سرگرمی
2 دقیقه پیش | تصاویری که شما را به فکر فرو میبرد (34)یک عکس، یک طرح یا یک نقاشی؛ بعضاً چنان تاثیری روی بیننده دارد که شنیدن ساعت ها نصیحت و یا دیدن ده ها فیلم نمیتواند داشته باشد. هنرمندانی که به ساده ترین روش ها در طول تاریخ ... |
2 دقیقه پیش | دیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماهدیدنی های امروز؛ سه شنبه 18 خرداد ماه وبسایت عصرایران: نماز تراویح مسلمانان اندونزی در نخستین شب آغاز ماه رمضان – آچهمعترضان عوارض زیست محیطی یک پروژه انتقال آب در کاتالونیا ... |
سفر به دلهره آورترین نقاط دنیا +عکس
این نقاط دلهره آورترین نقاط دنیا هستند که فقط شجاع ترین افراد قدم به آنجا می گذارند. پس بهتر است شجاع باشید و تا آخر این سفر ما را همراهی کنید.
همشهری سرنخ: این نقاط دلهره آورترین نقاط دنیا هستند که فقط شجاع ترین افراد قدم به آنجا می گذارند. پس بهتر است شجاع باشید و تا آخر این سفر ما را همراهی کنید.
قلعه بران
قلعه بران در همسایگی براشوف رومانی یکی از ساختمان های ملی و مشهور رومانی است. نام این مکان را قلعه «دراکولا» نیز گذاشته اند زیرا ادعا می شود 600 سال پیش از این، یکی از معروفترین خون آشام های تاریخ به نام «ولاد تاپیز دراکولا» شاهزاده والاچیا – منطقه ای در جنوب رومانی – در این قلعه متولد شد. پدر ولاد را «دراکول» به معنی «اژدها» یا «شیطان» صدا می زدند چرا که این اعتقاد وجود داشت که او به دستور اژدها به جنگ می رفت.
گفته می شود که او پس از کشتن و شکنجه اسیران به بدترین شکل ممکن، خون آنها را می نوشید وبدین ترتیب او یکی از مشهورترین خون آشام های تاریخ به شمار می رود. تاریخدانان می گویند که ولاد دستور کشتن بیش از 20 هزار نفر را در دوران سلطنتش صادر کرده و حتی گاهی اوقات با حمله به روستاها آنجا را با خاک یکسان می کرد. می گویند که او برای کشتن از وسیله ای مخصوص و نوک تیز استفاده می کرد. از این رو قلعه بران یکی از وحشتناک ترین مکان های دنیا به شمار می رود که هر سال تورهای گردشگری بسیاری برای گردش در قلعه دراکولا ترتیب داده می شود.
هتل وحشت
هتل وحشت یکی از نقاط رعب آور جهان است که جست و جوگران ترس و وحشت حتما به آنجا می روند. این هتل در شهر لاس وگاس ساخته شده و مساحت آن به 1393 متر مربع می رسد.
ساخت این هتل 10 میلیون دلار هزینه داشت اما سازندگان آن معتقدند که هزینه صرف شده برای این هتل به ترس و وحشت ایجاد شده در آن می ارزد.
راهروهای این هتل تا جایی که امکان دارد به شکل قدیمی و کهنه ساخته شده و درهای اتاق های آنها به صورت آهنی و به بدترین شکل ممکن طراحی شده است.
افرادی که در این هتل ساکن می شوند هرگونه ترس و وحشت را به جان می خرند. فضای هتل طوری طراحی شده که ترس و وحشت را به بازدیدکننده انتقال می دهد. آینه های دستشویی این هتل همگی خون آلود است و حتی در گوشه و کنار رختشویخانه آن تکه هایی از پوست مصنوعی انسان دیده می شود. جالب اینجاست که بعضی از مشتاقان ترس و وحشت، جشن های عروسی خود را نیز در این هتل ترسناک برپا می کنند.
گورستان گریفریارز
«گریفریارز» نام گورستانی در ادینبرگ اسکاتلند است که از دیگر نقاط وحشتناک جهان به شمار می رود.
از قرن شانزدهم مراسم خاکسپاری بسیاری در این گورستان صورت گرفت و از آن زمان حوادث غیرطبیعی بسیاری در این گورستان قدیمی گزارش شده است.
می گویند اگر خیلی خوش شانس باشید با ورود به این گورستان، صداهای عجیب و غریبی می شنوید یا جریان هوای سردی را احساس می کنید.
اما عده بسیاری که به این گورستان رفته اند پس از خروج از آنجا کبودی ها و جای جنگ زدن هایی روی بدنشان دیده می شود و گفته می شود همه اینها از ارواح ناآرام گورستان سرچشمه می گیرد.
درمتون تاریخی آورده شده که در سال های ابتدایی قرن شانزدهم، زندانیان سیاسی بسیاری را در این گورستان دفن کردند، نزدیک به 1200 نفر از این زندانی ها در بدترین شرایط زندانی شدند که اکثر آنها جان باختند. از آن موقع به بعد، گزارش های عجیب و غریبی از دیده شدن ارواح ناآرام در این گورستان ثبت شده است.
کشتی کوئین مری
در طول جنگ جهانی دوم کشتی کوئین مری یکی از کشتی های بسیار مهم در خطوط دریایی آمریکا در خدمت حمل و نقل سربازان بود. پس از جنگ نیز کوئین مری تبدیل به کشتی مسافربری شد.
نزدیک به 50 سال، آمریکایی ها با افتخار از کوئین مری یاد می کردند اما از زمانی که کوئین مری تبدیل به یک کشتی مسافربری شد، گزارش های زیادی درباره دیده شدن ارواح در این کشتی به ثبت رسید.
یکی از مشهورترین گزارش های دیده شدن ارواح، مربوط به روح آشپز کشتی می شود که در اجاق گاز توسط سربازها سوزانده شد. می گویند که صدای فریادهای او همیشه در کشتی به گوش می رسد.
استودیو یونیورسال
یکی از ترسناک ترین پارک های جهان متعلق به استودیوی فیلم سازی یونیورسال می شود که در اورلاندوی ایالت فلوریدای آمریکا واقع است.
به دلیل ترسناک بودن وسایلی که در این پارک به نمایش گذاشته شده، توصیه می شود کودکان به این مکان آورده نشوند. این پارک به دلیل اجرای نمایش های زنده و گاهی اوقات بسیار وحشتناک از جمله پرطرفدارترین پارک های جهان به شمار می رود، به طوری که سال 2010 نزدیک به 5/9 میلیون بازدیدکننده به این پارک رفتند و این پارک در جایگاه هشتمین پارک پرطرفدار جهان قرار گرفت.
سال 2012 این پارک مجهز به بخش هایی از جمله زامبی ها شد. همچنین نمایش راه رفتن مردگان و «به کابوس من خوش آمدید» از دیگر اجراهای وحشتناک آن به شمار می رفت. علاوه بر همه اینها، هفت خانه روح زده، دو صحنه نمایش و همچنین بازیگرانی که گریم های وحشتناک دارند و منتظرند تا جلوی راه شما بپرند و شما را ناگهان بترسانند از دیگر نمایش های دلهره آور این پارک به شمار می رود.
جنگل خودکشی
«آاوکیگاهارا» برای ژاپنی ها بسیار نام آشناست چرا که این جنگل یکی از وحشتناک ترین مناطق ژاپن به شمار می رود.
به اعتقاد مردم این کشور، روح های سرگردان به همراه بادها در میان شاخ و برگ درختان جنگل مخوف پرسه می زنند و مدام زمزمه مرگ می کنند. هر چند وزش باد در میان شاخ و برگ درختان این جنگل باعث به وجود آمدن چنین صداهای مخفوی می شود اما پیشینه این مکان رعب آور باعث شده تا مردم همیشه از بودن در آاوکیگاهارا هراس داشته باشند. آاوکیگاهارا یا جنگل تاریک در کوهستان فوجی قرار گرفته که مردمآن را به خاطر درخت های انبوهش بهترین مکان برای مردن می شناسند چرا که این جنگل، منطقه بسیار مشهوری برای خودکشی است.
سال 2002 تعداد اجسادی که از میان شاخ و برگ های جنگل مرگ پایین کشیده شدند 78 عدد بود و همین باعث شد نام آاوکیگاهارا بر سر زبان ها بیفتد اما ماجرا به همین جا ختم نشد چرا که چهار سال بعد 16 خودکشی دیگر در این جنگل به ثبت رسید. جالب اینجاست که اگر وارد جنگل مرگ شوید در گوشه و کنار آن تابلوهایی نصب شده که روی آن جمله «لطفا در تصمیم خود تجدید نظر کنید» یا «قبل از اینکه تصمیم به مردن بگیرید با پلیس مشورت کنید» به چشم می خورد.
اما هیچ یک ا زاین راهکارها نتیجه مطلوبی نداده و خودکشی ها در آاوکیگاهارا همچنان ادامه دارد. این جنگل نیز یکی دیگر از نقاط دلهره آور جهان به شمار می رود.
هتل استنلی
هتل استنلی در کلرادو یکی دیگر از نقاط رعب آور جهان است که ماجراهای زیادی از زبان کارمندان و مهمانان این هتل درباره ارواح ساکن در آن گزارش شده است.
این هتل نخستین بار سال 1909 افتتاح شد. نام صاحب این هتل، استنلی بود. او که مرد چندان ثروتمندی نبود، سال 1903 به کلرادو رفت و در آنجا یک زمین 64 هکتاری را از لرد دونراوان خریداری کرد.
وی در ابتدا ساختمان اصلی هتل را ساخت و بعدها 11 ساختمان دیگر نیز در اطراف ساختمان اصلی اضافه شد.
هتل استنلی 140 اتاق دارد و افرادی که در آنجا اقامت داشته اند از روح هایی صحبت می کنند که همیشه در هتل پرسه می زنند. یکی از مشهورترین گزارش ها مربوط است به دیده شدن روح یک پیشخدمت زن این هتل. ادعا می شود که او شب ها وقتی مهمان اتاق 217 به خواب رفته است در اتاق دیده می شود که مشغول نظافت است.
همچنین ادعا می شود که روح استنلی، صاحب هتل نیز بارها دیده شده که مشغول پیانو زدن است. از دیگر ارواح این هتل که ادعا شده دیده شده اند، گروهی از کودکان هستندن که در حال دویدن از پله های سالن هتل دیده می شوند. همچنین کارمندان آشپزخانه بارها گزارش داده اند که صدای مهمانی از سالن پذیرایی هتل به گوش می رسد اما وقتی به آنجا می روند هیچ کس را نمی بینند. هتل استنلی هر سال خصوصا در ماه اکتبر پذیرای افرادی است که به دنبال ترس و دلهره می گردند.
مغازه های جادو
شهر نیواورلئان آمریکا به عقیده بسیاری از گردشگران یکی از ترسناکترین شهرهای دنیاست چرا که در این شهر مغازه های جادو، گورستانی به نام قبرهای بالای زمین و بسیاری دیگر از جاهایی که به نظر گردشگران ترسناک است یک جا کنار هم جمع شده.
اگر به اینها، نام 10 هتلی که از سوی مهمانان آن دیده شدن روح در آنها گزارش شده است را بیفزایید مطمئن خواهید شد که این شهر یک ترس و وحشت پنهان در دل خوددارد، برای همین است که بسیاری نیواورلئان را روح زده ترین شهر آمریکا می دانند. یکی از مشهورترین نقاط این شهر که بر ترسناک بودن آن افزوده، مغازه های جادوست.
مغازه های جادو از سال 1996 ساخته شده و تعداد آنها به 10 باب می رسد. این مغازه ها در محله فرانسوی نشین نیواورلئان واقع هستند. وقتی در این خیابان قدم می زنید تا چشم کار می کند عروسک های «وودو» و ابزارآلات خرافی احضار روح دیده می شود. وقتی عابران در این خیابان قدم می زنند بسیاری از مغازه دارها به آنها پیشنهاد مشاوره می دهند تا افراد با شرکت در مراسمی مانند احضار روح و خواندن مطالبی در این مورد، ارواح را از خود دورکنند.
قلعه بران
قلعه بران در همسایگی براشوف رومانی یکی از ساختمان های ملی و مشهور رومانی است. نام این مکان را قلعه «دراکولا» نیز گذاشته اند زیرا ادعا می شود 600 سال پیش از این، یکی از معروفترین خون آشام های تاریخ به نام «ولاد تاپیز دراکولا» شاهزاده والاچیا – منطقه ای در جنوب رومانی – در این قلعه متولد شد. پدر ولاد را «دراکول» به معنی «اژدها» یا «شیطان» صدا می زدند چرا که این اعتقاد وجود داشت که او به دستور اژدها به جنگ می رفت.
گفته می شود که او پس از کشتن و شکنجه اسیران به بدترین شکل ممکن، خون آنها را می نوشید وبدین ترتیب او یکی از مشهورترین خون آشام های تاریخ به شمار می رود. تاریخدانان می گویند که ولاد دستور کشتن بیش از 20 هزار نفر را در دوران سلطنتش صادر کرده و حتی گاهی اوقات با حمله به روستاها آنجا را با خاک یکسان می کرد. می گویند که او برای کشتن از وسیله ای مخصوص و نوک تیز استفاده می کرد. از این رو قلعه بران یکی از وحشتناک ترین مکان های دنیا به شمار می رود که هر سال تورهای گردشگری بسیاری برای گردش در قلعه دراکولا ترتیب داده می شود.
هتل وحشت
هتل وحشت یکی از نقاط رعب آور جهان است که جست و جوگران ترس و وحشت حتما به آنجا می روند. این هتل در شهر لاس وگاس ساخته شده و مساحت آن به 1393 متر مربع می رسد.
ساخت این هتل 10 میلیون دلار هزینه داشت اما سازندگان آن معتقدند که هزینه صرف شده برای این هتل به ترس و وحشت ایجاد شده در آن می ارزد.
راهروهای این هتل تا جایی که امکان دارد به شکل قدیمی و کهنه ساخته شده و درهای اتاق های آنها به صورت آهنی و به بدترین شکل ممکن طراحی شده است.
افرادی که در این هتل ساکن می شوند هرگونه ترس و وحشت را به جان می خرند. فضای هتل طوری طراحی شده که ترس و وحشت را به بازدیدکننده انتقال می دهد. آینه های دستشویی این هتل همگی خون آلود است و حتی در گوشه و کنار رختشویخانه آن تکه هایی از پوست مصنوعی انسان دیده می شود. جالب اینجاست که بعضی از مشتاقان ترس و وحشت، جشن های عروسی خود را نیز در این هتل ترسناک برپا می کنند.
گورستان گریفریارز
«گریفریارز» نام گورستانی در ادینبرگ اسکاتلند است که از دیگر نقاط وحشتناک جهان به شمار می رود.
از قرن شانزدهم مراسم خاکسپاری بسیاری در این گورستان صورت گرفت و از آن زمان حوادث غیرطبیعی بسیاری در این گورستان قدیمی گزارش شده است.
می گویند اگر خیلی خوش شانس باشید با ورود به این گورستان، صداهای عجیب و غریبی می شنوید یا جریان هوای سردی را احساس می کنید.
اما عده بسیاری که به این گورستان رفته اند پس از خروج از آنجا کبودی ها و جای جنگ زدن هایی روی بدنشان دیده می شود و گفته می شود همه اینها از ارواح ناآرام گورستان سرچشمه می گیرد.
درمتون تاریخی آورده شده که در سال های ابتدایی قرن شانزدهم، زندانیان سیاسی بسیاری را در این گورستان دفن کردند، نزدیک به 1200 نفر از این زندانی ها در بدترین شرایط زندانی شدند که اکثر آنها جان باختند. از آن موقع به بعد، گزارش های عجیب و غریبی از دیده شدن ارواح ناآرام در این گورستان ثبت شده است.
کشتی کوئین مری
در طول جنگ جهانی دوم کشتی کوئین مری یکی از کشتی های بسیار مهم در خطوط دریایی آمریکا در خدمت حمل و نقل سربازان بود. پس از جنگ نیز کوئین مری تبدیل به کشتی مسافربری شد.
نزدیک به 50 سال، آمریکایی ها با افتخار از کوئین مری یاد می کردند اما از زمانی که کوئین مری تبدیل به یک کشتی مسافربری شد، گزارش های زیادی درباره دیده شدن ارواح در این کشتی به ثبت رسید.
یکی از مشهورترین گزارش های دیده شدن ارواح، مربوط به روح آشپز کشتی می شود که در اجاق گاز توسط سربازها سوزانده شد. می گویند که صدای فریادهای او همیشه در کشتی به گوش می رسد.
استودیو یونیورسال
یکی از ترسناک ترین پارک های جهان متعلق به استودیوی فیلم سازی یونیورسال می شود که در اورلاندوی ایالت فلوریدای آمریکا واقع است.
به دلیل ترسناک بودن وسایلی که در این پارک به نمایش گذاشته شده، توصیه می شود کودکان به این مکان آورده نشوند. این پارک به دلیل اجرای نمایش های زنده و گاهی اوقات بسیار وحشتناک از جمله پرطرفدارترین پارک های جهان به شمار می رود، به طوری که سال 2010 نزدیک به 5/9 میلیون بازدیدکننده به این پارک رفتند و این پارک در جایگاه هشتمین پارک پرطرفدار جهان قرار گرفت.
سال 2012 این پارک مجهز به بخش هایی از جمله زامبی ها شد. همچنین نمایش راه رفتن مردگان و «به کابوس من خوش آمدید» از دیگر اجراهای وحشتناک آن به شمار می رفت. علاوه بر همه اینها، هفت خانه روح زده، دو صحنه نمایش و همچنین بازیگرانی که گریم های وحشتناک دارند و منتظرند تا جلوی راه شما بپرند و شما را ناگهان بترسانند از دیگر نمایش های دلهره آور این پارک به شمار می رود.
جنگل خودکشی
«آاوکیگاهارا» برای ژاپنی ها بسیار نام آشناست چرا که این جنگل یکی از وحشتناک ترین مناطق ژاپن به شمار می رود.
به اعتقاد مردم این کشور، روح های سرگردان به همراه بادها در میان شاخ و برگ درختان جنگل مخوف پرسه می زنند و مدام زمزمه مرگ می کنند. هر چند وزش باد در میان شاخ و برگ درختان این جنگل باعث به وجود آمدن چنین صداهای مخفوی می شود اما پیشینه این مکان رعب آور باعث شده تا مردم همیشه از بودن در آاوکیگاهارا هراس داشته باشند. آاوکیگاهارا یا جنگل تاریک در کوهستان فوجی قرار گرفته که مردمآن را به خاطر درخت های انبوهش بهترین مکان برای مردن می شناسند چرا که این جنگل، منطقه بسیار مشهوری برای خودکشی است.
سال 2002 تعداد اجسادی که از میان شاخ و برگ های جنگل مرگ پایین کشیده شدند 78 عدد بود و همین باعث شد نام آاوکیگاهارا بر سر زبان ها بیفتد اما ماجرا به همین جا ختم نشد چرا که چهار سال بعد 16 خودکشی دیگر در این جنگل به ثبت رسید. جالب اینجاست که اگر وارد جنگل مرگ شوید در گوشه و کنار آن تابلوهایی نصب شده که روی آن جمله «لطفا در تصمیم خود تجدید نظر کنید» یا «قبل از اینکه تصمیم به مردن بگیرید با پلیس مشورت کنید» به چشم می خورد.
اما هیچ یک ا زاین راهکارها نتیجه مطلوبی نداده و خودکشی ها در آاوکیگاهارا همچنان ادامه دارد. این جنگل نیز یکی دیگر از نقاط دلهره آور جهان به شمار می رود.
هتل استنلی
هتل استنلی در کلرادو یکی دیگر از نقاط رعب آور جهان است که ماجراهای زیادی از زبان کارمندان و مهمانان این هتل درباره ارواح ساکن در آن گزارش شده است.
این هتل نخستین بار سال 1909 افتتاح شد. نام صاحب این هتل، استنلی بود. او که مرد چندان ثروتمندی نبود، سال 1903 به کلرادو رفت و در آنجا یک زمین 64 هکتاری را از لرد دونراوان خریداری کرد.
وی در ابتدا ساختمان اصلی هتل را ساخت و بعدها 11 ساختمان دیگر نیز در اطراف ساختمان اصلی اضافه شد.
هتل استنلی 140 اتاق دارد و افرادی که در آنجا اقامت داشته اند از روح هایی صحبت می کنند که همیشه در هتل پرسه می زنند. یکی از مشهورترین گزارش ها مربوط است به دیده شدن روح یک پیشخدمت زن این هتل. ادعا می شود که او شب ها وقتی مهمان اتاق 217 به خواب رفته است در اتاق دیده می شود که مشغول نظافت است.
همچنین ادعا می شود که روح استنلی، صاحب هتل نیز بارها دیده شده که مشغول پیانو زدن است. از دیگر ارواح این هتل که ادعا شده دیده شده اند، گروهی از کودکان هستندن که در حال دویدن از پله های سالن هتل دیده می شوند. همچنین کارمندان آشپزخانه بارها گزارش داده اند که صدای مهمانی از سالن پذیرایی هتل به گوش می رسد اما وقتی به آنجا می روند هیچ کس را نمی بینند. هتل استنلی هر سال خصوصا در ماه اکتبر پذیرای افرادی است که به دنبال ترس و دلهره می گردند.
مغازه های جادو
شهر نیواورلئان آمریکا به عقیده بسیاری از گردشگران یکی از ترسناکترین شهرهای دنیاست چرا که در این شهر مغازه های جادو، گورستانی به نام قبرهای بالای زمین و بسیاری دیگر از جاهایی که به نظر گردشگران ترسناک است یک جا کنار هم جمع شده.
اگر به اینها، نام 10 هتلی که از سوی مهمانان آن دیده شدن روح در آنها گزارش شده است را بیفزایید مطمئن خواهید شد که این شهر یک ترس و وحشت پنهان در دل خوددارد، برای همین است که بسیاری نیواورلئان را روح زده ترین شهر آمریکا می دانند. یکی از مشهورترین نقاط این شهر که بر ترسناک بودن آن افزوده، مغازه های جادوست.
مغازه های جادو از سال 1996 ساخته شده و تعداد آنها به 10 باب می رسد. این مغازه ها در محله فرانسوی نشین نیواورلئان واقع هستند. وقتی در این خیابان قدم می زنید تا چشم کار می کند عروسک های «وودو» و ابزارآلات خرافی احضار روح دیده می شود. وقتی عابران در این خیابان قدم می زنند بسیاری از مغازه دارها به آنها پیشنهاد مشاوره می دهند تا افراد با شرکت در مراسمی مانند احضار روح و خواندن مطالبی در این مورد، ارواح را از خود دورکنند.
ویدیو مرتبط :
دلهره آورترین بازی گروهی...
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
سفر به یکی از خطرناکترین نقاط دنیا +عکس
ادم هینتون از درون یکی از خطرناکترین جاهای دنیا عکاسی کرده است. زندان السالوادور آنقدر وحشتناک و رعب برانگیز است که حتی زندانبانان هم جرات ورود به آن را ندارند.
وبسایت فرادید: ادم هینتون از درون یکی از خطرناکترین جاهای دنیا عکاسی کرده است. زندان السالوادور آنقدر وحشتناک و رعب برانگیز است که حتی زندانبانان هم جرات ورود به آن را ندارند.
به گزارش گاردین، ادم هینتون (Adam Hilton) به زندان السالوادور رفت و اعضای گنگ MS-13 از او استقبال گرمی کردند. آنها به ادم اجازه دادند که وارد زندان شود.
ادم هینتون از آن آدمهایی است که پس از چند دقیقه صحبت کردن، فکر میکنید عمری است او را میشناسید. این یکی از خصیصههایی است که هر عکاسی به آن نیاز دارد: عکاس باید طوری رفتار کند که سوژههایش احساس راحتی داشته باشند. اما این خصیصه علاوه بر آن جان عکاس را هم میتواند نجات دهد، زیرا ادم هینتون به جایی رفته بود که یکی از خطرناکترین مکانهای دنیا است.
هینتون میگوید: «مردم خیلی سریع با من احساس راحتی میکنند. من نیم ساعت با یک گنگ در زندان السالوادور بودم و آنها نیم ساعت بعد به من گفتند که اگر میخواهی با ما بیا. هر کس دیگری جای من بود قطعا پاسخ منفی میداد، اما من حس کردم که آنها راحت هستند و به همین دلیل همراهشان رفتم. آنها اول مواد مخدر مصرف کردند و اسلحه هم داشتند. مسئول هماهنگکننده زندان مدتی بعد به من گفت که مراجعهکنندگان دیگر حداقل به دو هفته زمان بعد از ملاقات اول نیاز دارند تا بتوانند به داخل سلولها بروند، اما تو در چند دقیقه موفق شدی.»
پروژه زندان السالوادور آخرین کار ادم هینتون 50 ساله است. شغل اصلی او گرفتن عکسهای تبلیغاتی برای آدیداس، نایک و چند موسسه خیریه است. او زمانی که مشغول کار روزمره خود نیست، تلاش میکند تا برای انجام پروژههای شخصی خود به جاهای جالبی برود.
سفر طولانی ادم هینتون در شهر دونتسک در اوایل دهه 90 میلادی یعنی در روزهای منتهی به فروپاشی شوروی سابق آغاز شد. او میگوید: «من به آنجا رفتن تا از معدنچیان زغال سنگ عکاسی کنم. آنها قهرمان طبقه پرولتاریا محسوب میشدند و قرار بود که وضعیتشان تغییر کند.» او با خانوادهای در منطقه آشنا شد و چندین بار به آنجا رفت و آمد داشت. ادم در این رابطه میگوید: «آن پروژه به عنوان شناسنامه کاری من مطرح شد. من با خانوادهها بودم و از زندگی اجتماعی آنها عکس میگرفتم.»
پس از دونتسک، او به غزه، مصر، اندونزی، فیلیپین، هند، ونزوئلا، برزیل و قاره آفریقا سفر کرده است. تمرکز او بیشتر بر زندگی ساکنان اطراف شهرها در کشورهای در حال توسعه معطوف بوده است. در راستای همین سفرها بود که او در سال 2013 تصمیم گرفت به یکی از مناطق خطرناک جهان سفر کند: السالوادور، کشوری در آمریکای مرکزی که دارای بیشتر آمار قتل در جهان است.
پیش از سفرش به زندان السالوادور، او تمایلی نداشت که از گنگها عکاسی کند. او میگوید: «همه از گنگها عکاسی میکنند و ایده اصلی من این بود که نشان دهم 95 درصد ساکنان فاولا [مناطق زاغهنشینِ پرجمعیت] آدمهای نرمالی هستند.» او زمانی که از طریق اخبار شنید که دو گنگ اصلی و رقیبِ السالوادور یعنی ام.اس.13 و استریت 18 با هم کنار آمدهاند، تصمیم گرفت که برای عکاسی از آدمها و نه تفنگها به آنجا برود.
آن زمان آتشبس حالا تمام شده و خشونت بیش از پیش در جریان است. او یک هفته به محله «لاس ویکتوریاس» در شهر «سان سالوادور» [پایتخت السالوادور] رفت و از زندان مخصوص اعضای گنگ ام.اس.13 به نام «پنال دسیوداد باریوس» دیدن کرد. این زندان برای 800 نفر جا دارد، ولی همیشه حداقل 2600 زندانی در آن هستند. ارتش امنیت بیرون زندان را تامین میکند، اما خود زندانیها در داخل حکومت میکنند، زیرا هیچ یک از گاردهای ارتش جرات ورود به زندان را ندارند. نانوایی، کارگاه ساخت وسایل خانه و اسباب بازی و یک بیمارستان با امکانات اولیه در داخل زندان وجود دارد که آنها را هم خود زندانیان اداره میکنند.
هینتون میگوید: «من داخل زندان کاملا احساس امنیت میکردم، چرا که توسط سران گنگ دعوت شده بودم. آنها آدمهایی گرم بودند و ما فقط با هم شوخی میکردیم. من قبلا از گنگها خوشم نمیآمد. زمانی هم که به زندان السالوادور رفتم اصلا قرار نبود در مورد این موضوع صحبت کنیم که چند نفر را کشتهاند. من از آنها پرسیدم که چگونه به این گنگ پیوستند و چه کارهایی میکردند.»
برخی در دهه 80 میلادی یعنی در زمان جنگ داخلی از السالوادور فرار کردند و به لوسآنجلس رفتند. پس از جنگ داخلی آنها دوباره به این کشور بازگشتند و فرهنگ گنگها را همراه خود آورند. آنها دو گنگ اصلی السالوادور یعنی ام اس 13 و باریو 18 را به وجود آوردند. ادم هینتون مایل نیست تا داستانهای دیگران را به سادگی قبول کند، به همین دلیل خودش به آنجا سفر کرد تا همه چیز را ببیند. خشونت گنگها برگرفته از جامعهای فقیر و طبقهای است. هینتون در زندان با رئیس گنگ ناهار خورد و با او کمی هم صحبت کرد.
به گزارش گاردین، ادم هینتون (Adam Hilton) به زندان السالوادور رفت و اعضای گنگ MS-13 از او استقبال گرمی کردند. آنها به ادم اجازه دادند که وارد زندان شود.
ادم هینتون از آن آدمهایی است که پس از چند دقیقه صحبت کردن، فکر میکنید عمری است او را میشناسید. این یکی از خصیصههایی است که هر عکاسی به آن نیاز دارد: عکاس باید طوری رفتار کند که سوژههایش احساس راحتی داشته باشند. اما این خصیصه علاوه بر آن جان عکاس را هم میتواند نجات دهد، زیرا ادم هینتون به جایی رفته بود که یکی از خطرناکترین مکانهای دنیا است.
هینتون میگوید: «مردم خیلی سریع با من احساس راحتی میکنند. من نیم ساعت با یک گنگ در زندان السالوادور بودم و آنها نیم ساعت بعد به من گفتند که اگر میخواهی با ما بیا. هر کس دیگری جای من بود قطعا پاسخ منفی میداد، اما من حس کردم که آنها راحت هستند و به همین دلیل همراهشان رفتم. آنها اول مواد مخدر مصرف کردند و اسلحه هم داشتند. مسئول هماهنگکننده زندان مدتی بعد به من گفت که مراجعهکنندگان دیگر حداقل به دو هفته زمان بعد از ملاقات اول نیاز دارند تا بتوانند به داخل سلولها بروند، اما تو در چند دقیقه موفق شدی.»
پروژه زندان السالوادور آخرین کار ادم هینتون 50 ساله است. شغل اصلی او گرفتن عکسهای تبلیغاتی برای آدیداس، نایک و چند موسسه خیریه است. او زمانی که مشغول کار روزمره خود نیست، تلاش میکند تا برای انجام پروژههای شخصی خود به جاهای جالبی برود.
سفر طولانی ادم هینتون در شهر دونتسک در اوایل دهه 90 میلادی یعنی در روزهای منتهی به فروپاشی شوروی سابق آغاز شد. او میگوید: «من به آنجا رفتن تا از معدنچیان زغال سنگ عکاسی کنم. آنها قهرمان طبقه پرولتاریا محسوب میشدند و قرار بود که وضعیتشان تغییر کند.» او با خانوادهای در منطقه آشنا شد و چندین بار به آنجا رفت و آمد داشت. ادم در این رابطه میگوید: «آن پروژه به عنوان شناسنامه کاری من مطرح شد. من با خانوادهها بودم و از زندگی اجتماعی آنها عکس میگرفتم.»
پس از دونتسک، او به غزه، مصر، اندونزی، فیلیپین، هند، ونزوئلا، برزیل و قاره آفریقا سفر کرده است. تمرکز او بیشتر بر زندگی ساکنان اطراف شهرها در کشورهای در حال توسعه معطوف بوده است. در راستای همین سفرها بود که او در سال 2013 تصمیم گرفت به یکی از مناطق خطرناک جهان سفر کند: السالوادور، کشوری در آمریکای مرکزی که دارای بیشتر آمار قتل در جهان است.
پیش از سفرش به زندان السالوادور، او تمایلی نداشت که از گنگها عکاسی کند. او میگوید: «همه از گنگها عکاسی میکنند و ایده اصلی من این بود که نشان دهم 95 درصد ساکنان فاولا [مناطق زاغهنشینِ پرجمعیت] آدمهای نرمالی هستند.» او زمانی که از طریق اخبار شنید که دو گنگ اصلی و رقیبِ السالوادور یعنی ام.اس.13 و استریت 18 با هم کنار آمدهاند، تصمیم گرفت که برای عکاسی از آدمها و نه تفنگها به آنجا برود.
آن زمان آتشبس حالا تمام شده و خشونت بیش از پیش در جریان است. او یک هفته به محله «لاس ویکتوریاس» در شهر «سان سالوادور» [پایتخت السالوادور] رفت و از زندان مخصوص اعضای گنگ ام.اس.13 به نام «پنال دسیوداد باریوس» دیدن کرد. این زندان برای 800 نفر جا دارد، ولی همیشه حداقل 2600 زندانی در آن هستند. ارتش امنیت بیرون زندان را تامین میکند، اما خود زندانیها در داخل حکومت میکنند، زیرا هیچ یک از گاردهای ارتش جرات ورود به زندان را ندارند. نانوایی، کارگاه ساخت وسایل خانه و اسباب بازی و یک بیمارستان با امکانات اولیه در داخل زندان وجود دارد که آنها را هم خود زندانیان اداره میکنند.
هینتون میگوید: «من داخل زندان کاملا احساس امنیت میکردم، چرا که توسط سران گنگ دعوت شده بودم. آنها آدمهایی گرم بودند و ما فقط با هم شوخی میکردیم. من قبلا از گنگها خوشم نمیآمد. زمانی هم که به زندان السالوادور رفتم اصلا قرار نبود در مورد این موضوع صحبت کنیم که چند نفر را کشتهاند. من از آنها پرسیدم که چگونه به این گنگ پیوستند و چه کارهایی میکردند.»
برخی در دهه 80 میلادی یعنی در زمان جنگ داخلی از السالوادور فرار کردند و به لوسآنجلس رفتند. پس از جنگ داخلی آنها دوباره به این کشور بازگشتند و فرهنگ گنگها را همراه خود آورند. آنها دو گنگ اصلی السالوادور یعنی ام اس 13 و باریو 18 را به وجود آوردند. ادم هینتون مایل نیست تا داستانهای دیگران را به سادگی قبول کند، به همین دلیل خودش به آنجا سفر کرد تا همه چیز را ببیند. خشونت گنگها برگرفته از جامعهای فقیر و طبقهای است. هینتون در زندان با رئیس گنگ ناهار خورد و با او کمی هم صحبت کرد.