برخورد با همسر قهرو

شوهرم با کوچک‌ترین حرفی ناراحت می‌شود و قهر می‌کند و آسایش از ما سلب می کند. حتی اگر خودش هم مقصر باشد، همیشه من باید کوتاه بیایم و برای آشتی پیشقدم شوم وگرنه باید تا مدت‌ها قهر باشیم.

شاید شما هم جزو آن دسته افرادید که همسرتان به خاطر هر مسئله کوچکی قهر می‌کند و گاهی تا چند روز بین شما شکرآب است و هیچ چیز دیگری نیست جز سکوت. چه طور می‌توانید این عادت را از سرش بیندازید؟ در ادامه با چند راهکار در این زمینه آشنا شوید.

 از دو زاویه می توان به موضوع قهر همسران پرداخت؛ اول این که چرا اصولاً همسر شما قهر می کند و دوم این که شما در برابر رفتارهای او باید چه واکنشی نشان دهید.قهر، نوعی واكنش طبیعی است كه به صورت ژنتیكی یا سرشتی و یا محیطی و یا الگوبرداری از نزدیکان و خویشاوندان به افراد منتقل می شود تا جایی كه افراد در موقعیت هایی كه با ناكامی و خشم مواجه می شوند یا به نیازهای مطلوب خود دست نمی یابند به اشكال متعددی به قهر متوسل می شوند. قهر رفتاری است که ریشه در یک عاطفه و هیجان منفی، توام با خشم دارد و بسته به شدت و ضعفش، طول می کشد.

قهر می تواند مثبت یا منفی باشد؛ مثبت است اگر جانشین انتخاب های بدتر شده یا آنکه مانع تسلیم فرد در مقابل زورگویی های دیگران شده باشد. اما منفی و بسیار آسیب زاست اگر از روی لجبازی و عدم بخشش اتفاق افتاده باشد.قهر در بین اکثریت همسران اتفاق می افتد اما در بین برخی بسیار بیشتر و جدی تر رخ داده و به صورت یک عادت در می آید. شخصیت اخلاقی هر انسانی باعث می شود كه بیشتر و یا كمتر قهر كند. افرادی كه بیشتر قهر می كنند عموما احتیاج به مطرح شدن، حل مشكلات و یا جلب توجه دارند و بسیاری از مواقع از نداشتن اعتماد به نفس رنج می برند.

قهر بسیاری از لحظات شیرین زندگی را به تلخی و غصه می گذراند در این صورت، قهر دردی است که اگر به شکل جدی درمان نشود سرطانی وخیم برای زندگی زوجین محسوب می شود.قهر معمولاً با لجبازی تکمیل می شود فردی که قهر کرده می خواهد پیامی را منتقل کرده و به نتیجه ای برسد چنانچه اوضاع بر عکس انتظار او پیش برود لجبازی هم ادامه خواهد داشت.

اگر چه قهر و لجبازی دو رفتار مختلف اند اما از یک ریشه بوده و از خصوصیات اخلاقی واحدی آب می خورند. قهر و لجبازی به طور کلی محصول خشم افراد درونگرا، ضعیف، محتاط، زود رنج، کم رو، کم حرف، تودار یا مرموز است. البته قهر می تواند از سوی هر کسی اتفاق بیفتد. اما از کسانی که این ویژگی ها را دارند بیشتر سر می زند زیرا این آدمها معمولاً اهل احتیاط بوده و ترس و نگرانی های مخفی دارند این ها عملی خشونت آمیز و واضح و قابل استناد انجام نمی دهند که کسی بتواند محکومشان کند انتخاب قهر هم به همین دلیل است. قهر، طرف مقابل را به ستوه می آورد بدون آنکه صدایی داشته و هزینه ای بردارد. گاهی قهر راه فرار از زیر بار مسئولیت است. این دسته از افراد با قهر مدتی مشکلات خود را حل می کنند این ها با قهر احساس امنیت بیشتری دارند چون برای مدتی مجبور نیستند پاسخ گوی کارهای خود باشند.

افرادی که از عقل، روحیه و شخصیت سالمی برخوردارند، در شرایط مشابه، با گفتگو و حتی با ایستادگی های منطقی مشکلات خود را حل می کنند.

چرا افراد به جای صحبت درباره مشکل یا ناراحتی شان، قهر می کنند؟
همان طور که می دانیم رفتارها در دوران کودکی بیشتر با مشاهده رفتار والدین آموخته می شوند. اگر در الگوهای رفتاری والدین این افراد دقت کنید یعنی از آن ها سوال شود که وقتی پدر و مادرتان با هم دچار مشکل می شدند نتیجه نهایی بحث آنان چه می شد، بیشتر آن ها این طور جواب می دهند که مثلاً پدر یا مادر قهر می کرد و موقعیت را ترک می کرد! همچنین این باور در این خانواده ها ایجاد و تقویت می شود که در بحث و صحبت درباره یک مشکل، همیشه باید یک نفر پیروز شود. در صورتی که در بحث و صحبت کردن درباره مشکلات پیش آمده، برد و باختی وجود ندارد؛ یعنی ممکن است دو نفر مدت ها درباره آن موضوع با هم بحث کنند و در نهایت به نتیجه مشخصی هم نرسند. پس این سوال پیش می آید که هدف این بحث کردن چیست؟ هدف اصلی صحبت کردن درباره یک مشکل، گفتن از احساسات و ناراحتی ها به جای نادیده گرفتن آن هاست.
 
گفتگو کنید
همیشه سعی کنید درباره مشکلی که با همسرتان دارید، با او صحبت کنید حتی اگر ظاهراً به حرف شما گوش نمی کند. می توانید برای او یادداشتی بگذارید یا پیامکی بفرستید. در ضمن از مردها در بیشتر مواقع انتظار جواب نداشته باشید چون مردها به ندرت به اشتباه خود اعتراف می کنند. شاید علت این که همسر شما قهر می کند این است که فکر می کند نمی تواند در صحبت با شما پیروز شود یا به نتیجه دلخواهش برسد. برای این که بتوانید همسرتان را برای صحبت کردن با خودتان درباره مشکلات قانع کنید ابتدا سعی کنید به طور کامل به صحبت های او گوش کنید. در این مرحله از خودتان هیچ دفاعی نکنید یعنی سعی نکنید قضیه را توضیح دهید یا حتی نخواهید از ناراحتی همسرتان با این توضیحات کم کنید. از ناراحت شدن همسرتان نترسید، او هم حق دارد گاهی، حتی به اشتباه ناراحت شود. ابتدا همسرتان باید متوجه شود که شما به حرف های او گوش می کنید. خود این کار یعنی گوش کردن، هنر بزرگی است که افراد کمی قادر به انجام آن هستند. وقتی صحبت های همسرتان تمام شد بهتر است در همان موقعیت چیزی در دفاع از خودتان یا برای حل قضیه نگویید و آن را به موقعیت دیگری موکول کنید و اگر نمی توانید تا آن موقع صبر کنید از همسرتان بپرسید که آیا دوست دارد شما در جواب حرف هایش چیزی بگویید یا نه. اگر خواست برایش توضیح دهید.

نترسید از این که گاهی در بحث ها محکوم شوید یا همسرتان حرف شما را درست متوجه نشود. باز هم در آینده فرصت این را خواهید یافت که درباره آن حرف بزنید شاید وقتی که هیچ کدامتان عصبانی یا ناراحت نیستید و می توانید خوب به حرف های هم گوش بدهید.
منابع: روزنامه خراسان/ سلامت نیوز

راهکارهایی برای برخورد با همسر رفیق باز

رفیق بازی جزو رفتارهایی است که، بعد از ازدواج همراه با پیامدهایی خواهد بود‎

هر فردی در زندگی به دوستانی نیاز دارد و زوجین می‌توانند بعضی از زمان‌های خود را به دوستان صمیمی اختصاص دهند.

بعد از ازدواج شاید این دوستی‌ها از بین نرود اما نوع آن‌ها تغییر می‌کند که بیشترین علت آن کمبود وقت آزاد و اولویت بندی افراد است. ارتباط با دوستان یک نیاز است و محدود کردن همسر در این مورد منطقی نیست. به علاوه دور شدن از دوست‌های قدیمی و اختصاص دادن تمام وقت به رابطه با همسر، ممکن است بعد از مدتی حس بدی در شما ایجاد کند، اما برعکس این موضوع هم وجود دارد و بعضی از زوجین آنقدر در روابط دوستانه خود فرومی روند که از رابطه زناشویی و مسئولیت‌های خود دور می‌شوند که این مورد به مرور زمان آسیب‌های جدی به روابط زوجین وارد می‌کند.

طبیعت انسان این است که پس از ازدواج بیشتر توجه فرد معطوف به همسر خود می‌شود اما گاهی دیده شده برخی آقایان یا حتی خانم‌ها پس از ازدواج نه تنها این توجه را به همسر خود معطوف نکرده‌اند، بلکه میزان ارتباط با دوستان زمان مجردیشان افزایش یافته است. موضوع مهم این است که با همسر رفیق باز خود چگونه رفتار کنیم تا به زندگی زناشویی آسیبی وارد نشود؟

برخی از مشکلات بعد از ازدواج حل نمی‌شوند
زوجین باید به خیلی از نکات قبل از ازدواج توجه داشته باشند و سعی کنند در معاشرت‌های این دوران بیشتر مسائل اخلاقی و رفتاری را بررسی کنند و با حقیقت‌ها روبرو شوند و از پنهان کردن آن‌ها بپرهیزند. یکی از این مسائل به نوع روابط همسر با دوستانش مربوط می‌شود.

طرفین باید برای شناسایی این موضوع دقت بسیاری داشته باشند. برای پاسخ به این سوال که «آیا همسرم جزو این گروه قرار می‌گیرد یا خیر؟» باید به نکاتی مثل اینکه چقدر برونگراست، چقدر به معاشرت با دیگران اهمیت می‌دهد و... توجه کنید. با این حال برخی از افراد قبل از ازدواج متوجه این موضوع یعنیرفیقبازی همسرانشان می‌شوند، اما با این توجیه که بعد از ازدواج تغییر خواهد کرد سعی می‌کنند چشمشان را روی این حقیقت ببندند.

توصیه من به این افراد آن است که خیلی از مسائل بخصوص مقوله رفیق بازی جزو رفتارهایی است که اگر به آن رسیدگی نشود، بعد از ازدواج هم ادامه خواهد داشت و ممکن است پیامدهایی را به دنبال داشته باشد. پس بهتر است با دیدن حقایق و در نظر گرفتن تمام جوانب تصمیم گیری کنید و اصلاح هیچ رفتاری و اختلافی را به زمان بعد از ازدواج موکول نکنید.

قبل از ازدواج تصمیم بگیرید
افرادی که اجتماعی هستند و زمان بیشتری را با دوستانشان سپری می‌کنند کمتر می‌توانند با افرادی که این ویژگی را ندارند ارتباط برقرار کنند و رابطه صلح آمیزی داشته باشند یا حتی برعکس. چون اگر این دو فرد با این ویژگی متفاوت (فرد اجتماعی در مقابل فردی که رفت و آمد کمتری با دوستان خود دارد) ازدواج کنند و وارد زندگی مشترک شوند، احتمال زیادی وجود دارد که رابطه آن‌ها دچار نوسان و مشکلاتی شود. پس بهتر است قبل از ازدواج انتخاب درستی داشته باشیم.

دوست همسرتان باشید
با همسرتان صحبت کنید، ذکاوت بیشتری به خرج دهید و لذت هایی را که با دوستانش تجربه می کند شناسایی کنید. چه بسا شما بتوانید آن شرایط را فراهم کنید. آنچه تفریح را لذت بخش می کند، احساس رهایی از مشکلات روزمره و افکار نگران کننده است. در صورتی که تفریح شما و همسرتان این گونه نیست، هوشیار باشید.در صورتی که دوستان همسرتان افراد مطمئنی از نظر اخلاقی نیستند و شما نگران سلامت همسرتان در ارتباط با اموری همچون اعتیاد هستید از اطرافیانتان کمک بخواهید. زندگی پیش از ازدواج همسرتان را، بررسی کنید اگر او پیش از این نیز ارتباط زیادی با دوستان خود داشته است؛ بنابراین همسرتان باید مهارت های زندگی مشترک را دوباره آموزش ببیند و از مهارت ارتباط با دوستان و مدیریت آن آگاهی یابد. پس از یافتن پاسخ این سوالات می توانید متوجه شوید چطور می توانید برای حل این موضوع اقدام کنید.

مراقب فرزندانتان باشید
زوج‌هایی که فرزند دارند باید بدانند این نوع روابط ممکن است به فرزندان آسیب وارد کند و این سردی عاطفه به آن‌ها هم سرایت پیدا کند. حتی برخی از فرزندان ممکن است سوگیری کنند و فقط با یکی از والدین ارتباط صمیمانه‌ای داشته باشند. با این روند محیط خانه سرد خواهد شد و حتی حرف‌ها به صورت تلگرافی بین افراد ردوبدل می‌شود.

بهترین رفتار در برابر حقیقت
بهتر بود مثالی از دروغ های گاه و بیگاه همسرتان را عنوان می کردید. با این حال ابتدا شرایطی را که در آن همسرتان دروغ می گوید شناسایی کنید. گاهی خود ما باعث می شویم طرف مقابلمان حقیقت را از ما مخفی نگاه دارد. نحوه برخورد شما با گفتن حقیقت از جانب همسرتان، بسیار حائز اهمیت است. چنانچه در هر صورت شما بدون منطق و با عصبانیت برخورد کنید، او را مجبور خواهید کرد جمله ای توجیه کننده، را در قبال حقیقت به شما تحویل دهد!

روابط دوستانه یکی از مواردی است که بعد از ازدواج تغییر می‌کند‎

رفیق بازی مساوی با طلاق عاطفی
بد‌ترین پیامد داشتن رابطه بیش از اندازه با دوستان یا به اصطلاح عامیانه‌تر «رفیقبازی» این است که فاصله بین افراد بیشتر و بیشتر می‌شود و هر یک از زوجین ترجیح می‌دهند کمترین ارتباط را با یکدیگر داشته باشند.
در پی این نوع رفتار‌ها به مرور زمان آن عاطفه و احساسی که اوایل ازدواج وجود داشته است از بین می‌رود و در ‌‌نهایت ممکن است به طلاق عاطفی منجر شود.

موانع را بشناسید
مهارت ایجاد تعادل بین تمامی امور زندگی موضوعی است که همه افراد به آن نیاز دارند و شما و همسرتان نیز از این امر مستثنا نخواهید بود. البته حضور شما نیز در کنار همسرتان و همراهی وی در این امور، دارای اهمیت ویژه ای است؛ چرا که زمانی که شما و همسرتان زندگی مشترکی را شروع کردید این تعهد را دادید در هر مرحله، در کنار یکدیگر باشید؛ بنابراین مشکلات زمانی حل خواهد شد که شما همراه همسرتان باشید و نه در مقابل وی.

برای ایجاد تعادل در امور مختلف زندگی، ابتدا باید موانع آن را بشناسید. عواملی نظیر نداشتن اهداف مشخص و از این شاخه به آن شاخه پریدن، نداشتن اطلاعات کافی در زمینه های مرتبط، نداشتن برنامه ریزی برای زندگی و مسئولیت پذیری پایین در بهم زدن تعادل زندگی دخیل هستند.

دوستی‌هایتان را با هم شریک شوید
زنان آمادگی بیشتری دارند که خود را در رابطه با همسر و بچه‌ها غرق کنند و تمام وقتشان را به این روابط اختصاص دهند. در مقابل مرد‌ها بعد از ازدواج دوستانشان را کنار نمی‌گذارند. زن‌ها به دلیل روحیه خود از مرد‌ها انتظار دارند مثل آن‌ها رفتار کنند اما این درست نیست. بهتر است هر دو نفر درکنار اینکه با دوستانشان ارتباط دارند، همسرشان را هم به داشتن این روابط تشویق کنند.
اگر همسر شما دوست‌های زیادی ندارد، می‌توانید به او برای گسترش روابطش کمک کنید. او را تشویق کنید دوستانش را به شما نشان دهد و هر از گاهی در مهمانی‌ها با حضور آن‌ها شرکت کنید. مطمئن باشید اگر همسرتان را در داشتن روابط محدود کنید، او هم به خودش اجازه می‌دهد چنین توقعی درباره شما داشته باشد.

دوران مجردی پایان یافته است
بهتر است بدانید بعد از ازدواج دوران مجردی پایان یافته است و خیلی چیز‌ها در زندگی شما با ازدواج تغییر می‌کند. روابط دوستانه یکی از مواردی است که با این دوران تغییر می‌کند و‌‌ همان طور که گفته شد وقت آزاد و اولویت بندی افراد با این تغییر شرایط عوض خواهد شد، اما یک راهکار دیگر هم وجود دارد؛ شما دیگر مثل گذشته زمان آزاد زیادی نخواهید داشت اما حذف کلی و قطع رابطه با دوستان هم درست نیست.

به همین دلیل یکی از راهکار‌ها این است که در مورد روابط خود خوب فکر کنید. آنهایی که برایتان مهم‌تر است را در ذهن مشخص و برای تمدید روابط با آن‌ها برنامه ریزی کنید. شما می‌توانید دوستان جدیدی هم پیدا کنید. دوستانی که زوج باشند و شما بتوانید همراه با همسرتان در کنار آن‌ها وقت بگذرانید، اما تمام این شرایط زمانی امکان پذیر است که زوجین با یکدیگر به نتیجه و تفاهم رسیده باشند و قبل از هر تصمیم گیری با یکدیگر گفت‌و‌گو کنند.

او را از برنامه‌هایتان باخبر کنید
این نکته را هم باید در نظر داشته باشید که برای ارتباط با دوستان (در حد متعادل) از قبل همسر خود را مطلع کنید. به عنوان مثال اگر نیاز دارید وقتی را به تنهایی با دوستانتان بگذرانید باید از قبل برای آن برنامه ریزی کنید و شرایط را برای همسرتان توضیح دهید.

ممکن است شما هفته‌ای یک ناهار را برای گذراندن با دوستانتان در نظر بگیرید. اطلاع ندادن یا ناهماهنگی رفتار درستی نیست. همچنین گاهی اوقات می‌توانید از دوستانتان خواهش کنید بعضی وقت‌ها با شما و همسرتان در کنار هم ارتباط داشته باشند. این کار باعث می‌شود دوستان و همسرتان با شناخت و درک یکدیگر، تلاش شما را برای تعادل برقرار کردن در روابط درک کنند.

۴ گام تا رسیدن به تعادل در زندگی
۱) ابتدا وضعیت فعلی خود را بررسی کنید: آنچه را که تا کنون انجام داده اید بررسی کنید و جاهایی را که به قول معروف از خط تعادل خارج شده اید شناسایی کنید.

۲) اهدافتان را مشخص کنید: برای این منظور فهرستی از اهدافتان را بنویسید و بر اساس اولویت دستیابی، آن ها را مرتب کنید. به طور دقیق و واضح هر هدف را توضیح دهید.

۳) دوباره برنامه ریزی کنید: حال وقت آن رسیده، با توجه به اولویت ها و با توجه به آنچه تا کنون انجام داده اید، برنامه ای مناسب را تهیه کنید. کمی وسواس به خرج دهید و جزء به جزء امور را مشخص کنید.

۴) جنبه های مختلف زندگی تان را بشناسید: علایق، مسئولیت ها، توانمندی ها و نیازمندی های خود را بشناسید و نگذارید آنها کنترل شما را در دست بگیرند. با شناسایی آن ها می توانید در مواقع لزوم به آن ها، بپردازید.
گردآوری:بخش زناشویی صبح بخیر
منابع:
sara.jamejamonline.ir
روزنامه خراسان