انتقاد شهرام شكیبا از مسوولان صدا و سیما

 

 

شهرام شكیبا سال ۸۹ را اسفبارترین سال برای طنز رسانه ای ایران می نامد و مقصر اصلی ترویج شبكه های ماهواره ای و موقعیت ضعیف طنز در سینمای كمیك را مسولان صدا و سیما می داند.

شهرام شكیبا سال ۸۹ را اسفبارترین سال برای طنز رسانه ای ایران می نامد. او می گوید: خندین یك نیاز روحی ست كه باید برآورده شود.

شكیبا معتقد است: ظرفیت و استعداد خندیدن مردم، در مواجهه با طنز های تصویری تغییر كرده است اما همانطور كه مبانی طنز مطبوعاتی ثابت هستند، استعداد خوانندگان این نوع طنز همچنان یكسان باقی مانده است.

شكیبا افزود: ذائقه ی مردم در طنز های تصویری نسبت به چند سال قبل، تفاوت ها عمده ای داشته است و دلیل اصلی این تغییر، تقابل و تكثر شبكه های جهانی ست كه مخاطبان ایرانی را تحت الشعاع قرار داده است. زمانی مردم تنها ۲ كانال تلویزیونی را تماشا می كردند اما امروزه امكان تماشاكردن شبكه های خارجی باعث می شود مخاطبان به نگاه تازه ای دست پیدا كنند، به طوری كه امروز كسی به طنز های تصویری ۵ سال پیش نمی خندد.

وی ضمن بیان این مطلب كه ذائقه ی مردم از ظنز كلامی به سمت طنز موقعیت سوق پیدا كرده، گفت: مخاطبان به صورت ناخود آگاه با موضوعاتی همچون ریتم آشنا شده اند. قبلا داستان گویی در برنامه ها ریتم و ضرباهنگ كندی داشت و اندازه ی قاب ها و نمادها محدودتر بود. حتی شیوه های شوخی سازی نیز تغییر كرده و نمی شود مخاطب را فقط با طنز كلامی خنداند.

این طنزپرداز ادامه داد: در حوزه ی طنز مطبوعاتی تغییرات عمده ای ظرف این چندسال اخیر رخ نداده است. در طنز مطبوعاتی شیوه های طنزپردازی ثابت است و این سوژه ها هستند كه عوض می شوند و طبیعتا سوژه ها با مناسبات روز خلق می شوند و تنها در دوره ای خاص امكان خندادن مخاطبان را دارد. مثلاً جریان استیضاح مهاجرانی(وزیر وقت ارشاد) یا اشتباه نماینده ای در صحن مجلس كه سیمین دانشور را با سیمین بهبانی اشتباه گرفت، امروز دیگر هیچكسی را نمی خنداند.

وی در پاسخ به این سوال كه آیا ذائقه ی مردم در مواجه با مشكلات اقتصادی و اجتماعی تغییر كرده است یا خیر، اظهار داشت: من بر این باور نیستم. درست است كه مسائلی همچون تورم و اقتصاد گریبانگیر خانواده های ایرانی بوده است اما این به این معنا نیست كه مردم دیگر نمی خواهند یا نمی توانند بخندند. اتفاقا امروزه این نیاز در میان مردم دیده می شود تا جاییكه یك خانواده حاضر می شود در ماه ۱۰هزار تومان یعنی چیزی معادل یك چهارم سهم یارانه یكی از اعضای خود را صرف خرید فیلم ها و یا سریال های طنزی همچون قهوه تلخ بكند. این اتفاقی ست كه سابق بر این كمتر رخ می داد.

شكیبا در توضیح سخنش اضافه كرد: اینكه چرا خانواده های ایرانی كه اغلب دچار كم و كاست های اقتصادی هستند، در چنین شرایطی برای خندیدن هزینه می كنند، جای سوال و بررسی دارد. به اعتقاد من نیاز مردن به شاد بودن و خندیدن از یكسو و ضعف رسانه ی ملی در تولید و پخش آثار طنز و كمیك ازسوی دیگر باعث شده خانواده ها خود برای اغنا كردن نیاز شادخواری، آستین بالا بزنند.

وی وضعیت طنز در رسانه های سال ۸۹ را اسفبار توصیف كرد و درمورد صدا و سیما گفت: انگار مسولان صدا و سیما براین باورند كه خندیدن برای مردم گناه به شمار می آید. آن ها در سال ۸۹ هیچ برنامه ی درخوری در حوزه ی طنز نساختند و نگاه اشتباهی به جایگاه طنز داشته اند.

این طنزپرداز ضمن بیان این مطلب كه صدا و سیما بسیار سیاست زده عمل می كند، ادامه داد: مدیران رادیو و تلویزیون فكر می كنند اگر با طنز كه بن مایه ی آن انتقاد است، به پاره ای از امور اجرایی دولت انتقادی وارد شود، دولت ضعیف می شود و احیانا دشمنان داخلی و خارجی از ضعیف شدن دولت به نفع خود استفاده خواهند كرد. این غلط ترین نگاه به طنز در طول تاریخ صدا و سیمای ایران است. چراكه ما باری ایجاد همدلی و آشتی بین مردم و مسولان دولتی چاره ای بجز استفاده از طنز انتقادی نداریم.

وی اضافه كرد: وقتی صداوسیما مانع كوچكترین انتقادات در قالب طنز می شود و بر اشتباه خود اصرار دارد، نتیجه این می شود كه یك شبكه ی ماهواره ای با نام فارسی وان، از موقعیت استفاده كرده و با تولید و پخش ضعیف ترین آثار تلویزیونی اركان اخلاقی جامعه ی ما را هدف قرار می دهد و مسولان رده بالای كشور را نگران می كند.

شكیبا، سینمای كمیك ایران را نیز مورد انتقاد قرار داد و گفت: به نظر می رسد سینمای كمیك ما راه خود را در استفاده از طنز، گم كرده است. به نحوی كه كارگردانان سینما به سمت ساخت آثاری می روند كه باید در تلویزیون ساخته شوند. اگر بنا باشد سینمای كمیك ایران تنها با استفاده از خوشمزگی های بازیگرانی كه سابقه ی خنداندن مردم را داشته اند؛ اداره شود و تنها با این وسیله مردم را به سینما بكشاند، باید به موقعیت طنز در سینما شك كرد.

وی بازهم مقصر اصلی موقعیت سینمای كمیك در ایران را مسولان صدا و سیما می داند و می گوید: سینماگران تقصیری ندارند زیرا سینما برای بقا به گردش سرمایه نیاز دارد و در شرایطی كه رسانه ی ملی كشور با بهره گیری مستقیم از منابع مالی وظیفه ی خود را درست انجام نمی دهد، طبیعی ست كه پای این آثار به سینما باز شود و سینماگران تنها به دلیل توجیهات اقتصادی، به جای نوآوری در حوزه طنز از تجربیات تكراری بازیگران معروف كمیك بهره ببرند زیرا این مطمئن ترین راه است.

این طنز نویس اضافه كرد: مردم به خندیدن و شاد بودن نیاز مبرم دارند. همانطور كه باید نیاز های اولیه انسان از قبیل غذا، سرپناه و ... مرتفع شوند، نیازهای روحی مردم را نیز باید مورد توجه قرار داد. از طرفی نباید ظرفیت مردم را در درك طنز و انتقاد نادیده گرفت و نگرانی ها دراین مورد كه انتقاد دولت را ضعیف می كند، اشتباه است. بنابراین مسولان رسانه ی ملی باید فكری به حال مرتفع كردن این نیاز در مردم بكنند، چراكه در غیر اینصورت، مردم باری خندیدن از راه های دیگر استفاده خواهند كرد كه ممكن است برخی از آنان مثل استفاده از شبكه های ماهواره ای به نفع جامعه نباشد.... /خبرگزارى ایلنا 

ویدیو مرتبط :
انتقاد به صدا و سیما و سایر قوا، انتقاد به رهبری نیست

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

شهرام ناظری؛:آثارم بدون اجازه از صدا و سیما پخش می شود!

 

 

شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینكه صدا و سیما ۳۳ سال است، آثار وی را بدون اجازه او پخش می كند و به نوعی حقوق او را ضایع می كند،خاطرنشان كرد: در این ۳۳ سال از هیچ گونه حمایت و امكانات بهره نگرفتیم و درعوض برای انجام هر كاری با مشكلات فراوان روبرو بودیم.

شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینكه صدا و سیما ۳۳ سال است، آثار وی را بدون اجازه او پخش می كند و به نوعی حقوق او را ضایع می كند،خاطرنشان كرد: در این ۳۳ سال از هیچ گونه حمایت و امكانات بهره نگرفتیم و درعوض برای انجام هر كاری با مشكلات فراوان روبرو بودیم.

مراسم نكوداشت فرامرز پایور ـ هنرمند عرصه ی موسیقی روزگذشته ـ ۱۳ اسفند ماه ـ به همت حوزه هنری اصفهان با حضور هنرمندان موسیقی برگزار شد.

در این مراسم شهرام ناظری در سخنانی گفت:استادپایور در دو زمینه موسیقی و اخلاق استاد و سرمشق بودند.

وی با اشاره به این كه پایور مكتب بزرگی در سنتور ایجاد كرده است واین مكتب پس از وی باعث تحول در سنتورنوازی شد،اظهار داشت: هر یكی از شاگردان پایور به شیوه خود از مكتب وی بهره بردند.

شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش با بیان این كه در زمان حیات پایورگروه موسیقی اساتید با حضور جلیل شهناز، اصغربهاری،محمد موسوی،محمد اسماعیلی و شهرام ناظری تشكیل شد،افزود: این گروه در تهران،پاریس،لندن و نیویورك اجرا داشت.

وی با اشاره به این كه همراهی با پایور به وی آموخته است كه برای رسیدن به درجه استادی باید دایره المعارف بزرگ هنری بود،بیان داشت: در كشور ما به دلیل مخالفت های مذهبی به موسیقی كمتر از همه هنرها پرداخته شده است و هنوز كوچكترین مسائل موسیقی حل نشده است.

شوالیه آواز ایران پس از اظهار امیدواری نسبت به این كه روزی مثل همه دنیا در این كشور هم به فرهنگ اهمیت داده شود، اضافه كرد: برای برگزاری كنسرت با مشكلات زیادی چون سالن كوچك و غیراستاندارد، دوندگی های بسیار و قیمت های بالای اجاره سالن ها روبرو می شوم.

شهرام ناظری در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینكه صدا و سیما ۳۳ سال است، آثار وی را بدون اجازه او پخش می كند و به نوعی حقوق او را ضایع می كند،خاطرنشان كرد: در این ۳۳ سال از هیچ گونه حمایت و امكانات بهره نگرفتیم و درعوض برای انجام هر كاری با مشكلات فراوان روبرو بودیم.

وی ادامه داد: باید با وجود همه سختی ها كار كنیم و چراغ كوچك فرهنگ و هنر را روشن نگه داریم.

حسام لدین سراج هم در بخش دیگری از بزرگداشت فرامرز پایور در سخنانی گفت:استاد پایور به صورت مستقیم و غیرمستقیم استاد بسیاری از موسیقی دان های كشور بود.

این هنرمند موسیقی سنتی با اشاره به این كه پرویز مشكاتیان و پشنگ كامكار شاگردان پایور بودند، اما هر كدام شیوه خاص خود را داشتند،اظهار داشت:استاد پایور با وجود تفاوت شیوه این دو شاگرد با شیوه خود ،كار آن ها را می پسندید.

وی با بیان این كه پایور استاد نظم بوده است،افزود: اگر جنبه هنری زندگی هنرمند زیاد شود،از زندگی اش باز می ماند و هنرش را هم نمی تواند به جایی برساند.

سراج با اشاره به این كه جنبه عقلی به جنبه هنری كمك می كند،بیان داشت: استاد پایور هیچ كاری را به آینده موكول نمی كرد و به تداوم اعتقاد داشت.

هم چنین شاهزیدی استاد موسیقی گفت:برای این كه به جای اساتید از دست رفته جایگزین داشته باشیم،باید برنامه ریزی كنیم.

وی با اشاره به این كه باید پایورهای دیگری تربیت كرد،ادامه داد:باید برای پا به عرصه گذاشتن هر هنرمند شاخص از ۱۰۰ سال قبل برنامه ریزی كرد.

شاهزیدی با بیان این كه حسن كسایی به عنوان ستاره تابناك هنر كشور در اصفهان حضور دارد،اما بسیاری از او بی خبرند و به سراغش نمی روند،افزود: هنرمند واقعی باید به حال معنوی برسد،زلال و صاف شود و مردم را دوست داشته باشد تا هنر او در كنار صفات اخلاقی اش رشد كند.

برنامه ی بزرگداشت فرامرز پایور با تك نوازی سه تار كیوان ساكت،اجرای گروه موسیقی حسام الدین سراج،اجرای گروه مهرداد بابك پور و اجرای گروه بهمن بابایی همراه بود.

در این برنامه از كیوان ساكت،شهرام ناظری،حسام الدین سراج و میرجلالی تقدیر شد.

همچنین مدیر خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان در سخنانی گفت: استاد پایور هرگز زحمتی به گردن كسی نمی انداخت.

امید قبادی روزگذشته درمراسم نكوداشت استاد فرامرز پایور"رهگذر"كه به همت خانه موسیقی حوزه هنری اصفهان برگزار شد،با اشاره به این كه در این برنامه هر كدام از شاگردان استاد قسمتی از مراسم را به عهده می گیرند،اظهار داشت:تعداد زیادی از شاگردان استاد در این جلسه حضور دارند.

وی با بیان این كه شاگردان پایور همیشه خاطرات او را در كلاس های خود بیان می كنند،افزود:در این جلسه همه با دل و جان آمده اند

محمدرضا رهبری معاون فرهنگی حوزه هنری اصفهان با بیان اینكه، برگزاری چنین نكوداشتی دلایل عمده ای داشت،تصریح كرد:آموزش هنر درمقاطع مختلف در مدارس اصولی نبوده است و این باعث شده است،فارغ التحصیلان از هنر كشور خود آگاهی نداشته باشند بنابراین گفتگو و شنیدن نام های اساتید ما را با پیشینه خود آشنا می كند.

وی با بیان اینكه استاد پایور یك معیار و الگوی هنری است،افزود: در مواردی كه نهاد مناسب یك فعالیت هنری در نظر گرفته نشده باشد یا نهاد مربوط وظیفه خود را انجام ندهد،فرد كار نهاد را می كند و استاد پایور یكی از افرادی بود كه به رونق هنر، اصولی و علمی شدن آموزش هنر، تربیت شاگردان و ارائه اثر می پرداخت..... /خبرگزارى ایسنا