بر زبان می‌راند و حدود 18 ماهگی تا 2 سالگی اولین جملات ساده و ابتدایی را می‌سازد. و بتدریج قادر به سخن گفتن و بیان نظرات خود و درک مطالب و مفاهیمی‌ که در صحبت دیگران نهفته است، می‌گردد. چنانچه در حدود سنین فوق بطور طبیعی و عادی نتواند در بیان مقصود خود از کلمات و جملات متناسب استفاده نماید و همچنین مشکلاتی در فهم مطالب داشته باشد و یا به عبارت ساده تر دیر زبان باز کند، احتمالا از نظر گویایی دچار نارسایی و اختلالاتی است.

 

 

 

دلایل اختلالات زبان


عقب ماندگی ذهنی و تاخیر در مهارتهای زبانی


بعضی از کودکان در زمانی که انتظار می‌رود، بطور طبیعی قادر به گفتن کلمات و یا ساختن جملات و سخن گفتن نیستند. به احتمالی دچار عقب ماندگی هوشی می‌باشند. برای آنکه کودک قادر به تکلم باشد باید از میزان لازم بهره هوشی برخوردار باشد. کودکانی که دچار عقب ماندگی شدید ذهنی هستند معمولا فقط برای بیان خواسته‌های خود از گریه ، فریاد و صداهای نامفهوم استفاده می‌کنند.


 

اختلالات عاطفی و نارسایی تکلمی

 

گاهی اوقات تاخیر زبان و یا نارسایی تکلمی‌ در کودکان منشا عاطفی و هیجانی دارد. این نوع اختلال معمولا به دلیل هیجانات شدید و ضربه‌ها و یا شوکهای عاطفی در این کودکان عارض می‌گردد. این قبیل اختلال تکلمی‌ را گاهی نیز لالی عاطفی یا سکوت مرضی می‌گویند. احتمال وقوع اینگونه نارسایی در میان کودکانی که در محیط پر تشنج و یا مناطق جنگی قرار دارند و در معرض انفجارات پی‌در‌پی هستند، بیشتر است.

 

 

اختلالات زبان

 

 

اختلالات تکلمی‌ و ضایعات مغزی و عصبی (آفازی)


گاهی بر اثر ضایعات مغزی و صدمات وارده بر سلسله اعصاب مرکزی ، کودک فاقد توانایی سخن گفتن می‌شود. این قبیل کودکان همواره دارای مشکلاتی در زمینه خواندن ، هجی کردن ، حساب کردن ، اشاره و صحبت کردن می‌باشند. ممکن است کودک دچار گیجی و بیقراری هیجانی شده و قادر بخاطر آوردن کلمات معمولی نباشد و یا به غیر از راهنماییهای بسیار ساده هیچ مطلب دیگری را متوجه نشود.

 

 

از ویژگیهای بارز این قبیل کودکان حالت دمدمی‌ بودن آنها است. از لحظه‌ای به لحظه دیگر و یا روزی به روز دیگر تغییر می‌کنند. از آنجایی که اختلال تکلمی ‌فقط یکی از نتایج احتمالی ضایعات مغزی است، در واقع اگر بخواهیم نمونه‌های کاملا صحیحی از اختلال گویایی را که منشا آن ضایعات مغزی است (آفازی) در بچگی تشخیص داده و ارائه ‌دهیم تقریبا غیر ممکن خواهد بود.

 

 

اختلالات زبان

 

 


اختلالات دستگاه صوتی و نارساییهای تکلمی


در بعضی موارد اختلالات دستگاه صوتی موجب نارساییهای تکلمی ‌می‌شود. تقریبا یک نفر از هر هزار کودکی که متولد می‌شوند به نحوی دچار نقیصه‌ای در سقف دهان و یا در لب بالایی می‌باشند. کودکان مبتلا به چنین اختلالاتی معمولا از تلفظ کامل کلمات عاجز بوده و غالبا حروف را به جای یکدیگر بکار می‌برند. آنها معمولا در اصطلاح تو دماغی و با خرخر صحبت می‌کنند.

 

 

 

اختلالات شنوایی و نارساییهای تکلمی


نارساییهای تکلمی ‌که منشا آنها اختلالات شنوایی است، معمولا متاثر از حداقل سه ویژگی خاص از اختلالات شنوایی است. این ویژگیها عبارتند از سن وقوع نقص شنوایی ، میزان و نوع اختلالات شنوایی. چنانچه وقوع اختلالات شنوایی به میزان ضعیف قبل از سن به سخن آمدن کودک باشد، ممکن است موجب تاخیر در صحبت کردن کودک گردد. چنانچه وقوع اختلال شنوایی به میزان ضعیف بعد از رشد طبیعی کودک در صحبت کردن باشد ممکن است چندان تاثیری در صحبت کردن کودک نداشته باشد.

 

 

در صورتی که وقوع اختلال شنوایی به میزان متوسط و یا خیلی زیاد ، قبل از یادگیری زبان باشد تاثیر بسیار شدیدی بر رشد طبیعی زبان کودک می‌گذارد. و ممکن است سبب شود که کودک بدون استفاده از برنامه‌های مستمر و دایمی ‌و ویژه گفتار درمانی هرگز قادر به رشد زبان و صحبت کردن نشود. اگر چنین اختلالاتی به همین میزان بعد از تحصیل زبان و صحبت کردن عارض فرد شود، ممکن است تنها تاثیر کمی‌ در کیفیت او گذارده و تغییراتی در تن صدا و ادای کلمات ایجاد گردد. کودکان سخت شنوا نیز ممکن است در تحصیل مهارتهای زبانی دچار اشکال شوند و در تلفظ و ادای صحیح کلمات مشکلاتی داشته باشند.