رازهای نگهداری از کوچولوهای تپل

 

 

امروزه تخمین‌زده می‌شود که بیشتر از 65درصد از مردم از اضافه‌وزن رنج می‌برند و حدود 30درصد از مردم با چاقی بیش از حد دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.

وحشتناک‌تر از این موضوع آن است که تخمین زده می‌شود بین 15 تا 20درصد از کودکان کشورهای گوناگون از اضافه‌وزن و چاقی رنج می‌برند.

 

هم‌اکنون بیشتر از هر چیز دیگری نیاز است که تمایل و گرایش به عکس این جریان و روند داشته باشیم و از پیشرفت این موضوع و همه‌گیری و جهانی شدنش جلوگیری کنیم. اگر به کودکان‌مان اجازه دهیم که اضافه‌وزن پیدا کنند و چاق شوند، در واقع تأثیر مستقیم و شدیدی بر کوتاه‌کردن عمر و زندگی‌شان گذاشته‌ایم و به آنها کمک کرده‌ایم تا هر چه زودتر و در سنین جوانی و نوجوانی زندگی را بدرود گویند.

 

عامل مهمی که می‌تواند به رفع و برطرف‌کردن چاقی کودکان کمک کند، شناخت و تشخیص است. ما به‌عنوان والدین کودکانمان می‌توانیم آنچه را که برای سلامتی آنها مضر است و آنها را چاق می‌کند، اجازه خوردنش را به فرزندان‌مان ندهیم و آنها را از انجام این کار منع کنیم و برای آنها حد و مرزی مشخص‌سازیم تا طبق آن عادات غذایی‌شان تغییر یابد و سلامتی‌شان به خطر نیفتد. در واقع کودکان نیاز دارند تا به‌اندازه‌ای که برای سلامتی‌شان مفید است و کمک می‌کند تا چنان که باید و شاید و به‌گونه‌ای مناسب رشد کنند، بخورند و خوردن آنها بیشتر از این مقدار به ضررشان خواهد بود.

 

برای عملی شدن این امر ما والدین وظیفه داریم از خط و مرز بین وزن سلامت و وزن زیاد و مفرط آگاهی و اطلاع داشته باشیم. اغلب اوقات والدین به زور غذا به کودک‌شان می‌خورانند چون فکر می‌کنند با خوردن هر چه بیشتر غذا، کودکشان بیشتر رشد می‌کند و زودتر بزرگ می‌شود. درصورتی که این طرز تفکر به‌شدت نادرست است و افراد بسیاری هستند که با انجام این کار سلامتی فرزندان‌شان را به خطر انداخته و حتی در مواردی باعث مرگ آنها شده‌اند.

 

خود کودکان بیشتر از هر کس دیگری دوست دارند که زودتر بزرگ شوند. اگر یک رژیم غذایی متعادل و خوب در اختیار آنها قرار دهیم و همچنین اجازه دسترسی و خوردن غذاهای آماده و کم‌ارزش که فقط از کالری بالایی برخوردارند و هیچ‌گونه سود و منفعتی برای بدن ندارند و باعث افزایش وزن می‌شوند را به کودکان‌مان ندهیم، به همان اندازه‌ای که بدن‌شان نیاز دارد غذا می‌خورند و پرخوری‌های گذشته‌شان را متوقف می‌سازند و این برنامه غذایی به مرور زمان برای آنها به یک عادت غذایی تبدیل می‌شود و به جایی می‌رسند که همان مقدار غذای مورد نیازشان را می‌خورند نه کمتر و نه بیشتر از آن.

 

با زور و اجبار غذا خوراندن به کودکان باعث می‌شود که آنها بیشتر به غذاهای آماده، کم‌ارزش و پرکالری مضری که دوست دارند رو بیاورند. این نوع غذاخوردن فقط به آنها یاد می‌دهد که بیشتر از حد معمول و بیشتر از سن‌شان بخورند و این اصلا به صلاح‌شان نخواهد بود. انجام این کار به مرور زمان به یک عادت غذایی برای کودکان مبدل و این روند معمولا بیشتر و بیشتر شده و به دوران بزرگسالی‌شان نیز کشیده می‌شود.

گاهی اوقات وقتی والدین دقت و توجه می‌کنند و می‌بینند که کودک‌شان دچار اضافه وزن و چاقی شده است، تازه به فکر می‌افتند که به هر طریقی او را به وزن سلامتش برسانند و تلاش می‌کنند تا با تجویز انواع رژیم‌های غلط و نادرست و با مصرف انرژی‌های بسیار کم و ناچیز که بسیار برای کودک‌شان خطرناک و مضر است، درصدد بر می‌آیند تا به هر ضرب و زوری و در کوتاه‌ترین زمان ممکن فرزندشان را به وزن ایده‌آل برسانند.

 

انجام این کار برای کودکان خوب نیست و عوارض جانبی بسیاری را در آینده برای آنها به‌دنبال خواهد داشت. کودکانی که اضافه‌وزن دارند و چاق هستند در حقیقت به یک مقدار مشخص از کالری‌ها برای رشد کردن و بزرگ‌شدن‌شان نیاز دارند و کم‌کردن یکباره و بیش از حد این مقدار کالری مورد نیاز بدن‌شان برای رشد می‌تواند با فرایند طبیعی و نرمال رشد آنها تداخل پیدا کند و در این روند خللی ایجاد کند. در نتیجه همیشه به یاد داشته باشید که بدن انسان خصوصا کودکان به مقدار کالری مصرفی مشخصی نیاز دارد که کم و زیادکردن آن موجب بروز عوارض خواهد شد.

 

بهتر است که به مقدار کافی، مناسب و مورد نیاز بدن کودکان‌مان به آنها غذا بدهیم و بی‌دلیل مقدار کالری مصرفی مورد نیاز آنها را تغییر ندهیم. اگر کودکان‌مان قبلا مقدار زیادی غذا می‌خوردند، هم‌اکنون به مقدار طبیعی و نرمال به آنها غذا بدهیم زیرا با انجام این کار هم به سلامتی‌شان خدشه‌ای وارد نخواهد شد و هم اینکه وزن‌اضافه خود را به‌خوبی کم خواهند کرد و به وزن ایده‌آل و طبیعی‌شان خواهند رسید.

 

ورزش‌نکردن و داشتن فعالیت کم نیز یکی از دلایلی است که فرزندان‌مان چاق می‌شوند زیرا نسبت به مقدار غذایی که می‌خورند، هیچ‌گونه فعالیتی ندارند و در نتیجه هر آنچه را که می‌خورند جذب بدن‌شان می‌شود و در درازمدت خود را به‌صورت اضافه‌وزن و چاقی نمایان می‌سازد. امروزه فرزندانی هم که به مدرسه می‌روند، بیشتر وقت‌شان را صرف تماشای تلویزیون و انجام بازی‌های ویدئویی و رایانه‌ای می‌کنند تا اینکه در مدرسه باشند. حتی زمانی هم که در مدرسه به سر می‌برند فقط چیزی حدود 60 تا 90 دقیقه در هر هفته ورزش می‌کنند و این مقدار فعالیت برای آنها بسیار کم و ناچیز است و در سن آنها باید خیلی بیشتر از اینها باشد.

اگر ما والدین، بیش از حد غذا خوراندن به فرزندان‌مان را متوقف نسازیم و خوردن غذاهای آماده و بی‌ارزش را از برنامه غذایی آنها حذف نکنیم و همچنین تماشاکردن بیش‌ازحد تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای را ممنوع نکرده و فرزندان مان را وادار به انجام فعالیت‌های بیشتر و ورزش‌کردن نکنیم، در حقیقت یک چاقی همه‌گیر را برای فرزندان‌مان ایجاد کرده‌ایم که درواقع از شدت و حدت بالایی برخوردار است و چیزی جز ضرر و به خطر انداختن جان و سلامتی‌شان دربر نخواهد داشت.

 

امیدواریم که همه والدین عزیز بحث چاقی و داشتن اضافه وزن فرزندان‌شان را جدی تلقی کنند و به آن توجه خاصی داشته باشند و در پی یافتن راهی مناسب و منطقی برای حل مشکل فرزندشان باشند و می‌توانند با استفاده از نکاتی که در بالا ذکر شد این معضل جدید و حاد جامعه امروز را از بین ببرند و ریشه‌کن سازند.

 

Articlenext.com

ویدیو مرتبط :
تپل ترین مسابقه شنای تپل ها

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رازهای دستیابی به آرامش

روش های گوناگونی برای رسیدن به آرامش وجود داردکه به آسانترین ،راحت ترین مؤثرترین روش می پردازیم .این روش از پنج مرحله تشکیل شده است .پنج مرحله ای که یکی پس از دیگری باید انجام شود .این پنج مرحله عبارتند از:

 

 

1)آرام شدن حواس:

این مرحله راحت شدن از مشکلات ومسائلی است که مارادر بر گرفته است.برای مدت کوتاهی نیزکه شده باید دنیای اطراف را فراموش کنیم وبه بدن امکان دهیم که فقط به استراحت وآرام سازی خود بپردازد.

 

هدف ریلکس یا رهایی ازتمرکز

1-نفس آرام وعمیق بکشید .

2-چشمها رابسته وخود رارهاکنید .

3-به صورت غیرفعال صداهاییرامی شنوید که از محیط خارج می آید ،صداها رابشنوید وهیچ گونه تلاشی برای فراموشی آن انجام ندهید .زیراهر چه سعی ومقاومت کنید بیشتر شما راتحت تأثیر قرار می دهند،در همین حال به مرحله ی دوم بروید.

 

 

2)تلقین به نفس

شما باید نگرش ورفتارانفعالی وبی تفاوت داشته باشید .باید حالتی به وجود آید که گویی ناظر یک احساس شیرین هستید .برای اینکه شما به این احساس با دقت دسترسی پیداکنید ،باید از حوزه نیمکره ی چپ مغز به نیمکره ی راست مغز واردشوید .شما باید خیلی راحت وریلکس باشید .

 

هدف داشتن احساسهای مثبت

1-به افکار مثبت وسازنده روی آورید .

2-به آهستگی جمله یا تلقینی مثبت رابخوانید ،یااینکه مکان وموقعیتی عالی که شما در آنجا احساس راحتی و آرامش می کنید رامجسم کنید.شرایطی که از شما حمایت می شودوجایی که شما دوست دارید وهیچ گونه گونه نگرانی وتنشی وجود ندارد .مکانی مانند کنار دریا ،باغ پر گل ودشتی سرسبز.

 

 

3)شمارش تنفس یا ذکر

زمانی که شروع به شمردن نفس های خود می کنیدنیازی ندارید که عمق یا تعداد دفعات تنفس را تغییر دهید .به همان صورتی نفس بکشید که همیشه می کشید .بهتر است از راه بینی نفس بکشید وفقط نسبت به تنفس آگاهی داشته باشید.خیلی آهسته وآرام پس از هر بازدم بشمارید .یاذکری را انتخاب کنید وبا تکرار آن ،احساس کنید طنین آن در تمام وجود شما می پیچد .گویابا جریان هوا کلمه نیز به عمق وجود شما نفوذ پیدا می کند .

هدف آرام گیری ذهن

1-نسبت به چگونگی انجام تنفس خود آگاهی پیداکنید.

2-پس ازچند بار شمارش تنفس ،ذکری راانتخاب وهمراه باتنفس آن راتکرار کنید.

3-همانگونه که ذهن شما آرام می گیرد شظروع به کسب آگاهی در مورد بدن خود بکنید.

 

 

4)بررسی اجمالی وریلکس بدن

مهم ترین قسمت برنامه ی مرحله ی چهارم یعنی آگاهی پیدا کردن نسبت به قسمت های مختلف بدن است.متدی که کمک می کند ریلکس تمامی بدن را فراگرفته وآرامش ظاهر شود .برای رسیدن به انبساط ورهاشدگی کامل عضلات بدن ،باید تدریجاً به شکل وسطوح عمیق تری از ریلکس رسید.

هدف ریلکس کردن بدن

1-به آرامی نظاره گر قسمت های مختلف بدن خود باشید .برای خود این امکان را به وجودآورید که اگر تنشی در بدن شما وجود دارد آن رااحساس نمائید.

2-کاررااز شست پای چپ شروع کنید،بدون اینکه آن را حرکت دهید .توجه خود را به آن معطوف سازید .شکل واندازه آن رادر نظر مجسم کنید.

3-بعدازتجسم هر عضوی ازبدن احساس کنیدکه چقدر آن عضو رها ورهاتر شده است ونسبت به عضو دیگر چقدر سنگین تر ودرعین حال ریلکس تر است .

4-میتوانید به این شکل عمل نمائید.

الف)هر عضو رانخست ازدرون احساس کنید.

ب)احساس کنید که قسمت مورد نظر چقدر ریلکس است یااینکه دچار تنش وسختیاست وشماآن راآزادمی کنید.

پ)احساس کنید که آن عضو چقدرسنگین تر،نرمترورهاترشده است.

ت)آن قسمت را راحت ،ریلکس و رها کنید .

ث)برنامه ی فوق را می توانیدبه ترتیب ازشست پای چپ ،انگشتان دیگر پای چپ ،پای چپ وبه همین ترتیب تا کفل ادامه دهید وسپس باشست پای راست شروع کنیدبعد از پای راست ،کفل ها ،مقعد ،دستگاه تناسلی،قسمت پایین پشت ،ستون مهره ها،شانه ها ،دست چپ ،دست راست ،شکم ،قفسه ی سینه ،تمامی تنه وبالاخره گردن ،سروتمامی اعضای صورت اجازه دهید که تمام فشارها ،تنش هاواضطراب های موجود در بدن شما رها شده واز بین برود.

 

 

5)بی توجهی کامل

هدف رها شدن وریلکس جامع

به خود این امکان را بدهید که هر چقدر می خواهید در حالت ریلکس و آرامش به وجود آمده قرار بگیرد .در این وضعیت ،حالتی کاملاً غیر فعال به خود بگیرد .تسلیم بی چون وچرای شرایط شوید وخود را در حالت به وجود آمده غرق کنید .هر چقدر می خواهید در این حالت باقی بمانید واز این وضعیت دل انگیز و مسرور لذ ت ببرید.