برای ورزش کردن انگیزه می خواهید؟ (3)

تکنیک سوم: هدفمند کردن روال زندگی
 
1.    همین الان یک قدم کوچک بردارید.

به سمت باشگاه بروید، یا ست ورزشی تان را بپوشید، یا هر کار دیگری در این زمینه را «به نیت ورزش» انجام دهید. ده مرتبه «دراز و نشست»، و یا «پروانه» بزنید. یک حرکت ساده را تکرار کنید. همین برای افزایش ضربان قلب کافی است و اینکه حس کنید ورزش آنچنان کار سختی نیست. 

-    در ابتدا، شاید به این فکر کنید که «آماده شدن، رفتن به باشگاه، ورزش کردن، و برگشتن به خانه» خیلی زمان می برد و همین تصورات شما را دلسرد کند. اما برداشت قدمی کوچک نیز می تواند موثر باشد و نباید آن را دست کم بگیرید.

2.    سعی کنید از آن لذت ببرید.

سعی کنید تصویری که از «ورزش» در ذهنتان است را اصلاح کنید. ورزش هر آن کاری است که در آن تحرک دارید! لزومی ندارد کار سنگین و یا سختی باشد. به استخر بروید، قدم بزنید، و یا کلاس رقص ثبت نام کنید. همان کاری را انجام دهید که به آن علاقه دارید، و می توانید آن را به طور مستمر و منظم انجام دهید. مطمئن باشید همین کافی است.

3.    انتظارات نامعقول نداشته باشید.

برای حفظ انگیزه خود در دراز مدت، از قدم های «کوچک» و «قابل انجام» آغاز کنید.

-    خیلی راحت است که مثلا به خودتان بگویید از فردا روزی 6 کیلومتر راه می روم تا 10 کیلو کم کنم! شاید حتی چند روزی هم همینکار را کردید اما خیلی سریع خسته خواهید شد و دوباره به عادت روزهای قبل باز می گردید. پس منطقی تر آن است که «لقمه اندازه دهانتان بردارید» و مثلا از روزی 20 دقیقه پیاده روی آغاز کنید و هرگاه به آن عادت کردید، مقدار آن را بیشتر کنید.

4.    شرایط راحت تر را برگزینید

اگر شرایط  رفت و آمد سخت باشد و یا مسیر طولانی در پیش داشته باشید، احتمالا در دراز مدت نتوانید با آن کنار بیایید. باشگاهی را انتخاب کنید که در مسیر رفت و آمد روزمره تان باشد. مثلا ورزشگاهی که نزدیک خانه و یا محل کار و دانشگاهتان قرار دارد. حتی اگر باشگاه های بهتری را سراغ داشته باشید که فاصله دورتری با شما دارند، به شما توصیه می کنیم همان را انتخاب کنید که به شما نزدیک تر است. به مرور زمان برنامه ورزشی برای خانه در نظر بگیرید و خود را به انجام آن ملزم کنید.

5.    یک همراه پیدا کنید.

وقتی برای فعالیت های ورزشی تان یک دوست همراه دارید، تعهد و التزام بیشتری برای رفتن حس می کنید.

-    حتی اگر کسی را نمی شناسید که با او به ورزش بروید، بهتر است یک مربی بگیرید و بخاطر پولتان هم که شده خود را به رفت و آمد ملزم کنید.

6.    بهتر است زمان ورزش، کوتاه اما فشرده باشد

بهانه نیاورید که «وقت ندارم»، و ورزشی را انتخاب نکنید که زمان زیادی از شما بگیرد. از حرکات ورزشی استفاده کنید که چندین ماهیچه را به تحرک وا می دارد. طولانی بودن زمان ورزش، لزوما نشاندهنده میزان تاثیرگذاری آن نیست، و کوتاه بودن مدت آن نیز دلیلی بر بد بودن یا بی تاثیر بودن آن نخواهد بود. این تصورات غلط را فراموش کنید!

7.    برنامه ورزشی به تنوع احتیاج دارد.

تکرار یک برنامه ورزشی برای مدت طولانی، کاری خسته کننده و بدون هیجان است. مثلا اگر یکی دو سال است که سه روز در هفته به پیاده روی می روید، طبیعی است که از این برنامه خسته شوید، یا برایتان مثل روزهای اول هیجان انگیز و لذتبخش نباشد. اما راه حلش ساده است؛ یک رشته ورزش جدید انتخاب کنید! ایجاد این تنوع، به ذهنتان انگیزه و هیجان می دهد و به همین سادگی این مشکل برطرف می شود.

برای ورزش کردن انگیزه می خواهید؟(1)

برای ورزش کردن انگیزه می خواهید؟
بارها پیش آمده است که با خود می گوییم بهتر است ورزش کنم، و یا به اهمیت و فواید آن فکر می کنیم. اما مدام برای آن بهانه می آوریم و یا اراده کافی برای آن پیدا نمی کنیم. تنها، وجدان خود را عذاب می دهیم بی آنکه اقدامی بکنیم. اما هر مشکلی راه حلی دارد. برای این کار سه تکنیک موثر به شما معرفی می کنیم: هدفمند کردن افکار، هدفمند کردن رفتار، و هدفمند کردن روال زندگی.

تکنیک اول: هدفمند کردن افکار
1. انگیزه اصلی خود را پیدا کنید.
هر کسی برای ورزش کردن دلیلی شخصی دارد، دلیل شما چیست؟ آیا می خواهید جذاب تر شوید و یا انگیزه سلامتی نیز دارید؟ می خواهید بیست سالگی نوه هایتان را ببینید؟ یا می خواهید لباسی که 5 سال پیش اندازه تان بود را دوباره بپوشید؟ آیا شخص خاصی برای اینکار به شما انگیزه می دهد؟ انگیزه تان چیست؟ آن را مشخص کنید و بر آن تمرکز کنید.

- همه می دانیم "از دل برود هر آنچه از دیده برفت". پس بهتر است دلیل تان را مکتوب کنید و جایی مقابل چشمتان قرار دهید. (یعنی اینکه تمام مدت به فکرش باشید). نمی توان تاثیر آن را انکار کرد. این ساده ترین راه حل برای بدست آوردن چیزی است که خواهان آن هستید. بشر براحتی می تواند آنچه می خواهد را بدست آورد. پس این دو نکته را در نظر داشته باشید: انگیزه و عمل. بقیه اش مثل آب خوردن است!

2. با خودتان در این باره صحبت کنید.
شاید به خود چنین چیزی بگویید: «باید همین الان ورزش کنم. اگه ورزش نکنم هیچوقت خوش اندام نمی شوم». اشکالاتی پنهان در پس این جمله ها وجود دارد. مثلا، اینکه فکر کنید مجبور به انجام کاری هستید، باعث می شود حسی همچون کار یا وظیفه به شما دست دهد. شوخی نیست! فکرتان این است که چه اتفاقی می افتد اگر ورزش نکنید. به عبارت دیگر شما رفتاری تهدید آمیز با خود دارید و خوش اندام نبودنتان را تصور می کنید و ناخوداگاه، افکار منفی در سر می پرورانید. پس بجای آنکه تصور کنید چه شکلی می شوید اگر ورزش نکنید، فکر کنید چه می شود اگر ورزش کنید!

-  مثبت اندیشی بسیار مهم و موثر است. بجای گفتن «احساس خیلی بدی دارم از اینکه ورزش نمی کنم»، با خود بگویید: «ورزش کردن حس خوبی به من می دهد، از فردا ورزش می کنم». استفاده از افعال منفی، همچون دست انداز عمل کرده و مانع پیشرفت شما می شود. 

3.برای خود هدف تعیین کنید.
این اهداف می تواند خیلی ساده باشد و لزومی ندارد که هدف نهایی تان باشد! اگر هدفتان این است که هفته ای دو جلسه ورزش کنید، و یا می خواهید هفته ای 15 کیلومتر بدوید، همین را هدف خود قرار دهید. سپس برای خود پاداشی در نظر بگیرید. نتیجه گرفتن از اهداف کوچک، بسیار ساده تر است و انگیزه بیشتری برای ادامه به شما می دهند.

4. پاداشی برای خود در نظر بگیرید.
تعیین هدف، بدون در نظر گرفتن پاداش سودی ندارد! باید به خود جایزه بدهید! لزومی ندارد که جایزه، چیز بسیار بزرگی باشد. هر از گاهی به خودتان هدیه ای کوچک بدهید که انگیزه ادامه دادن پیدا کنید.

- برای هر جلسه، هفته، هر کیلو کاهش وزن، و ... ، یک جایزه در نظر بگیرید. تمام این ها در ناخوداگاهتان موثر است. هر گاه بدنبال تلاش شما اتفاق خوبی بیفتد، برای ادامه و پشتکار انگیزه می گیرید. از سوی دیگر، در صورت سرپیچی، یک تنبیه کوچک در نظر بگیرید. مثلا به خود بگویید اگر ورزش نکنم باید ظرف های امشب را بشورم، و همین تهدید، نوعی انگیزه است!

5. زیاد به خود سخت نگیرید.
شما تنبل نیستید، این قبیل کارها برای همه سخت است. کسی که روزی 8 کیلومتر می دود، به اندازه کسی که بعد از سال ها ورزش را شروع کرده است، انرژی صرف نمی کند. پس بی جهت به خود برچسب تنبلی نزنید. شما اول راه هستید، همین و بس.

 
- باید بدانید که تلوتلو خوردن و یا زمین افتادنتان طبیعی است، و این اتفاقی است که برای همه می افتد. مهم آن است که پس از هر بار به زمین افتادن، بلند شوید. این شکست های کوچک (مثلا اینکه یک روز ورزش نکنید و یا مریض شوید و ...) کاملا طبیعی است. پس اگر چنین شد، آرامش خود را حفظ کنید. فرصت برای جبران هست، سر خود را بالا بگیرید و ادامه دهید.

6.خود را هیپنوتیزم کنید.
هیپنوتیزم، حالتی از تمرکز است که در آن پذیرش به بالاترین حد ممکن می رسد. تکنیک «بهترینِ من»، نوعی تلقین مضاعف است که شما را تشویق می کند به از پیش تجربه کردنِ نتیجه. این تکنیک در صورتی موثر است که به نتیجه گیری از آن معتقد باشید. اگر این اعتقاد را در خود نمی بینید، وقتتان را تلف نکنید و تنها به تلاش های خود تکیه کنید. 

منبع : bartarinha.ir