فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
قطعه هنرمندان پس از تعطیلات نوروز هنوز شلوغ است
هنگامی که وارد قطعهی هنرمندان میشویم، نزدیک ظهر است و برخلاف تصورمان که در اولین روز بعد از تعطیلات، حداقل در قطعه هنرمندان پرنده هم پر نخواهد زد، با تعداد زیادی از جمعیت روبهرو میشویم که بعد از تعطیلات نوروز نیز هنرمندان را تنها نگذاشتهاند.
اینجا قطعهای از بهشت زهرا (س) است که هنرمندان زیادی را در دل خود جای داده است، هنرمندانی که سالهایی از عمر خود را در عرصههای سینما، تلویزیون و رادیو، ادبیات و موسیقی فعالیت کردهاند و بسیاری از آنان برای مردم نامآشنا هستند.
هر کدام از حاضران، دقایقی بر سر مزار هنرمندی میایستند و فاتحهای میخوانند، در گوشهای دیگر از این قطعه، دقایقی قبل از اینکه ما به اینجا بیاییم، علی غبرانژاد، هنرمند خوشنویس را به خاک سپردهاند.
امروز که به اینجا آمدهایم عسل بدیعی، بازیگر سینما و تلویزیون نیز به علت ایست تنفسی درگذشته است و قرار است 18 فروردین در همین جا به خاک سپرده شود و ما با خود میاندیشیم که کدام قسمت از این زمین قرار است، خانهی ابدی او باشد و قرار است همسایهی دیوار به دیوار کدام هنرمند شود.
در لحظه ورودمان اولین مزاری که به چشممان میخورد، جایگاه ابدی نیما نهاوندیان، مجری برنامههای ورزشی تلویزیون است که سوم دی ماه 91 درگذشت. درست دو مزار آن طرفتر از او، خانهی ابدی همایون خرم، موسیقیدان و آهنگسازی است که نامش برای اهالی موسیقی بسیار شناخته شده است.
مزار نهاوندیان متفاوتتر از بقیه است و سنگ سفید و عکس رنگی حک شدهی او بیشتر به چشم میآید و وقتی وارد قطعه میشویم نه تنها نگاه ما بلکه نگاه همه به سمت مزار او جلب میشود.
جلوتر که میرویم، نگاهمان به دنبال مزار محمد علی فردین میگردد که همیشه کمتر میبینیم کسی بر بالای سر مزارش نایستاده باشد؛ نزدیکتر میشویم و پیدایش میکنیم، هنوز هم اطرافش گلباران شده است و حتی سبزهی سفرهی هفت سینی را هم که به یادش آوردهاند، میتوان دید.
در کنار مزار او فراقنامهای را از دیار کردستان میبینیم که قاب گرفته آنجا گذاشتهاند.
از مزار فردین و برادرش عباس که همان جا در طبقهی رویی به خاک سپرده شده است، میگذریم و به میان باقی مزارها میرویم.
مزار قصهگوی برنامه «قصه ظهر جمعه»ی رادیو، حمید عاملی نیز در میان هنرمندان است؛ کسی که نوجوانان دیروز داستانهای کوتاه او در کیهان بچهها و اطلاعات هفتگی را به خوبی به یاد دارند.
«بر من ببخشایید، اگر چه خیلی دیر، خیلی دور، ولی احساس میکنم، رسیدهام، شاید! به شما، به ما، ... به او»
این، نوشتهای است بر روی مزاری در سمت چپ قطعه هنرمندان و صاحب این خانه کوچک کسی نیست، جز خسرو شکیبایی؛ بازیگر محبوب خانهای که سبز بود هست.
شکیبایی در طول حیاتش در 24 فیلم سینمایی و 11 مجموعه تلویزیونی بازی کرد، اما «هامون» داریوش مهرجویی ماندگارترین نقش او شد.
بالاتر میرویم و به مزار غبرانژاد که دقایقی قبل از ورود ما به خاک سپرده شده است، نزدیک میشویم. هنوز دور مزارش شلوغ است، در حال عکس گرفتن هستیم که یک نفر از بستگانش به ما نزدیک میشود و می گوید: غبرانژاد خطاط قرآن و اولین نویسنده تائید شدهی یونسکو بود و لوگوی عنوان سریال «امام علی (ع)» در تیتراژ ابتدایی این مجموعه، نیز توسط او طراحی و نوشته شده بود.
از مزار این خطاط فاصله میگیریم و به مزار یکی از معروفترین بدلکاران ایران و جهان میرویم که نامش مانند جایگاهش ابدی است؛ پیمان ابدی، بدلکاری که در سریال خارجی «هشدار برای کبری 11 » بدل بود و نهایتا بر سر یکی از همین بدلکاریهای خود در عصر روز چهارشنبه، ۱۶ ماه اردیبهشت ۱۳۸۸ در حین اجرای یک صحنهی اکشن، در تلهفیلم «چشمهای نامحسوس» به کارگردانی محسن موسویان جان خود را از دست داد.
منوچهر نوذری و جواد تقدسی (هنرمند پیشکسوت کمدی و طنز) که در 18 سالگی اولین گروه نمایش همدان را دایر کرد و پوپک گلدره، بازیگر خوب «دنیای شیرین دریا» و «نرگس» سیروس مقدم نیز در کنار هم آرمیدهاند.
آنچه که نظرمان را جلب می کند حک شدن عنوان «هدهد» در زیر نام پوپک گلدره است و جملهای که پایین اسم او بر روی سنگ سیاه مزارش نوشته شده است: «دریا طوفانی میشود، آرام میگیرد، اما نمیمیرد ...»
***
ظهر است و آفتاب بهار محکم میکوبد، اما هنوز قطعه هنرمندان بازدیدکننده دارد و ورود مردم هنر دوست به این تکه زمین، بیشتر میشود و هر لحظه گامهایشان بر کنار مزارها فرود میآید.
اما جای تآسف است که مزار برخی از هنرمندان خاکی و گلی است و گویی کسی به آنها توجهی ندارد و مزارشان را شستشو نمیدهد.
کمی آن طرفتر در گوشهی سمت راست انتهایی قطعه، مزار مسعود رسام است؛ همسر فریبا نادری (بازیگر) و همکار نزدیک بیژن بیرنگ. او کارگردان و تهیهکنندهای است که نوجوانان دههی 70 او را به خوبی با مجموعههایی چون «دنیای شیرین»، «دنیای شیرین دریا» و «سیب خنده» به یاد دارند و البته «خانه سبز» او که هیچگاه فراموش نمیشود.
پیکر پدر انیمیشن ایران، اسفندیار احمدیه که آخرین انیمیشن او با عنوان «داستان زال» پس از مرگش کامل شد نیز در میان باقی هنرمندان رفته، آرام گرفته است.
به مزار صدای جاودانه موسیقی ایران زمین، محمد نوری که نزدیک میشویم صدای نام آشنایش در گوشمان میپیچد: ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس چه سفرها کردهایم چه سفرها کرده ایم، ما برای بوسیدن خاک سر قلهها چه خطرها کردهایم چه خطرها کرده ایم، ما برای آنکه ایران خانه خوبان شود ...
کمی از ظهر گذشته است و همچنان میان مزار هنرمندان قدم میزنیم؛ نعمت الله گرجی، رضا ژیان، جمیله شیخی، جمشید اسماعیلخانی، مهری ودادیان، فاطمه طاهری، نیکو خردمند، احمد آقالو، محمود بهرامی و ... هنرمندان دیگری هستند که اکنون در میان ما نیستند وبا بازیهای خوب خود در عرصههای سینما و تلویزیون در زمان نبودشان خاطراتشان را باقی گذاشتهاند.
همانطور که چشم میچرخانیم چشممان به شاعر «کوچهی مهتاب شبی» میافتد که از زیباترین و عاشقانهترین شعرهای نو زبان فارسی را سروده است؛ فریدون مشیری، شاعری که سالها از بیماری رنج برد و سرانجام در سال 79 درگذشت.
کمکم تصمیم میگیریم از قطعهی 88، جایگاه ابدی و جاودانی هنرمندان خارج شویم. ما از مزارها فاصله میگیریم و برای خروج به در اصلی نزدیک میشویم. ما خارج میشویم و افراد هنردوست دیگری همچنان وارد میشوند.
منبع:isna.ir
ویدیو مرتبط :
با افسردگی بعد از تعطیلات نوروز چه کنیم؟
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
عکس: گذاری در قطعه هنرمندان بهشت زهرا
اینجا قطعه 88 بهشت زهرا یعنی همان قطعه هنرمندان است، آرامگاه هنرمندان، بازیگران و چهره های آشنای هنر و ادبیات و موسیقی ایران.