آب آوردن مغز در سالمندان

 

 

 

آب آوردن مغز در سالمندان
یا هیدروسفالی با فشار طبیعی NPH

هیدروسفالی به کلام ساده یعنی آب آوردن مغز ،در این بیماری به دلایل متفاوت آب موجود در حوضچه های مغزی نمیتواند مسیر طبیعی خودرا طی کند و به همین دلیل در آنها تجمع یافته و بسته به فشار داخل مغز علائم متفاوتی را ایجاد میکند.

در این صفحه به هیدروسفالی با فشار طبیعی میپردازیم. این بیماران برخلاف انتظار ، با وجود جمع شدن آب در حوضچه های مغزی ، فشار داخل مغز بالا نمیرود.این حالت معمولا در سنین بالا پدید میاید .

سه علامت مهم در این بیماران وجود دارد که توجه به آنها میتواند کلید تشخیصی مهمی محسوب شده و درمان مناسب آنها را رقم بزند.

بر عکس بی توجهی به این علائم مهم میتواند موجب عقب افتادن تشخیص و ایجاد مشکلات پیچیده برای بیمار و خانواده او شده ، و خانواده ای را زمینگیر کند...

علامتهای مهم این بیماران عبارتند از :

اختلال در راه رفتن ، این بیماران معمولا بتدریج تعادل خود را از دست داده و مهارت راه رفتن را از دست میدهند به گونه ای که تدریجا زمینگیر میشوند و تنها یار آنها صندلی چرخدار خواهد شد ...

 

علامت مهم دیگر کاهش حافظه و فراموشیست ...

متاسفانه این حالت در مواردی مثل بیمار مورد نظر ما باشتباه با تشخیص آلزایمر ، دمانس و یا کوچک شدگی مغز تحت درمان قرار میگیرد که هرگز درمان مناسبی برای این بیماران نخواهد بود ...

البته باید توجه داشت که گاهی این دو مشکل همراه هم دیده میشوند ولی بررسی شدت و غلبه ی هر یک از آنها بسیار مهم و حیاتی است.

 

علامت کلیدی سوم بی اختیاری و از دست دادن کنترل ادرار و گاهی مدفوع میباشد.

این حالت هم متاسفانه خیلی وقت ها به کهولت سن بیمار یا مشکلات پروستات و ... ارتباط داده میشود و موجب اشتباه جبران ناپذیر در درمان آنها خواهد شد ...

معاینه بالینی و بررسی های تشخیصی

مثل سیتی اسکن در تشخیص صحیح برای این بیماران بسیار مهم و حیاتیست ...

ویدیو مرتبط :
بالا آوردن ظرفیت مغز

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

علل آب آوردن مغز

 

افزایش غیرطبیعی مایع مغزی-نخاعی در بطن های مغز و یا به عبارت دیگر هیدروسفالی، از جمله بیماری های خطرناک مغزی می باشد که نیاز فوری به درمان دارد.

به طور طبیعی همه انسان ها، مقداری مایع مغزی نخاعی (csf) در اطراف مغز و نخاع خود دارند، اما در برخی افراد این مایع در اطراف مغز و نخاع افزایش پیدا می کند و با فشار آوردن به مناطق حساس مغز و نخاع، صدمات جبران ناپذیری را ایجاد می کند.

افزایش مایع اضافی در ناحیه مغز باعث بزرگی غیرطبیعی سر می شود.

در ادامه به بررسی علل بروز هیدروسفالی می پردازیم:

علل غیر اکتسابی
1- اختلالات ژنتیکی: وجود مایع اضافی در ناحیه مغز و نخاع می تواند در اثر اختلال ژنتیکی باشد؛ مثلا مجرایی که دو بطن مغز را به یکدیگر متصل می کند و مایع مغزی نخاعی در آن در جریان است، در اثر اختلال ژنتیکی دچار تنگی شده و جریان این مایع را مسدود کند.

به علت انسداد این مجرا، مایع اطراف مغز امکان عبور نیافته و جمع شده و مغز دچار افزایش حجم می شود.
یکی از رایج ترین راه های درمان هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد. شنت لوله ای استریل و انعطاف‌پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند

2- اختلالات رشد: برخی از بیماری ها می توانند با ایجاد اختلال در رشد و نمو، احتمال ابتلای فرد به بیماری هیدروسفالی را افزایش دهند.

بیماری هایی مانند اسپینابیفیدا، آنسفالوسل و یا دیگر بیماری ها بر رشد مغز و نخاع اثر می گذارند و سبب اختلال در عملکرد طبیعی آنها می شوند.

علل اکتسابی
1- ضربه به سر و صورت: در برخی موارد مشاهده می شود که ضربه به سر در حین تصادف، دعوا کردن یا حوادثی از این قبیل، نه تنها مغز را شدیدا تکان می دهد، بلکه ناحیه های زیرین آن مانند ناحیه زیر عنکبوتیه را نیز تحت تاثیر قرار داده و هیدروسفالی ایجاد می شود.

این تکان های شدید معمولا مجراهای عبور مایع مغزی نخاعی را مسدود و یا مختل می کند و سبب تجمع مایع در قسمتی از مغز می شود.

2- بیماری های اکتسابی: عوارض برخی بیماری ها، تجمع مایع مغزی نخاعی می باشد . یکی از این بیماری ها مننژیت می باشد.
به وجود آمدن برخی تومورها و کیست ها در مغز نیز می تواند سبب هیدروسفالی شود.
خونریزی های داخل مغزی هم می توانند از علل به وجود آمدن هیدروسفالی باشند.

درمان هیدروسفالی
ابتدا باید علت ایجاد هیدروسفالی مشخص شود و سپس متناسب با علت مربوطه، راه درمانی مناسب ارائه شود.

یکی از رایج ترین راه های درمان هیدروسفالی، شنت گذاری می باشد.

شنت لوله ای استریل و انعطاف‌پذیر است که پزشک متخصص مغز و اعصاب با عمل جراحی، وارد قسمتی از مغز که مایع در آن محبوس شده است می کند تا مایع اضافی را خارج کند.
قبل از شنت گذاری، آزمایشاتی مانند سی تی اسکن و ام آر آی گرفته  می شود تا محل دقیق هیدروسفالی مشخص شود و شنت مربوطه در محل مناسب کار گذاشته شود.

در برخی موارد نادر، پزشک با استفاده از ابزار کوچکی، سوراخی در مغز ایجاد می کند تا بتواند انسداد مسیر مایع مغزی نخاعی را باز کند. البته استفاده از این روش برای بسیاری از افراد امکانپذیر نیست.

منبع:tebyan.net