سرگرمی


2 دقیقه پیش

تصاویری که شما را به فکر فرو می‌برد (34)

یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمی‌تواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ...
2 دقیقه پیش

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه

دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ...

سنگ کسی را به سینه زدن



 

 

سنگ کسی را به سینه زدن


این عبارت که به صورت ضرب المثل درآمده و عارف و عامی به آن استناد و تمثیل می کنند، در موارد حمایت و جانبداری از کسی یا جمعیتی به کار میرود، فی المثل گفته می شود: «از کثرت پاکدلی و عطوفت سنگ هر ضعیفی را به سینه میزند و از هر ناتوانی هواداری می کند.» یا به شکل دیگر: «چرا این همه سنگ فلانی را به سینه می زنی؟» که در هر دو صورت مبین حمایت و غمخواری و جانبداری است که از طرف شخصی نسبت به شخص یا افراد و جمعیتهای دیگر ابراز می شود.
کلمه سنگ در این مثل و عبارت، نگارنده را بر آن داشت که در پیرامون ریشه تاریخی آن مطالعه و تحقیق کند و خوشبختانه به شرحی که ذیلاً ملاحضه می شود به ریشه و علت تسمیه آن دست یافته است.
سنگ به معنی و مفهوم عام همین توده های سخت و بزرگ طبیعی است مرکب از املاح و عناصر معدنی یا آتشفشانی و رسوبی که بطور خلاصه ساختمان پوسته جامد زمین را تشکیل میدهد و آن را اصطلاحاً سنگ میگویند.
از کلمه سنگ صدها مثل و ضرب المثل ساخته شده از قبیل سنگ مفت، گنجیشک مفت؛ سنگ سبو، سنگ بزرگ برداشتن علامت نزدن است، سنگ روی یخ شدن، پیش پای کسی سنگ انداختن و جز اینها... و همچنین کلمه سنگ مقیاسی برای توزین و معیاری برای جریان آب چشمه ها و قنوات و رودخانه ها در ثانیه و دقیقه و ساعت است که بیشتر در امور کشاورزی مورد استفاده قرار میگیرد.
اما این سنگ که در عبارت بالا مورد بحث است، سنگ زورخانه است که بازوان سطبر و نیرومند میخواهد تا آن را چندین بار بالا بکشد و پایین بیاورد بدون آنکه ته سنگ با زمین تماس پیدا کند.
ورزش در ایران باستان عبارت بود از: کشتی گرفتن، چوگان بازی، اسب سواری، تیراندازی ،شکار حیوانات وحشی و رقصهای مختلف که در ایام عید و عروسی بعضاً جزء برنامه های متداول بود و مردم از زن و مرد و پیر و جوان به آن مشغول می شدند و مخصوصاً قدرت و همت و تهور جوانان را از این رهگذر آزمایش می کردند.
اگر چه تاریخ دقیق ورزشهای باستانی بر اثر حوادث گوناگون دقیقاً روشن نیست ولی همین قدر میتوان استنباط کرد که بعد از حمله خانمان سوز مغول و کشتارها و ویرانیها بخصوص اختناق و استبداد مظلمی که بر سرتاسر ایران سایه گسترده بود، رفته رفته در گوشه و کنار ایران ظاهراً به نام ورزش ولی باطناً برای جلب و تشکل مردان غیور و جوانان پر شور و اصیل ایرانی محلهایی به نام زورخانه ایجاد شده که هزینه آن را سکنه همان محله تهیه و تأمین میکرده اند. خوشبختانه این سنت ملی و غرور انگیز چون سایر سنتها دستخوش تجددخواهی و تجددمآبی نگردیده البته با کمی تغییر ولی با همان آداب و تشریفات شور انگیزش که تفصیل آن در کتب ورزشی آمده کاملاً حفظ گردیده است.
جالبتر آنکه ورزشهای باستانی در ایران به قدری مورد توجه جهانیان قرار گرفته است که نه تنها همه ساله هزاران نفر توریست و ورزش دوستان را از سرتاسر نقاط جهان به سوی ایران جلب می کند، بلکه واژه زورخانه هم در تمام زبانهای بیگانه به همین لفظ زورخانه گفته و نوشته می شود.
زورخانه های ایران سابقاً جایگاه وحدت و همبستگی روحی و معنوی و هماهنگی در جهت هدف ملی و میهنی بوده است که در آنجا آداب شاطری (شاطر قاصد تیزپایی بود که برای انجام مأموریتهای مهم سیاسی تربیت می شد و از راههایی میرفت که سوارکاران تیزتک نه از آن راهها میتوانستند بروند و نه از عهده اختفای خود در مواقع حساس برمیآمدند) و گرز گرفتن و کمانکشی و کمانداری و سپر گرفتن را با آلات و اسباب مشابه می آموخته اند.
مثلاً پای زدن نوعی تمرین حرکات شاطری، میل گرفتن نشانه سپر گرفتن، کباده علامت کمان کشی و کمانداری و بالاخره "سنگ گرفتن" در میان جنگ افزارها نشانه گرز گرفتن در جنگ بوده است که چگونه آنرا با انگشتان و پنجه های زورمند خود بالا و پایین ببرند و حملات شمشیرزنان و زوبین اندازان دشمن را خنثی نمایند.
سنگ امروزه دولنگه وزنه چوبی است، از دو قطعه تخته جسیم به شکل مربع مستطیل که قاعده تحتانی آن نیمدایره ای و ضخامت آن در حدود 10 سانتیمتر است. در وسط هر یک از سنگها سوراخ و دستگیره ای برای آنکه با دست بگیرند تعبیه شده و هر لنگه سنگ از بیست تا چهل کیلو گرم وزن دارد. سنگ گرفتن دو روش دارد. یکی جفتی و دیگر تکی.
در روش جفتی پس از آنکه ورزشکار به پشت دراز کشید دو تخته سنگ را با هم به آهنگی بالا میبرد و پایین می آورد بدون آنکه تکه سنگ با زمین تماس پیدا کند.
در روش تکی هر بار که پهلوی راست می غلطد، دست چپ خود را با سنگ بالا می برد و چون به پهلوی چپ میغلطد دست چپ را با سنگ پایین آورده، دست راست با سنگ بالا می برد. چون سنگ گرفتن ورزش انفرادی است به وسیله ضرب و آواز مرشد رهبری نمی گردد بلکه تنها به همان شمردن اکتفا می شود.
تر تیب شمارش سنگ گرفتن به این ترتیب است که از یک تا پنجاه می شمارند و اگر ادامه یافت به طور معکوس از پنجاه تا یک بر میگردند. البته این روش شمارش نباید از 117 تجاوز کند. اگر تجاوز کرد، سنگ شمار باید دوباره از یک شروع کند.
سنگ گرفتن از بهترین و دشوارترین ورزشهای باستانی است. هر تازه کار نمی تواند سنگ بگیرد فقط ورزشکاران نیرومند و ورزیده از عهده این کار بر می آیند؛ بهمین جهت سابقاً جوانان قوی بازو را "جوانان سنگ دیده" میگفته اند. این ابزار ورزشی را سابقاً "سنگ نعل و سنگ زور" هم میگفته اند. باید دانست که سنگ زورخانه در ابتدا واقعاً سنگ بوده است، یعنی سنگهای پهن و مسطح را در حدود اندازه و وزن مقرر فعلی می تراشیدند و بالا و پایین می کردند تا بازوانشان قوی و نیرومند شود.
غالباً در هر زورخانه چند سنگ در اوزان مختلف وجود داشت که هر ورزشکار به تناسب نیرومندی و زوربازویش سنگ میگرفت. البته افراد انگشت شماری هم بودند که هر کدام سنگ مخصوصی داشتند و کسی جز خودشان نمیتوانست آن سنگ را بالا بکشد. یکی از پهلوانان و سنگ گیران به نام ایران "پهلوان ابراهیم حلاج یزدی" بود که تاچه های گندم را در دکان نانوایی که در آن کار میکرد بدون آنکه از چند پله بالا برود از پایین به پشت بام پرتاب میکرد.
این پهلون سنگی از مرمر داشت که با آن ورزش میکرد و سنگ می گرفت. این سنگ به قدری وزین و سنگین بود که هیچ پهلوانی نمی توانست آنرا بلند کند. کاشف پهلون ابراهیم حلاج، مرحوم حاجب الدوله بود که او را با خود به تهران برده به حضور ناصرالدین شاه قاجار معرفی کرد.
سنگ پهلوان ابراهیم حلاج را هیچ اسب و قاطری نکشید و ناگزیر بر روی شتر قوی هیکلی بار کردند و به تهران حمل نمودند.
پهلوان نامدار و صاحب سنگ دیگر میرزا باقر در اندرونی، بود که چون یکی از خواهرانش در اندرون ناصرالدین شاه قاجار بود و او غالباً در اندرون سلطنتی نزد خواهرش میزیست، لذا او را در اندرونی می گفته اند.
این پهلوان نامدار که در میان سایر پهلوانان ایران به فهم و درایت مشهور است و حاجی محمد صادق بلور فروش از نوچه ها و پروردگان او بوده است سنگی داشت (البته از جنس چوب، نه سنگ) که تنها خودش میتوانست آنرا بلند کند و بالای سینه ببرد.
بدون تردید نظیر این سنگ گیران در میان پهلوانان کشور زیاد بودند و غرض از تحریر و تمهید مقدمه بالا این بوده است که ریشه تاریخی ضرب المثل "سنگ کسی را به سینه زدن" به دست آید و با این شرح و توصیف اجمالی گمان میرود روشن شده باشد که در قرون گذشته هر دسته از پهلوانان سنگ مخصوصی در زورخانه داشته اند و اگر پهلوانی سنگ دیگری را به سینه میزد، یعنی بالای سینه میکشید، احتمال داشت که آن سنگ بر اثر بد دست بودن و بدقلقی کردن و ثقل و سنگینی فوق العاده به روی سینه آن پهلوان مغرور و کم تجربه سقوط کند و موجب جرح و صدمه و ناراحتی گردد، لذا آن پهلوان را عقلای قوم از اینکار منع و موعظه میکردند که از باب احتیاط سنگ دیگری را به سینه نزند، یعنی با سنگ ناشناخته و زیادتر از قدرت و زورمندی خود تمرین نکند و حدود و ثغور پهلوانی را ملحوظ و محفوظ دارد تا احیاناً موجب خسران و انفعال نگردد.
این عبارت رفته رفته از گود زورخانه به کوی و برزن و خانه و کاشانه سرایت کرده، در افواه عامه به صورت ضرب المثل در آمد، با این تفاوت که اصل قضیه مبتنی بر غرور و خودخواهی، ولی در معنی و مفهوم مجازی مبین حمایت و غمخواری و جانبداری است تا جایی که عارف عالیقدر و شاعر دانشمند قرن نهم هجری، مولانا عبدالرحمن جامی نیز در رابطه با این مثل مشهور و مصطلح چنین نغمه سرایی می کند:

ای همه سیم تنان سنگ تو بر سینه زنان

تلخکام از لب میگون تو شیرین دهنان


منبع : farhangsara.com


ویدیو مرتبط :
ماکه باشیم که سنگ توبه سینه بزنیم/سینه زن زینب کبری ست

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

روحانی: نباید در دانشگاه فضای فشار و محدودیت باشد / اینقدر سنگ جناح خودمان را بر سینه نزنیم



اخبار,اخبارسیاسی ,روحانی


 اخبار سیاسی - در دیدار جمعی از اساتید دانشگاه /
روحانی : اینقدر سنگ جناح خودمان را بر سینه نزنیم

فاصله ها را زیاد نکنیم و اینقدر سنگ جناح را بر سینه نزنیم، بیاییم بیشتر سنگ ملت را بر سینه بزنیم.

رییس جمهوری، مطالبه اصلی از دانشگاه استاد و دانشجو را تلاش علمی هدفمند دانست و تصریح کرد: اگر کلاس درسی که پایان آن به چند مقاله و یا کتابی منتهی باشد که بر قفسه ها جا بگیرد آن دانشگاه هدفمند نیست، علم عالم و دانشمند باید نفع رسان باشد و دانشگاه باید نیازهای جامعه را شناسایی کرده و در مسیر کمک به دولت و ملت حرکت کند.

حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در دیدار و ضیافت افطار جمعی از اساتید دانشگاه با تسلیت شهادت امیرالمومنین علی (ع) افزود: امروز روز غمناک غروب خورشید علم و دانش ،عدالت، تقوی پرهیزکاری و ایثار و شجاعت است او که پیامبر (ص) در توصیفش فرمود انا مدینه علم و علی بابها.

وی خاطر نشان کرد: هر کس که طالب دانش و حکمت است باید از راه و مسیر اصلیش وارد شود و امام علی (ع) باب و مسیر صحیح علم و دانش نبوی است.

رییس جمهوری در ادامه با اشاره به فرازهایی از وصیت نامه امام علی (ع) گفت: مولی علی (ع) در وصیت نامه خویش می فرماید به همه فرزندان و اهل بیت و هر آنکس که تا روز قیامت این پیام به او می رسد می گویم خویشتن دار باشد و تقوی و خویشتن داری به این معنا است که انسان کاری را بدون تامل و توجه به قانون انجام ندهد و تقوی مسئله ای است که کمک می کند تا انسان درست، دقیق ،با اندیشه و با توجه به نقاط ممنوعه حرکت کرده و خویشتن دار باشد.

رییس جمهوری در ادامه افزود :امام علی (ع) در فرازی از وصیت نامه خویش نظم و انضباط را مورد تاکید قرار می دهند و اینکه زندگی بدون نظم، سامان نخواهد گرفت و در این راستا دانشگاه و علم از بسترهای ایجاد نظم و انضباط در کشور است.

رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه از این نگران هستم که رکود تورمی دامن خود دانشگاه را هم گرفته باشد خاطر نشان کرد آیا امروز دانشگاه های ما در عرصه خلاقیت و نوآوری احساس رکود و یا در کمیت احساس تورم نمی کند؟

روحانی افزود: نکند دانشگاه و مراکز علمی کشورمان که یکی از وظایفشان حل رکود تورمی است خود به مسئله مبتلا شده باشد .

رییس جمهوری تصریح کرد: امروز باید به فکر کیفیت بوده و با دنیا در تعامل باشیم و نترسیم از اینکه اگر بادی وزید همه چیز از دست خواهد رفت باید دانست گل و درختی که در گلخانه رشد کند با اولین شرایط طوفانی از بین می رود .

روحانی با تاکید بر اعتماد به جوانان ، اساتید و دانشگاه ها گفت: یادمان باشد که دانشگاه و دانشجو گروه مرجع هستند و نگاه جوانان و مردم به دانشگاه و اساتید است و ورود به دانشگاه قبل از اینکه شروع به کار و تحصیل باشد یک منزلت بوده و مراقب باشیم که این منزلت اجتماعی شکسته نشود.

رییس جمهوری گفت: اگر می خواهیم که فضای دانشگاه فضای علم و خلاقیت و نوآوری باشد باید در این فضا، احساس استقلال و آزادی وجود داشته باشد و نباید احساس فشار و محدودیتی وجود داشته باشد البته اگر تذکری هست باید مطرح شود.

روحانی گفت :باید در علم و دانش اجازه دهیم که جوانان احساس کنند که آزادانه نقادی و سخن می گویند و اساتید ما هم در کلاسهای خود احساس آزادی بیشتری دارند.

رییس جمهوری خاطر نشان کرد: کشور ما اسلامی است و ولایت و حکومتش هم بر مبنای علم و تفکر است و ولایت فقیه آن بر کرسی های آزاد اندیشی تاکید دارند.

رییس شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: باید فضا را باز بگذاریم البته بدانیم که از دانشگاه های ما باید فارغ التحصیلانی خارج شوند که به غیر از علم، هویت ایرانی اسلامی را هم به خوبی لمس کرده و آموخته اند. دانشجوی ما باید با فرهنگ گذشته خود و با فرهنگ قرآن و اسلام هم آشنا شده باشد.

روحانی افزود: امروز باید دانشگاه های ما مشکل جامعه و کشور را تشخیص داده و برای حل آن وارد صحنه شوند و در این زمینه هر کدام از دانشگاه ها می تواند یکی از مشکلات کشور را به نام دانشگاه خود حل و فصل کند.

رییس جمهور در ادامه اشتی، برادری و دوستی را فراز دیگری از وصیت نامه امیرالمومنین علی (ع)دانست و با تاکید بر آن گفت: فاصله ها را زیاد نکنیم و اینقدر سنگ جناح را بر سینه نزنیم، بیاییم بیشتر سنگ ملت را بر سینه بزنیم.

رییس جمهوری در بخش دیگری از سخنان خود با تاکید بر همراه و همگام بودن دولت و مردم با یکدیگر گفت: این چه رسمی است که در روز رای ، پای صندوق رای می رویم و فردی را به عنوان رییس جمهور انتخاب کرده و سپس همه چیز تا 4 سال دیگر فراموش می شود مگر بناست که مشارکت مردم که سرمایه اجتماعی بزرگی است فقط در روز انتخابات باشد؟

روحانی تصریح کرد: هر برگ رای به مانند یک بذر است اگر بذری در زمینی پاشیده شد مراقبت و مواظبت می شود تا به محصول تبدیل شود. فکر می کنیم که دولت مسئول حل معضلات جامعه است در حالی که دولت با مردم و در کنار مردم و دست به دست هم باید این مشکلات را حل کند.

رییس جمهوری با تاکید بر اینکه دولت به همه قولهایی که به مردم داده بود وفادار خواهد بود و مردم هم تا پایان به حضور، نظارت و حمایت خود وفادار خواهند بود ، اظهار داشت: همه بدانند با تعامل، تدبیر، توکل و امید همه موانع داخلی و خارجی را از پیش پا برخواهیم داشت.

روحانی در بخش دیگری از اظهارات خود به مذاکرات هسته ای اشاره کرد و گفت لازم می دانم از فرزندان انقلاب که پرورش یافته دانشگاه ها هستند و در مذاکرات 17 روزه با همه قامت و قدرت نه تنها در برابر5+1 بلکه همه قدرتهای منطقه ای و غیر منطقه ای به مانند تیمی مقتدر عالم و آگاه از حقوق هسته ای کشورمان دفاع کرده اند تشکر کنم.

وی افزود در مذاکرات هسته ای حقوق سیاست اقتصاد و مسول فنی در کنار هم قرار دارد و تیم مذاکره کننده را گروهی اقتصادی، حقوقی و فنی پشتیبانی می کند.

رییس جمهوری تصریح کرد: اگر گروه مذاکره کننده کشورمان بداند که یک ملتی پشتوانه آنها است و نظارت و حمایت می کند، مصمم تر به راه خود ادامه خواهد داد و خوشحالیم بار سنگین مذاکرات را بردوش گرفته ایم و رهبری معظم انقلاب هم از آن حمایت و آن را هدایت می کنند و هم به تیم مذاکره کننده اعتماد کامل دارند.

رییس جمهوری با قدردانی از تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان اظهار امیدواری کرد با حمایت مردم و با بهره گیری از علم و دانش و بر مبنای اقدامات عالمانه و عاقلانه در این مسیر موفق باشند .

رییس جمهوری گفت: دانشگاه در عرصه عقل و علم رسالت بزرگی بر دوش دارد و بر این مبنا می توانیم بر همه مشکلات غلبه کنیم.

نسرین معظمی از اساتید حوزه علوم پایه که اولین سخنران دیدار اعضای هیات علمی با رییس جمهوری بود، با اشاره به پدیده هایی نظیر تغییرات آب وهوا، گرم شدن کره زمین، توسعه جمعیت، کاهش انرژی و کمبود آب، به روند جهانی برای عبور از اقتصاد وابسته به منابع فسیلی و حرکت به سمت تکنولوژی های دانش بنیان پرداخت و گفت: ایران نمی تواند از این برنامه و روند جهانی، مستثنی باشد.

یوسف ثبوتی، دیگر استاد سخنران در این مراسم، با انتقاد از آنچه که تحت عنوان «بیراهه رفتن در برداشت از قانون» نام می برد، گفت: قانون بجای آنکه یک راهنما برای تسهیل و تنظیم امور باشد، وجه غالبش به وجه نظارتی، حراستی، حسابرسی، حساب کشی، جریمه کردن و مجرم پیدا کردن تبدیل شده است.

وی افزود: افرادی که مدام کنترل می شوند و ناظر بالاسری دارند، سلحشور و مبدع و مبتکر بار نمی آیند.

محمود سریع القلم استاد دانشگاه شهید بهشتی نیز با طرح این پرسش که «درخت علت و معلولی ایران را چگونه باید ترسیم کرد؟» گفت: باید تعیین کنیم مشکلات یک، دو و سه ایران کدامند. غیر منطقی است که 30 اولویت همسطح را تعیین کنیم و طبیعی است نمی توان از یک سخنرانی به سخنرانی دیگر مسئله اولویت یک ایران را تغییر داد. در سایه هرج و مرج اولویت ها پیشرفت حاصل نمی شود.

سریع القلم در بیان نظر خود درباره نخستین مشکل گفت: ایران در مدارها و دوایر بین المللی حضور ندارد، تعامل ندارد و رقابتی هم ندارد. در صورتی که صنعت، سلامتی اداری و مالی، بخش خصوصی، جاده ها، کیفیت مدیران، عملکرد سه قوه و همچنین دانشگاه های کشور با حضور ایران در مدارها و دوایر بین المللی اصلاح خواهد شد و این راه را به عنوان کوتاهترین، کم هزینه ترین و مهمترین راه در جهت پیشرفت کشورمان نام برد.

سید جلال دهقانی فیروزآبادی نیز با اشاره به اینکه وضعیت علوم سیاسی و روابط بین الملل بعد از انقلاب اسلامی توسعه بسیار پیدا کرده و شاهد تربیت نسل های دوم و سوم از علوم سیاسی و روابط بین الملل در کشور هستیم ، گفت: متاسفانه وضعیت علوم سیاسی و علوم انسانی بیشتر ماهیت ترویجی دارد تا تولید فکر! و این نقد به خودمان وارد است که شاهد اخلاق علمی شایسته و رعایت حقوق معنوی در جامعه علمی نیستیم.

رضا ملک زاده نیز با قدردانی از رئیس جمهور کشورمان بخاطر انتخاب عنوان «تدبیر و امید» و اتخاذ «اعتدال» و مشی فروتنی در برابر ملت ایران، گفت: اینها همه از نشانه های اسلام ناب محمدی است و رئیس جمهوری نیز در عمل پایبندی خود را به آن نشان داده است.

وی تداوم و پشتیبانی از طرح تحول سلامت و واگذاری بیمه های سلامت به وزارت بهداشت را آغازی برای استقرار نظام سلامت در دسترس همه ملت دانست و در ادامه خواستار حمایت و مساعدت دولت و رئیس جمهوری از بخش علم و فناوری در بودجه سال آینده و در برنامه ششم توسعه شد.

محمود نیلی احمدآبادی، سرپرست دانشگاه تهران نیز با بیان اینکه فضای فعلی دانشگاهها فضایی آرام، امیدوار، با طراوت و شاداب است، گفت: دانشگاهها با نشاطی مضاعف در صدد تحقق سیاست های نظام هستند.

سرپرست دانشگاه تهران با بیان اینکه در آستانه یک جهش در حوزه علم و فناوری در کشور هستیم، خاطرنشان کرد: آنچه امروز دانشگاهها دنبال آن هستند، ارتقای کمی و کیفی تولید علم هدفمند است.

نیلی همچنین با تاکید بر تمرکززدایی، واگذاری اختیارات به دانشگاهها و تقویت اداره دانشگاهها به شیوه هیات امنایی را از سیاست های جاری آموزش عالی کشور نام برد و تاکید کرد که سیاست ها باید متناسب با دانشگاه کارآفرین و خلاق، توسعه رشته های بین رشته ای، همگرایی در موضوع پایان نامه ها و توسعه همکاری های گروهی باشد.
اخبار سیاسی - انتخاب