بده بستان های زناشویی

 

رابطه ی سالم مبتنی بر مشارکت است. زن و شوهر با هم همکاری می کنند، در مقام حمایت از یکدیگر هستند، به هم وابستگی دارند، اما رقابت......

 

ممکن است کسی بپرسد، یعنی اگر من اهل رقابت و چشم و هم چشمی باشم اشکالی دارد؟ بله اشکال دارد. البته واقعاً چیزی بهتر از این نیست که زن و شوهر با هم شوخی کنند، سر به سر هم بگذارند ولی تا کجا و به چه منظوری؟ اگر این شوخی ها به قصد رقابت باشد، می تواند خیلی زود تبدیل به مبارزه ای برای برتری طلبی شود و حالت زشتی پیدا کند.رقابت میان زن و شوهر یعنی امتیاز جمع کردن علیه دیگری.

 

اگر قرار باشد زندگی به این شکل در آید که "چون تو این کار را کردی، من هم این کار را می کنم" ، خطری ایجاد می شود که براساس آن رابطه ی زناشویی به جای اینکه مبتنی بر حمایت از هم باشد ، به جنگ و ستیز برای برتری یافتن منجر می گردد.

 

صمیمیت و توجه داشتن با بازی و مسابقه فرق دارد. در ازدواج و رابطه زناشویی زن و شوهر باید دست بده داشته باشند و حال آنکه در رقابت و مسابقه دست بگیر مطرح است. در هر رابطه ای دهنده و یا گیرنده هستید می دانید که گیرنده برای توجیه گرفتن خود به نفع خود امتیاز جمع می کند. وقتی عنصر رقابت هم به این جریان اضافه شود، فضای ازدواج به" این به آن در" تبدیل می شود و روحیه ی " تو به من مدیون هستی" حاکم می گردد.

 

در ازدواج و رابطه زناشویی زن و شوهر باید دست بده داشته باشند و حال آنکه در رقابت و مسابقه دست بگیر مطرح است.

 

به این موضوع فکرکنید، رقابت به حکم ماهیت خود فرض را بر این می گذارد که شما رقیب و یا دشمنی دارید. چگونه می توانید خودتان را برنده بدانید، حال آنکه برنده شدن شما به زیان کسی تمام شده که او را دوست دارید. چگونه ممکن است زن و شوهری برای کسب قدرت، رقابت کنند و با این حال رابطه ی هماهنگ داشته باشند؟

 

یک رابطه ی محکم و برقرار ، بر پایه ی از خودگذشتگی و بذل توجه است و نه بر اساس جدال برای کسب قدرت و مسلط شدن.

 

اغلب اوقات این حسابگری و این امتیاز جمع کردن به نوعی به بدبینی تبدیل می شود که در آن طرفین رابطه از قبول یک هدیه و یا یک اقدام مهرانگیز از جانب یکدیگر نگران می شوند زیرا احساس می کنند دریافت آن هدیه برایشان گران تمام می شود.

 

در یک رابطه ی رقابت آمیز، نواقص و اشکالات، صادقانه تصدیق نمی شوند. زیرا هر اعتراف به اشتباه، طرف مقابل را در شرایط دریافت امتیاز قرار می دهد و سازنده ترین انتقادها تولید مقاومت و واکنش انفعالی می کند.

 

جان کلام آنکه وجود روحیه ی رقابت میان زن و شوهر، توفانی است که می تواند پایه های یک رابطه ی سالم را از هم فرو پاشد. برای حفظ موقعیت بالا و برتر باید پیوسته همسرتان را پایین و پایین تر بیاورید تا خودتان بالاتر بروید.

 

یک رابطه ی محکم و برقرار بر اساس، از خودگذشتگی و بذل توجه است و نه بر اساس جدال برای کسب قدرت و مسلط شدن.

 

طرز تلقی و نگرش شما همیشه این است که " برای من هورا بکشید" . اگر فرزندانتان جایی موفق می شوند علتش این است که شما آن ها را خوب تربیت کرده اید . اگر خانه ی خوبی خریدید علتش به شما بر می گردد و به همین ترتیب در شرایطی قرار می گیرید که نمی توانید نظرات همسر خود را بپذیرید یا آن را رد کنید و مشکلی هم بروز نکند. از آنجا که قصد جمع آوری امتیاز را دارید، به سود شماست ثابت کنید که همسرتان اشتباه کرده است.

 

 

رقابت

 

وقتی چنین روحیه ای بر روابط زناشویی حاکم می شود هرگز معنا و مفهوم دوست داشتن و دوست داشتنی بودن را لمس نمی کنید. هرگز به مفهوم همکاری و همیاری نزدیک نمی شوید. با رابطه ی زناشویی خود چون یک بازار کالا رفتار می کنید. چیزی می دهید و چیزی می گیرید.

 

با توجه به آنچه در ادامه خواهیم گفت متوجه خواهید شد که آیا در رابطه ی شما و همسرتان رقابت جای همکاری و همیاری را گرفته یا نگرفته است:

 

- سعی می کنید در برابر فعالیت های همسرتان کسب امتیاز کنید. مثلاً اگر همسر شما اوقات فراغتی برای خود در نظر می گیر به اتفاق دوستانش شما اقدام به محاسبه ی امتیاز می کنید.

 

- برای امتیاز دادن به شیوه ی مذاکره روی می آورید و هرگز چیزی را به عنوان یک اقدام حمایتی به همسرتان نمی دهید.

 

- به ندرت بدون اینکه به روی همسرتان بیاورید، برای او کاری صورت می دهید، اگر کاری در مقام حمایت از همسرتان صورت دهید، جزئیات آن را با آب و تاب شرح می دهید و به زحمتی که در این مورد متقبل شده اید اشاره می کنید.

 

- در هر مشاجره یا مواجهه با همسرتان، از اشخاص بیرونی، یعنی از بستگان، دوستان و آشنایان کمک می گیرید تا تعادل را به سود خود برقرار سازید. به قولی یار گیری می کنید.

 

- به اصرار می خواهید که حرف آخر را شما بزنید.

 

اگر این روحیه ی رقابت طلبی زندگی شما را مختل کرده است چه بهتر که آن را انکار نکنید. درست به همان شکل که انکار بیماری هایی از قبیل سرطان یا بیماری های ویروسی شرایط را از آنچه هست بدتر می کند. اصولاً امتیاز جمع کردن در رابطه ی زناشویی به سود کسی تمام نمی شود. در شرایط رقابت و چشم و هم چشمی فضای رابطه ی زناشویی مکدّر و منفی می شود و مانع از آن می شود که زن و شوهر به شادی و نشاط ناشی از زندگی زناشویی دست پیدا کنند.

منبع :tebyan.net

ویدیو مرتبط :
وای... آیا امام حسین(ع) با عمر بن سعد بده بستان کرد؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بده بستان پوتین با اوباما!؟

 اخبار سیاست خارجی  - نیویورک تایمز گزارش داد:
بده بستان پوتین با اوباما: کمک به توافق با ایران در ازای بی توجهی کاخ سفید به اوکراین

به گزارش  تیک ، ما نمی گوییم که اصلاً چنین مبادله رسمی ایران – اوکراین میان دولت اوباما و پوتین وجود ندارد . بلکه می گویم رهبر روسیه به دنبال ضعف امریکا و یافتن موقعیت است. شعله ور شدن ناگهانی جنگ جدید در اوکراین شرقی و آمادگی غیرمنتظره روسیه برای کمک به ایران در مذاکرات هسته ای ، پیش از ضرب الاجل 24 نوامبر ، صرفاً تصادفی نیست . درحال حاضر ،آن ها بخشی از راهبرد روسیه است و امریکا تظاهر به همکاری می کند .

توافق هسته ای ایران به نفع امریکا ، ایران و جهان است . رئیس جمهور اوباما به اهمیت آن واقف است . نامه وی به آیت ا... خامنه ای رهبرمعظم ایران، که اخیراً منتشر شد ، به همین علت است . دستیابی به توافق می تواند همه امکانات هسته ای برگشت ناپذیر ایران را در بسته ای محدود و قابل راستی آزمایی بگنجاند و اطمینان می دهد که بمب ساخت ایران هرگز وجود ندارد و درعین حال کشوری به عنوان آخرین بازار درخور توجه وارد اقتصاد جهانی می شود. این قضیه سیاست های به بن بست کشیدن خاورمیانه را تغییر می دهد. در این برهه، این توافق نشان دهنده آخرین روزنه امید برای هرگونه دستاوری چشمگیری است که اوباما می تواند در قبال خاورمیانه از خود به یادگار بگذارد. بدیهی است که او چنین می خواهد.

اما بهای ناگفته توافق ایران ، که باتوجه به اوضاع ، بسیارمهم است ، نمی تواند خسران اوکراین و افشاگری درباره ناتو باشد. پوتین به رغم امضای پیمانی درسال 1994 مبنی بر « احترام به استقلال ، حاکمیت و مرزهای موجود اوکراین » کریمه را به خاک خودملحق کرده است . دلایل موجود ما را به این فکر وامی دارد که او برای سلطه بر همه خاک اوکراین برنامه ریزی کرده است . اشتباه غرب این بوده که فکر کرده است پوتین قصد ندارد اتحاد جماهیر جدیدی را ازنو بسازد.

بسیج کنونی نیروهای روسیه نشان از تدارک برای حمله است . مشاهده شده است که ستون های موتوری بی نام نشان متشکل از جنگ افزارهای سنگین و تانک هایی که نیروهایی با اونیفورم های بدون نشان ( مثل نیروهایی که کریمه را به تصرف درآوردند) ، غرش کنان به سمت خطوط مقدم منطقه تحت تصرف شورشیان درحرکت هستند . آتشبارهای پیشرفته و سامانه های موشکی زمین به هوا آماده شده اند یگان هایی در تمام مسیر ، از شرق و منتها الیه شمال روسیه متمرکز شده اند . شما یگان های نظامی را هزاران مایل بی دلیل به حرکت درنمی آورید .

پترو پروشنکو، سرلشگر بازنشسته ناتو که به تازگی با رئیس جمهور اوکراین مذاکراتی را انجام داده است به من گفت طبق برآورد وی ، چیزی حدود 45000 نیروی منظم روسی درمرز مستقراست . دهها هزار از نیروهای ارتش نامنظم به دست شمارکوچکتری ای از افسران روسی و پرسنل نظامی ، چیزی حدود 450 تانک و بیش از 700 قبظه توپ سازمان دهی شده اند .

او گفت :" اوکراین هیچ گونه توان رزمی برای مواجهه با این نیرو را ندارد . آن ها فکر می کنند که ما دوست آن ها هستیم و درک نمی کنند که چرا به آن ها کمک نخواهیم کرد .آن ها ناامید شده اند و وحشت کرده اند چون می بینند که سخت مورد تاخت و تاز قرار گرفته اند . "

غرب در واکنش به جمله تند پوتین ، ابراز نگرانی کرده است . سخنگوی شورای امنیت ملی امریکا گفته است : " ماخیلی نگران هستیم . اتحادیه اروپا اخبار مربوط به ستون های موتوری و جنگ افزارهای سنگین را بسیار نگران کننده نامیده است . " این نگرانی و دلهره مانع از حمله شدید نمی شود . درخواست های پروشنکو از اوباما درزمینه کمک نظامی چشمگیر امریکا نباید رد می شد.

مراقب اقدامات پوتین باشید. به گفته های پوتین خیلی توجه کنید . این درس عبرت سال پیش است . کسی از آن درس نگرفته است . خوب است که سرگی لاورف ، وزیرخارجه روسیه ، وجان کری ، وزیر خارجه امریکا، سرانجام پذیرفته اند که در زمینه اوکراین تبادل اطلاعات کنند و خواستار احترام به آتش بس سپتامبر، که در دود و آتش دونتسک نقش برآب می شود، هستند . و همچنین این قضیه بی معنی است . در زمینه بسیج نیروهای نظامی ، لاورف خود را به بی گناهی می زند . نقش وی در مورد القای امنیت کاذب ، نقش خوبی است .

واقعیت امر، خطرناک است . 25 سال پس از سقوط دیوار برلین ، زمانی که بالن ها درپایتخت آلمان به آسمان می روند ،یک کشور 45 میلیون نفری که شهروندان آن دوست دارند از ثمرات آزادی اروپا لذت ببرند، با تجزیه کشورشان توسط روسها روبرو شده اند. اگر چنین اتفاقی بیفتد، اگر اوکراین از دست برود ، وعده امریکا به متحدان ناتوی خود در بالتیک و اروپای شرقی فاقد اعتبار خواهد شد .از سال 1945 ،هدف راهبردی اصلی روسیه .، یعنی زمان فروپاشی نظام دفاعی مشترک امریکا و اروپا(ناتو) – درشرف تحقق خواهد بود.

فقط امیدوارم که درون کاخ سفید کسی این گونه سخن نگوید : ما نمی توانیم در زمینه اوکراین از دست روسیه عصبانی شویم . آن ها درمورد قضیه ایران کمک کرده اند.ما بدون آن ها به توافقی دست نمی یابیم . " اما نمی توانم روی آنچه که امیدوارم رخ ندهد یعنی خودداری آمریکا از بده بستان با روسیه بر سر ایران و اوکراین شرط بندی نکنم . بده بستان درباره ایران و اوکراین بین امریکا و روسیه امکان پذیر است .

 

 اخبار سیاست خارجی  - تیک