با مشکل ماشین زدگی کودک چه کنیم؟

به گفته متخصصان بیماری حرکت یا ماشین گرفتگی، به علت حرکت مداوم و تکراری مناظر اطراف هنگامی که فرد سوار ماشین می‌شود، پدید می‌آید. سرگیجه و حالت تهوع از جمله علائم این بیماری است.

بیماری حرکت
فرزند شما، در مسافرت با ماشین دچار اختلال، سرگیجه و حالت تهوع می شود و نه راضی به مسافرت با ماشین است و نه شما دل و جان مریض داری در جاده را دارید. از آن بدتر، برنامه ریزی برای مسافرت با هواپیما یا قطار با توجه به هزینه ای که دارد، مسافرت را سخت تر هم می کند، اما به جای اینکه دست از مسافرت بردارید، به این راه ها توجه کنید تا دوباره سفر رفتن را آغاز کنید.

»بیماری ماشین گرفتگی» یا به اصطلاح خودمانی «بد ماشین بودن»، یکی از بیماری های حرکتی است. این بیماری زمانی خودش را نشان می دهد که مغز شما اطلاعات ضدونقیضی از قسمت های حساس حرکتی مثل گوش داخلی، چشم ها و در نهایت اعصاب دریافت می کند.

کافی است کودک خردسالی را تصور کنید که در صندلی عقب ماشین فرو رفته و نمی تواند از پنجره به بیرون نگاه کند، یا کودکی دیگر را در نظر بگیرید که در حال خواندن کتاب در ماشین است.

گوش داخلی این بچه ها احساس حرکت می کند، اما چشم هایشان چنین احساسی ندارند. نتیجه اش دل درد، عرق سرد، خستگی، سرگیجه، بی اشتهایی و حالت تهوع خواهد بود.

البته هنوز مشخص نیست چرا بیماری ماشین‌گرفتگی روی برخی کودکان، بیشتر از دیگران تاثیر می گذارد، اما مشخص شده کودکان بین 2 تا 12 سال، بیشتر از بقیه در معرض این بیماری قرار دارند.

کودک خود را تشویق کنید به جای اینکه کتاب بخواند، فیلم ببیند یا بازی رایانه ای در ماشین انجام دهد، به منظره های بیرون ماشین توجه کند

این نوع بیماری نه‌تنها در سفر، بلکه در هر مکانی مانند وسایل شهربازی از قبیل تاب که حرکت مداوم و ثابت دارد، به وجود می‌آید.

علائم این بیماری معمولا شامل سرگیجه، حالت تهوع و گاهی استفراغ است. اضطراب ممکن است این علائم را بدتر کند.

راههای جلوگیری از بیماری حرکت
در اینجا توصیه هایی برای جلوگیری و بهبود بیماری حرکت در ماشین، قطار، اتوبوس و حتی هواپیما و کشتی برایتان بیان کرده ایم.

1. نقاط حساسیت را کم کنید. کودک خود را تشویق کنید به جای اینکه کتاب بخواند، فیلم ببیند یا بازی رایانه ای در ماشین انجام دهد، به منظره های بیرون ماشین توجه کند. اگر کودک تان عادت به چرت زدن دارد، می توانید از این چرت زدن ها برای جلوگیری از این بیماری استفاده کنید.

2. برای غذاهای پیش از مسافرت برنامه ریزی دقیق داشته باشید. پیش از مسافرت یا حین آن، به کودک تان غذای تند یا چرب ندهید و یک وعده غذایی کامل و سنگین برایش در نظر نگیرید. اگر مدت زمان مسافرت تان کوتاه است، غذا را کاملا فراموش کنید تا معده اش خالی بماند، اما اگر مسافرت طولانی با ماشین در پیش دارید و کودک تان به غذا نیاز پیدا خواهد کرد، برایش میان وعده های کم حجم آماده کنید، مانند شیرینی تر کوچک یا نوشیدنی هایی مثل آبمیوه.

3. تهویه هوا را آماده کنید. آماده کردن یک سیستم تهویه هوای مناسب، می تواند به کمک شما بیاید. سعی کنید تا حد ممکن جلوی ورود بوهای تند را که از بیرون ماشین وارد می شوند، بگیرید.

بهتر است از بوهای تحریک‌‌کننده مانند سیگار دوری کنید. در هواپیما یا اتوبوس‌ دستگاه‌ تهویه‌ بالای‌ سر را روشن‌ کنید تا هوا بهتر جریان‌ پیدا کند.

4. حواسش را پرت کنید. اگر فرزندتان یکی از مستعدان بیماری ماشین گرفتگی است، سعی کنید در طول مسافرت حواسش را پرت و با او صحبت کنید.

5. سراغ داروها بروید. اگر فرزندتان بیش از دو سال سن دارد و می خواهید برای یک سفر طولانی با ماشین برنامه ریزی کنید، سراغ پزشکش بروید و برای چنین موقعیتی از او دارو بخواهید. بهتر است با مشورت پزشک، خوراندن دارو به کودک را پیش از سفر آغاز کنید تا متوجه شوید بدنش نسبت به دارو چطور عکس العمل نشان می دهد.

6. دم کرده زنجبیل نیز برای این مشکل مفید است.

7. کمپرس آب سرد هم برای رفع مشکل کمک می‌کند. کمپرس آب سرد ـ البته نه خیلی یخ ـ را روی چشم‌ها و همین طور روی گردن کودک بگذارید.

8. سعی کنید در طول مسیر کاملا به صندلی خودرو تکیه دهید و صندلی را به حال نیمه خوابیده قرار دهید.

9. روی صندلی به سمت پشت ننشینید.

10. بهتر است در قسمتی از وسیله نقلیه قرار بگیرید که کمترین تکان را دارد، مثلا در میانه اتوبوس، صندلی جلوی خودرو و کنار بال هواپیما.

توجه داشته باشید، بیشتر از خود شما، کودکتان از چنین موقعیتی آزار می بیند. وی تا سال ها خاطره بدی از مسافرت با ماشین خواهد داشت. پس بهتر است، پیش از آنکه بی حوصلگی و خستگی خودتان از مسافرت با ماشین را بر سر او خالی کنید، ابتدا نفس عمیق بکشید و فراموش نکنید او، شما را مقصر این حال بدش می داند.

11. نفس‌های عمیق و آهسته بکشید.

12. سعی کنید شب قبل از مسافرت، کمتر غذا و نوشیدنی بخورید و در طول راه نیز معده خود را نسبتا خالی نگه دارید.

13. اگر در حین حرکت احساس تهوع به شما دست داد، سعی کنید از پنجره وسیله نقلیه به بیرون نگاه کنید.

14. اگر سوار بر قطار هستید و رو به عقب قطار نشسته‌اید، جایتان را عوض کنید تا رو به جلوی قطار باشید.

15. اگر سوار بر کشتی هستید، به مرکز کشتی بروید که نوسان‌های عرشه در آن کمتر حس می‌شود.

درمان بی فایده
اگر با تمام تدارکی که چیده اید، فرزندتان همچنان با این دردسر روبرو است، بلافاصله ماشین را کنار بزنید و اجازه دهید چند دقیقه ای بیرون از ماشین پیاده روی کند یا آنکه چند دقیقه ای به پشت روی زمین بخوابد و چشم هایش را ببندد.

یک تکه لباس خنک روی سرش بیندازید.

توجه داشته باشید، بیشتر از خود شما، کودکتان از چنین موقعیتی آزار می بیند. وی تا سال ها خاطره بدی از مسافرت با ماشین خواهد داشت و احتمال فراوانی وجود دارد که به خاطر رفتار شما، تا سال های طولانی از مسافرت با ماشین پرهیز کند. پس بهتر است، پیش از آنکه بی حوصلگی و خستگی خودتان از مسافرت با ماشین را بر سر او خالی کنید، ابتدا نفس عمیق بکشید و فراموش نکنید او، شما را مقصر این حال بدش می داند.

منبع:salamatnews.com

ویدیو مرتبط :
ذوق زدگی کودک از مرغ تخم رنگی گذار!

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا کودک شما در یادگیری مشکل دارد؟

بسیارند کودکانی که ظاهری طبیعی دارند، رشد جسمی و قد و وزنشان حاکی از بهنجار بودن آنان است. هوششان کمابیش عادی است، به خوبی صحبت می‌کنند، مانند سایر کودکان بازی می‌کنند و مثل همسالان خود با سایرین ارتباط برقرار می‌کنند، در خانه نیز خود یاریهای لازم را دارند و کارهایی را که والدین به آنان واگذار می‌کنند به خوبی انجام می‌دهند و از رفتار و اخلاق عادی برخوردارند.

لیکن وقتی به مدرسه می‌روند و می‌خواهند خواندن و نوشتن و حساب یاد بگیرند دچار مشکلات جدی می‌شوند.

بیش از یک قرن است که متخصان علوم تربیتی و روانشناسی و گفتار درمانی در پی تشخیص و درمان مشکلات این قبیل کودکان بوده‌اند.

 

 

 

 

بیش از شصت تعریف برای اختلالات یادگیری وجود دارد که معروفترین آنها عبارتست از:

اختلال در یک یا چند فرآیند روانی پایه به درک یا استفاده از زبان شفاهی یا کتبی مربوط می‌شود و می‌تواند به شکل عدم توانایی کامل در گوش کردن ، فکر کردن ، صحبت کردن ، خواندن ، نوشتن ، حجمی کردن یا انجام محاسبه‌های ریاضی ظاهر شود.

 

این اصطلاح شرایطی چون معلولیتهای ادراکی ، آسیب دیدگیهای مغزی ، نقص جزئی در کار مغز ، ریس ‌لکسی یا نارسا خوانی و آفازیای رشدی را در بر می‌گیرد. از سوی دیگر ، اصطلاح یاد شده آن عده را که اصولا بواسطه معلولیتهای دیداری ، شنیداری یا حرکتی همچنین عقب ماندگی ذهنی یا محرومیتهای محیطی ، فرهنگی یا اقتصادی به مشکلات یادگیری دچار شده‌اند را شامل نمی‌شود.

 

 

علل بروز اختلالات یادگیری

ثابت شده است که علل بروزی اختلالت یادگیری نسبتا مهم است. با این حال در پژوهشهای مختلف تاثیر عوامل زیر در بروز این اختلالات مورد تائید بوده‌اند. هر چند همواره تاثیر متقابل عوامل مورد نظر بوده است.

 

عوامل فیزیولوژیک موثر در بروز اختلالات یادگیری

بسیاری از متخصصان بر این باورند که علل اساسی و عمده ی اختلالات یادگیری آسیب دیدگی مغزی شدید یا جزئی و صدمه وارده به دستگاه عصبی مرکزی است.

 

عوامل موثر در بروز اختلالات یادگیری

شواهدی در دست است که نشان می‌دهد اختلالات یادگیری احتمالا در برخی خانواده‌ها بیش از دیگران دیده می‌شود. مطالعات انجام شده بر روی دوقلوها به گونه‌ای حاکی از نشانه‌های عمل ژنتیکی است. واکر ، "کول" و "ولف" به الگوهای خانوادگی پی برده‌اند که با اختلالات یادگیری پیوند دارند.

 

عوامل بیوشیمیایی موثر در بروز اختلالات یادگیری

گفته شده است که اختلالات گوناگون متابولیکی در حکم عواملی هستند که موجب اختلالات یادگیری می‌شوند. برخی از عوامل بیوشیمیایی که در ارتباط با اختلالات یادگیری از آنها نام برده شده است عبارتند از: هایپوگلیسمی ، عدم توازن استیل کولی نستروز و کم کاری تیروئید.

 

 

 

عوامل پیش هنگام و قبل از تولد در بروز اختلالات یادگیری

اختلالات یادگیری برخی کودکان می‌تواند بواسطه مشکلاتی باشد که پیش از تولد ، هنگام تولد و بلافاصله بعد از تولد وجود داشته است.

 

از جمله عوامل پیش از تولد عبارتند از:

 

* عدم تناسب نوع خون مادر با جنین

 

* اختلالات در ترشحات داخلی مادر

 

* قرار گرفتن در برابر اشعه

 

* استفاده از دارو

 

 

از عوامل هنگام تولد می‌تواند به مواردی چون:

 

* کم وزنی هنگام تولد

 

* آسیب وارده بر سر

 

* آمدن جفت پیش از نوزاد

 

* تولد با پا ، اشاره کرد.

 

 

از عوامل بعد از تولد عبارتند از:

 

* مسمومیت سرب

 

* نارساییهای تغذیه‌ای

 

* محرومیتهای محیطی و ...

 

 

عوامل آموزشی موثر در بروز اختلالات یادگیری

به عقیده برخی متخصصان تدریس ناکافی و ناصحیح می‌تواند در بسیاری از اختلالات یادگیری عامل به حساب بیاید. به نظر می‌رسد که شماری از کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری مرکز تحت آموزش کافی و مناسب قرار نگرفته‌اند.

 

 

 

 

انواع اختلالات یادگیری

کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری ممکن است در یکی یا چند مورد از زمینه‌های زیر دچار مشکل باشند: اختلال در زبان گفتاری ، اختلال در زبان نوشتاری ، اختلال خواندن و اختلال در حساب. به عبارتی ممکن است کودکی در همه زمینه‌های فوق به جز یک زمینه عملکرد خوب و مناسبی داشته باشد، ولی در یک زمینه دچار مشکل شود و به این ترتیب همپوشیهای مختلفی در زمینه‌های یاد شده ممکن است اتفاق بیافتد.

 

 

درمان اختلالات یادگیری

هر چند اختلالات یادگیری اصولا مساله‌ای آموزشی است، اما از چندین جنبه مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. بسیاری تلاشها در این زمینه آشکار از فرضیه نقص جزئی در مغز سود می‌جویند و بدین ترتیب می‌کوشند تا با ارزیابی مسائل فرض شده مربوط به این نقص زیستی مشکل را برطرف کنند. از جمله شیوه‌های درمانی رایج بر این اساس می‌توان به درمان رایج بر نگرشهای "ادراکی" - "حرکتی" اشاره کرد.

 

 

در این شیوه تلاش می‌شود تا موقعیتهایی برای کودک فراهم شود تا بتواند اطلاعاتی را از محیط دریافت دارد، به یکدیگر ارتباط دهد و آنها را دریابد. استفاده از روروک ، بازیهایی برای آموزش حرکت ، تمرینات روی تخته سیاه برای رشد هماهنگی حرکت و ادراک دیداری ، حل معما در این شیوه کاربرد دارد.

 

 

از روشهای درمانی دیگر می‌توان به روش "دیداری" - "حرکتی فراستیگ" و شیوه‌های رفتاری اشاره کرد. برخی از متخصصان حرفه پزشکی نیز معتقدند باید به این دسته کودکان دست کم به طور آزمایشی دارو تجویز کرد. با این حال درباره تاثیرات دارو درمانی روی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری مطالعات انجام شده بسیار اندک است. "مگا ویتامین درمانی" اولین بار توسط کوت برای درمان این اختلالات پیشنهاد شد که به استفاده از ویتامینها تا حداکثر یک هزار برابر میزان مورد نیاز بدن گفته می‌شود.

 

 

از سوی دیگر در نظر گرفتن امکانات آموزشی ویژه برای کودکان مورد توجه قرار گفته است مثلا استفاده از اتاق مرجع یا کلاسهای ویژه. با این حال مساله جای دهی مبتلایان به اختلالات یادگیری در کلاسهای مختلف هنوز مورد بحث بسیاری از متخصصان آموزش و پرورش است.

 

رشد