سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

بی ‏اشتهایی در کودکان



 

 

بی ‏اشتهایی در کودکان

 

حتما برای‌تان پیش آمده كه خواستید به کودک‌تان غذا بدهید اما او از خوردن غذا سر باز زده یا اینکه بعد از خوردن زورکی چند لقمه، یا دیگر غذا نخورده یا همان یکی‏دو لقمه‏ای را هم که خورده، از دهانش پس داده است. خوب است بدانید این اختلال، یکی از شایع‌ترین اختلال‌های رفتاری است که در کودکان مشاهده می‏شود و به بی‌اشتهایی معروف است. دانستن نکات هشت‌گانه زیر درباره بی‌اشتهایی کودکان، به شما کمک می‌کند به نحو موثرتری با آن برخورد کنید.

 

1 - روش‌های نادرست مادر در تغذیه کودک

اگر کودک‌تان غذا نمی‏خورد‌ یا بی‌اشتهاست، دلایل زیادی دارد‌ از جمله‌ روش‌های نادرست مادر، در تغذیه کودکش که باعث لجبازی کودک و خودداری او از خوردن می‌شود و با کاهش رشد کودک نسبت به گذشته همراه خواهد شد. بی‌اشتهایی کودکان علل جسمی و روحی دارد. چنانچه شرایط روحی و روانی کودک و نحوه تغذیه از بدو تولد مناسب باشد، معمولا نباید شاهد بی‌اشتهایی کودک باشیم.

 

2 – خوردن یا نخوردن

این مشکل از ابتدای تولد کودک ظاهر می‏شود و اگر دلیل آن به خاطر بیماری جسمی نباشد، نشانه‏هایی از لجبازی یا عکس‌العمل شیرخوار است. چون رابطه کودک با محیط اطراف با نحوه غذا خوردن او مشخص می‌شود یعنی کودک هر اعتراض یا مشکلی دارد با طرز خوردن خود(پرخوری، نخوردن غذا یا خوردن غذاهای کم‌ارزش) نشان می‌دهد. مثلا بی‌اشتهایی که از پنج ماهگی شروع می‌شود، گاهی به این دلیل است که کودک می‌خواهد با عکس‌العمل خود هشدار ‌دهد با رفتار زورگویانه مادر در همه زمینه‌ها به خصوص اجبار پدر و مادر در غذا خوردن و رفتار اضطراب‌گونه مادر، مشاجره والدین، جدایی و تولد خواهر و برادر کوچک‌تر مخالف است. لازم است بدانید کودک به همه این شرایط، حق اعتراض دارد.

 

3 -  کودک‌تان را مجبور به غذا نخورن نکنید

شما نباید برای آنکه کودک‌تان را به خوردن غذا ترغیب کنید‌ او را تهدید، تنبیه و حتی تشویق کنید. مضرات این کار بیش از فوایدش است؛ چون اوضاع غذا‌خوردن کودک را بدتر می‌کند. شرایط را باید به گونه‌ای فراهم کنید تا کودک هنگامی که گرسنه می‌شود، خودش به طرف غذا بیاید. در اکثر موارد غذا نخوردن کودکان دوره‌ای گذراست. از والدین تقاضا می‌شود آرامش خود را در این‌گونه موارد حفظ کنند.

 

4 – استفاده از روش‌های نادرست

هستند تعدادی از مادران که برای غذا دادن به کودک‌شان از روش‌های نادرستی بهره می‌گیرند مثل التماس کردن، پرت کردن حواس کودک، تصاویر تلویزیون، دویدن دنبال کودک، با سرنگ غذا دادن، تهدید، با فشار دهان کودک را باز کردن و تجویز شربت اشتهاآور که البته هیچ‌کدام موثر نیست.

 

5 – زمان تغذیه کودک وسایل بازی او را جمع کنید

عواملی که در غذا نخورن کودک دخالت دارد و بی‌اشتهایی را برای کودک به همراه دارد، رعایت نکردن نظم در غذا خوردن، پر کردن بیش از حد ظرف غذا، رعایت نکردن تنوع و نرم کردن بیش از حد غذا‌ست. موقع غذا خوردن کودک با دیگران صحبت نکنید. غذا را در میز یا سفره جای مناسب قرار دهید و پیشنهاد کنید غذا بخورد. موقع تغذیه کودک تلویزیون را خاموش و وسایل بازی او را جمع کنید. برای غذا خوردن، زمان معینی تعیین کنید. باقی‌مانده غذای کودک را بدون اینکه در مورد آن با او بحث کنید، از سر سفره بردارید.

 

6 – موقع غذا خوردن کنار کودک بنشینید

ظرف‌های مخصوص غذا خوردن برای کودک و در عین حال کنار خانواده بودن، کودک را به غذا خوردن ترغیب می‌کند؛ چون کودک به دقت از عادت غذایی خانواده تقلید می‌کند. چنانچه والدین طعم غذایی را دوست ندارند، نباید در حضور کودک مطرح کنند. کودک را با هم‌سن ‌و ‌سال خودش مقایسه نکنید‌ زیرا رشد و میزان اشتها در کودکان مختلف متفاوت است. موقع غذا خوردن کنار کودک بنشینید و در مورد غذا با او صحبت کنید و از او بپرسید چه غذاهایی برای شام یا روز بعد دوست دارد.

 

7‌- کودک را سرزنش نکنید

هیچ‌وقت کودک را مجبور به غذا خوردن نکنید. بگذارید با میل و رغبت خودش غذا را میل کند و چنانچه مقداری از غذا را در اطراف پخش كرد، او را سرزنش نکنید. با شادی میل به غذا خوردن را در کودک ایجاد کنید.

 

8‌– تبلیغاتی که برای کودک ضرر دارد

به کودک یاد بدهید که خوردن پفک، چیپس و نوشابه‌های گازدار برای او مضر است و اگر دلیل تبلیغ این محصولات را‌ جویا شد، به نوعی او را متقاعد کنید.

 

همچنین توصیه به خانواده‌ در عدم مصرف غذاهای فست‌فود آماده رستورانی که پرکالری هستند و ارزش غذایی کمتری دارند، اهمیت دارد.


ویدیو مرتبط :
‫بی‌ اشتهایی در کودکان‬‎

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

راهکارهای درمان بی اشتهایی کودکان



 بی اشتهایی کودکان,درمان  بی اشتهایی کودکان,داروی  بی اشتهایی کودکان

 

بهبود وضعیت تغذیه،‌ گسترش و در دسترس بودن انواع خوراکی‌ها و البته تولید انبوه تنقلات متنوع اشتهای ناچیز معده‌های  کوچک را به سرعت اشباع می‌کند و هنگامی که والدین مشاهده می‌کنند​ فرزندشان سر سفره غذا از خوردن امتناع دارد نگران و حیران می‌مانند که چگونه او را به خوردن تشویق کنند.

 

گاه اصرار والدین و امتناع کودک کار را به جای باریک می‌کشاند و بی‌اشتهایی به یک مساله بغرنج در روابط آنان تبدیل می‌شود؛ غافل از این‌که بی‌اشتهایی دلیلی دارد که باید در پی رفع آن بود.

 

بی‌اشتهایی یا لجبازی؟!

گاهی غذانخوردن از بی‌اشتهایی نیست، بلکه از لجبازی‌ کودک ناشی می‌شود. کودکان بویژه در سه تا شش سالگی از توجه والدین نسبت به تغذیه خود آگاهند و گاه آن را به ابزاری برای لجبازی، مقاومت و گرفتن امتیاز تبدیل می‌کنند.

 

این کار اگر به عادتی دائمی تبدیل نشود برای کودکان، مشکل سوءتغذیه ایجاد نخواهد کرد، چون بالاخره امتناع کودک حدی دارد و اشتهایش بر لجبازی می‌چربد.

 

تغذیه سالم

عادات غذایی کودکان از هشت ماهگی شکل می‌گیرد و پس از آن غذاخوردن با خلق و خو، روابط و رفتارهای کودک پیوند می‌خورد. به این معنا که از آنها تاثیر می‌پذیرد و برای مثال ممکن است به دلیل لجبازی یک غذا یا خوراکی خاص را نخورد.

 

بالطبع رفتارهای والدین بویژه مادران در اوایل دوره شکل‌گیری عادات تغذیه‌ای کودک در نحوه تغذیه وی در سال‌های بعد موثر است.

 

برخی کودکان تا نوجوانی یاد نمی‌گیرند که سر میز یا سفره بنشینند و غذا بخورند و معلوم است که مانند تمام​ ناهنجاری‌های رفتاری کودکان در این‌باره هم باید والدین را مقصر دانست!

متخصصان تغذیه معتقدند:کودکان نباید تا پیش از 2 سالگی طعم نمک را بچشند. پس از آن نیز باید همواره غذاهای کم‌نمک بخورند. عادت کردن به نمک و مصرف آن علاوه بر تغییر ذائقه کودک، مشکلات جسمی و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی نظیر فشار خون را در آنها (در آینده) افزایش می‌دهد.

 

پس از نمک انواع تنقلات متهم ردیف بعدی هستند. تنقلات شور، ترش و شیرین، چرب و پرادویه و افزودنی‌های مجاز و غیرمجاز نظیر ذرت بو داده، پفک، چیپس، بستنی، بیسکویت، شکلات، کاکائو و... نه‌تنها سلامت کودک را به خطر می‌انداز​د، بلکه اشتهای وی را به قول معروف کور می‌کند.

 

کودکان هنگام گرسنگی برای مصرف تنقلات تمایل شدید نشان می‌دهند و اگر این خوراکی‌ها در دسترس باشند یا والدین در مقابل اصرار آنها بالاخره تسلیم شوند تنقلات را با اشتها می‌خورند و از وعده غذایی اصلی بازمی‌مانند.

 

انواع تنقلات برخلاف تصور برخی والدین ارزش تغذیه‌ای خاص ندارند و در تقابل به دلیل استفاده از مواد شیمیایی، نگهدارنده‌ها، طعم‌دهنده‌های مصنوعی و ... مضرند.

 

بدتر این که برخی والدین تنقلات بویژه بیسکویت و کیک و کلوچه را جایگزین وعده اصلی غذایی می‌پندارند و از این طریق خود را از طبخ غذا برای کودک یا خوراندن غذا به وی معاف می‌کنند.

 

بسیاری نیز در برابر اصرارهای کودک برای مصرف تنقلات هیچ تفاوتی نشان نمی‌دهند یا شاید چون کودک‌شان را دوست دارند نمی‌خواهند او را از آنچه دوست دارد و قابل خریداری است محروم بکنند.

 

گروهی از والدین هم هستند که مصرف تنقلات برای فرزندشان را مایه پزدادن می‌دانند و دوست ندارند پسر همسایه پفک بخورد و فرزندشان به دست او نگاه کند و حسرت بخورد!

 

نکات مهم

بی‌اشتهایی دائمی کودکان و امتناع از خوردن وعده‌های اصلی غذایی با مشکلات رفتاری والدین نسبت به کودک ارتباط مستقیم دارند.

 

مهم‌ترین توصیه‌های متخصصان علوم تربیتی به والدین برای مقابله با بی‌اشتهایی و عادات تغذیه‌ای نادرست کودکان عبارتند از:

 

ـ ماست کم‌چرب،‌ سبزیجات تازه، میوه‌ها و انواع سالاد به افزایش اشتهای کودک کمک می‌کند. در مقابل انواع سس‌ها، نوشابه‌های گازدار، خوراکی‌های چرب و تنقلات از اشتهای کودک می‌کاهد.

 

ـ از خوراندن انواع تنقلات به کودکان حداقل یک ساعت پیش از وعده غذایی اصلی خودداری کنید.

 

ـ‌ کودک را عادت ندهید​ یک نوع غذای مخصوص به خود را در وعده اصلی بخورد. از همان غذایی که برای اعضای خانواده پخته‌اید به او بخورانید مگر این که از غذایی واقعا بدش بیاید.

 

ـ اجازه ندهید کودکان انواع فست‌فودها را به عنوان وعده غذایی اصلی بخورند. مصرف ساندویچ، پیتزا، همبرگر و... باید به یک یا دو وعده در هفته محدود شود.

 

ـ به سلیقه کودک در غذا خوردن توجه کنید. اگر غذایی را دوست دارد و با لذت می‌خورد در وعده‌های بیشتری برایش بپزید. قاشق، چنگال، بشقاب و حتی وسایل مرتبط با سفره یا میز غذا را با سلیقه وی تهیه کنید.

 

ـ اگر بی‌دلیل از خوردن غذا امتناع می‌کند یا لج کرده است زیاد اصرار نکنید که غذایش را بخورد. فقط کافی است به او بگویید هر وقت گرسنه شد می‌تواند غذایش را بخورد.

 

ـ کودکان بهانه‌گیر را در تهیه مواد اولیه غذا و پخت آن مشارکت دهید. اگر کودک در پخت غذا مشارکت داشته باشد برای خوردن آن انگیزه و تمایل بیشتری خواهد داشت. چیدن میز یا سفره نیز گزینه خوبی است.

 

ـ طوری رفتار نکنید که انگار غذا خوردن یا نخوردن کودک برای شما امری حیاتی است.

 

ـ هنگام غذا خوردن محیط آرامی فراهم کنید که عاری از تنش، دعوا و بدگویی باشد.

 

ـ آداب غذا خوردن برای مثال شستن دست‌ها، نشستن کنار سایر اعضای خانواده و... را به کودک ​ تذکر بدهید تا بداند​ موظف است این آداب را رعایت کند. کودکان از این آداب استقبال می‌کنند و آن را به مثابه یک بازی محبت‌آمیز با اعضای خانواده و نشانه صمیمیت و همبستگی با کسانی تلقی می‌کنند که دوستشان دارند.

 

ـ ساعات مشخصی برای تناول ناهار و شام خانواده در نظر بگیرید تا کودک بداند وقت غذا خوردن چه زمانی است.

 

ـ کودک را مجبور نکنید بیش از اندازه‌ای که میل دارد غذا بخورد. احساس بدی که از پر بودن بیش از حد معده ناشی می‌شود می‌تواند برای وی نوعی مقاومت روانی در مقابل غذا خوردن بویژه در حضور والدین ایجاد کند.

 

ـ لازم نیست کودک زیاد غذا بخورد. اگر از نیازهای تغذیه‌ای کودک آگاهی داشته باشید می‌توانید با مقدار کمتر غذاها، پروتئین، کلسیم، آهن و سایر املاح و ویتامین‌ها را به بدن وی برسانید.

 

 

منبع : Salamatnews.com