ولادت حضرت محمد مصطفی(ص) و امام جعفر صادق(ع)

ولادت حضرت محمد مصطفی(ص) و امام جعفر صادق(ع)
تولد نور

حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در عام الفیل ( سال 570 میلادی ) در ماه ربیع الاول دیده به جهان گشود.مورخان شیعه، ولادت پیامبر اکرم را در صبح جمعه‌ی هفدهم ربیع الاول و اکثر علمای اهل سنت، در روز دوازدهم همان ماه می‌دانند.
امام صادق(ع) به نقل از سلمان فارسى فرمود:

پیامبر اكرم(ص)فرمود: خداوند متعال مرا از درخشندگى نور خودش آفرید  نیز امام صادق(ع) فرمود: خداوند متعال خطاب به رسول اكرم(ص)فرمود: «اى محمد! قبل از این كه آسمان‏ها، زمین، عرش و دریا راخلق كنم. نور تو و على را آفریدم...».
ثقه‏ الاسلام كلینى(ره) مى‏ نویسد: امام صادق(ع) فرمود:

«هنگام ولادت‏ حضرت رسول اكرم(ص) فاطمه بنت اسد نزد آمنه (مادر گرامى پیامبر)بود. یكى از آن دو به دیگرى گفت: آیا مى‏بینى آنچه را من‏مى‏بینم؟دیگرى گفت: چه مى‏بینى؟ او گفت: این نور ساطع كه ما بین مشرق ومغرب را فرا گرفته است! در همین حال، ابوطالب(ع) وارد شد و به‏ آن‏ها گفت:
چرا در شگفتید؟ فاطمه بنت اسد ماجرا را به گفت. ابوطالب به اوگفت: مى‏خواهى بشارتى به تو بدهم؟ او گفت: آرى. ابو طالب گفت:از تو فرزندى به وجود خواهد آمد كه وصى این نوزاد، خواهد بود
سیمای محمد(ص)
امام جعفر صادق(ع) فرمود: امام حسن(ع) از دائى‏اش، «هند بن ابى‏هاله‏» كه در توصیف چهره پیامبر(ص) مهارت داشت، در خواست‏ نمود تا سیماى دل آراى خاتم پیامبران(ص) را براى وى توصیف‏ نماید. هند بن ابى هاله در پاسخ گفت:

«رسول خدا(ص) در دیده‏ هابا عظمت مى‏ نمود، در سینه‏ ها مهابتش وجود داشت .قامتش رسا، مویش‏نه پیچیده و نه افتاده، رنگش سفید و روشن، پیشانیش گشاده،ابروانش پرمو و كمانى و از هم گشاده، در وسط بینى برآمدگى‏ داشت، ریشش انبوه، سیاهى چشمش شدید، گونه هایش نرم و كم‏ گوشت.دندان هایش باریك و اندامش معتدل بود. آن حضرت هنگام راه ‏رفتن با وقار حركت مى‏كرد. وقتى به چیزى توجه مى‏كرد به طور عمیق‏ به آن مى‏ نگریست، به مردم خیره نمى‏شد، به هر كس مى‏ رسید سلام‏ مى‏ كرد، همواره هادى و راهنماى مردم بود.

براى از دست دادن امور دنیایى خشمگین نمى‏ شد. براى خدا چنان غضب‏ مى ‏نمود كه كسى او را نمى‏شناخت. اكثر خندیدن آن حضرت تبسم بود،برترین مردم نزد وى كسى بود كه، بیشتر مواسات و احسان و یارى‏مردم نماید...»
سعدى با الهام از روایات، در اشعار زیبایى آن حضرت را چنین‏ توصیف نمود:
ماه فرو ماند از جمال محمد سرو نروید به اعتدال محمد قدر فلك را كمال ومنزلتى نیست در نظر قدر با كمال محمد وعده دیدار هر كسى به قیامت لیله اسرى شب وصال محمد آدم و نوح و خلیل و موسى وعیسى آمده مجموع در ظلال محمد عرصه گیتى مجال همت او نیست روز قیامت نگر مجال محمد و آنهمه پیرایه بسته جنت فردوس بو كه قبولش كند بلال محمد شمس و قمر در زمین حشر نتابد نور نتابد مگر جمال محمد همچو زمین خواهد آسمان كه بیفتد تا بدهد بوسه بر نعال محمد شاید اگر آفتاب و ماه نتابد پیش دو ابروى چون هلال محمد چشم مرا تا بخواب دید جمالش خواب نمیگیرد از خیال محمد سعدى اگر عاشقى كنى و جوانى عشق محمد بس است و آل محمد

مصونیت و پیراستگى پیامبر از خلاف و خطا، بسان دیگر پیامبران داراى مراحل سه‏گانه است، و این مراحل عبارتنداز:
1- مصونیت مطلق (عمدى و سهوى) در تبلیغ شریعت.
2- عصمت از خلاف و گناه در رفتار و گفتار.
3- پیراستگى از خطا و لغزش در جریانهاى عادى.

-------------------------------------------------------

امام‌ صادق‌ ( ع‌ )
حضرت‌ امام‌ جعفر صادق‌ علیه‌ السلام‌ رئیس‌ مذهب‌ جعفرى‌ ( شیعه‌ ) در روز 17ربیع‌ الاول‌ سال‌ 83 هجرى‌ چشم‌ به‌ جهان‌ گشود .
پدرش‌ امام‌ محمد باقر ( ع‌ ) و مادرش‌ "ام‌ فروه‌" دختر قاسم‌ بن‌ محمد بن‌ ابى‌ بكر مى‌باشد.
كنیه‌ آن‌ حضرت‌ : "ابو عبدالله‌" و لقبش‌ "صادق‌" است‌ . حضرت‌ صادق‌ تا سن‌ 12 سالگى‌ معاصر جد گرامیش‌ حضرت‌ سجاد بود و مسلما تربیت اولیه‌ او تحت‌ نظر آن‌ بزرگوار صورت‌ گرفته‌ و امام‌ ( ع‌ ) از خرمن‌ دانش‌ جدش‌ خوشه‌چینى‌ كرده‌ است‌ .
پس‌ از رحلت‌ امام‌ چهارم‌ مدت‌ 19 سال‌ نیز در خدمت‌ پدر بزرگوارش‌ امام‌ محمد باقر ( ع‌ ) زندگى‌ كرد و با این‌ ترتیب‌ 31 سال‌ از دوران‌ عمر خود را در خدمت‌ جد و پدر بزرگوار خود كه‌ هر یك‌ از آنان‌ در زمان‌ خویش‌ حجت‌ خدا بودند ، و از مبدأ فیض‌ كسب‌ نور مى‌نمودند گذرانید .
بنابراین‌ صرف‌ نظر از جنبه‌ الهى‌ و افاضات‌ رحمانى‌ كه‌ هر امامى‌ آن‌ را دار مى‌باشد ، بهره‌مندى‌ از محضر پدر و جد بزرگوارش‌ موجب‌ شد كه‌ آن‌ حضرت‌ با استعداد ذاتى‌ و شم‌ علمى‌ و ذكاوت‌ بسیار ، به‌ حد كمال‌ علم‌ و ادب‌ رسید و در عصر خود بزرگترین‌ قهرمان‌ علم‌ و دانش‌ گردید .
پس‌ از درگذشت‌ پدر بزرگوارش‌ 34 سال‌ نیز دوره‌ امامت‌ او بود كه‌ در این‌ مدت‌ "مكتب‌ جعفرى‌" را پایه‌ریزى‌ فرمود و موجب‌ بازسازى‌ و زنده‌ نگهداشتن‌ شریعت‌ محمدى‌ ( ص‌ ) گردید.

منابع::تلخیص از aviny.com

roshangari.ir

ویدیو مرتبط :
جشن ولادت حضرت محمد (ص) و امام جعفر صادق (ع)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

احادیثی از حضرت محمّد (ص) و امام جعفر صادق (ع)

احادیثی از حضرت محمّد (ص) و امام جعفر صادق (ع)
میلاد با سعادت پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی (ص) و امام جعفر صادق (ع) بر دوستداران جهان عدل و رحمت ، عزت و غیرت ، صلح و شرافت ، آزادی و برابری ، صداقت و راستگویی ، وحدت و یکرنگی مبارک باد.

در این مطلب احادیثی گهر بار از پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق (ع) گردآوری شده است.

 حضرت محمّد (ص) :

برترین ایمان آن است که بدانی خداوند همه جا با توست (کنزل العمال، 66)

...........................................
 حضرت محمّد (ص) :

هر گاه بنده دروغ بگوید، از بوى گندى كه پدید آورده‏است، فرشته به مسافت یك میل از او فاصله گیرد.
دروغ، درى از نفاق(5122/11؛ الترغیب والترهیب: 597/3)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

دروغ، درى از درهاى نفاق است. (5122/11؛ كنزالعمال: 8212)

...........................................
حضرت محمّد (ص) : 

دروغ، چه جدّى و چه شوخى آن، درست نیست. همچنین درست نیست كه مرد به فرزند خود وعده‏اى بدهد وبه آن عمل نكند. همانا راستگویى، به نیكى رهنمون مى‏شود و نیكى به بهشت هدایت مى‏كند و دروغ به‏ناراستى و انحراف مى كشاند و ناراستى و انحراف به آتش رهنمون مى شود. (51260/11؛ كنزالعمال: 8217)

..........................................

 حضرت محمّد (ص) :

واى بر كسى كه براى خنداندن مردم دروغ بگوید، واى بر او، واى بر او. (5126/11؛ كنزالعمال: 8215)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

ناتوان ترین مردم كسى است كه از دعا كردن ناتوان باشد. (1646/4؛ امالى طوسى: 89)

...........................................

 حضرت محمّد (ص) :

خداوند عزّ و جل نفرت دارد از مردى كه در خانه‏اش بر او حمله كنند و او نجنگد. (6874/14؛ عیون اخبارالرضا)ع): 28/2)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

زیرك‏ترین شما كسى است كه بیشتر از دیگران به یاد مرگ باشد ودور اندیش‏ترین شما آماده‏ترینتان براى آن‏است. (1142/3؛ اعلام الدین: 333)

...........................................
حضرت محمّد (ص) :

نخستین كسى كه به دوزخ مى‏رود فرمانرواى قدرتمندى است كه دادگرى نكند و توانگرى كه حقوق مالى خودرا نپردازد و تهیدست متكبّر. (890/2؛ عیون اخبارالرضا)ع): 28/2)

...........................................
حضرت محمّد (ص) : 

هر كه براى دیدن برادر مؤمن خود - و نه به قصد نیاز خواهى - به خانه او رود، از دیداركنندگان خدا انگاشته شود وسزاوار است بر خدا كه دیدار كننده خود را گرامى دارد. .(2276/5؛ بحار: 192/77)

...........................................
حضرت محمّد (ص) : 

پیامبر خدا صلى الله علیه وآله بر دیوانه‏اى گذشت و پرسید: او را چه شده‏است ؟ عرض شد: او دیوانه است. فرمود: نه،او آسیب دیده‏است. دیوانه كسى است كه دنیا را بر آخرت برگزیند. (830/2؛ مشكاة الانوار: 270). 12. كیفر زورگویى زودتر از كیفر هر كردار زشت دیگرى دامنگیر انسان مى‏شود. (524/2؛ كافى: 327/2)

...........................................

حضرت محمّد (ص) :

خداوند متعال زیباست، زیبایى را دوست دارد و دوست دارد اثر نعمت خود را در بنده‏اش ببیند. او فقر وفقرنمایى را دشمن دارد. (772/2؛ كنزالعمال: 1716)

...........................................

 امام جعفر صادق (ع): 

هر که خدا رابشناسد ترس او در دلش می افتد و هر از خدا ترسان باشد نفسش از دنیا باز می ماند.  (جهاد النفس، ص 83)

...........................................

امام جعفر صادق (ع): 

شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید :در مواظـبـت بر اوقـــات نمـــازها ، در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما و در همدردى و کمک مالى به برادرانشان (میزان الحکمه، باب صفات الشّیعه)

...........................................

امام جعفر صادق (ع): 

نزدیکترین حالات بنده به پروردگار حالت سجده است.  (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

...........................................

امام جعفر صادق (ع): 

از دو مسلمان كه به هم برخورد می كند آن كه دیگری را بیشتر دوست دارد بهتر است .

اصول كافی ، ج 3 ، ص 193

...........................................

امام جعفر صادق (ع):  

همه خیر در خانه ای نهاده شده و كلیدش را زهد و بی رغبتی به دنیا قرار داده اند .   اصول كافی ، ج 3 ، ص 194

...........................................

امام جعفر صادق (ع): 

چنان از خدا بترس كه گویا او را می بینی و اگر تو او را نمی بینی او تو را می بیند . اصول كافی ، ج 3 ، ص 110

...........................................

امام جعفر صادق (ع): 

امیرالمؤمنین علیه السلام  می فرمود : بهترین عبادت عفت است . اصول كافی ، ج 3 ، ص 125

...........................................

 امام جعفر صادق (ع): 

پیامبر خدا فرمود : هر كه گناهی را برای خدا و ترس از او ترك كند خدا او را در روز قیامت خشنود گرداند. اصول كافی ، ج 3 ، ص 128

...........................................-
 امام جعفر صادق (ع):

خداوند متعال فرموده است : بنده من با چیزی محبوبتر از انجام واجبات به من دوستی نكند .
اصول كافی ، ج 3 ، ص 129

...........................................
امام جعفر صادق (ع): 

عبادت كنندگان سه دسته اند : گروهی خدای متعال را از ترس عبادت كنند و این عبادت بردگان است ، گروهی خدای متعال را به طمع ثواب عبادت كنند و این عبادت مزدوران است . دسته ای خدای متعال را برای دوستیش عبادت كنند و این عبادت آزادگان و بهترین عبادت است . اصول كافی ، ج 3 ، ص 131

...........................................
امام جعفر صادق (ع): 

اهل دوزخ از اینرو در دوزخ جاودان باشند كه نیت داشتند اگر در دنیا جاودان باشند همیشه نافرمانی خدا كنند و اهل بهشت از اینرو در بهشت جاودان باشند كه نیت داشتند اگر در دنیا باقی بمانند همیشه اطاعت خدا كنند پس این دسته و آن دسته به سبب نیت خویش جاودانی شدند ، سپس قول خدای تعالی را تلاوت نمود : بگو هركس طبق طریقه خویش عمل می كند . فرمود : یعنی طبق نیت خویش . اصول كافی ، ج 3 ، ص 135 - 136

...........................................

 امام جعفر صادق (ع): 

سه چیز از علامات مؤمن است : شناختن خدا و شناختن دوستان و دشمنان خدا .
اصول كافی ، ج 3 ، ص 192

...........................................
 امام جعفر صادق (ع): 

هر مؤمنی به بلائی گرفتار شود و صبر كند ، اجر هزار شهید برای اوست .

اصول كافی ، ج 3 ، ص 146

...........................................

 امام جعفر صادق (ع): 

سلیمان دیلمی می گوید : به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم فلانی در عبادت و دیانت و فضیلت چنین و چنان است . فرمود : عقلش چگونه است ؟ گفتم نمی دانم . فرمود : پاداش به اندازه عقل است . اصول كافی ، ج 1 ، ص 12

...........................................

امام جعفر صادق (ع):

از دو صفت پرهیز كن كه هركس هلاك شد به خاطر این دو صفت بود . بپرهیز از این كه طبق رأی و نظر خویش به مردم فتوی دهی یا به آنچه نمی دانی عقیده دینی پیدا كنی .اصول كافی ، ج 1 ، ص 52

منبع:negarnews.blogfa.com