کیهان: «پرتقال خونی» اجرای سینمایی مانیفست لیبرالیسم جنسی است

 

 

 

 

فیلم جدید سیروس الوند با نام «پرتقال خونی» یک غافلگیری تمام‌عیار است از کارگردان باسابقه‌ای که پس از چند سال دوباره به سینما برگشته و آخرین تلاش سینماورزانه‌اش را به مخاطبانش عرضه کرده است.

الوند را با فیلم مهم و ارزشمند و تحسین‌برانگیز و خاطره‌انگیزی مثل «یک بار برای همیشه» می شناختیم که مژده حضور و ظهور یک کارگردان خوش‌قریحه و اجتماعی‌ساز متعهد را با خود آورده بود.

اینک اما با دیدن «پرتقال خونی» تمام انتظارها با یک شوک وحشتناک روبرو و تمام امیدها برای دیدن یک فیلم آبرومند به درک واصل شد!

«پرتقال خونی» حکایت مبهم و غرض‌ورزانه یک مجموعه خیانت جنسی است که در قامت مانیفستی برای لیبرالیسم جنسی، تمام تلاش خود را برای بازنمایی مدافعانه فضای سرد و بی‌هویت قشر تحت سیطره مدرنیته به انجام می‌رساند.

فیلم داستان تلخ و شیرین(!) جدایی یک زوج و ورود دختر جوان دیگری به این کارزار و در ادامه آن پیوستن عنصری دیگری به این ماجراست تا پازل اباحه‌گری و بی‌اخلاقی کامل شود و راه برای داستان‌سرایی ظاهری و در پس آن، ترویج لیبرالیسم جنسی فراهم گردد. به نحوی که حتی آن ایده تکراری و بی‌مزه پایانی هم که مثلا دختر به آغوش خانواده باز می‌گردد نیز نتیجه عکس می دهد و کمترین و کوچکترین تاثیری برنمی‌انگیزاند.

نمی‌شود شما کل فیلمتان بر یک و پایه و اساس و با یک رویکرد و شیوه پیش رود و بعد در آخرین لحظه بخواهید تمام بار پیام‌های مثبت فیلمتان را بر سر فیلم و داستان و آدم‌هایش آوار کنید. فیلم «پرتقال خونی» اجرای سینمایی مانیفست لیبرالیسم جنسی است البته با سطحی نازل و شیوه‌ای مبتذل و کهنه و رسوا که معلوم نیست چطور اجازه ساخت و نمایش پیدا کرده است!../شفاف

ویدیو مرتبط :
پرتقال خونی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

«پرتقال خونی » مانیفست لیبرالیسم جنسی !

فیلم جدید سیروس الوند با نام پرتقال خونی یك غافلگیری تمام عیار بود از كارگردان با سابقه ای كه پس از چند سال دوباره به سینما برگشته و آخرین تلاش سینماورزانه اش را به مخاطبانش عرضه كرده است. فیلم جدید سیروس الوند با نام پرتقال خونی یك غافلگیری تمام عیار بود از كارگردان با سابقه ای كه پس از چند سال دوباره به سینما برگشته و آخرین تلاش سینماورزانه اش را به مخاطبانش عرضه كرده است.

الوند را با فیلم مهم و ارزشمند و تحسین برانگیز و خاطره انگیزی مثل یك بار برای همیشه می شناختیم كه مژده حضور و ظهور یك كارگردان خوش قریحه و اجتماعی ساز متعهد را با خود آورده بود.

اینك اما با دیدن پرتقال خونی تمام انتظارها با یك شوك وحشتناك روبرو و تمام امیدها برای دیدن یك فیلم آبرومند به درك واصل شد!

پرتقال خونی حكایت مبهم و غرض ورزانه یك مجموعه خیانت جنسی است كه در قامت مانیفستی برای لیبرالیسم جنسی، تمام تلاش خود را برای بازنمایی مدافعانه فضای سرد و بی هویت قشر تحت سیطره مدرنیته به انجام می رساند.

فیلم داستان تلخ و شیرین(!) جدایی یك زوج و ورود دختر جوان دیگری به این كارزار و در ادامه آن پیوستن عنصری دیگری به این ماجراست تا پازل اباحه گری و بی اخلاقی كامل شود و راه برای داستان سرایی ظاهری و در پس آن، ترویج لیبرالیسم جنسی فراهم گردد.

به نحوی كه حتی آن ایده تكراری و بی مزه پایانی هم كه مثلا دختر به آغوش خانواده باز می گردد نیز نتیجه عكس می دهد و كمترین و كوچكترین تاثیری برنمی انگیزاند. نمی شود كه شما كل فیلمتان بر یك و پایه و اساس و با یك رویكرد و شیوه پیش رود و بعد در آخرین لحظه بخواهید تمام بار پیامهای مثبت فیلمتان را بر سر فیلم و داستان و آدمهایش آوار كنید.

فیلم پرتقال خونی اجرای سینمایی مانیفست لیبرالیسم جنسی است البته با سطحی نازل و شیوه ای مبتذل و كهنه و رسوا كه معلوم نیست چطور اجازه ساخت و نمایش پیدا كرده است!

منبع: کیهان