سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

جو فراست می گوید چگونه کودکتان را حمام کنید



حمام کردن کودک,حمام کردن نوزاد

حمام بردن کودکان با «جو فراست»

 بعضی کودکان از حمام کردن لذت نمی‌برند. به این موضوع اهمیت بدهید و سعی کنید به علت آن پی ببرید. گاهی دلیل تمایل نداشتن به استحمام این است که شما تمام بچه‌ها را با هم و همزمان به حمام می‌برید.  اگر کودک شما از آب می‌ترسد، به تدریج ترس او را از بین ببرید تا او احساس امنیت کند. به طور مثال ابتدا اجازه دهید در لگن بایستد و به آرامی بدن او را لیف بکشید.

 

سپس به آرامی آب را روی بدنش بریزید. به تدریج کودک را به دوش حمام نزدیک کرده و از او بخواهید تا زیر دوش برود. به هیچ‌وجه او را مجبور به انجام این کارها نکنید زیرا برای دستیابی به موفقیت باید صبر بیشتری نیز داشته باشید. فرزندتان را همراه خود به داخل وان یا استخر ببرید تا با آب آشنا شود و در نهایت مطمئن شود که هیچ خطری او را تهدید نمی‌کند و دلیلی برای ترس وجود ندارد.

  انواع ترس حمام
بعضی بچه‌ها از شست‌وشوی سرشان متنفرند زیرا از اینکه آب داخل دهان و بینی آنها برود یا شامپو چشم‌شان را بسوزاند ترس و واهمه دارند یا اینکه چون مجبورند چشم‌شان را ببندند دچار دلهره و ناراحتی می‌شوند.

برخی کودکان از اینکه آب از روی سرشان به صورت‌شان بریزد، ناراحت می‌شوند. در این صورت می‌توانید از مانعی مانند دست خودتان برای جلوگیری از ریزش آب و کف روی صورت او استفاده کنید.

گروهی از بچه‌ها نیز از دوش حمام واهمه دارند که برای رفع این مشکل بهتر است با یک کاسه کوچک روی سرشان آب بریزید.

بعضی دیگر نیز از چنگ زدن موها می‌ترسند. فراموش نکنید؛ پیش از هر کار باید به آنها اطلاع دهید اما در این کار افراط نکنید «حالا می‌خوام موهاتو چنگ بزنم، یک، دو، سه و حالا با آب سرتو می‌شورم.»

باید ببیند سرتان را می‌شویید
اجازه بدهید کودک شما را هنگام شست‌وشوی سرتان تماشا کند و برای او علت استفاده از شامپو یا صابون را توضیح دهید.

بازی کنید
استحمام را با استفاده از اسباب‌بازی تبدیل به نوعی بازی و تفریح کنید. اجازه دهید کودکان در حمام بازی کرده و کف و حباب درست کنند. به خاطر بسپارید حمام بهترین مکان برای بازی‌هایی است که محیط را کثیف می‌کنند. پس این فرصت‌ها را در حمام برای فرزندتان فراهم کنید تا هم کارتان کمتر هم حمام رفتن برای آنان جذاب شود.

  حمام کردن کودک,حمام کردن نوزاد

 ترس‌ها می‌تواند اکتسابی باشد
ترس واکنشی هیجانی است که هنگام احساس خطر در کودک به وجود می‌آید و او را به عقب‌نشینی و فرار از موقعیت ترس‌آور وا می‌دارد. علائم ترس در کودکان متفاوت و وابسته به موقعیت و شرایط آزاردهنده متفاوت و شکل نمایشی آن نیز متغیر است.

 

این ترس می‌تواند ترس از تاریکی، تنهایی، حمام رفتن، دستشویی رفتن، تنها ماندن در خانه یا مدرسه و جمع همسالان و... را شامل شود ولی مهم این است که ترس و شکل مرضی و بیمارگونه آن در کودکان تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارد. محرکی که برای یک کودک ترس‌آور است می‌تواند برای کودکان دیگر بسیار عادی باشد و باز نکته مهم‌تر آنکه ترس می‌تواند محصول یادگیری و اکتسابی باشد یا واکنشی به محرک‌های ناشناخته از نگاه کودک.

همزمانی‌های دلهره‌آور
ترس در کودکان می‌تواند ناشی از تداعی یا مجاور شدن یک محرک عادی در جوار یک محرک به ظاهر ترسناک باشد مثل همزمانی باز کردن در یخچال و صدای شدید رعد و برق که اگر کودک را دچار ترس و اضطراب کند باعث می‌شود کودک هنگام حضور نداشتن والدین دیگر در یخچال را باز نکند یا در مورد کودکی که از حمام و آب می‌ترسد، بی‌توجهی والدین در نیاز کودک به نفس کشیدن، زمانی که آب روی سرش ریخته می‌شود، اگر یاد نگرفته باشد که باید نفسش را حبس کند، او را دچار تنگی نفس و ترس از خفگی و... می‌کند. پس بی‌توجهی به نیاز متعارف کودک با تاکید و توجه به سن و مهارت و توانایی او می‌تواند در کودک شرایط ترس‌آور را جدی و آسیب‌زا کند.

این کارها را انجام دهید:
 1. آشنایی با محرک ترس‌آور در موقعیتی متفاوت از موقعیت تجربه شده توسط کودک. حضور والدین در موقعیت ترس‌آور در کنار کودک و توضیح موقعیت و چرایی ترس او و تفریحی کردن موقعیت ترس‌آور برای کودک راه درمان است.

2. جرات و مهارت‌آموزی و تفسیر درست و واقعی موقعیت برای کودک نسبت به موقعیت یا محرکی که آن را ترسناک تلقی می‌کرده است اصل درمان و راهکار مبارزه با ترس اوست.

3. با همجواری محرک ترس‌آور با محرک شادی‌آور و نشاط‌آور می‌توان ابهت و قدرت بزرگ محرک‌های ترس‌آور را به شدت تقلیل داد یا کلا از بین برد.

با نمایش کودک‌تان را با آب آشتی دهید
یکی از والدین با گذاشتن ظرفی بزرگ در حمام که آن را پر از آب کرده است با همان لباس راحتی که در خانه پوشیده است در حالی که در حمام نیز باز است به حمام رفته و بدون آنکه فرزند خود را صدا کند تا او را تماشا کند، خود به درون تشت رفته و برای خودش آب بازی ‌کند. او باید به صورت نمایشی از آب بازیش لذت ببرد و این لذت را با خنده‌ها و شادی‌های کلامی‌اش طوری به نمایش بگذارد که کودک اگر از ترسش از آن موقعیت دور هم شده باشد از سر کنجکاوی پیگیر صداها و خنده‌های والد شود.

 

زمانی که والد، کودکش را نزدیک در حمام و در حال تماشای خود دید نباید از کودکش بخواهد که به او ملحق شود بلکه به تنهایی به آب بازی خودش ادامه داده و پس از نیم ساعتی جلوی چشم کودک زیر دوش رفته و پس از آن با خرسندی و شادی از حمام خارج شود. تکرار این آب بازی در دو یا حداکثر سه‌بار دیگر کودک را مشتاق ملحق شدن به او می‌کند.

 

اتفاقا در چنین شروعی، یک یا دو بار اول این شرایط باید به همین آب‌بازی خلاصه شود و از آب ریختن روی سر کودک خودداری شود و زمانی هم که در دفعات بعد قرار شد آب روی سر کودک ریخته شود، با در اختیار قرار دادن کاسه‌ای به کودک و نیز کاسه‌ای برای خود، آب ریختن روی سر را والد و کودک به شکل بازی، هر یک برای خودشان انجام دهد. اختیار در عمل، کودکان را از بحرانی و ترس‌آور تلقی‌کردن موقعیت‌ها یا محرک‌های ناشناخته دور کرده و استقلال عمل آنان باعث تسلط ایشان بر محرک‌های ترس‌آورشان می‌شود.

منبع:مجله سیب سبز


ویدیو مرتبط :
جو فراست - راهنمای خانواده ۱

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اگر کودکتان بد غذاست : جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد



 بد غذایی در کودکان,کودک بد غذا

 

دنیا دختر 4 ساله‌ای است که این روزها با مشکلی که دارد حسابی مادرش را کلافه کرده است. دنیا به این راحتی‌ها غذا نمی‌خورد و مشکل بدغذایی دارد. او هر غذایی را نمی‌خورد و مدام برای خوردن غذا بهانه می‌گیرد و باید به زور به او غذا داده شود که همین باعث ضعیف شدنش شده است. یک روز می‌گوید از لوبیا خوشم نمی‌آید و روز دیگر از گوجه‌فرنگی متنفر می‌شود.

 

در ضمن او سر میز غذا نمی‌خورد و همیشه می‌گوید غذای من را در اتاق خودم بدهید یا اینکه وقتی درحال تماشای کارتون است غذا می‌خواهد. هر وقت هم که سر سفره می‌نشیند آداب خوردن غذا سر سفره را رعایت نمی‌کند یا وسط غذا می‌رود زیر میز یا مدام ورجه وورجه می‌کند. او هر بار بهانه جدیدی برای نخوردن غذا ابداع می‌کند و غذا خوردن را به سخت‌ترین کار دنیا تبدیل کرده است.

 جو فراست راه‌حل ارائه می‌دهد
علاقه یا بی‌علاقگی به غذاها حق طبیعی کودکان است و لزومی ندارد غذا خیلی عجیب و غریب باشند تا بچه‌ها آن را دوست نداشته باشند. برای مثال برخی کودکان گوجه‌فرنگی دوست ندارند و بعضی دیگر از لوبیا بدشان می‌آید. اجبار کودک به خوردن غذایی که دوست ندارد کاری نادرست و زیانبار است.


بی‌توجهی کنید
اگر فرزندتان به طور ناگهانی علاقه‌اش را به غذایی از دست می‌دهد و از خوردن آن امتناع می‌کند توجهی به موضوع نشان ندهید. اجازه دهید آنچه را كه دوست دارد بخورد و آنچه را نمی‌خواهد میل نکند و پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذایش را بدون هیچ اشاره یا اهمیتی به موضوع بردارید. اگر گفت «لوبیا دوست ندارم»حساسیت نشان ندهید و چند روز بعد دوباره آن غذا را تهیه کنید. به احتمال زیاد او این بار غذا را می‌خورد چون می‌داند که عدم علاقه او به غذا توجه کسی را جلب نکرده است. کودکان نوپا در مورد علاقه‌های‌شان ثبات ندارند و اگر رفتار شما درست نباشد، رفتار او تثبیت خواهد شد.

تنوع داشته باشید
گاهی اوقات دلیل عدم علاقه بچه‌ها به غذای خاصی طعم و مزه غذا نیست بلکه احساسی که غذا در زبان و دهان کودک ایجاد می‌کند، موجب این عدم علاقه خواهد شد بنابراین اگر غذا را به شکل دیگری تهیه کنید، بچه آن را خواهد خورد.

حق انتخاب را زیاد نکنید
هیچ‌گاه چند نوع خوراکی یا غذا را به کودک پیشنهاد ندهید تا از بین آنها یکی را انتخاب کند، زیرا این کار شما را با مشکل مواجه می‌کند و مثل این است که قصد دارید دنبال دردسر بگردید. بهتر است تا حد امکان تمام اعضای خانواده غذای یکسانی میل کنند. اگر از غذا خوردن فرزندتان راضی هستید پس از 5 سالگی به او حق انتخاب بین 2 تا 3 نوع غذا را بدهید و سپس آن غذا را برایش تهیه کنید.

سازش کنید
اگر فرزندتان غذایش را نمی‌خورد او را تا تمام کردن غذایش سر سفره یا میز غذا ننشانید. کودکان نوپا در لجبازی فوق‌تخصص دارند و به احتمال زیاد شما را خسته کرده یا به اصطلاح از رو می‌برند، بنابراین باید با او سازش کنید مثلا بگویید 3 قاشق از غذایش را بخورد و بعد از جایش بلند شود، به هیچ وجه هم کوتاه نیایید.

    بد غذایی در کودکان,کودک بد غذا

  چرا کودک ما چماق دارد؟
کودک ما محصول نگرش و خواسته‌های متعارف و غیرمتعارف ماست. کودکی که می‌گوید شیر دوست ندارد یا غذا نمی‌خورد یا فلان کار را دوست ندارد انجام دهد یا نمی‌خواهد مثل کودکان دیگر سر ساعت مشخصی بخوابد یا لجبازی‌هایش شکل قوت یافته و قدرتمندانه‌ای به خود گرفته است، کودکی است که توانسته از همان اوان کودکی، قدرتش را به نمایش بگذارد چون او از ضعف مدیریتی والدینش چماق سرکوبی برای خود آنان ساخته است.

 

 کودک شما فهمیده قدرتمند است
دختر شما از پذیرش‌ها و چشم چشم‌های مکرر شما به خودش از گذشته تا به امروز، پی به توان خود و ضعف شما برده است. فراموش نکنیم خود غذا خوردن و آداب مربوط به آن و پذیرش نظر و نگاه والدین به نوعی پذیرش آداب اجتماعی هنجارگونه در گروه خانواده است. اگر قرار باشد توصیه‌ای درمانی برای شما مطرح شود، آن توصیه پیدا کردن نقش‌های واقعی و سنتی هر فرد در جایگاه خانواده است، یعنی والدین نقش والدی و رهبری و کودک نقش پذیرنده و تابعی.

این کارها را حتما انجام دهید
1. فراموش نکنید قدرت و رهبری باید در دست والدین باشد نه کودکان.

2. اگر بین نظر و نگاه خود و همسرتان اختلاف می‌بینید، سعی کنید کودک از این اختلاف آگاه نشده و در صورت آگاهی او بر این ضعف والدینش، سعی کنید خیلی سریع این اختلاف بین خود و همسرتان را مرتفع وبه یک اشتراک نظر تبدیل کنید و آن را به کرات جلوی کودک‌تان به نمایش بگذارید.

3. هرگاه نیاز شد تا کودک‌تان را از خواسته‌ها و تفریحاتش محروم کنید، قبل از انجام این کار همسرتان را مطلع و حمایت او را جلب کنید که ایجاد نفاق و دو دستگی راه فرار کودک از تمکین به خواسته‌های شماست.

4. برای فرمانبردار شدن کودک‌تان هیچ‌گاه با رفتارهای قهری و تند شروع نکنید، اول لزوم انجام خواسته خود را برای او توضیح داده و به او فرصت دهید تا فکر کرده و انتخاب کند و پس از چند بار اصرار شما به انجام یک عمل یا خواسته و بی‌توجهی او به خواسته‌تان، اول تهدیدها یا محرومیت‌هایی را که می‌خواهید بر او اعمال کنید برایش شرح داده، سپس باز فرجه‌ای دیگر به او دهید و در صورت بی‌توجهی او را محروم کنید.

5. وقتی تهدید می‌کنید باید تهدیدتان را عملی کنید و در استمرار آن تا رسیدن به هدف کوشا باشید. در غیر این صورت، با هر بار شکستی که در مقابل کودک‌تان می‌خورید، در نگاه او ضعیف‌تر جلوه خواهید کرد.

6. مغبون بازی‌های کودکانه یا فریب‌های نمایشی کودک‌تان نشوید ( نمایش درد، گریه و زاری ممتد، جیغ و داد، التماس و . . . )

7. باید به یاد داشته باشید کودک شما تا رسیدن به سن بلوغ و حتی مدتی پس از آن در چند دوره رشدی خودش را محق‌تر و ارجح‌تر از دیگران می‌بیند، پس آنچه انجام می‌دهید و آنچه به عنوان یک روش انتخاب کرده و عمل می‌کنید نباید چندان متغیر و غیرقابل پیش‌بینی باشد که باعث گیج شدن کودک شود.

8. هیچ‌گاه از تنبیه بدنی، هتاکی، توهین و تحقیر به عنوان ابزارهای نمایش قدرت خود استفاده نکنید. باید به یاد داشته باشید اگر شما با قدرت توام با مدیریت و صبوری پیش روید زودهنگام به خواسته خود خواهید رسید ولی پس از آن باید رابطه شما و کودک‌تان در همان چارچوب قدرتمندانه توام با دوستی و انس والفت باشد نه با انبوهی از کینه و نفرت کودک نسبت به والدینش.

منبع:bartarinha.ir