فرهنگ و هنر
2 دقیقه پیش | تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالستشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ... |
2 دقیقه پیش | خواندنی ها با برترین ها (81)در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ... |
امین حیایی: تصمیم گرفته ام از سینما کنار بروم
خودمن تصمیم گرفته ام کنار بروم تا تهیه کنندگان به این فکر نکنند که امین حیایی هست و فیلم هم می فروشد. بدانند استعدادهای زیادی پشت در هستند که باید از آنها استفاده شود.
اما از نظر او ستاره شدن مسیر می خواهد و راهش هم کلاس های بازیگری است. این بازیگر پرمشغله اخیرا به خاطر حضور در پروژه هایی چون «کلاه پهلوی»، «ساخت ایران» و «قفس طلاییم حسابی خبرساز شده.
مخصوصا برای آخرین فیلم که عوامل امریکایی «قفس طلایی» علاوه بر اینکه به خاطر سختی کار هیجان زده بودند، بازی این هنرمند آنها را به تشویق وا می داشت. تا آنجا که آقای کارگردان (محمد زرین دست) برایشان توضیح داد که او در ایران یک سوپر استار است. امین حیایی در این گفت و گو از سختی های کار و سینمای این روزها می گوید:
فیلم «قفس طلایی» با بازی شما روی پرده سینماهاست. شنیدیم شما برای این کار شرایط سختی داشتید؟
- اگر بدانید ما در چه شرایطی فیلمبرداری می کردیم، شاید باورتان نشود. ما اصلا اجازه فیلمبرداری نداشتیم و در بدترین شرایط ممکن بودیم. فقط یک هفته پیش تولید داشتیم. تازه به خاطر مشخص نبودن برنامه هایم، کارگردان تا نزدیک شدن به مرحله تولید نمی دانست که من برای این کار می توانم بیایم یا نه. اما از آنجا که من اولین کار سینمایی ام یعنی «همسفر» را با آقای مزینانی شروع کرده بودم و همیشه هم خودم را به ایشان مدیون می دانم وقتی پیشنهاد این فیلم را به من دادند بدون چون و چرا گفتم چشم.
چون او کسی بود که من را به سینما آوررده بود. وقتی برای فیلمبرداری رفتیم، با شرایط جالبی رو به رو بودیم. ما مجوز هیچ کجا را برای فیلمبرداری نداشتیم. در حالی که 32 لوکیشن برای کار در نظر گرفته بودیم. ما یواشکی پلان می گرفتیم و به محض اینکه پلیسی از آنجا رد می شد، همه چیز را جمع می کردیم و فرار... اگر کسی هم چیزی از ما می پرسید می گفتیم ما دانشجوییم و برای کار دانشجویی مان آمده ایم.
ما دوتا 20 جلسه به امریکا رفتیم. خیلی کار سختی بود. اکثر عوامل امریکایی بودند و ارتباط برقرار کردن با آنها از همه مشکل تر بود. ولی کم کم با همه شان رفیق شدیم و این وضعیت فیلمبرداری آنها را هم هیجان زده کرد و جالب اینکه کم کم آنها هم با ما حال می کردند. در کل کار سخت بود اما خدا دوست مان داشت.
تا حال شما را در نقش بوکسور ندیده بودیم. نقش تان را دوست داشتید؟
- کلا نقشم و سفرم برایم خاطره شد. اصلا قرار نبود من بوکسور شوم. وقتی به امریکا رسیدم و نقش را خواندم همانجا به من گفتند که تو در این فیلم بوکسوری.
به خاطر ضیق وقت فقط توانستم چند جلسه به باشگاه بوکس بروم و آموزش ببینم و این برایم یک تجربه خاص شد. البته در این سفر باز هم اتفاقاتی برای من افتاد. دفعه دوم چمدانم در فرودگاه جا ماند و تمام لباس های فیلم هم در آن بود.
ما تقریبا یک هفته معطل شدیم تا چمدان برسد. از طرفی هم فرودگاه ایران به چمدان مشکوک شده بود و فکر می کرد بمب کار گذاشته شده. به همین خاطر ما چمدان را در اداره آگاهی پیدا کردیم. فقط انرژی محمد زرین دست بود که به همه ما روحیه می داد و کار را راحت می کرد.
می گویند در سینما پارتی بازی زیاد شده و هر کس فامیل های خودش را بازیگر می کند. راست است؟
- برای نقش های اصلی که هیچ وقت چنین اتفاقی نمی افتد. به هر حال تهیه کننده سرمایه و بودجه اش را پای فیلم می گذارد و هیچ وقت به صرف آشنایی با یک بازیگر برای فیلمش ریسک نمی کند. ممکن است در فیلم های دولتی چنین اتفاقی بیفتد اما یک تهیه کننده خصوصی هیچ وقت هزینه اش را صرف بازیگری نمی کند که فیلمش نفروشد.
حتی اگر فامیلش باشد به همین خاطر همیشه شخصیت های اصلی داستان را از میان کسانی انتخاب می کنند که قابل اعتماد مردم و کارگردان باشد و ممکن است برای نقش های فرعی کسانی را بگذارند که قبلا به واسطه برخی آشنایی ها قولی بهشان داده باشند.
برای خودتان هم چنین چیزی آمده؟
- وقت هایی پیش آمده که دوستان مان از ما خواسته اند برایشان در عالم بازیگری نقشی فراهم کنیم. ما هم قبول می کنیم. به هر حال باید در این راه همه به هم کمک کنیم. ولی از اینجا به بعد دیگر خودشان هستند که تعیین کننده ماندن یا رفتن در دنیای سینما هستند.
سینما یک کار حرفه ای است. هر یک از عوامل فیلم اگر غیرحرفه ای باشند، به کار لطمه خواهند زد اما مشکلی که سینمای ما دارد، در دسترس نبودن بازیگران است. یک کارگردان برای اینکه دنبال بازیگرش بگردد به هزار نفر باید زنگ بزند و برخلاف کشورهای دیگر هیچ منبعی ندارد که بتواند به تلفن یا منزل آنها دسترسی داشته باشد.
سیستم کار ما در ایران کاملا رفاقتی است. ما مثل کشورهای دیگر نیستیم. نه مدیر برنامه معرفی می کنیم که برویم قرارداد ببندیم، نه دنبال تشکیلات این چنینی هستیم. ما با همه شان رفیقیم و خودمان را از یک خانواده به اسم سینما می دانیم.
چرا کارگردانان برای بازیگران جدید ریسک نمی کنند؟ آن قدر که سوپراستارهای بالای 35 سال نقش تین ایجرها را بازی می کنند؟
- فقط بحث اعتماد است. ما بازیگر با استعداد زیاد داریم اما آنها باید اول اعتماد کارگردانان و تهیه کنندگان را جلب کنند تا آنها هم این انگیزه را داشته باشند که بتوانند روی آنها سرمایه گذاری کنند. ما کم کم فضا را برای بازیگرهای جدید خالی می کنیم و این فرصت را در اختیارشان قرار می دهیم که بیایند و خودشان را نشان دهند.
خودمن تصمیم گرفته ام کنار بروم تا تهیه کنندگان به این فکر نکنند که امین حیایی هست و فیلم هم می فروشد. بدانند استعدادهای زیادی پشت در هستند که باید از آنها استفاده شود. سرمایه خصوصی بودجه بادآوررده نیست که بخواهد روی هر کس سرمایه گذاری کند. شاید روی فیلمنامه و کارگردان خوب بشود سرمایه گذاری کرد اما روی بازیگر واقعا ریسک است.
پس بازیگر از کجا پیدا کنیم؟
- بهترین راه برای بازیگر شدن رفتن به کلاس های بازیگری است. قطعا هر کسی که به این رشته علاقه دارد، اگر استعدادش را هم داشته باشد سریع جذب می شود. در غیر این صورت نقش فروشی شاید بتواند او را برای مدتی نگه دارد. ما بازیگران خیلی خوبی داریم که از کلاس بازیگری به اینجا رسیده اند و در زمان کوتاه موفق هم شده اند.
حامد بهداد یکی از آنهاست. من دوره آموزشی ندیدم اما بیش از بیست سال است که دارم کار می کنم. شاید من هم اگر کلاس آموزشی می رفتم، خیلی زودتر به جایی که الان در آن ایستاده ام، می رسیدم و مسیرم کوتاه تر می شد.
در ساخت ایران حس کردم آسیب می بینم
فیلمبرداری ساخت ایران تمام شده است. نظرتان راجع به آن چیست؟
- بله؛ در «ساخت ایران» من اواخر فیلمبرداری احساس کردم دارم آسیب می بینم. چون کار زیاد بود و همه فقط به فروش فکر می کردند. به همین خاطر بخش هنری کار تقریبا نادیده گرفته شد و اتفاق هایی که ما امیدوار بودیم بیفتد، دیگر نیفتاد.
چرا ستاره ها دیگر جواب گوی گیشه نیستند؟
- کلا اوضاع دنیا به هم ریخته است. ما هم داریم دست و پا می زنیم. مردم در این لحظات آخر دنیا خوش و شاد باشند! یعنی همه چی بهم ریخته است. دنیا که به هم ریخته باشد، دیگر سینما فبها... همه جای دنیا همین است.
تازه بدتر از این هم هست. ما در مملکت مان خانوادگی زندگی می کنیم. می گویند در ایران هیچ کس گشنه نمی ماند. چون همه هوای هم را دارند اما آن سر دنیا از این خبرها نیست.
ویدیو مرتبط :
امین حیایی با هوادارانش در سینما آزادی
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
امین حیایی: با پارتی بازی تیشه به ریشه سینما می زنند!
امین حیایی ستاره سینمایی ایران در دهه 70 و 80 این روزها و در سینما شاید رقابت را به بازیگرهای جوان واگذار کرده باشد، اما هنوز شیرینی و ملاحت یک ستاره محبوب را دارد. حیایی در رابطه با تازهترین فعالیتهای خود گفت: این روزها در پروژه «آمین» به کارگردانی بهرنگ توفیقی نقش بردیا را بازی میکنم.
به خاطر برخی صحنههای اکشن که مدتی پیش در باشگاه سوارکاری جلوی دوربین رفت دو بار کتفم آسیب دید به همین خاطر چهار روز مجبور به استراحت شدم. اگرچه برای این صحنهها از بدلکار استفاده شد. اما بخشی از تصاویر با چهره بود و مجبور شدم خودم بازی کنم. ابتدا نسخه اصلی فیلمنامه زامیاد سعدوندیان در اختیار قرار گرفت، اگر چه تا الان چند بار به واسطه نظر کارگردان و بازیگران روتوش شد، اما موضوع را بسیار دوست داشتم.
حیایی در رابطه با کیفیت تولیدات سینمایی گفت: تعداد فیلمنامههای خوب کم شده است. این روزها اکثر فیلمنامهها به سمت ایدههای خاص رفتند و نمیتوانند توجه مخاطب عام را جلب کنند. این نگاه برای سینما لازم است اما به شرطی که سینمای بدنه و اقتصادی از بین نرود و فیلمها قدرت ماندن در کف فروش را داشته باشند. با این نگاه تازه امیدوارم به سمتی نرویم که فیلمسازیمان هم متوقف شود. همانطور که در دورهای خانه سینما داشت از بین میرفت و تقریبا یک سال است که دوستان سعی دارند به روزهای اوج بازگردند. در این مدت هنرمندان زیادی جذب تلویزیون شدند.
بازیگر فیلم «قلادههای طلا» گفت: نه اینکه تلویزیون بد باشد اتفاقا این رسانه، مدیون خوبی است که به خاطر بالا بودن تعداد مخاطب برای هنرمندان فرصت خوبی است که دیده شوند ولی در شرایطی که همه چیز حرفهای پیش برود. وقتی عوامل غیرحرفهای وارد سینما میشوند فقط از گروه انرژی میگیرند و بیشتر باعث بیانگیزگی بازیگران و دیگر عوامل میشوند. به همین خاطر علیرغم هزینههای صرف شده کار آنطور که باید نتیجه نمیدهد. ما به دنبال کار و عوامل حرفهای هستیم و هر بازیگری دوست دارد با فیلمنامه جذاب، نقشهای درست و کارگردان خوب کار کند تا تواناییهایش در راه درستی صرف شود. اما هر تغییر و تحولی که در سینما حتی در تلویزیون رخ میدهد جز فامیل بازی نتیجه دیگر ندارد.
بازیگر «مهمان مامان» در بخش دیگری از صحبتهایش درباره روابط پشت پرده در سینما افزود: کسانی که به واسطه لابی و ارتباط به این حرفه میآیند واقعا اشتباه میکنند. یک هنرمند سختی میکشد تا خودش را در موقعیتی ثبت کند. او خاک صحنه میخورد و پلهپله پیش میرود اما همزمان با تلاش و ریاضیت او افرادی با پارتی و زرنگبازی از راه میرسند، بدون اینکه علاقه و خلاقیت داشته باشند میخواهند مسیر را دور بزنند و چون پول آنچنانی هم طلب نمیکنند حق کسانی که زحمت کشدهاند را به راحتی می خورند. اینها باید بدانند خانواده بزرگ سینما قبولشان نمیکند و حضورشان جز تیشه به ریشه سینما زدن نتیجه دیگری ندارد. تهیه کنندهها نباید زیربار حضور این افراد بروند.
حیایی گفت: باید فیلمنامه برای کارگردان ناموس باشد و هر کس از راه میرسد در خلق فیلمنامه دخیل شود تا راحت طلبها حساب کار دستشان بیاید. فیلمساز باید به تکتک عوامل گروهش اهمیت بدهد و همه اینها باید در سایه تصمیم درست مدیریتی اتفاق بیفتد. امیدوارم با تغییراتی که درخانه سینما شاهد هستیم اتفاقات خوبی برای خانواده سینما شکل بگیرد. من سالها پیش عملکرد این خانه را نقد میکردم. انتقاد همیشه بد نیست و باعث خودسازی و کمال میشود وقتی مردم ما و فعالیتمان را نقد میکنند، در جهت اصلاح خود قدم برمیداریم. در زمینه خانه سینما ما جزو شاهدان ماجرا هستیم نه مدعی و صاحبنظر.
بازیگر فیلم سینمایی «زن زیادی» افزود: آن دوره خانه سینما به هر شکل و شیوه که بود نتیجهاش را گرفت، خوشبختانه شرایطی پیش نمیآمد که آنجا بروم. تا الان به خاطر مشلغه کاری نتوانستم در برنامههایشان شرکت کنم، اما میخواهم وقتم را آزادتر کنم و بعد از این بیشتر فعالیت صنفی داشته باشم تا هر کمکی که از دستم برمیآید. در تعامل با سایر دوستان انجام دهم. هنر سینما همیشه مهجور بوده و هنرمندان بیش از مسئولان که در دورهای به نابودی قدم برداشته بودند به فکر نجات آن هستند. سینما مقولهای است که همیشه ارتباط خوبی با مردم داشته و من این هنر را با صفهای طویل مردم در انتظار فیلمها میشناسم.
حیایی گفت: سینمای موفق ان روزها هم گیشه خوب داشت، هم مفهوم درست به مخاطب منتقل میکرد. دلم میخواهد مردم باز هم سینما را در اولویتشان بگذارند و جلوی سینماها صف بکشند تا ما هم با انگیزه و رغبت بیشتری کار کنیم، نه اینکه منتظر شوند فیلمها را در خانه تماشا کنند.
اخبار فرهنگی و هنری - سوره سینما