بیماری فتق یا هرنی و عوارض آنها

مردم کشورمان بواسطه حجب و حیایی وافری که دارند اکثرا ضایعات یا بیماریهایی که بخاطر ندیده شدن توسط لباس هایشان بدنبال چاره نبوده و از رفتن به نزد پزشکان امتناع نموده و نهایتا وقتی که دچار عوارض شدید بیماری میگردند و بر همگان این رازهاشان برملا میگردد به پزشک مراجعه مینمایند.

این مسئله در مورد خانمهای ایرانی متاسفانه صد چندان است یکی از این بیماریها فتق یا هرنی میباشد.

 

فتق ها جدار شکم ، فتق های روده ای یا فتق مغزی نیز وجود دارد اما بیشتر مردم فتقهای کشاله ران و ناف را بیشتر می شناسند. فتق های جدار شکم انواع مختلف و علل مختلفی دارد . شایع ترین فتق جدار شکم فتق اینگوینال یا مغبنی (کشاله ران) می باشد که بیشتر در سمت راست دیده می شود. فتق های جدار شکم ممکن است در جاهای مختلف و به اسمهای گوناگون وجود داشته باشد که در اینجا فقط به فتق کشاله ران و فتق نافی اشاره می شود.

 

اصولا فتق های جدار شکم علل مختلفی دارند ولی به 2 گروه مادرزادی و اکتسابی تقسیم می شوند . علل مادرزادی که بیشتر به علت نقص ژنتیکی در تشکیل سیر آناتومیکی بیضه ها می باشدو در کودکان حتی موقع تولد دیده می شود و حتی ممکن است حاوی مایع نیز باشد. فتق های اکتسابی بیشتر در سنین بالاتر دیده می شود و از علل آن سیگار، فعالیت سنگین، مشکلات ریوی و سرفه های مزمن، مشکلات عضلانی، سابقه جراحی های ناحیه و ..... می باشد.

 

البته فتق هایی که در سنین جوانی ایجاد می شود نیز ممکن است علت مادرزای داشته باشد. کلا در فتق ها مسئله مهمی که باید در نظر گرفته شود آن است که محتوی فتق شامل چه ارگانها و عناصری می باشد. فتق های جدار شکم بیشتر شامل ارگانهای داخل شکم و روده ها و امنتوم ها( چادورینه) می باشد و باید به آن دقت کرد. فرقی ندارد که فتق به چه دلیل ایجاد شده باشد بلکه باید در هر صورت تحت جراحی قرار گیرد.

 

 

علائمی که فتق ها ایجاد می کنند بیشتر خود را به شکل توده در ناف و یا کشاله ران نشان می دهند که اندازه های مختلفی دارد. در موارد فتق نافی توده ای گرد از وسط ناف خارج می شود که می تواند از اندازه یک گردو تا اندازه یک توپ فوتبال باشد که بستگی به مراحل فتق و نقص جدار شکم دارد. از نظر آناتومیکی جدار شکم از لایه های مختلف تشکیل شده که کاملا محکم و روی هم می باشند .نقص این جداره ها به دلایلی که گفته شد باعث می شود که این احشاء شکمی به علت فشار داخل شکمی خارج شده و توسط پوست روی آن پوشیده و خود را بصورت توده نمایان کنند.

 

علامت دیگر درد است ، درد مسله مهمی است که باید به آن دقت کرد. اصولا فتق ها تابع وضعیت بیمار کوچک و بزرگ و داخل و خارج می شوند. در هنگام سرفه یا زور زدن بیرون زده و هنگام خوابیدن داخل می رود. بیشتر بیماران موقع ایستادن زیاد دچار درد مبهم کشاله ران می شوند که به علت فشار فتق می باشد. بعضی اوقات فتق ها ( بیشتر در کشاله ران) ممکن است خود را با درد مبهم ناحیه نشان دهد و در معاینه توده ای لمس نشود و بیمار باشکایت از درد مراجعه کند.

 

در مورد فتق های کشاله ران ممکن است از یک توده کوچک شروع شده و یا تا داخل کیسه بیضه پیشرفت کرده و حتی باعث بزرگ شدن کیسه بیضه ها شده و گاهی تا اندزه یک توپ بسکتبال بزرگ شود که روده های بیمار را نیز در بر گیرد مسئله ای که مهم است این است که تا وقتی که این توده ها متحرک هستند مشکلی ندارند ولی گاهی این توده ها گیر افتاده و باعث درد شدید می شودکه جزء اورژانسهای پزشکی بوده و حتما باید جا انداخته شود.(باید توده بیرون زده را به محل اصلی خود باز گرداند.) البته جا اندازی فتق فقط در فتق های کشاله را ن جایز است و تا دو بار ممانعتی ندارد اما فتق های دیگر تما باید تحت عمل جراحی قرار گیرند و جا اندازی جایز نمی باشد.

 

البته جا اندختن فتق کشاله ران هم شرایطی داردهنگامی که فتق گیر می افتد به علت انسداد روده درون آن و کاهش خونرسانی احتمال پاره شدن روده داخل فتق وجود دارد که در صورت پیشرفت این مشکل و سیاه شدن روده جا انداختن جایز نبوده و بیمار حتما باید بصورت اورژانس جراحی شود و یا هنگامیکه بعد از دو بار جا اندازی، جا نیافتاد فتق باید به صورت اورژانس جراحی شود.علائم ایسکمی(کاهش خون رسانی) و کم خونی و احتمال پارگی روده شامل درد کل شکم، تب، تهوع و استفراغ شدید و عفونت خونی می باشد که بیمار حتما باید تحت جراحی قرار گیرد.

 

فتق های اینگوینال( کشاله ران) در هر موقعی که تشخیص داده شود باید تحت جراحی قرار گیرند البته به جراحی اورژانس احتیاج ندارند. ( مگر در مواردی که اشاره شد) و باید به صورت سرپایی بیمار در اسرع وقت جراحی شود. در افراد پیر که حال عمومی خوبی ندارند و شرایط عمل جراحی را ندارند می توان محافظه کارانه رفتار کرد و بیمار را جراحی نکرد. ولی در موارد اورژانس باید این بیماران نیز جراحی شوند. در مواردی هم فتق کم کم بزرگ شده و داخل کیسه بیضه شده و گیر می افتد که به مرور زمان صورت می گیرد و از این فتق ها باید ترسید.

 

محل برش فتق ها ی کشاله ران کمی پایینتر از برش آپاندیس روی شکم در هر دوطرف می باشد.در موارد فتق نافی در سنین بالا حتما باید جراحی شود . در بچه ها می توان تا سن 4 سالگی صبر کرد اما در مواردی که بیش از 4 سال بماند و یا گیر بیافتد و یا قطر نقص شکمی بیش از یک انگشت باشد(یعنی نوک انگشت وارد شکم شود) باید جراحی شودفتق هایی که وارد کیسه بیضه می شوند گاهی با توده های بیضه و واریس بیضه اشتباه می شوند که در مورد شک باید حتما به پزشک مراجعه کرد.

 

پس در موارد فتق باید به پزشک مراجعه کرده و در مورد جراحی با وی مشاوره کرد تا از عوارض خطرناک تر جلوگیری شود.

 

 

سوالات شایعی که در میان مردم رواج دارد به شرح زیر است :

آیا بعد از عمل جراحی فتق عود می کند؟

بله- فتق ها ممکن است بعد از جراحی دوباره عود کنند که بستگی به تکنیک عمل جراحی دارد.ما گاهی در جراحی فتق از مش یا یک توری مصنوعی استفاده می کنیم تا مانند یک پشتیبان از فتق جلوگیری کند که گاهی باز هم عود می کند.

 

آیا فتق بند باعث بهبود فتق می شود؟

خیر- در موارد فتق های کشاله ران برای مدت محدودی که بیمار جهت جراحی وقت ندارد اشکالی ندارد ولی باعث درمان آن نمی باشدو استفاده دراز مدت از فتق بند ها باعث چسبندگی لایه های فتق و مشکلتر کردن جراحی می شود.

 

عوارض جراحی فتق چیست؟

شایعترین عارضه جراحی فتق درد ناحیه می باشد که گاهی تا یک سال باقی می ماندو آزار دهنده است. که مصرف مسکن ها و پوشیدن شورت های محکم که بیضه هارا بالا ببرد می تواند کمک کننده باشد.خونریزی و بزرگ شدن منطقه از عوارض دیررس جراحی ممکن است باشد که عموما کار خاصی احتیاج ندارد و با درمان علامتی(کمپرس آب گرم و مصرف مسکن ) بهتر می شود نکته اینجاست که فعالیت های سنگین را بیمار نباید بلافاصله بعد از جراحی شروع کند و احتمال عود فتق را زیاد می کند.

 

عفونت های زخم هم مانند هر زخم دیگر ممکن است اتفاق بیافتد . اصولا بعد از عمل جراحی فتق نباید تا 48 ساعت به زخم آب بخورد ولی بعد از آن بیمار می تواند حمام برود.

از عوارض دیگر جراحی فتق سوزش و خارش ناحیه می باشد که نکته مهمی نیست. در جراحی فتق ها دو طرفه در مواردی که تکنیک غلط باشد عقیمی نیز دیده می شود که بسیار نادر است.

در کل ورزیده بودن عضلات شکم از عود فتق ها جلوگیری می کند . اصولا فتق های کشاله ران در افرادی که عضلات شکمی شلی دارند بیشتر دیده می شود.

پس نکاتی که باید در نظر بگیریم این است که در صورت داشتن فتق همیشه به سرعت به پزشک جراح رفته تا در باره آن مشورت انجام شود. در صورت گیر افتادن فتق حتما به اورژانس برروید چون جزء اورژانسهای جراحی می باشد. امروزه روشهای لاپاراسکوپی نیز جهت جراحی فتق استفاده می شود که از عوارض آن می کاهد و از نظر زیبایی و مشکلات محل عمل مقبولتر از روش باز می باشد.

البته روش لاپاراسکوپی در همه انواع هرنی ها (فتق ها ) استفاده نمی شودیکی از سوالاتی که بیشتر مردان بعد از عمل فتق دارند زمان ایجاد روابط زناشویی بعداز ا عمل فتق است که ربطی به عمل نداشته و هر وقت که بیمار درد نداشته باشد می تواند رابطه جنسی برقرار کند.
منبع:sahand2722.parsiblog.com

ویدیو مرتبط :
فتق کشاله ران هرنی اینگوئینال

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

عوارض جدی بیماری های روماتیسمی اطفال

 

 

بیماری های روماتیسمی که جزو بیماری های شایع کودکان محسوب می شود به علت در پی داشتن عوارض جدی و خطرناک همواره مورد توجه بوده است.

 

نکته ای که والدین باید به آن دقت کنند این است که علایم این بیماری ها شبیه سرماخوردگی است و همراه با تب، علایم تنفسی و درد استخوانی است. علت دسته بزرگی از این بیماری ها ناشناخته است اما ژنتیک در ابتلای فرد به این بیماری ها نقش مهمی دارد.

 

بیماری های روماتیسمی عوارض جدی مانند تخریب مفاصل، اختلالات بینایی و معلولیت به همراه دارد و در صورتی که به موقع تشخیص داده و درمان شود از شدت این عوارض کاسته خواهد شد. آشنایی با چند بیماری روماتیسمی شایع در میان کودکان هدف تهیه این مطلب است که امیدواریم مفید واقع شود.دکتر محمدرضا هاتف روماتولوژیست و استاد دانشگاه علوم پزشکی مشهد با صبوری بسیار پاسخگوی سوالاتمان در این باره بود.

 

 

واسکولیت

 

دکتر هاتف درباره این بیماری به خراسان می گوید: واسکولیت به معنای التهاب عروق است و دسته ای از بیماری های روماتیسمی با این علامت شناخته می شود. واسکولیت ممکن است در عروق کوچک یا در عروق متوسط مثل عروقی که کار خون رسانی به عضلات را انجام می دهد یا در عروق بزرگ مثل عروقی که از قلب خارج می شود رخ دهد. تفاوت بین واسکولیت بزرگسالان و کودکان این است که واسکولیت عروق کوچک در کودکان شایع تر است.در بیماری منوخ یا پورپورا شاهد واسکولیت عروق کوچک هستیم که درکودکان۵ تا ۱۲سال شایع تر است.

 

این بیماری علایم عمومی شبیه سرماخوردگی دارد. درد مفاصل و ضایعات پوستی در اندام تحتانی روی ساق پا و ران ها که برجسته تر از سطح پوست است، از دیگر علایم این بیماری است.گاهی تورم در مفاصل بزرگ اندام تحتانی مثل زانو یا مچ پا مشاهده می شود و ممکن است مفاصل دست ها یا آرنج را درگیر کند. از دیگر علایم بیماری، علایم گوارشی است مثل دل درد که گاهی گذرا و گاه شدید و همراه با تهوع و استفراغ است و ممکن است اسهال و خونریزی گوارشی را به همراه داشته باشد. در مواردی کلیه درگیر و خون در ادرار مشاهده می شود.

 

علایم در ۹۸درصد بیماران مشاهده می شود. بنابراین گرفتن شرح حال بیمار و معاینه بالینی در تشخیص بیماری به پزشک کمک زیادی می کند.این بیماری خوشبختانه یک بیماری خود محدود شونده است و والدین نباید نگران شوند، زیرا این بیماری با آزمایش خون از دیگر بیماری های خطرناک خونی افتراق داده می شود.

 

در آزمایش خون پلاکت خون این دسته از کودکان طبیعی است در صورتی که در کودکان مبتلا به سرطان خون که علایم شبیه این بیماری را دارند، پلاکت خون پایین آمده است برای درمان این بیماری داروهای سبک مثل آسپرین، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی ایبوپروفن تجویز می شود که به خوبی جواب می دهد.اگر بیماری با این داروها کنترل نشد، از داروی کورتیکو استروئید یا کورتن استفاده می شود. این دارو فقط به بیمارانی که علایم شدید دارند در یک دوره ۲ یا ۳ هفته داده می شود و در بیشتر موارد پاسخ خوبی می گیریم. از آن جا که کورتن ممکن است در رشد کودک اختلال ایجاد کند باید با دقت بسیار زیادی تجویز شود و فقط در صورتی که دیگر درمان ها موثر واقع نشد به مدت محدودی مصرف شود تا کمترین عوارض را برای کودک دربرداشته باشد.

 

 

کاواساکی

 

یکی دیگر از بیماری های واسکولیت، بیماری «کاواساکی» است که در ۸۰درصد موارد در کودکان زیر ۵سال و بیشتر در سنین ۲ تا ۴سالگی بروز پیدا می کند.علت این بیماری ناشناخته است اما به نظر می رسد یک عامل عفونی در بروز آن نقش داشته باشد. کاواساکی در کشورهای آسیایی و ژاپن شایع تر است علایم عمومی بیماری شبیه سرماخوردگی است و با عفونت تنفسی همراه است.گاهی به دنبال عفونت روده ای و یا علایمی مثل دل درد، اسهال و تب خود را نشان می دهد. علامتی که در تشخیص بیماری اهمیت بسیار زیادی دارد، ضایعات پوستی - مخاطی است که طی آن مخاط دهان کودک قرمز می شود و به رنگ توت فرنگی درمی آید.

 

همچنین لب ها و چشم ها گلگون و بسیار قرمز است. روی دست ها و پاها ضایعات قرمز رنگ دیده می شود و گاه حالت پوسته ریزی پیدا می کند. علایم مفصلی هم به صورت درد و تورم مفاصل بروز می کند. نکته این جاست که در واسکولیت ها مفصل تخریب نمی شود و یا تغییر شکل پیدا نمی کند اما حرکت مفاصل با درد همراه است و ممکن است حرکات و فعالیت های بدنی کودک مختل شود. همچنین بزرگ شدن غدد لنفاوی در بعضی موارد گزارش می شود اما عارضه بسیار مهم این بیماری درگیر کردن عروق کرونر است که خون رسانی به عضله قلب را به عهده دارد.طبق آمارها این بیماری در یک چهارم موارد به التهاب عروق کرونر منجر می شود و باعث گشاد شدن یا کیسه ای شدن رگ ها یا ایجاد لخته خون در رگ ها می شود.

 

اگر بیماری دیر تشخیص داده شود ممکن است با مرگ و میر همراه باشد و در ۳ درصد موارد به مرگ می انجامد. عوارض عروقی در هفته سوم و چهارم بروز پیدا می کند و زمانی که علایم بیماری تخفیف پیدا کرد، قلب باید تحت نظر باشد. بهترین درمان این دسته از کودکان تزریق ایمونوگلوبولینی داخل ورید است که اگر به سرعت تشخیص داده و درمان آن آغاز شود، از عوارض جدی بیماری کاسته می شود. آسپرین هم که درمان بسیار مناسبی است که به صورت همزمان تجویز می شود.

 

 

روماتیسم جوانان

 

یکی از بیماری های شایع روماتیسمی بزرگسالان یعنی آرتریت روماتوئید در کودکان تحت عنوان «روماتیسم جوانان» شناخته می شود. این بیماری که یکی از بیماری های شایع مفصلی کودکان است، همان طور که در بزرگسالان به تخریب مفصل منجر می شود در کودکان هم ممکن است به تخریب مفصل و اختلال رشد منجر شود. این بیماری به طور کلی در کودکان ۲ تا ۴ سال شایع است ولی گاهی در سنین پایین تر یا بالاتر مشاهده می شود.

این بیماری انواع متفاوتی دارد ممکن است کمتر از ۴ مفصل یا بیشتر از ۴ مفصل را درگیر کند اما در مورد دوم شباهت بیشتری به آرتریت روماتوئید بالغان دارد. در این حالت بیماری بیشتر انگشتان و مچ دست ها را می گیرد، سیر پیش رونده ای دارد و در صورتی که درمان به موقع آغاز نشود باعث تخریب مفصل می شود. نوع دیگر این بیماری، نوع سیستمیک آن است که به استیل (Stills) معروف است و بسیار پر سر و صدا و پرعلامت است. کودک تب بسیار بالایی دارد و حال عمومی بد بیمار علایم دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد.

 

به تدریج مفاصل زانو یا ران یا دست ها متورم و دردناک و حساس می شود. گاهی راش های جلدی به صورت ضایعات قرمز رنگی در پوست ظاهر می شود که در اوج منحنی تب در شب ها تظاهر می کند. تب این کودکان شب ها به اوج می رسد و به همین دلیل یکی از بهترین راه های تشخیص بیماری است.اگر بیماری به موقع تشخیص داده نشود ممکن است مفصل کاملا تخریب و کودک دچار معلولیت شود. در این شکل از روماتیسم، درگیری قلبی شایع نیست. طبق آمارها نیم درصد از کودکان ممکن است به این نوع از روماتیسم مبتلا شوند که به دلیل مزمن بودن بیماری کیفیت زندگی فرد تحت تاثیر قرار می گیرد. این بیماری در برخی موارد به اختلال رشد منجر می شود زیرا خود بیماری به مفاصل حمله می کند و از طرفی درمان هایی که ارائه می شود ممکن است به اختلال رشد بینجامد.

 

به ویژه کورتن که به اختلال رشد می انجامد. همچنین داروهایی مثل MTX در دوزهای پایین برای درمان روماتیسم کودکان مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو در واقع داروی بیماران HIV مثبت است اما باعث می شود مفاصل کودکان مبتلا به روماتیسم تغییر شکل پیدا نکند و طول دوره درمان با کورتن را کاهش می دهد. نکته دیگر این است که روماتیسمی که کمتر از ۴ مفصل را درگیر می کند در مواردی اختلال چشمی را نیز به همراه دارد. در این بیماری قسمت قدامی چشم گرفتار می شود و اگر به موقع تشخیص داده نشود، ممکن است به نابینایی منجر شود.

 

برای تشخیص این نوع از بیماری تست موسوم به «آنا» توصیه می شود که کودک همواره باید تحت نظر باشد تا چشمش درگیر نشود. از دیگر بیماری های روماتیسمی که ممکن است چشم را درگیر کند، سوریازیس است که در بزرگسالان و کودکان ممکن است پس از مشکل مفصلی، به اختلال بینایی بینجامد ولی معمولا به علت تشخیص علایم ، منجر به نابینایی نمی شود. در اغلب موارد درگیری چشم قابل پیش گیری و عوارض چشمی قابل کنترل است.

 

 

منبع : Khorasannews.com