عوارض پیامک برای کودکان و نوجوانان

دکتر مارتین جوف،‌ یک متخصص اطفال در شهر گرین‌برا در کالیفرنیا، اخیرا در بررسی دانش‌آموزان در دو دبیرستان محلی دریافت که بسیاری از نوجوانان هر روز صدها پیام متنی می‌فرستند. به گفته او، هر چند دقیقه یک بار یک اس‌ام‌اس برای‌ این نوجوانان می‌آید و حتی آخر شب می‌بینید که دارند تمام شب به این پیام‌ها جواب می‌دهند و به این ترتیب در نوجوانانی که از قبل هم مشکل خواب دارند، مشکلات خواب بدتر می‌شود.

 

 

کدام نوجوانان در معرض‌ خطرند؟

 

یک بررسی جدید به وسیله پژوهشگران دانشگاه کیس وسترن ریزرو در آمریکا نشان داده است نوجوانانی که بیش از 120 پیام متنی (اس‌ام‌اس) در روز می‌‌فرستند یا بیش از 3 ساعت یا بیشتر زمان صرف سایت‌های شبکه اجتماعی مانند فیس‌بوک می‌کنند، بیشتر در معرض خطر بی‌بندوباری جنسی، مصرف مواد مخدر و عدم حضور در مدرسه هستند. به نظر می‌رسد مشکل به خود اس‌ام‌اس فرستادن مربوط نمی‌شود، بلکه مربوط به مشکلات زمینه‌ای این نوجوانان است که دست به رفتارهای تکانه‌ای (رفتارهایی که از روی انگیزه آنی و بدون فکر قبلی انجام می‌شود) می‌زنند و استفاده از این تکنولوژی بدون نظارت آن را تشدید می‌کند. اما سوالی که مطرح می‌شود، این است که والدین این کودکان و نوجوانان کجا هستند؟

 

این مشکل ناشی از فرستادن اس‌ام‌اس در نوجوانان در مورد سایر تکنولوژی‌ها مانند بازی‌های ویدیویی هم صادق است. اگر کودکان با این وسایل به حال خود رها شوند، ‌عموما به افراط در استفاده از آنها خواهند پرداخت. وظیفه والدین است که به نوجوانان بیاموزند در کاربرد این وسایل تعادل را رعایت کنند. این بررسی نشان داده است اگر نوجوان شما روزی 120 اس‌ام‌اس می‌فرستد،‌ یک جای کار از تعادل خارج شده است. هنوز والدینی هستند که متوجه نمی‌شوند یا نمی‌فهمند فرزندشان 3 ساعت یا بیشتر را پای کامپیوتر در شبکه اجتماعی «فیس‌بوک» می‌گذراند. شاید هم متوجه می‌شوند اما از زیان‌بار بودن رفتار کودکشان آگاه نیستند. اینکه والدین سر از کار فرزندان‌شان درنیاورند تا زمانی که آنها را ضمن انجام رفتارهای خودتخریب‌گرانه گیر بیندازند،‌ اصلا خوب نیست. از طرف دیگر، وابستگی به اس‌ام‌اس ممکن است بر رشد روانی نوجوان هم اثر بگذارد. نوجوان باید به تدریج روند استقلال را طی کند تا در دوران جوانی به یک فرد خودمختار بدل شود.

 

 

عوارض پیامک برای کودکان و نوجوانان

 

آسیب‌های جسمی اس‌ام‌اس

 

به گفته روان‌شناسان، ممکن است استفاده افراطی از این روش ارتباطی ساده و ارزان موجب شود نوجوانانی مثلا 15 بار در روز به والدین‌شان اس‌ام‌اس بفرستند تا در مورد مسایل جزیی مثلا انتخاب کفش یا لباسشان سوال کنند.

 

مایکل هاوسوئر، ‌یک روان‌درمانگر در اوکلند کالیفرنیا، می‌گوید: «نوجوانان علاقه شدیدی به دانستن وقایع زندگی‌ همسالان‌شان دارند و ترکیب این تمایل با اضطراب در مورد منزوی شدن میان دوستان، آنها را به استفاده زیاد از اس‌ام‌اس سوق می‌دهد.» به گفته او، اس‌ام‌اس ممکن است وسیله‌ای عالی برای رفاقت و ارتباط برقرار کردن با دیگران باشد اما در همان زمان باعث می‌شود نوجوان احساس ترس کند و مسایل خصوصی‌اش بیش از حد آشکار شود.

 

ارسال اس‌ام‌اس‌های زیاد به شست هم آسیب ‌می‌رساند. یک نوجوان 15 ساله در بتسدای کالیفرنیا آنقدر با تلفن کوچکش با همان سرعت تایپ‌کردن روی یک صفحه کلید بزرگ، اس‌ام‌اس فرستاد که دچار انقباض دردناک در شست‌هایش شد.

 

پیتر دبلیو جانسون، استادیار بهداشت زیست‌محیطی و شغلی در دانشگاه واشنگتن می‌گوید‌: «گرچه هنوز زود است که در مورد اثر آسیب‌رسان این گونه فشارها به دست‌ها قضاوت نهایی کرد، اما براساس تجربیات ما در مواجهه با کاربران کامپیوتر، ‌استفاده مکرر و شدید از دست‌ها به اختلال عضلانی- اسکلتی می‌انجامد، ‌بنابراین نگرانی در مورد اینکه اس‌ام‌اس فرستادن بیش از حد باعث آسیب رسیدن دایمی یا موقتی شست‌ها شود، ‌منطقی است.

منبع:salamat.com

ویدیو مرتبط :
دکتر لایف- عوارض داروهای خواب آور در نوجوانان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اختلالات روانی کودکان و نوجوانان

 

لطفاً در مورد اختلالات روانى توضیحاتى دهید و این كه در حال حاضر چند درصد از كودكان و نوجوانان ایرانى مبتلا به این اختلالات هستند؟

 

هر نوع اختلال در عملكردهاى هیجانى، تحصیلى و اجتماعى فرد را، اختلالات روانى مى خوانند. آمارهاى پراكنده اى در این باره وجود دارد، اما تحقیقات جسته گریخته اى كه در این زمینه انجام شده است، نشان مى دهد كه حدود 20 درصد از كودكان و نوجوانان زیر 18 سال ما به نوعى از این اختلالات روانى رنج مى برند.

 

شایع ترین اختلالات روانى در میان كودكان و نوجوانان كدام اند و بیشتر در چه سنى دیده مى شوند؟

 

در سنین پیش دبستانى به طور معمول اختلالات روانى مربوط به اختلالات فیزیولوژى است، مثلاً اختلال در خواب و غذا كه این مسئله به این دلیل پیش مى آید كه هنوز ریتم هاى فیزیولوژیك در كودك كامل نشده است. در این سنین همچنین كودك دچار اضطراب نیز مى شود كه این اضطراب ها ناشى از جدایى از والدین است. البته در دوران پیش دبستانى انواع و اقسام اختلالات ناقص رشد یا اوتیسم هم بسیار شایع است. در سنین دبستان شایع ترین اختلال در كودكان، اختلال بیش فعالى و سوء تغذیه است. نتیجه مطالعات اپیدمیولوژیك ما نشان مى دهد كه 10 درصد كودكان بیش فعالى دارند، یعنى به طور متوسط در هر كلاس درس 4 تا 5 نفر از دانش آموزان به اختلال بیش فعالى مبتلا هستند. در دوران نوجوانى یا پس از دبستان، انواع و اقسام اختلالات ارتباطى، پرخاشگرى و افسردگى وجود دارد. به طور كلى مى توان گفت كه 20 درصد كودكان و نوجوانان ایرانى زیر 18 سال مبتلا به یكى از انواع اختلالات روانى و نیازمند كمك هستند.

 

 

اختلالات روانى چه مسائل و مشكلاتى را ممكن است براى كودكان و والدینشان به وجود آورد؟

 

كودكان مبتلا به اختلالات رفتارى چالش هاى فراوانى را براى والدینشان به وجود مى آورند. این كودكان رفتارهایى از خود نشان مى دهند كه تأثیرى منفى بر اطرافیانشان (والدین، دوستان و معلمان) مى گذارد و واكنش هاى ناخوشایند این افراد در پاسخ به رفتار آنها نیز متقابلاً به خودشان باز مى گردد.

 

 

اختلال بیش فعالى چیست و چه علائم خاصى دارد؟

 

مشكل اصلى كودكان مبتلا به بیش فعالى این است كه نمى توانند رفتارشان را كنترل كنند و به آنها نظم ببخشند. كودكان مزبور به دلیل این ناتوانى، نمى توانند رفتارى هماهنگ و مناسب با محیط اطراف نشان دهند.

 

علائم بارز بیش فعالى عبارت اند از:

كم توجهى، حواس پرتى، تکانشگری و نقص تمركز. تمایز رفتارى این كودكان با همسالان در كارهایى كه نیاز به تمركز و توجه بیشترى دارند، نظیر تكالیف مدرسه، بروز مى كند. آنها همچنین به دلیل حواس پرتى، در به یاد آوردن موضوعات مختلف مشكل دارند، زیرا ذهنشان بیش از حد مشغول اطلاعات حسى است.

 

این كودكان بدون فكر كردن دست به انجام اعمالى مى زنند؛ تمركز بر روى یك موضوع واحد براى این كودكان بسیار سخت است، به همین دلیل بیشتر اعمالشان بدون تفكر انجام مى شود، پاسخگویى نامناسب و خارج از نوبت به سؤالات در كلاس درس، بروز رفتارهاى جسورانه، پرت كردن چیزها یا اذیت كردن بچه هاى دیگر از علائم تكانشى در این كودكان است.

 

این اختلال چگونه درمان مى شود؟

 

اختلال روانى بیش فعالى در بیشتر موارد قابل درمان و تا درصد بالایى قابل كنترل است. این اختلال در مواردى خفیف، متوسط و شدید است. در مورد بیش فعالى خفیف باید محیط را كه شامل مدرسه و خانه است ساماندهى كنیم تا محیط براى كودك مناسب باشد. به طور عمده این كودكان نیاز به محیطى دارند كه آنها را تشویق كنند كه روش هاى مناسبى هم براى تشویق كودكان وجود دارد؛ همچنان كه تشویق بیشتر است باید نظارت هم بیشتر شود. در بیش فعالى متوسط و شدید حتماً درمان دارویى نیاز است. البته در سال هاى اخیر درمان هاى بسیار مناسبى براى اختلال به وجود آمده است كه بعضى از این داروها در داخل كشور نیز وجود دارد.

 

 

اختلال روانى لجبازى به چه علت در كودكان به وجود مى آید و والدین چگونه باید رفتار كنند؟

 

محققان هنوز به نتیجه روشن و واضحى درباره دلایل اختلال لجبازى دست نیافته اند، اما برخى معتقدند كه دلایل این اختلال، عصبى و زیستى است. این كودكان بسیار تحریك پذیرند و در دوران طفولیت، نوپایى و قبل از مدرسه اخلاق تندى دارند. با بروز این رفتارها از سوى كودكان، والدین آنها نیز شروع به بدرفتارى و خشونت مى كنند و این امر نتیجه اى جز پیشرفت علائم این اختلال در كودكان نخواهد داشت. والدین این بچه ها باید بیش از سایر والدین به تلاش و چاره جویى و مبارزه بپردازند در حالى كه بیشتر آنها اطلاعات و توانایى لازم را براى دست و پنجه نرم كردن با این مشكلات رفتارى ندارند. آنها اغلب در برخوردهاى انضباطى شان، والدینى خشن، ناهماهنگ و ناتوان هستند.

 

 

كودكانى كه مبتلا به اختلال سلوك اند داراى چه علائم و نشانه هایى هستند؟

 

كودكان و نوجوانان مبتلا به اختلال سلوك مدام به حقوق دیگران و قوانین و هنجارهای اجتماعى تجاوز مى كنند. این رفتارها در خانه، مدرسه یا در جامعه از آنها سر مى زند. طیف مشكلات رفتارى این كودكان از رفتارهاى آشكار ستیزه جویانه تا رفتارهاى ناآشكار ناستیزجویانه را در بر مى گیرد. رفتارهاى آشكارستیزه جویانه شامل ناسزاگویى به دیگران، سرقت مسلحانه، پرخاشگرى، خشونت جنسى خواهد بود و یا به طور كلى هر رفتارى كه بر دیگران تأثیرگذار است. رفتارهاى ناآشكارناستیزه جویانه نیز سرقت غیرمسلحانه، مدرسه گریزى، فرار كردن و استفاده از مواد مخدر است كه این دسته از رفتارها برخلاف اصول و قوانین اجتماعى هستند.

 

تحقیقات نشان مى دهد كه 82 تا 95 درصد كودكان مبتلا به اختلال سلوك قبلاً اختلال لجبازى داشته اند و 60 درصد آنها نیز قبلاً علائم واضح بیش فعالى را از خود نشان داده اند. به طور تقریب 20 تا 30 درصد كودكان مبتلا به بیش فعالى در سال هاى اولیه دبستان حتماً اختلال سلوك داشته و حدود 40 تا 60 درصد نوجوانان مبتلا به بیش فعالى، اختلال سلوك نیز دارند. این در حالى است كه به طور مسلم كودكان مبتلا به اختلال سلوك در معرض خطر مشكلات روحى، اجتماعى، تحصیلى و شغلى در بزرگسالى خواهند بود.

 

 

كودكان مبتلا به اختلالات رفتارى در چه خانواده هایى رشد مى كنند؟

 

محققان عقیده دارند كه بیشتر كودكان مبتلا به اختلالات رفتارى در خانواده هاى سركوبگر بزرگ شده اند. فرآیند این خانواده ها بدین صورت است كه والدین و بچه ها براى كنترل یكدیگر از رفتارهاى منفى استفاده مى كنند و در واقع والدین توانایى لازم براى هدایت فرزندانشان را ندارند. در چنین خانواده اى، والدین هیچ پروایى از فرمان دادن، فریاد زدن، سرزنش و تنبیه كردن بچه ها ندارند. بچه ها هم به همین ترتیب عمل مى كنند تا بتوانند والدینشان را كنترل كنند. به طور معمول هر دو طرف تسلیم یكدیگر مى شوند و این باعث تقویت رفتار در هر دو طرف مى شود.

 

 

اختلال اوتیسم چیست و چند درصد از كودكان ما به این نوع اختلال مبتلا هستند؟

 

اوتیسم عبارت است از اختلال در تكلم كودكان. كودكانى كه دیرزبان باز مى كنند و تكلمشان روان نیست و از نظر مهارت هاى اجتماعى و رشد اجتماعى مشكل دارند، دچار اختلال اوتیسم هستند. این كودكان فوق العاده بى قرارند و با گروه همسالان خود نمى جوشند. این اختلال در صورتى كه درمان نشود تأثیراتش را روى رشد روانى كودك و اعتماد به نفس وی بر جاى خواهد گذاشت.

 

آمارها درباره وجود این اختلال، یك آمار جهانى و حدود یك درصد است، یعنى از هر 100 كودك یك كودك به این اختلال مبتلاست.