فرمانروای آرامش

 

"من از زندگی فقط آرامش را می خواهم !"

شاید بتوان مهم ترین هدف انسان را در تاریخ حیاتش ، رسیدن به ساحل امن آرامش دانست، کشش به این هدف در دوره های مختلفی، در لباس های متفاوتی خود را نشان داده است : پول، مادیات ، لذّت، شهرت ، محبوبیت، قدرت، دین، خدا، رسیدن به استقلال، وابستگی و ... . ولی شاید مهمترین و پر رجوع ترین جایی که انسان ها به دنبال آرامش در آنجا می گردنند ارتباط است، انسان به این درک رسیده که حس های بشری را تاحدی می توان به تنهایی تجربه کرد و از یک مقدار به بعد باید در جمع و با هم در تجربه یک حس مشترک بود مثلاً تا حدی می توان به تنهایی خوشحال بود و برای دریافت میزان بیشتر خوشحالی باید در جمع خوشحال بود . و اینجاست که انسان برای حل مهم ترین دقدقه زندگی خود یعنی آرامش دست به دامن ارتباط می شود. اما جدا از چگونگی و موقعیتی که آرامش در آن مورد جستجو قرار می گیرد احساس شخصی و شرایط دیگری هم در تجربه این حس دخالت دارد.

 

آرامش داشتن مسری است. نداشتن آرامش هم همین طور

جیم رون نویسنده موفق می گوید: " شما جزو آن پنج نفری هستید که بیشتر وقت خود را با آن ها می گذرانید. " به واقع این جمله میزان تاثیر پذیری فرد را از گروه و افرادی که با آنها در تعامل است را نشان می دهد برای پاسخ با این که "چقدر در زندگی ام آرامش دارم ؟ " می توان به خانواده، همکاران، دوستان و همه کسانی بیشتر اوقات روز را با آنها می گذرانید نگاه کنید و یک جواب مشترک بین این سوال و اینکه "چقدر آنها آرامش دارند ؟ " وجود خواهد داشت. همه ما به تدریج شبیه کسانی می شویم که اوقات خود را با آنها می گذرانیم و اگر تنها باشیم بهتر است تا وقت خود را صرف کسانی کنیم که ما را با ذهنیت قربانی خودشان، به دنیای نا آرام وارد می کنند.

 

گذشته انسان و آرامش

چه چیزی در تجربه آرامش دخالت دارد؟

شاید شرایط و موقعیت جاری اولین و تنها جایی است که برای جواب این سوال مورد جستجو قرار می گیرد ، اما توجه با این که شرایط حال بر روی چه بنایی شکل گرفته ضروری به نظر می رسد و این بنا، گذشته نام دارد.

گذشته تاریک انسان ها می تواند فاکتور مهمی باشد که اثر بخش زیادی از موارد مثبت را از بین ببرد.

گذشته مانند کوله باری از سنگ های سنگین و بزرگی است که حرکت را کند تر و کند تر می کند ، جهت حرکت را تغییر می دهد و گاهی هم متوجه می شویم که کوله بارمان ما را به این سو و آن سو می برد نه ما، و دردناک تر این که تنها عذاب حمل کردن آن با ما می ماند .

افراد زیادی هستند که صدمات و خاطرات تلخ گذشته را از یاد نمی برند و هیچ گاه از ترس و خشم رهایی نمی یابند، افرادی که والدین خود را نمی بخشند و زندگی نا آرامی را برای خود، همسر و فرزندانشان به ارمغان می آورند.

آنچه روشن است برای فرمانروایی آرامش باید از موضع عشق و بخشش وارد شد. برای دعوت آرامش به زندگی باید دست های مشت شده از خشم را برای در آغوش گرفتن دنیای آرام باز کرد، باید چشم های بسته شده از ترسی که از گذشته در ما خانه کرده را به سوی نور امید گشود و این که نه برای دیگران ، بلکه برای خود بخشید و گذشته را رها کرد.

 

حفظ آرامش

گاه آنقدر از رسیدن به آرامشی که به آن دست می یابیم مست و مغروریم که از یاد می بریم که این نهال زیبا ، این شگفت انگیزترین خلقت خدا نیازمند توجهی ویژه است. نکته ای که انسان ها زود فراموش می کنند که حفظ آرامش از رسیدن به آرامش مهم تر است. تغییرات زمانی، مکانی، ارتباطی ، همه و همه این قابلیت را دارند که نوساناتی را در آرامش به وجود آورند و حالا است داشتن مهارت مدیریت آرامش بیشتر از هر چیزی مهم به نظر خواهد رسید . نکته قابل تامل و امیدوارانه این است که مهارت چگونگی رسیدن و نگهداری آرامش اکتسابی و یادگرفتنی است.

 

تغییرات و آرامش

تغییرات در زندگی و گذر زمان این قابلیت را دارد که به حس ها رنگ و بویی تازه بدهد. این ذهن بشر است که تعیین می کند که چگونه روح و جسم بدن در برابر تغییرات از خود عکس العمل دهد. در برابر تغییر، ذهن است که می گوید متناسب با باورها ، عقاید و آموزش های گذشته آرامش یا اضطراب را باید تجربه کرد .

در دنیای امروز، با تغییر مرزهای ارتباطی جدید، شیوه های زندگی و رفتاری دستخوش تحول و دگرگونی شده است و باید این نکته را همیشه در نظر داشت که اگر می خواهیم تغییری مثبت برای رسیدن به آرامش به وجود بیاوریم یا اینکه بخواهیم در برابر تغییرات آرامش مان تهدید نشود همیشه باید خودمان قسمتی از تغییری باشیم که می خواهیم در دنیا بدهیم و به بیان بهتر باید یکنواخت شدن با تپش قلب طبیعت را تمرین کنیم.

اکسیژن ناب آرامش ، گوارای وجود

ویدیو مرتبط :
تی رکس-فرمانروای تاریکی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رازهای دستیابی به آرامش

روش های گوناگونی برای رسیدن به آرامش وجود داردکه به آسانترین ،راحت ترین مؤثرترین روش می پردازیم .این روش از پنج مرحله تشکیل شده است .پنج مرحله ای که یکی پس از دیگری باید انجام شود .این پنج مرحله عبارتند از:

 

 

1)آرام شدن حواس:

این مرحله راحت شدن از مشکلات ومسائلی است که مارادر بر گرفته است.برای مدت کوتاهی نیزکه شده باید دنیای اطراف را فراموش کنیم وبه بدن امکان دهیم که فقط به استراحت وآرام سازی خود بپردازد.

 

هدف ریلکس یا رهایی ازتمرکز

1-نفس آرام وعمیق بکشید .

2-چشمها رابسته وخود رارهاکنید .

3-به صورت غیرفعال صداهاییرامی شنوید که از محیط خارج می آید ،صداها رابشنوید وهیچ گونه تلاشی برای فراموشی آن انجام ندهید .زیراهر چه سعی ومقاومت کنید بیشتر شما راتحت تأثیر قرار می دهند،در همین حال به مرحله ی دوم بروید.

 

 

2)تلقین به نفس

شما باید نگرش ورفتارانفعالی وبی تفاوت داشته باشید .باید حالتی به وجود آید که گویی ناظر یک احساس شیرین هستید .برای اینکه شما به این احساس با دقت دسترسی پیداکنید ،باید از حوزه نیمکره ی چپ مغز به نیمکره ی راست مغز واردشوید .شما باید خیلی راحت وریلکس باشید .

 

هدف داشتن احساسهای مثبت

1-به افکار مثبت وسازنده روی آورید .

2-به آهستگی جمله یا تلقینی مثبت رابخوانید ،یااینکه مکان وموقعیتی عالی که شما در آنجا احساس راحتی و آرامش می کنید رامجسم کنید.شرایطی که از شما حمایت می شودوجایی که شما دوست دارید وهیچ گونه گونه نگرانی وتنشی وجود ندارد .مکانی مانند کنار دریا ،باغ پر گل ودشتی سرسبز.

 

 

3)شمارش تنفس یا ذکر

زمانی که شروع به شمردن نفس های خود می کنیدنیازی ندارید که عمق یا تعداد دفعات تنفس را تغییر دهید .به همان صورتی نفس بکشید که همیشه می کشید .بهتر است از راه بینی نفس بکشید وفقط نسبت به تنفس آگاهی داشته باشید.خیلی آهسته وآرام پس از هر بازدم بشمارید .یاذکری را انتخاب کنید وبا تکرار آن ،احساس کنید طنین آن در تمام وجود شما می پیچد .گویابا جریان هوا کلمه نیز به عمق وجود شما نفوذ پیدا می کند .

هدف آرام گیری ذهن

1-نسبت به چگونگی انجام تنفس خود آگاهی پیداکنید.

2-پس ازچند بار شمارش تنفس ،ذکری راانتخاب وهمراه باتنفس آن راتکرار کنید.

3-همانگونه که ذهن شما آرام می گیرد شظروع به کسب آگاهی در مورد بدن خود بکنید.

 

 

4)بررسی اجمالی وریلکس بدن

مهم ترین قسمت برنامه ی مرحله ی چهارم یعنی آگاهی پیدا کردن نسبت به قسمت های مختلف بدن است.متدی که کمک می کند ریلکس تمامی بدن را فراگرفته وآرامش ظاهر شود .برای رسیدن به انبساط ورهاشدگی کامل عضلات بدن ،باید تدریجاً به شکل وسطوح عمیق تری از ریلکس رسید.

هدف ریلکس کردن بدن

1-به آرامی نظاره گر قسمت های مختلف بدن خود باشید .برای خود این امکان را به وجودآورید که اگر تنشی در بدن شما وجود دارد آن رااحساس نمائید.

2-کاررااز شست پای چپ شروع کنید،بدون اینکه آن را حرکت دهید .توجه خود را به آن معطوف سازید .شکل واندازه آن رادر نظر مجسم کنید.

3-بعدازتجسم هر عضوی ازبدن احساس کنیدکه چقدر آن عضو رها ورهاتر شده است ونسبت به عضو دیگر چقدر سنگین تر ودرعین حال ریلکس تر است .

4-میتوانید به این شکل عمل نمائید.

الف)هر عضو رانخست ازدرون احساس کنید.

ب)احساس کنید که قسمت مورد نظر چقدر ریلکس است یااینکه دچار تنش وسختیاست وشماآن راآزادمی کنید.

پ)احساس کنید که آن عضو چقدرسنگین تر،نرمترورهاترشده است.

ت)آن قسمت را راحت ،ریلکس و رها کنید .

ث)برنامه ی فوق را می توانیدبه ترتیب ازشست پای چپ ،انگشتان دیگر پای چپ ،پای چپ وبه همین ترتیب تا کفل ادامه دهید وسپس باشست پای راست شروع کنیدبعد از پای راست ،کفل ها ،مقعد ،دستگاه تناسلی،قسمت پایین پشت ،ستون مهره ها،شانه ها ،دست چپ ،دست راست ،شکم ،قفسه ی سینه ،تمامی تنه وبالاخره گردن ،سروتمامی اعضای صورت اجازه دهید که تمام فشارها ،تنش هاواضطراب های موجود در بدن شما رها شده واز بین برود.

 

 

5)بی توجهی کامل

هدف رها شدن وریلکس جامع

به خود این امکان را بدهید که هر چقدر می خواهید در حالت ریلکس و آرامش به وجود آمده قرار بگیرد .در این وضعیت ،حالتی کاملاً غیر فعال به خود بگیرد .تسلیم بی چون وچرای شرایط شوید وخود را در حالت به وجود آمده غرق کنید .هر چقدر می خواهید در این حالت باقی بمانید واز این وضعیت دل انگیز و مسرور لذ ت ببرید.