تاریخچه جعبه سیاه به روایت تصویر

جعبه سیاه یا جعبه غیرشفاف به ابزار، سامانه یا جسمی گفته می‌شود که فقط به صورت تابع تبدیل و ورودی و خروجی‌هایش قابل مشاهده‌است و هیچ گونه اطلاعی از عملکرد و درون آن در اختیار کاربر نیست و عملکرد آن غیرشفاف است.

یک پزشک - سعید ضیاء: جعبه سیاه یا جعبه غیرشفاف به ابزار، سامانه یا جسمی گفته می‌شود که فقط به صورت تابع تبدیل و ورودی و خروجی‌هایش قابل مشاهده‌است و هیچ گونه اطلاعی از عملکرد و درون آن در اختیار کاربر نیست و عملکرد آن غیرشفاف است. این واژه در علم مهندسی و علوم دیگر ممکن است به هرچیزی نسبت داده شود مثلاً :ترانزیستور، الگوریتم یا ذهن انسان.

جعبه سیاه یا ضبط کننده اطلاعات پرواز در هواپیما ابزاری است که در طول پرواز جهت ذخیره پارامترهای خاصی به کار می‌رود.

با بروز هر سانحه‌ای برای یک هواپیما سوالات زیادی در مورد علت سقوط هواپیما مطرح می‌شود. پاسخ به این سوالات به کمک دستگاه ثبت اطلاعات فنی پرواز و دستگاه ثبت صداهای کابین و هواپیما که در مجموع جعبه سیاه نامیده می‌شود، انجام می‌گیرد. این سیستم‌ها که هر یک قیمتی بین ۱۰ تا ۱۵ هزار دلار دارند، جزئیات پرواز را در طول پرواز ضبط می‌کنند. سیستم جعبه سیاه علی‌رغم آنچه از نامش پیداست، رنگ نارنجی روشنی دارد. داشتن چنین رنگ شاخصی به همراه نوار انعکاس دهنده متصل شده به بخش خارجی ضبط کننده بعد از وقوع سانحه در پیدا کردن جعبه سیاه بخصوص در هنگام سقوط هواپیما در آب، بسیار موثر است.

نخستین بار چارلز لیندبرگ در سفر هوایی خود بر فراز اقیانوس اطلس ابتدایی‌ترین نوع جعبه سیاه را بکار گرفت. از آن زمان تا کنون در ساختمان جعبه سیاه تغییرات زیادی داده‌اند. جعبه‌ای که لیندبرگ از آن استفاده کرد، ارتفاع پرواز و اطلاعات مربوط به زمان پرواز را ثبت می‌کرد. تا چند سال استفاده از وسیله‌ای که اطلاعات مربوط به پرواز را ثبت کند، اختیاری بود. در سال ۱۹۴۷ استفاده از جعبه سیاه در هواپیماها اجباری شد اما معایب و نواقص جعبه‌های سیاه به حدی بود که پژوهشگران به اطلاعات ثبت شده اعتماد چندانی نداشتند. به همین دلیل حکم اجباری بودن استفاده از جعبه‌های سیاه لغو شد. ده سال بعد پیشرفت‌های علمی موجب شد تا بار دیگر کارشناسان به کار جعبه‌های سیاه اطمینان پیدا کنند. امروزه در تمامی هواپیماها از جعبه‌های سیاه ، که در واقع ثبت کننده اطلاعات مربوط به پرواز هواپیما است، استفاده می‌شود.


جعبه سیاهی که دقیقا نمی توان گفت متعلق به چه نوع هواپیمایی است و در موزه ی کشور چک نگهداری می شود

دستگاه ثبت اطلاعات متعلق به جت MIG-23 که دچار سانحه شده بود

حفاظ بیرونی جعبه سیاه باید ضربه یک میله فولادی به وزن ۲۵۰ کیلوگرم را که از ارتفاع ۳ متری سقوط کرده است،بتواند تحمل کند.

جعبه سیاهی که اطلاعات را بر روی یک نوار ضبط کرده و بخشی از قسمت بیرونی آن سوخته است

جعبه‌های سیاه به دستگاه کوچکی مجهز هستند که در اثر تماس با آب صدای بلندی معادل ۳۷٫۴ کیلو هرتز تولید می‌کنند. این صدا از یک مسافت ۴ کیلومتری و عمق ۷۰۰۰ متری آب ، برای مدت ۳۰ روز قابل شنیدن است

کنترل کننده ی دستگاه ضبط متعلق به سال ۱۹۹۰

رنگ جعبه سیاه بر خلاف نامش سیاه نیست، رنگ آن نارنجی روشن و گاهی زرد است. زیرا این رنگ در میان قطعات متلاشی هواپیما بهتر جلب توجه می‌کند. برای آنکه اطلاعات ذخیره شده در داخل جعبه‌های سیاه به آسانی لطمه نبیند، این جعبه‌ها باید در برابر آتش و ضربه مقاوم باشند. به همین دلیل این دستگاهها را طوری می‌سازند که به مدت نیم ساعت در برابر گرمای شدید تا ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد مقاومت کنند

نمونه ای از دستگاه ضبط اطلاعات پرواز متعلق به دهه ی ۹۰ که هم اکنون در موزه نگهداری می شود

نمونه ی اولیه ای از یک رکوردر که ساخت آن به سال ۱۹۵۴ بر می گردد و اکنون در موزه ی هوا- فضای واشینگتن نگهداری می شود

از این دستگاه کوچک هم برای ضبط اطلاعات استفاده می شد و دور آن با استیل و فویل پوشانده شده است تا در برابر گرما و آتش مقاوم تر شود

دستگاه ضبط کننده ی صدا که با نوار کار می کرد و در عکس بعدی نمونه ی جدیدتر آن را می توانید ببینید

عکسی از یک دستگاه ضبط صدا که برای هواپیماهای بویینگ و ایرباس مورد استفاده قرار می گیرد

عکسی از یک جعبه سیاه روسی که به وسیله ی نوار کار می کرد

نمایی از یک جعبه سیاه قدیمی که همه ی اتفاقات بر روی یک نوار ضبط می گردید

دستگاه پیشرفته ی ضبط تمام رویدادها در هواپیما

تصویری کلی از روند پیشرفت جعبه سیاه از سال ۱۹۵۰ تا اکنون

تاریخچه و وضعیت نام‌ های دامنه (Domain Names) به روایت تصویر

وبسایت Testking تصویری را منتشر کرده است که اطلاعات بسیار خواندنی و جالبی را در مورد نام‌های دامنه‌ی متفاوت به تصویر می‌کشد.

باور این نکته که ۲۰ سال پیش تنها ۵۰۰ نام دامنه‌ی دات کام در جهان ثبت شده بود سخت است. سخت تر از آن، باور کردن این موضوع است که امروز نزدیک به ۱۰۰ میلیون نام دامنه‌ی دات کام در جهان ثبت شده است. این رشد سریع اینترنت باعث شده است که به اتمام نام‌های دامنه در جهان نزدیک شویم (کمتر از شش ماه) و متخصصان به فکر استفاده از IP نسخه ۶ به جای نسخه ۴ فعلی بیفتند.

برخی از مهمترین نکات موجود در تصویر بالا:

۱- اولین نام دامنه‌ی عمومی ثبت شده در جهان nordu.net بود که در تاریخ ۱ ژانویه ۱۹۸۵ ثبت شد.

۲- اولین نام دامنه‌ی دات کام ثبت شده در جهان، symbolics.com بود که در پانزدهم مارچ ۱۹۸۵ ثبت شد.

۳- اولین نام دامنه‌ی دات ارگ ثبت شده در جهان، mitre.org بود که در تاریخ ۱۰ جولای ۱۹۸۵ ثبت شد.

۴- در قسمت دوم از این تصویر نام ۱۰۰ تا از دامنه‌های قدیمی ثبت شده که هنوز هم فعال هستند ذکر شده است. نام‌هایی همانند Xerox، Hp، IBM، Sun، Intel، Boeing، Siemens، Vortex، Adobe، AMD، Apple، RAND، Philips، Sisco، از مهمترین و شناخته شده‌ترین این نام‌ها هستند.

۵- در سمت راست این ۱۰۰ نام، تاریخچه‌ی نام‌های دامنه‌ی دات کام هم به اختصار آورده شده است. دامنه‌ی Whitehouse.gov در سال ۱۹۹۲، دامنه‌ی Google.com در سال ۱۹۹۶ ثبت شدند. در سال ۲۰۰۳ مفهوم وب۲ به صورت جهانی شناخته شد.

۶- در تاریخ ۲۵ دسامبر ۲۰۱۰، تعداد ۹۱ میلیون و ۶۷۳ هزار و ۵۶ دامنه‌ی دات‌کام، ۱۳ میلیون و ۶۰۹ هزار و ۵۳۴ دامنه‌ی دات‌نت و ۹ میلیون و ۷۹ هزار و ۷۵۸ دامنه‌ی دات‌ارگ ثبت شده‌ بودند.

۷- برترین ثبت‌کنندگان نام دامنه در جهان عبارتند از: (۵ تای برتر)

• ایالات متحده با مجموع ۷۴۱۱۸۹۵۰ نام دامنه‌ی ثبت شده.
• آلمان با ۶۴۱۲۴۱۵ نام دامنه‌ی ثبت شده.
• چین با ۴۵۸۲۶۲۱ نام دامنه‌ی ثبت شده.
• انگلستان با ۴۳۸۰۳۷۰ نام دامنه‌ی ثبت شده.
• کانادا با ۳۸۰۳۹۵۴ نام دامنه‌ی ثبت شده.

در ادامه نیز کشورهای فرانسه، استرالیا، ژاپن، اسپانیا، ایتالیا قرار دارند.

۸- بزرگترین ثبت کنندگان نام دامنه که مستقیما از موسسه‌ی ICANN مجوز دارند عبارتند از: (۱۰ تای برتر)

• Go Daddy با سهم ۳۱٫۲۸ درصدی از بازار و تعداد ۳۶۸۶۵۸۴۵ دامنه
• Enom با سهم ۸٫۵ درصدی از بازار و تعداد ۱۰۰۷۲۴۷۵ دامنه
• TuCows با سهم ۶٫۶ درصدی از بازار و تعداد ۷۸۳۱۵۷۶ دامنه
• NetworkSolutions با سهم ۵٫۴ درصدی از بازار و تعداد ۶۳۴۴۹۲۴ دامنه
• Schlund+Partner با سهم ۴٫۳ درصدی از بازار و تعداد ۵۰۸۴۳۲۰ دامنه
• Melbourne IT با سهم ۳٫۶ درصدی از بازار و تعداد ۴۲۰۴۸۷۳ دامنه
• Wild West Domains با سهم ۲٫۸ درصدی از بازار و تعداد ۳۲۹۶۳۵۴ دامنه
• Moniker با سهم ۲٫۴ درصدی از بازار و تعداد ۲۸۲۱۷۰۲ دامنه
• Resellerclub.com با سهم ۲٫۲ درصدی از بازار و تعداد ۲۵۸۴۱۷۱ دامنه
• Register.com با سهم ۲ درصدی از بازار و تعداد ۲۳۸۵۲۱۹ دامنه

میزان ۳۰٫۹۲ درصد باقی‌مانده نام‌های دامنه را نیز دیگر ثبت کننده های سراسر جهان که سهم کمتر از ۲ ذرصدی دارند، ثبت می‌کنند.

۹- در ادامه نام ۱۰ شرکتی که بیشترین رشد در ثبت دامنه را داشته اند نیز آمده است.

۱۰- از میان نام‌های دامنه‌ی سط بالا (Top Level Domains) تعداد ۲۴۹ نام دامنه منحصرا مربوط به کشورهای مختلف جهان است. مثلا برای ایران ir. استفاده می‌شود.

۱۱- تعداد ۲۱ نام دامنه‌ی سطح بالای عمومی نیز وجود دارد که عبارتند از:

• .aero
• .arpa مربوط به پروژه آرپا (قدیمی‌ترین نام‌ دامنه)
• .asia مربوط ب هقاره آسیا
• .biz مربوط به کسب و کارها
• .cat
• .com عمومی
• .coop مربوط به شرکت‌ها
• .edu مربوط به سازمان‌های آموزشی
• .gov مربوط به سازمان‌های دولتی صرفا امریکایی
• .info مربوط به سازمان های نشر اطلاعات
• .int
• .jobs مربوط به مشاغل
• .mil مربوط به سازمان‌های نظامی
• .mobi
• .museum مربوط به موزه‌ها
• .mail مربوط به سرویس‌های ایمیل
• .net مربوط به انواع شبکه‌ها
• .org مربوط به سازمان‌ها
• .pro مربوط به متخصصین حوزه‌های مختلف
• .tel
• .travel مربوط به سازمان‌های گردشگری
• .name در این لیست ذکر نشده است.
• .love در این لیست ذکر نشده است.
• .tv در این لیست ذکر نشده است.

۱۲- قبل از سال ۱۹۹۵ ثبت دامنه رایگان بود.

۱۳- پس از سال ۱۹۹۵ تا قبل از سپردن حق ثبت نام دامنه ها به شرکت‌های خصوصی، ثبت یک نام دامنه برای ۲ سال ۱۰۰ دلار هزینه داشت.

۱۴- در ادامه گران قیمت ترین نام‌های دامنه در جهان لیست شده‌اند که به دلیل تعدد نام‌های غیر قابل ذکر در اینترنت که در این لیست موجود است، فقط به نکته‌ی جالبی اشاره می‌کنیم که در سال ۲۰۰۷ نام دامنه‌ی Business.com به مبلغ ۳۵۰ میلیون دلار فروخته شد.

منبع : Gooyait.com