هادی محقق: در سینمای ما تقلید از فرهادی مُد شده!

کلا هنر واقعی با تقلید جور درنمی آید. متاسفانه چند سالی است که در سینمای ما تقلید از فرهادی مدُ شده است اما من سعی می کنم تمام آثار مطرح خارجی و داخلی را دیده و در نهایت زبان سینمایی خودم را داشته باشم.

به گزارش شبکه ایران هادی محقق کارگردان جوانی است که امسال با «او خوب سنگ می زند» به جشنواره فیلم فجر آمده و در بخش «نگاه نو» حضور دارد؛ فیلمی که اغلب لوکیشنهای آن در مناطق حاشیه ای دهدشت از توابع استان کهکیلویه و بویراحمد قرار دارد. محقق در گفتگو با شبکه ایران درباره کیفیت لوکیشنهای فیلمش می گوید:«بیشتر فیلمبرداری در حاشیه شهر دهدشت انجام شد و البته یکی دو سکانس شهری هم داشتیم اما فیلم ما بیشتر یک کار جاده ای بود و به نوعی به هنگام فیلمبرداری خانه به دوش بودیم!»

محقق درباره سختیهای فیلمبرداری در نقاط حاشیه ای هم می افزاید:«کلا کار فیلمسازی کار سختی است یعنی به نظر من فیلمسازی به شکل اصولی آن قرین است با سختی. اما به هر حال وقتی در نقاط دورافتاده فیلمسازی می کنید بدون شک دردسرهایتان بیشتر می شود. ما هم از یک سو با گرمای هوا روبرو بودیم از آن سو به خاطر ساختار فیلمنامه بازیگر حرفه ای نداشتیم و محبور بودیم از نابازیگران کار بگیریم اما با این حال سعی کردم بهانه نیاورم و کارم را به درست ترین شکل ممکن انجام دهم.»

محقق درباره روش انتخاب بازیگر برای فیلم هم می گوید:«برای انتخاب بازیگر وقت زیادی گذاشتم یعنی شخصا به سراغ آدمهای مختلفی که فکر می کردم به درد بازی در فیلم بخورند رفته و سعی می کردم با تست گرفتن عیار کارشان را بسنجم ضمن اینکه با یک سری چهره های مستعد محلی هم آشنایی داشتم و سعی کردم از آنها استفاده کنم.»

محقق درباره تغییر عنوان فیلمش از «بردو» به «کسی که خوب زنگ می زند» هم می گوید:«البته نام «بردو» یک نام موقت برای فیلم بود و در زبان محلی هم این نام مترادف است با نام کنونی فیلم یعنی بردو به معنای کسی است که خوب سنگ می زند.»

هادی محقق درباره اینکه آیا برای ساخت فیلمش از کارگردان خاص ایرانی یا خارجی تاثیر نگرفته می افزاید:«کلا هنر واقعی با تقلید جور درنمی آید. متاسفانه چند سالی است که در سینمای ما تقلید از فرهادی مدُ شده است اما من سعی می کنم تمام آثار مطرح خارجی و داخلی را دیده و در نهایت زبان سینمایی خودم را داشته باشم.»

منبع:inn.ir

ویدیو مرتبط :
شعر خوانی استاد هادی در دانشگاه محقق

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

افتخار اصغر فرهادی اندازه هادی ساعی ارزش ندارد؟!

 

 

برلیناله كه اصغر فرهادی به عنوان نخستین كارگردان تاریخ ۶۰ ساله اش برنده همزمان سه خرس شناخته شد، رویدادی است كه ژان لوك گودار، رومن پولانسكی، میكل آنجلو آنتونیونی، دیوید لین، ویتوریو دسیكا، پیر پائولو پازولینی، هایائو میازاكی، جیم شریدان و میلوش فورمن پیش از این خرس طلایی اش را شكار كرده اند، اما در داخل ایران چه اتفاقی افتاد؟

اصغر فرهادی چهره غرورآفرین سینمای ایران كه هم اكنون حتی اهالی مشكل پسند هنر هفتم كشورمان نیز به او و آخرین اثرش فخر می فروشند، شب گذشته به همراه گروهی از بازیگران اصلی و عوامل فیلم «جدایی نادر از سیمین» سحرگاه دوم اسفندماه با سه خرس برلین از طریق فرودگاه امام خمینی (ره) وارد شد، اما در زمانی كه مردم خواب بودند، به جز معدود سینماگران حاضر، تنها مقام مسئول ارشدی كه از او استقبال كرد، رئیس بنیاد سینمایی فارابی بود تا بار دیگر در خصوص جایگاه و وزن كنونی فرهنگ در این مرز و بوم كه روزگاری دور، نخبگان فرهنگی درصدرش بودند، در نزد عموم مردم و مسئولان و نخبگان به عنوان سرآمدان و قافله سالارشان، بتوان به نقدی جدی پرداخت.

حدود ۲۰ درصد از فیلم «جدایی نادر از سیمین» فیلمبرداری شده بود كه گفته های جنجال برانگیز اصغر فرهادی در جشن خانه سینما، باعث شد جواد شمقدری معاون سینمایی ارشاد در حركتی عجیب، از لغو مجوز این اثر فرهادی سخن به میان آورد و عملاً به جنجال ها دامن زده شود. اما در نهایت مشكل فیلمی كه می رفت تا نیمه تمام باقی بماند و سرنوشتی نامعلوم برای این كارگردان توانمند به دنبال داشته باشد، با واكنش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی كه شفاف بیان كرد مشكل مجموعه اش با فرهادی نیست و مقابله ای با اهالی سینما نداریم، رفع شد و فیلمی كه قرار بود نگاتیوهایش سال ها خاك بخورد، با عدم به كرسی نشستن برنامه شمقدری، سرنوشتی متفاوت یافت.

اصغر فرهادی كه نخستین كار حرفه ای اش، فیلمنامه ارتفاع پست حاتمی كیا بود و پس از آن «چهارشنبه سوری» و «درباره الی» بهترین آثارش بودند و به واسطه سبك كاری اش، توقع مخاطبانش بالا رفته بود، این بار با «جدایی نادر از سیمین» در مقام فیلم نامه نویس و كارگردان، ابتدا سیمرغ های بهترین كارگردانی و فیلمنامه جشنواره فیلم فجر را شكار كرد و البته تنها سمیرغ بهترین فیلم جشنواره ۲۹ را دریافت نكرد. اما هنوز جوایز فجر را دریافت نكرده بود كه راهی برلین شد تا در جشنواره فیلم برلین كه در كنار جشنواره های ونیز و كن، معتبرترین رویداد سینمایی جهان محسوب می شود، جایزه ای فراتر از خرس نقره ای كه برای «درباره الی» دریافت كرده بود را شكار كند.

پس از تحسین های منتقدان داخلی در خلال جشنواره ۲۹ فیلم فجر و جوایز هیات داوران این جشنواره برای «جدایی نادر از سیمین» سالم كه نمی توان ادعا كرد سیاه نمایی است و مزد سیاه نمایی اش را گرفته، نقدهای مثبت نشریات مطرح سینمایی از جمله اسكرین اینترنشنال، هالیوود ریپورتر و ورایتی و پیش بینی رسانه های خبری بزرگ جهان حكایت از آن داشت كه تنها نماینده سینمای ایران با دست پر از آلمان باز خواهد گشت و باعث سربلندی اهالی سینمای ایران خواهد شد كه البته چنین نیز شد و كارگردانی كه علی الظاهر شمقدری و سجادپور روابط حسنه ای با او ندارند، به مدد سناریونویسی كم نقص، بازیگردانی حرفه ای و تسلطش به اجزای دیگر فیلم، خودش و سینمای ایران را در این رویداد بزرگی سینمایی سربلند كرد.

برلیناله كه اصغر فرهادی به عنوان نخستین كارگردان تاریخ ۶۰ ساله اش برنده همزمان سه خرس شناخته شد، رویدادی است كه ژان لوك گودار، رومن پولانسكی، میكل آنجلو آنتونیونی، دیوید لین، ویتوریو دسیكا، پیر پائولو پازولینی، هایائو میازاكی، جیم شریدان و میلوش فورمن پیش از این خرس طلایی اش را شكار كرده اند و حالا فرهادی در كنار این كارگردانان شاخص جهان قرار گرفته تا منتقدان بین المللی آخرین اثرش را با آثار و سبك كاری هیچكاك مقایسه كنند و حتی دوستان فراستی در انجمن منتقدان سینمای ایران به این مسئله اشاره كنند كه موفقیت «جدایی نادر از سیمین» این نكته را یادآوری كرد كه سینمای ایران زنده است و دوباره می خواهد مهم ترین سفیر این كشور در سراسر دنیا باشد. اما در داخل ایران چه اتفاقی افتاد؟

با همه این افتخارات، وقتی نوبت به استقبال از فرهادی می شود، از مسئولان ارشد فرهنگی كشور، تنها میرعلایی رئیس بنیاد سینمایی فارابی قابل مشاهده است كه به فرودگاه امام خمینی رفته و بامداد ۲ اسفندماه، استقبال كوچكی از این كارگردان می كند و فرهادی نیز بدون هیچ گله و شكایتی به دوربین كنار پلاكاردی كه معدود استقبال كنندگانش آورده اند، لبخند می زند و یادگاری بازگشت این كارگردان خوش آتیه اصفهانی سینمای كشورمان این گونه خالی تر از مردمی به نظر می رسد كه می بایست با حضور در فرودگاه، به مسئولان سینمایی ایران اعم از شمقدری و سجادپور كه حتی تاكنون زحمت یك تبریك خشك و خالی نیز بابت این اتفاق بزرگ نگفته اند، پاسخ محكم بدهند اما خواب شب را مگر می توان رها كرد و به استقبال آمد؟! این واقعیت تلخ خنده دار نیست؟

استقبال كم نظیر از اصغر فرهادی!

واقعیت آن است كه مردم ما به طور وسیع، هنوز ارزش فرهنگ و فرهنگ سازان خودشان در بخش های مختلف از جمله سینما را در نیافته اند و اینچنین است كه وقتی هادی ساعی كه نشان زرین قهرمانی المپیكش ارزشمند و غرورآفرین است، پس از المپیك چین به ایران باز می گردد، لشگری از مردم به استقبالش می آیند اما هنگامی كه فرهادی كه خرس های طلا و نقره اش را در عرصه ای كه پایین تر از المپیك در حوزه فرهنگ نیست، با خود به ایران می آورد، حتی اهالی سینما نیز همت نمی كنند تا گروهی به استقبالش بروند و با چند پلاكارد و بیلبورد، از او تقدیر كنند تا بتوان گفت مشكل از ماست كه مسئولان سینمایی كشور پس از این افتخارات به خود جرات می دهند سكوت كنند و برایمان افتخار فرهادی اندازه ساعی ارزش ندارد؛ مشكل از ماست كه برای فرهنگ به قدر ورزش ارزش قائل نیستیم..... / گزارش : آینده نیوز