حیوانات خانگی سلامت ما را تهدید می‌كنند

 

 

 

افرادی كه به تقلید از سایر فرهنگ‌ها و به دلیل مدگرایی، انواع حیوانات را در خانه نگهداری می‌كنند، اغلب از خطرات ناشی از نگهداری این حیوانات در خانه و تماس نزدیك با ‌آنها بی‌اطلاع اند. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، از میان حدود 1700 عامل بیماریزا، ‌832 عامل از طریق حیوانات به انسان منتقل می‌شود.

در دهه 1980، این طرز تفكر رواج یافته بود كه نگهداری حیوانات خانگی با افزایش طول عمر انسان همراه است، چرا كه تنهایی او را پر می‌كند. اما بررسی‌هایی كه در سال‌های بعد صورت گرفت، نتایج معكوسی را در برداشت. انواع عفونت‌های باكتریایی قارچی و انگلی، آلرژی‌ها و جراحات ناشی از این حیوانات، بخصوص در افرادی كه سیستم ایمنی ضعیفی دارند، كودكان، زنان باردار و بیمارانی با اندام‌های پیوندی، باعث بروز بیماری‌های خطرناك و حتی كشنده می‌شود.

حیواناتی مانند سگ، گربه، حیوانات كوچك (موسوم به جیبی)‌ مانند موش و خرگوش، پرندگان و ماهی‌ها جزو حیوانات خانگی محسوب می‌شوند.

 

بیماری‌های مرتبط با سگ‌ها: كمپیلوباكتر یكی از باكتری‌هایی است كه از طریق مدفوع سگ‌ها انتقال می‌یابد و می‌تواند باعث عفونت دستگاه گوارش و عوارضی مانند اسهال، اسهال خونی،‌ تب، دردهای شكمی، تهوع، استفراغ و در موارد نادر نوعی بیماری در سیستم عصبی شود.

لپتوسپیرا نیز باكتری دیگری است كه عامل بیماری لپتوسپیروز است و انتقال آن از سگ‌ها به انسان می‌تواند علائمی شبیه به آنفلوآنزا ازجمله تب ناگهانی، سردرد شدید، قرمزی چشم‌ها، دردهای عضلانی، خستگی، تهوع و گاهی لكه‌های قرمزرنگ روی پوست ایجاد كند كه معمولا پس از 13 تا 14 روز دوره نهفته آشكار می‌شوند. این بیماری در موارد حاد می‌تواند باعث نارسایی كبد و كلیه و حتی مرگ شود. باكتری دیگری موسوم به كریپتو سپوریدیوم ریدیوزیس كه اغلب از طریق بچه سگ‌ها منتقل می‌شود، علائمی مانند كمپیلوباكتر ایجاد می‌كند، درمان بیماری حاصل از آن دشوار است و داروهایی مانند پارومومایسین كه علیه آن تجویز می‌شود، دارای عوارض زیادی است.

همچنین لیشمانی، نوعی بیماری انگلی است كه می‌تواند از برخی حیوانات، از جمله سگ‌ها به انسان منتقل شود و پوست یا اندام‌های داخلی را درگیر كند.

عوارض نوع پوستی آن به صورت زخم‌هایی ظاهر می‌شود كه ممكن است دردناك یا بدون درد و همراه با غده‌هایی متورم باشند. چنانچه این نوع از لیشمانی درمان نشود، جای زخم‌ها می‌تواند برای همیشه روی پوست باقی
بماند.

در نوع دیگر لیشمانی، اندام‌های داخلی مانند طحال و كبد متورم می‌شوند، چنانچه این فرم از بیماری درمان نشود، می‌تواند بسیار خطرناك باشد و منجر به مرگ شود. از سایر بیماری‌های منتقل‌شونده از طریق سگ‌ها (به طور غیرمستقیم با گزش كنه‌ها)‌ می‌توان به بیماری لیم كه نوعی عفونت باكتریایی بوده و با زخم‌‌های بزرگ پوستی همراه است، اشاره كرد. عفونت ژیاردیایی، ابتلا به دیپلیدیوم (نوعی كرم نواری)‌، كرم قلابدار ـ كه آلودگی آن می‌تواند از طریق خوردن یا نفوذ از پوست (معمولا پاها)‌ اتفاق بیفتد و باعث التهاب، قرمزی و خارش پوست شود ـ همچنین كرم حلقوی، بیماری بروسلوز و بیماری كشنده هاری از بیماری‌های دیگری هستند كه از سگ‌ها به انسان منتقل می‌شوند.

 

بیماری‌های مرتبط با گربه: توكسوپلاسموز یكی از بیماری‌های منتقل‌شونده توسط گربه‌هاست كه از انگلی موسوم به توكسوپلاسمیلا و از طریق مدفوع حیوان انتقال می‌یابد. بیماران تحت مداوای سرطان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف، مستعد ابتلا به این بیماری هستند. توكسوپلاسموز در زنان باردار می‌تواند منجر به سقط جنین شود. عفونت پلیگ (پرسینیاپستیس)، عفونت باكتریایی دیگری است كه می‌تواند از طریق گزیدن كك، از حیواناتی مانند گربه و جوندگان به انسان منتقل شود. علائمی مانند تب، لرز، ضعف، تورم و درد غدد لنفاوی و نیز عفونت ریه‌ها در این بیماری آشكار می‌شود. عفونت می‌تواند به سایر بخش‌های بدن نیز برسد و چنانچه بیماری بلافاصله درمان نشود، ممكن است منجر به مرگ شود.

عامل بیماری دیگری كه از طریق خراشیدگی‌ها و گازگرفتگی‌های گربه انتقال می‌یابد، بروتونلاهنسلا نامیده می‌شود كه بیماری CSD را ایجاد می‌كند كه باعث تورم غدد لنفاوی، تب، سردرد، بی‌اشتهایی، بیماری‌های كبدی و زخم‌های پوستی می‌شود.

عفونت ناشی از كوكسیلا برنتی (تب كیو)‌ نیز بیماری باكتریایی دیگری است كه از طریق گربه‌ها انتقال می‌یابد. همانند سگ‌ها، بیماری‌های باكتریایی از قبیل عفونت ناشی از كمپیلوباكتر، كریپتوسپوریدیوم ریدیوزیس، دیپلیدیوم، لپتوسپیروزیس، بیماری ویروسی هاری و بیماری انگلی ناشی از كرم‌های قلابدار و كرم‌های حلقوی نیز می‌تواند از طریق گربه‌ها به انسان منتقل شود.

 

بیماری‌های مرتبط با پرندگان: اگرچه بیماری‌هایی كه با لمس یا نگهداری پرندگان به وجود می‌آیند نادرند، اما انواع پرندگان نیز می‌توانند میكروب‌هایی را به انسان انتقال دهند. به عنوان مثال، جوجه‌ها و اردك‌ها می‌توانند باكتری سالمونلا را انتقال دهند. همچنین انواع طوطی‌ها، باكتری كلامیدیاسی‌تاچی را انتقال می‌دهند كه عامل ایجاد بیماری سیتاكوزیس است.

همچنین نوعی بیماری انگلی موسوم به كریپتوكوكوزیس می‌تواند از طریق فضولات كبوترها انتقال یابد كه باعث عفونت‌های ریوی و زخم‌های پوستی می‌شود.

 

بیماری‌های ناشی از حیوانات خانگی كوچك (حیوانات جیبی)‌: این حیوانات شامل جوندگانی هستند كه به دلیل كوچكی می‌توانند در جیب جای بگیرند. ازجمله این حیوانات كه معمولا در قفس‌ها نگهداری می‌شوند، می‌توان به انواع موش‌ها، خرگوش، همستر (جانوری شبیه موش)‌ و راسو اشاره كرد.

بیماری سالمونلا و ویروس لنفوسیتیك كریومننژیتیس می‌‌تواند از جوندگان خانگی منتقل شود. این بیماری می‌تواند باعث سردرد، تب، استفراغ و گلودرد شود. همچنین تورم اعصاب در این بیماری منجر به كرختی و بی‌حسی در بازوها یا پاها شده و تورم مغز (آنسفالیت)‌ نیز موجب مشكلات یادگیری، گیجی و زوال عقل می‌شود. در زنان باردار نیز می‌تواند منجر به سقط جنین یا آسیب به آن شود.

 

ماهی‌ها و بیماری‌های مرتبط با آنها: ماهی‌ها و دوزیستانی مانند قورباغه و وزغ كه در آب زندگی می‌كنند، می‌توانند باكتری‌هایی را كه باعث بیماری در افراد می‌شوند، منتقل كنند، از جمله عفونت سالمونلایی می‌‌تواند از آب آكواریوم‌ها انتقال پیدا كند.

 

آلرژی نسبت به حیوانات خانگی

15 تا 30 درصد افراد بخصوص افرادی كه سیستم ایمنی ضعیفی دارند، نسبت به پروتئین‌های آلرژن موجود در پوست، بزاق یا ادرار حیوانات خانگی واكنش نشان می‌دهند.

مایعاتی كه از بدن سگ‌ها و گربه‌ها ترشح می‌شوند و نیز پوست‌های مرده آنها (هنگام پوست‌ریزی)‌، حاوی مواد آلرژی‌زای چسبناكی است كه می‌تواند به دیوارها، لباس‌ها و سطوح دیگر بچسبد و وقتی به غشاهای روی چشم‌ها و بینی می‌رسد، باعث تورم و خارش این غشاءها و گرفتگی بینی می‌شود. همچنین بسیاری از ذرات ریز آلرژن می‌توانند وارد ریه‌ها شوند و باعث سرفه، خس‌خس سینه و تنگی نفس شوند. در ضمن افراد بسیار حساس، دچار بثورات جلدی شدیدی روی صورت، گردن و بالای سینه می‌شوند. تماس افراد مبتلا به آسم با گربه نیز می‌تواند خطرناك باشد.

 

خطری جدی است، مراقب باشید

لازم است افرادی كه در تماس با حیوانات خانگی هستند، برای محافظت از خود در برابر انتشار بیماری‌های احتمالی از این حیوانات، نكاتی را رعایت كنند، از جمله این كه به خاطر داشته باشید همیشه دست‌هایتان را پس از بازی‌كردن با حیوانات یا حمل آنها، بخصوص پیش از غذاخوردن و دست‌زدن به مواد غذایی به خوبی با آب و صابون بشویید. مراقب باشید كه حیوان خانگی‌تان تنها از غذاهای مخصوص حیوانات یا گوشت‌های كاملا پخته تغذیه كند و اجازه ندهید كه حیوان دیگری را شكار كند یا مدفوع (فضولات)‌ حیوان را بخورد. حیواناتی را كه دچار اسهال شده‌اند، لمس نكنید و اگر اسهال حیوان بیش از 2 روز طول بكشد، حیوان را نزد دامپزشك ببرید. از خرید حیوانات ناسالم و حیوانی كه كمتر از 6 ماه سن داشته باشد، خودداری كنید. از تماس با حیوانات ولگرد و بدون صاحب خودداری كنید، چراكه می‌توانند عفونت‌های زیادی را منتقل كنند.

به مدفوع حیوانات دست نزنید. جعبه نگهداری بچه‌ گربه‌ها را روزانه تعویض و پوشش قفس پرندگان را روزانه تمیز كنید و آنها را دور از آشپزخانه و اتاق غذاخوری نگه دارید. برای جلوگیری از خراش توسط گربه‌ها، ناخن‌های حیوان را كوتاه كنید و در صورت خراشیده‌شدن یا گازگرفتگی شدید، فورا زخم‌ها را خوب با آب و صابون بشویید.

برای تمیزكردن قفس حیوانات یا آكواریوم‌ها، دستكش‌های پلاستیكی و تمیز خانگی دست کنید و پس از اتمام، دست‌هایتان را بشویید. از حیوانات غیرمتعارف مانند میمون‌ها و راسوها اجتناب كنید. حیوانات خود را از كك‌ها دور نگه دارید. حیوانات خانگی را به طور مرتب مورد معاینات سلامتی قرار دهید.

منبع:jamejamonline.ir

ویدیو مرتبط :
کلیپ دیدنی از حیوانات خانگی (دزدگیر خانگی:D)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

غذاهایی که سلامت كودك را تهدید می كنند!!

 

 

 

آیا می دانید بسیاری از غذاها هستند که سلامتی کودک شما را تهدید می کنند و حتی مادران از آنها آگاهی ندارند. دندان های کودک تا سن ۴ سالگی قادر نیست، مواد غذایی را کاملاً خرد کند، بنابراین مواد غذایی کوچک یا سفت را که جویدن آنها مشکل است به کودک ندهید ، زیرا ممکن است باعث خفگی او شوند.

امکان خفه شدن با مواد غذایی

دندان های کودک تا سن ۴ سالگی قادر نیست، مواد غذایی را کاملاً خرد کند، بنابراین مواد غذایی کوچک یا سفت را که جویدن آنها مشکل است به کودک ندهید ، زیرا ممکن است باعث خفگی او شوند. بسیاری از غذاها می توانند باعث خفه شدن کودک شوند، مگر اینکه شکل و ترکیب آنها را تغییر دهید. مثلاً کره بادام زمینی به تنهایی باعث خفگی خواهد شد، ولی مخلوط کردن آن با شیر و یا مالیدن آن بر روی تکه ای نان تُست نه نان معمولی ( که باعث می شود کودک خوب آن را بجَوَد ) امکان خفگی را کاهش می دهد.

سوسیس، حبه های انگور و سایر میوه ها و سبزی های خام بایستی به تکه های خیلی کوچک تقسیم شوند. تکه های گرد سوسیس ، هویج و حبه های انگور به علت گرد بودن به راحتی باعث خفگی می شوند.

کودک در هنگام غذاخوردن باید بنشیند، راه نرود یا ندود.

همیشه هنگام غذاخوردن کودک، کنار او باشید، چون در هنگام خفه شدن، کودک نمی تواند شما را صدا کند.

مواد غذایی زیر باعث خفگی می شوند، مگر اینکه شکل آنها را تغییر دهید :

سوسیس

تکه های بزرگ گوشت

ماهی استخوان دار

کره بادام زمینی

آجیل

میوه های سفت مثل سیب خام

حبه های انگور

سبزیجات سفت مثل هویج

حبوبات

آب نبات های سفت یا کوچک

آدامس

ذرت بو داده

 

 

 

 

خرابی و پوسیدگی دندان ها

غذاهای کربوهیدرات دار ( شیرین ) که به سطح دندان می چسبند ، به راحتی باعث پوسیدگی دندان می شوند. کودک بعد از مصرف اینگونه غذاها باید دهان خود را با آب بشوید یا دندان های خود را مسواک کند تا امکان خرابی دندان کاهش یابد. نگذارید کودکتان مُدام چیزی بخورد یا نوشیدنی شیرین بنوشد تا زمان تماس مواد غذایی با دندان ها کاهش پیدا کند. برای جلوگیری از پوسیدگی دندان، کودک بایستی مواد فلوراید دار استفاده کند. از ۶ ماهگی تا ۶ سالگی، اگر آب محل زندگی کودک کمتر از ۳/۰ PPM فلوراید دارد، باید یک محلول فلوراید دار اضافی مصرف کند.

یبوست

این مشکل در بین کودکان شایع است. اگر رژیم غذایی کودک دارای فیبر کافی متناسب با سن او باشد، از یبوست جلوگیری می شود. به همراه فیبر غذایی ، باید به مقدار کافی آب و مایعات نیز مصرف شود.

 

تعدادی از مواد غذایی که برای رفع یبوست مناسب هستند شامل :

▪ آلوی پخته

 

▪ انجیر تازه یا خیسانده در شیر یا به شکل کمپوت و مربای انجیر

▪ خاکشیر

 

▪ گلابی با پوست

▪ آناناس

 

▪ انواع برگه میوه ها مثل خیسانده برگه هلو یا زردآلو

▪ خشکبار مثل انجیر خشک ، آلوی خشک و کشمش

▪ آب پرتقال

▪ انگور

 

▪ تمشک

 

▪ طالبی

▪ روغن زیتون

 

▪ پیاز پخته

 

▪ تره

▪ چغندر

 

▪ گوجه فرنگی

▪ شاه توت رسیده

▪ توت فرنگی

 

▪ خربزه

 

▪ خوردن سیب با پوست به هنگام خواب و خوب جویدن آن

▪ نان سبوس دار و حبوبات مخصوصاً لوبیا.

 

 

 

چاقی

کاهش وزن در کودکان چاق ۲ تا ۷ ساله توصیه نمی شود، زیرا کودک برای رشد و تکامل طبیعی نیاز به دریافت کافی مواد مغذی دارد و در صورت کم خوری ممکن است دچار کمبود مواد مغذی شود. اگر کودک دچار اضافه وزن است، بایستی در همان وزن باقی بماند تا به اندازه کافی قدش رشد کند و بعد از اِتمام دوران بلوغ رژیم بگیرد. فعالیت بدنی کم، اصلی ترین عامل بروز چاقی در کودکان است. روزانه حداقل ۶۰ دقیقه تحرک بدنی برای کودک لازم می باشد.

 

برای جلوگیری از چاقی :

▪ کودک نباید پرخوری کند.

▪ کودک خود را وادار به غذا خوردن نکنید.

▪ وعده های غذایی و میان وعده ها را سرساعت معین در هر روز به او بدهید.

▪ مقدار کافی و مناسب از واحدهای غذایی را مصرف کنید.

▪ میان وعده ها را با دقت تمام انتخاب کنید تا پرکالری و فاقد ارزش غذایی نباشند.

▪ مصرف آب میوه ها را کاهش دهید، زیرا هر چند که دارای مواد مغذی هستند، کالری زیادی نیز دارند.

▪ به عنوان جایزه به کودکتان مواد خوراکی پُرکالری ندهید.

▪ کودک خود را تشویق کنید تا روزانه فعالیت بدنی داشته باشند.

▪ سعی کنید بچه ها کمتر وقت خود را صرف تماشای تلویزیون و بازی با کامپیوتر کنند.