عکس: شهر کهن نیشابور

خبرگزاری مهر: شهر کهن نیشابور به آثار و مانده‌هایی از شهر نیشابور در دوره تاریخی ای از ساسانیان تا حمله مغول به نیشابور اطلاق می‌شود. محدوده شهر کهن نیشابور شامل خرابه‌ها یا آثار مدفون در خاک است که طی پژوهش‌های باستان‌شناسی در نیشابور نمایان می‌شود. این محدودهٔ فرضی که دقیقاً مرزهای آن مشخص نیست با وسعتی بسیار در کنارهٔ جنوب شرقی شهر کنونی نیشابور به‌شکل تپه‌ها و خرابه‌های باستانی به نام‌های کهندژ، محوطه آلب ارسلان، تپه‌های کارجی، تپه سلطان میدان، تپه طلایی، تپه نصیرآباد، تپه کلاته محمد جان، تپه‌حصارنو، سبزپوشان، شادیاخ، تپه مدرسه، بازار، قنات تپه، تپه تاکستان نامور است.

تعدادی از خرابه‌ها کاملا در زیر خاک مدفون گردیده‌اند اما به وسیلهٔ پشته‌ها و فروافتادگی‌های مزارع کشاورزی و مقدار زیادی سفال و آجر شکسته و آثار مختلفی از حفاری‌های غیر قانونی معلوم و مشخص می‌گردند. نقشهٔ‌های توپوگرافی از نیشابور قدیم کاملاً دقیق نیست زیرا باستان شناسان در نیشابور هنوز موفق به تعیین دقیق محل نیشابور قدیم نشده‌اند و همگی بر پایه نیشابور تا پیش از حمله مغول است.

شهر قدیم نیشابور مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در حاشیه جنوبی نیشابور کنونی واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۶ آبان ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۲۸۶۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.