فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
سوزن دوزی و ملیله دوزی اصفهان
هنر سوزندوزی ، قلاب دوزی و ملیله دوزی یکی از مشخص ترین شعبات صنایع دستی استان اصفهان است که قدمت آن به قبل از دوره صفویه می رسد و انواع محصولاتی که به وسیله آن ها تزیین می شوند شامل سجاده - جلد قرآن - انواع بقچه ها - رومیزی - زیر بشقابی - زیر قلیانی و غیره می باشد.
ملیله از نظر جنس بر دو نوع است: اصل و بدل .
ملیله اصل از رشته های بسیار نازک نقره تشکیل شده که آنرا می تابانند با به صورتی شبیه فنر در آید و برای دست یابی به صورتی شبیه فنر در آید و برای دست یابی به ملیله ی طلا آن ها را آب طلا می دهند ملیله ی بدل از مفتولهای برنجی به ضخامت 15/0 و 18/0 میلی متر تهیه می شود. برای تهیه ی ملیله ی بدل طلا از همین نوع برنج که رنگ طبیعی طلایی دارد استفاده می کنند و برای تهیه ی ملیله ی بدل نقره آنرا آب نقره می دهند که تمام این کارها در بازار و توسط افرادی به نام رزکش صورت می گیرد و از این ملیله ها برای دوخت انواع نقوش بر روی پارچه های دست بافت، ترمه یا مخمل استفاده می نمایند.
مشخصات سوزندوزی ، قلابدوزی ، ملیله دوزی در سوزندوزی طرح را از طریق نخ کش کردن زمینه ی پارچه مشخص می کنند و با سوزن و نخ مراحل مختلف سوزندوزی را که شامل دور دوزی - توری دوزی - توری گلدوزی - سکمه دوزی - شبکه دوزی - ستاره دوزی - گل اشرفی دوزی - زیر رفت دوزی - تکه دوزی و خامک دوزی - می باشد می دوزند. در قلاب دوزی ابتدا طرح مورد نظر را با کپی یا صفحات کاغذ گراف که طرح روی آن به وسیله سنجاق سوراخ شده با پودر زغال یا گچ علامت گذاری کرده و سپس با مداد پررنگ می کنند یا اینکه توسط قالبهای مخصوص قلمکار و طرح را روی پارچه منعکس کرده و سپس با استفاده از قلاب و نخ مخصوص شروع به دوختن می کنند. در ملیله دوزی قطعات ملیله ی اصل یا بدل را بر روی پارچه های ترمه یا مخمل می دوزند و ملیله دوزی از نظر مشخصات کاملاً با قلابدوزی و سوزندوزی فرق می کند به این ترتیب که مراحل مختلفی را در تولید می گذارند و تشکیل شده است از یک پارچه اصلی مخمل یا ترمه ویک پارچه زیر مخمل یا زیر ترمه از جنس متقال یا کتان که بطرز خاصی با سریش به آن چسبانده می شود و پس از پیاده کردن طرح، قطعات ملیله روی آن دوخته می شود و سپس با پارچه ی دیگری از نوع چیت گلدار یا قلمکار که با زمینه ی مخمل یا ترمه ی ملیله شده هماهنگی دارد، آستر می شود. پیاده کردن طرح های ملیله دوزی روی منسوجات مخمل یا ترمه بخاطر خواب داشتن سطح پارچه با سوزندوزی و قلاب دوزی فرق می کند و توسط کپی یا قالب قلمکار نمی توان طرح را منعکس نمود. سکمه دوزی سکمه دوزی عبارت است از بیرون کشیدن تعدادی تار یا پود یا هر دو از نقطه یا نقاط معین از پارچه و پر کردن جای آنها با سوزن دوزی بطوریکه نقش از آن پدید آید جای بریدن نخها را با ردیفهای فشرده و ظریف بخیه دوزی شده حفظ می کنند و با گلدوزی اضافی در جائی که نخهایش بیرون کشیده شده نقش ستاره ای را نمایان می سازند. سکمه دوزی اغلب همراه با قلاب دوزی صورت می گیرد. معمولاً سکمه دوزی بر روی رومیزی و دستمال سفره و مانند آن انجام می شود و شکیبائی بسیار می خواهد . برای سکمه دوزی از پارچه های ساده که تاروپود آن عمود بر هم بوده و حتی الامکان دارای یک ضخامت باشند استفاده می شود. سکمه دوزی بیشتر در اصفهان رایج استو هر صنعتگر حدود 10 ساعت در روز کار می کند زنان سکمه دوز یک شرکت تعاونی نیز دارند که این شرکت کمک هائی هم به آنها می نماید خرید هائی که از اجناس سکمه دوزی شده انجام می شود بیشتر توسط سازمان صنایع دستی است . سکمه دوزی در یزد نیز رواج دارد و هموطنان زرتشتی بخاطر حفظ سنن و آداب خود به آن می پردازند. معمولاً زرتشتیان حتماً جزء وسایل دختران خود که ازدواج می کنند و می خواهند عروس شوند وسایل سوزندوزی که سکمه دوزی نیز جزئی از آن است قرار می دهند.
ویدیو مرتبط :
صنایع دستی ممقان:سوزن دوزی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
نگاهی بر سوزن دوزی در استان سمنان
«سوزن دوزی هنر آراستن روئین پارچههای ساده با بهره گیری از نخهای الوان و با کمک سوزن و یا قلاب است.»
در دامنه ارتفاعات و دشتهای استان سمنان شهرها و روستاهای بسیاری جای گرفته که به سکونت اقوام و گروههای مختلف قومی و زبانی اختصاص یافته است. یکی ازهنرهای رایج در این استان سوزندوزی است که میتوان آن را در تزیین اجزائ پوشاک سنتی زنان و مردان و دوختهایی همچون سفره قند، پوشش سر تاقچه و انواع دیگر همچون کیسههای نگهداری پول، شانه سر، توتون و چُپُق مشاهده کرد.
سوزن دوزی بر روی البسه محلی
یکی از انواع سوزن دوزیهای موجود در نقاط مختلف استان انجام هنر شُماره دوزی برروی پوشش زنان به جهت تزیین قسمتهای مختلف البسه محلی ازجمله سر آستین، سرپوش و یا قسمتهایی از دامن و پیراهن است که بارزترین جلوه آن را می توان در پوشاک سنتی زنان مهدیشهر مشاهده کرد. نمونه دیگری از هنر سوزن دوزی بر روی تن پوش اهالی نقاطی چون خوارتوران، شهرمُجن و برخی نواحی حاشیه کویر خود نمایی می کند.
دراین نقاط برروی قسمتهایی از پیراهن بلند زنان (جامه) و یا نوار پایین دامن هنر سوزن دوزی با استفاده از نخ سیاه رنگ و سوزن انجام شده که برخی اهالی آن را «سیکsiyak» دوزی و برخی سوزن دوزی می نامند. سر پوشهای تزیینی زنان از جمله کلاههای پارچهای از دیگر موارد انجام هنر سوزن دوزی به لحاظ آراستگی بیشتر آن است که بعضا با هنرهایی چون سکه دوزی و غیره همراه میباشد. در مواردی نیز میتوان هنر سوزن دوزی و نقش اشکال هندسی با نخهای الوان را برروی جورابهای پشمی نقش دار مشاهده کرد.
زنان ایل سنگسری برای انجام شماره دوزی ابتدا پارچه توری سفید رنگی را بر روی پارچه مورد نظر برای دوخت لباس با زدن چند کوک شُل متصل کرده سپس با سوزن و نخهای رنگی نقشه دلخواه را به صورت ذهنی و ضربدر در چهارخانههای پارچه تور مانند پیاده میکنند. پس از آماده شدن کار، تار و پودهای تور را از زمینه پارچه جدا کرده و بدین ترتیب نقش مورد نظر بر روی پارچه انداخته می شود. شماره دوزی غالباً از اشکال مختلف هندسی شکل میگیرد. این هنر امروزه در حال فراموشی است و برخی اجزاء پوشش سنتی زنان که به این هنر آراسته شده در مغازههای عتیقه فروشی به قیمت گزاف خرید و فروش میشود.
نمونه دیگری از هنر سوزن دوزی را میتوان بر روی تن پوشهای زنان نقاطی چون منطق? خوارتوران، شهر مُجن و برخی نواحی حاشیه کویر مشاهده کرد. در این نقاط بر روی قسمتهایی از پیراهن بلند زنان (جامه) همچون سرآستین، دور یقه و یا نوار پایین دامن هنر سوزن دوزی با استفاده از سوزن و نخ سیاه رنگ انجام شده که برخی اهالی آن را سیک دوزی (siyakdoozi) و برخی سوزن دوزی میگویند.
در روستاهای منطقه سر کویر دامغان هنوز هم نمونههایی از سرپوشهای سنتی زنان که به هنر سوزن دوزی آراسته گشته در میان البسه محلی مشاهده میشود. پاپوشهای سنتی مردان همچون ساق پیچ (مُچ پیچ) که در اصطلاح محلی «پاتوه» نام دارد از دیگر اجزاء تزیین شده با هنر سوزن دوزی است که نمونههای آن غالباً درنقاط حاشیه کویر یافت می شود.
در منطقه خوارتوران واقع در جنوب شرقی شهرستان شاهرود نمونههای زیبایی از ساق پیچهاومُچ پیچهای سوزن دوزی شده مردان مشاهده میشود. بدان جهت که در گذشته مردان به هنگام حضور در مجالس رسمی و یا عزیمت به شهر آن را به دور مچ پاودست خود می بستند.
بطور کلی انجام هنر شماره دوزی بر روی اجزاء مختلف پوشاک زنان و مردان در گذشته ای نه چندان دور رایج بوده و این امر غالباً در خصوص تزیین قسمتهایی از لباس رسمی (مهمانی) مورد نظر بوده است. استفاده از البسه محلی مزین به هنر شماره دوزی به هنگام شرکت در مجالس عروسی در میان زنان نقاطی چون مهدیشهر، خوارتوران، سطوه و دیگر مناطق رواج داشته که این امر موجبات تحسین مدعوین و تفاخر شخص را فراهم می آورد.
سوزن دوزی برروی پارچههای پوششی،کیسههای کوچک و ...
از دیگر موارد انجام این هنر میتوان به سوزن دوزی بر روی جلد پارچهای قرآن، سجاده نماز، کیسههای شانه، چُپق، توتون، پوششهای لب تاقچه، آینه، سفرههای قند و غیره در نقاط مختلف استان اشاره کرد. این نمونهها به جهت تزیین و آراستگی فضای منزل و وسایل شخصی افراد، با ذوق و سلیقه زنان هنرمند انجام می شده است. در مناطقی چون خوارتوران و بیارجمند (توابع شهرستان شاهرود)، مهدیشهر، منطقه سرکویر شهرستان دامغان و روستای کلاته رودبار می توان نمونههایی از این نوع سوزن دوزیها را مشاهده کرد.
سیاک دوزی
در روستای کلاته رودبار نوعی سوزن دوزی بر روی پارچههای سفید با نقوش گل و علامت ضربدر تحت عنوان سیاک دوزی متداول است. رنگهای بکار رفته در این نوع دوخت غالباً مشکی، نارنجی، سبز، بنفش، قهوه ای، سرخابی و زرد بوده، مشکی رنگ غالب طرحهاست. کاربرد این هنر درتزئین بُقچه، زیر انداز، رومیزی، کیسه قندجهیزیه عروس و. . . است.
گفتنی است که طرح نقوش سوزن دوزیهای منطقه خوارتوران به سوزن دوزی بلوچ قرابت بیشتری داشته و دوختهای بکار رفته در آن غالباً ترکیبی از زنجیره دوزی، جٍناق دوزی، مزایف دوزی، بُخارا دوزی، چشمه دوزی، سَرو دوزی، زیکزاک، پاکلاغی، ستاره دوزی، شِلال و غیره است. شاید یکی از دلایل این امر سکونت اقوام بلوچ و سیستانی طی دهههای گذشته در این منطقه باشد.
این طرحها با نخهای الوان بر روی پارچههای چیت، اطلسی و یا انواع دیگر اجرا شده و در مواردی نیز هنرمندان از پارچههای طرح دار برای این منظور بهره برده اند.
انواع سوزن دوزیهای رایج در نقاط مختلف استان در طی دهههای اخیر رو به فراموشی نهاده و آثار به جای مانده میراثی گرانبها از نسلهای گذشته به شمار می رود. از دلایل این امر می توان به ارزش ریالی نمونههای موجود از جمله اجزاء پوشاک سنتی زنان در نقاط مختلف اشاره کرد که در سالهای اخیر به گونه غیر قابل تصوری رشد یافته است.
منبع: chtn.ir