سلامت


2 دقیقه پیش

نشانه ها و عوارض کمبود ویتامین‌ها در بدن

ویتامین‌ها نقش مهمی‌ را در بدن انسان ایفا می‌کنند. به‌نحوی‌که کمبود ویتامین‌ (حتی یکی از آن‌ها) می‌تواند برای هر فردی مشکلات اساسی را به وجود آورد. گجت نیوز - معین ...
2 دقیقه پیش

چرا پشه ها بعضی ها را بیشتر نیش می‌زنند؟

فصل گرما و گزیده شدن توسط پشه ها فرا رسیده، دوست دارید بدانید پشه ها بیشتر چه کسانی را دوست دارند؟ بیشتر کجاها می پلکند؟ و از چه مواد دفع کننده ای نفرت دارند؟ وب سایت ...

آیا بچه ها را لوس می کنید؟



 

آیا بچه ها را لوس می کنید

 

آیا هرگز نگران لوس شدن کودکتان شده اید؟ آیا زمانی که او را مکرراً می بوسیدو یا هر زمان که گریه کرد فوراً به سمت او می روید نگران این موضوع شده اید؟ خبرهای امیدوارکننده ای وجود دارد که مبنی بر آن تا یک سالگی این اتفاق نمی افتد.د

 

 

کتر پت اسپانگین، متخصص کودکان می گوید: «لوس شدن بدین معنا است که علی رغم سخت گیری در مورد رفتار کودک از جانب والدین، او از خودراضی و سرسخت بار بیاید.» وقتی کودک یک سالگی را پشت سر می گذارد، کم کم خود را یک شخص کوچک با خواسته های مخصوص به خود می بیند و حال زمانی است که مادر کمی سخت گیر شود. البته اگر نمی خواهد کودکش بعداً لوس و ننر شود. دکتر پت اسپانگین می گوید:

 

 

«ثبات گفتاری و رفتاری مادر در این سن برای کودک بسیار مهم است.» حال باید دید چگونه می شود فهمید چه رفتاری نشانگر مهر و محبت والدین بوده و چه رفتاری باعث لوس شدن او می شود. در اینجا آمده است که چگونه می توان حد و مرز این دو را تعیین کرد.

 

 

از بدو تولد تا شش ماهگی

 

 

۱) گریه کردن:


خیالتان راحت باشد. کودک در این سن حتی نمی داند شخصی جدای از شماست. ماکسین فارلی، ۲۷ ساله از لندن که مادر ایوده ماه است می گوید: «مادرم به من می گوید با هر بار گریه کودکم که به سوی او می روم در واقع چوبی را برای پشت خودم به وجود می آورم. به نظر او هر بار که من برای آرام کردن او می روم او را لوس و پرتوقع بار می آورم.» اما وقتی کودک شما گریه می کند نمی خواهد شما را کنترل کرده و یا خسته کند. او فقط از چیزی ناراحت است و گریه کردن تنها روشی است که او می تواند به توسط آن شما را خبر کند. پاسخ به گریه او، خواه از گرسنگی باشد یا از جای خیس و یا آغوش شما را بخواهد باعث می شود او احساس امنیت کند. اگر او را با گریه اش تنها گذاشته و به آن اعتنا نکنیم در واقع او بدخلق و یا به اصطلاح عامیانه تر نق نقو می شود.

 

 

۲) گرسنگی:


پیشترها مادران برنامه سختی برای غذای کودکشان داشتند. مثلاً هر چهار ساعت یک بار به او شیر می دادند نه زودتر. امروزه متخصصان می گویند نباید اینگونه باشد. دادن شیر به او هر گاه که می خواهد او را لوس نمی کند فکر نکنید با این کار برای بعدها مشکل تراشی می کنید. بلکه باید گفت به نیازهای او پاسخ می دهید.

 

 

۳) بوسیدن و در آغوش گرفتن:


بعضی اوقات به عنوان یک مادر تازه کار احساس می کنید نباید زیاد نوزاد را بغل کنید چون ممکن است اصطلاحاً بغلی شود. اما محققان می گویند تماس فیزیکی با کودک مانند در آغوش گرفتن و یا حمل کردن او جدای از لوس کردن باعث می شود که او احساس آرامش و امنیت کند. این بدان معناست که بعداً او بیشتر می خواهد در جای خود بوده و با لوازم بازی خود بازی کند.

 

 

آیا بچه ها را لوس می کنید

 

شش تا دوازده ماهگی

 

در این زمان کودک شما هنوز به بوسه ها و اظهار محبتتان نیاز دارد اما او همچنین شروع به مطابقت خود با دیگر اعضای خانواده نیز می کند. اکنون به وجود آوردن یک برنامه روزانه و اعمال برخی محدودیت ها می تواند از بروز مشکلات رفتاری در آینده جلوگیری کند.

 

 

۱) وابستگی کودک:


کودک در حدود نه ماهگی بسیار به مادر وابسته می شود و این به این دلیل است که او فهمیده که شما شخصی جدای از او هستید و می ترسد وقتی او را ترک می کنید دیگر بازنگردید.

 

بهترین راه برای رفع بهانه های کودک در آغوش گرفتن و بذل توجه فراوان به او است.وقتی به او اجازه می دهید اینگونه به شما وابسته باشد این بدان معنا نیست که او را لوس می کنید بلکه بنا به گفته دکتر اسپانگین، برعکس می باشد: شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه کودکانی که والدینی خونگرم و صمیمی داشته و با آنان در این سن تماس فیزیکی زیادی برقرار می کنند بعدها احساس امنیت و اعتماد به نفس بیشتری دارند.

 

 

۲ ایجاد برنامه روزانه برای کودک:


ایجاد یک برنامه ثابت روزانه برای کودک در این سن عقیده خوبی است. او را وادار کنید که برای خوردن غذا، خوابیدن و بازی وقت های خاصی داشته باشد. همچنین با این کار به او می فهمانید که این شما هستید که او را هدایت می کنید.

 

 

دوازده ماهگی و بالاتر

 

وقتی کودک شما یک سالگی را پشت سر گذاشته و خود را می شناسد ممکن است در اثر برخی رفتارها از سوی شما لوس شود.

 

 

۱) بدخلقی و یکدنگی کودک:


گرین پالمر، ۳۳ ساله، مادر جیک پاتر دوماهه می گوید: «اولین باری که پسرم شروع به بدخلقی کرد وقتی بود که می خواستم او را از پارک ببرم. وقتی با بدخلقی او مواجه شدم دوباره به پارک بازگشتم اما مسأله وقتی بدتر شد که دوباره خواستم با او از پارک به خانه بازگردم. من اغلب به او اجازه می دهم اگر می خواهد بار دیگر حرفش را به کرسی بنشاند. اما بدخلقی او بدتر می شود. یک قانون طلایی در والدین این است که هرگز در مقابل بدخلقی کودک تسلیم نشوید. چرا که او به سرعت می آموزد که چگونه به هر آنچه می خواهد دست یابد. به گفته دکتراسپانگین اگر کودک شما بیاموزد که با ایجاد چنین صحنه ای به خواسته خود می رسد، وقتی که او بزرگتر شود هم شما و هم او به مشکل برخواهید خورد. تسلیم نشوید. با این کار،کودک شما می فهمد که با داد و قال به جایی نمی رسد و به مرور منطقی تر با مسائل برخورد می کند.

 

 

۲) کمک به کودک:


وقتی در زندگی سرتان بسیار شلوغ است ممکن است برای راحت کردن خودتان کارهای کودکتان را اعم از گذاشتن قاشق غذا به دهان او تا پوشاندن کفشش انجام بدهید. اما بیشتر کودکان دوست دارند خودشان این کارها را انجام دهند و اگر زمان کوتاهی را برای آموختن این کارها صرف کنید بعداً زمان کار بیشتری خواهید داشت.

 

 

۳) هدیه دادن به کودک:


هدیه دادن مکرر به کودک او را لوس نمی کند اما این کار به او می آموزد برای آنها ارزشی قائل نشود. چیزی که باعث لوس شدن او می شود، دادن هدیه به او برای ترک یک عمل بد است. به گفته دکتر اسپانگین رشوه دادن فقط رفتار بد او را تقویت می کند. او در آغاز می خواهد اما دفعه بعد برای آن داد وقال براه می انداز

 

 

 


ویدیو مرتبط :
بچه لوس لوس

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بچه‌های لوس یا بزرگسالان بی‌مسوولیت



 

بچه‌های لوس یا بزرگسالان بی‌مسوولیت

 

جونیور همراه مادرش وارد مطب دكتر شد. در اتاق انتظار دو تا صندلی خالی بود؛ یك صندلی معمولی برای بزرگ‌ترها و دیگری چهارپایه‌ای كوچك برای كودكان.

 

جونیور همراه مادرش وارد مطب دكتر شد. در اتاق انتظار دو تا صندلی خالی بود؛ یك صندلی معمولی برای بزرگ‌ترها و دیگری چهارپایه‌ای كوچك برای كودكان. جونیور به سمت صندلی بزرگ دوید و روی آن نشست. وقتی مادرش به او گفت باید روی صندلی كوچكتر بنشیند، جیغ و فریاد او بلند شد. مادر هم كه این واكنش را دید، تسلیم شده و روی صندلی كوچك نشست.

 

این داستان عجیب نیست. همه ما بارها این چنین اتفاقاتی را می‌بینیم. كودكانی كه حرفشان همیشه پیش می‌رود. گاهی دختر خردسالی تمام وسایل كیف مادرش را خالی می‌كند، گاهی پسربچه‌ای با داد و فریاد عینك پدر را از چشمانش می‌كشد، گاهی بچه‌ای برای خریدن اسباب‌بازی تمام فروشگاه را به هم می‌ریزد و... شرایط متغیر است و واكنش‌ها هم به همان نسبت متفاوت.

 

برخی از ما این گروه كودكان را لوس می‌دانیم. كودك لوس همیشه یك چیز می‌گوید و روی حرفش اصرار می‌كند: «می‌خوام، نمی‌خوام» آنها تصور می‌كنند هرچه آنها می‌خواهند باید اتفاق بیفتد.

البته كلمه لوس در فرهنگ‌های مختلف، معانی و برداشت‌های متفاوتی هم دارد. در حقیقت بچه‌ای كه در یك خانواده لوس شناخته می‌شود، شاید در خانواده‌ای دیگر با تربیتی متفاوت اصلاً لوس نباشد.

 

برخی می‌گویند بچه‌ای كه در یك روز سرد برفی در محیطی گرم نشسته، شیركاكائوی داغی می‌نوشد و تلویزیون تماشا می‌كند، در حالی كه پدرش برف‌های حیاط را پارو می‌كند، لوس است. برخی هم قبول ندارند.

 

اما بچه‌های لوس هرچه باشند، حس مسوولیت‌پذیری نداشته و تصور می‌كنند نیازی نیست در كارها مشاركت داشته باشند. همچنین والدین این بچه‌ها نیز معمولاً اصراری بر انجام وظایف ندارند. اما هرطور كه بچه‌ها را تربیت می‌كنیم باید به آنها بیاموزیم زندگی همیشه هم طبق میل آنها پیش نمی‌رود. متخصصان معتقدند زندگی برای این كودكان سخت و دشوار است. در حقیقت آنها در دنیایی ساختگی زندگی می‌كنند كه با واقعیت تفاوتی اساسی دارد.

 

چرا بچه‌ها لوس می‌شوند؟

كارشناسان همگی بر این عقیده‌اند كه پدر و مادر فرزندان خود را دوست دارند و بهترین چیزها را برای آنها می‌خواهند. اما اگر دقت و توجه كافی نداشته باشند، تلاشهای‌شان نتیجه‌ای برعكس خواهد داشت.

 

گاهی پدر و مادر نمی‌خواهند فرزندشان هیچگونه استرس و سختی ‌را در زندگی تجربه كند. گاهی نیز شرایط و فشارهای محیط بیرون باعث می‌شود، پدر و مادر نتوانند به اندازه كافی در خانه قدرتمند باشند. در این دوره كه پدر و مادر بیشتر ساعت‌های روز را در محل كار هستند، زمانی كه خانواده دور هم جمع می‌شود به حداقل رسیده و جامعه به سمت فرزند سالاری پیش رفته است، پدر و مادر هم ترجیح می‌دهند راحت‌تر با بچه‌ها كنار بیایند.

علاوه بر این، بعضی از ما در نقش پدر یا مادر نمی‌دانیم چگونه باید با بچه‌ها قاطعانه برخورد كنیم، اما فراموش نكنیم كه بچه‌ها باید بزرگسالانی مسوول و اجتماعی باشند و این كار را فقط امروز كه آنها كودكند می‌توانیم انجام دهیم.

 

چه كار كنیم بچه‌ها لوس نشوند؟

اول از همه باید قوانینی معین و دقیق داشته باشیم و بچه‌ها را نیز تشویق به رعایت این قوانین كنیم. این كار ـ لوس نكردن بچه‌ها ـ كاری سخت اما مهم در تربیت موفق بچه‌هاست.

 

اشتباه نكنید؛ می‌شود هم با آنها مهربان بود و هم آنها را متقاعد كرد از قوانین خانواده پیروی كنند. هیچ وقت مهربان‌بودن را با لوس‌كردن اشتباه نگیرید. آنها تنها باید كمی مسوولیت‌پذیر بوده و به قوانین زندگی احترام بگذارند.

 

منبع: medicinenet. com