فرهنگ و هنر


2 دقیقه پیش

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس

تشریفات بهبود | تشریفات و خدمات مجالس | برگزاری مراسم عروسی | باغ عروسی تشریفات ۵ ستاره بهبود با مدیریت بهبود اصلانی صاحب سبک در اجرای دیزاین های ژورنالی و فانتزی ، اجرا ...
2 دقیقه پیش

خواندنی ها با برترین ها (81)

در این شماره از خواندنی ها با کتاب جدید دکتر صادق زیباکلام، اثری درباره طنز در آثار صادق هدایت، تاریخ فلسفه یونان و... آشنا شوید. برترین ها - محمودرضا حائری: در این شماره ...

آداب و رسوم مراسم ازدواج در بروجرد



آداب و رسوم مردم بروجرد,رسوم ازدواج در بروجرد

همانند دیگر شهرهای ایران آداب و رسوم ازدواج در بروجرد نیز بطور سنتی آغاز میگردد

آداب و رسوم مراسم ازدواج در بروجرد

بطور سنتی و مانند دیگر نقاط ایران، همسریابی معمولا از سوی پسران آغاز می شود. به این ترتیب که پسر از والدین یا عموها و دیگر بزرگان نزدیک می خواهد که فرد مناسبی را به او معرفی کنند.


1- همسریابی:
همانند دیگر شهرهای ایران آداب و رسوم ازدواج در بروجرد نیز بطور سنتی آغاز میگردد. همسریابی معمولا از سوی پسران آغاز می شود. به این ترتیب که پسر از والدین یا عموها و دیگر بزرگان نزدیک می خواهد که فرد مناسبی را به او معرفی کنند. این افراد نیز با مراجعه به همکاران، دوستان و همسایه ها، دختران مناسب را پیدا کرده و به پسر پیشنهاد می کنند. گاه ممکن است این کار برای دختران انجام شود. مثلا اگر فردی دختری در خانه داشته باشد از دوستانش می خواهد که پسر مناسبی را برای وی بیابند.

 

اگر فرد مناسبی پیدا شود به وی بصورت غیر مستقیم مثلا از طریق دوستان گفته می شود که چنین دختری وجود دارد و در صورت علاقمندی پسر، بقیه مراحل انجام می شود. برخی زنان معتمد، کار همسریابی را به صورت سنتی و حرفه ای انجام می دهند و چنانچه فرد مناسبی پیدا نشود خانواده ها به این زنان همسریاب مراجعه می کنند و مشخصات پسر یا دختر خود را به وی می دهند.

 

این فرد واسطه معمولا عکس و مشخصات جوانان زیادی را دارد و چنانچه به این طریق وصلتی صورت گیرد حق الزحمه ای به وی پرداخت می شود. امروزه با دگرگون شدن فرهنگ سنتی، شیوه های دیگر همسریابی بویژه در سطح افراد تحصیل کرده، دانشجویان و کارمندان رواج یافته است که معمولا انتخاب اولیه بدون دخالت والدین انجام می شود ولی مراحل بعد باز هم بصورت سنتی با همراهی خانواده ها انجام می گیرد. ممکن است دختر و پسری به اصطلاح نافشان را با هم بریده باشند به این معنا که به هنگام کودکی، والدین دو طرف آنها را بصورت فرضی نامزد کنند تا در آینده با هم ازدواج نمایند.


2- مراسم خواستگاری:
از آداب و رسوم ازدواج در بروجرد رسم است که پسر به همراه مادر، خواهران و یا خاله و عمه در یک بعد از ظهر به طور غیر رسمی به دیدار خانواده دختر می روند و بعد از سلام و احوالپرسی و آشنایی اولیه، به پسر و دختر اجازه داده می شود که به اتاق خلوتی رفته و مستقیما با هم صحبت کنند. این دیدار خیلی مهم است و معمولا تا چند روز بعد از آن به طرفین فرصت داده می شود که فکر کنند. اگر هر دو طرف به این ازدواج علاقه نشان دهند آنگاه خواستگاری رسمی با حضور همه اعضای خانواده و حتی افراد فامیل دو طرف انجام می گیرد.

 

برای این منظور خانواده پسر با شاخه گل و شیرینی (معمولا بعد از شام) به دیدار خانواده دختر می روند و رسما دختر را خواستگاری می کنند. خواستگاری را دستبوسی هم می گویند که هم به معنی احترام به خانواده دختر است و هم در گذشته به راستی یکی از همراهان پسر در خاتمه دست پدر دختر را می بوسیده است. جلسه خواستگاری ممکن است در اثر چانه زدنهای دو طرف به درازا کشیده شود یا نیمه کاره رها شود.

 

در روستاها بعد از اذن پدر دختر، خواستگاری با دعوت میهمانان به صرف شام انجام می شود و بیشتر زمان خواستگاری صرف خرج بریدن می شود به این گونه كه خانواده پسر تعهد می کنند اسب، گاو، گوسفند و یا مقداری پول به خانواده دختر بپردازند. در بین خانواده های شهری بیشتر بحث خواستگاری بر محور زمان عروسی و مقدار مهریه می گذرد و گرفتن شیربها چندان مرسوم نیست.


3- آداب و رسوم ازدواج در بروجرد و مراسم نامزدی:
ممکن است مراسم نامزدی با خواستگاری یکی باشد اما معمولا خانواده ها ترجیح می دهند که جشن کوچکی برگزار کنند و اقوام دو طرف را شام دهند. در این جشن زیور آلات و هدایای زیادی برای عروس آورده می شود و ممکن است دو طرف صیغه محرمیت بخوانند.


4- مراسم عقدکنان:
از دیگر آداب و رسوم ازدواج در بروجرد مراسم عقد کنان می باشد. با فشار خانواده دختر، معمولا دوران نامزدی بدون عقد کوتاه است و پسر باید خیلی زود دختر را عقد کند. عقد کنان می تواند همزمان با نامزدی یا عروسی انجام شود و یا بصورت غیر رسمی در فاصله این دو انجام گیرد. در گذشته عاقد با دفتر و دستک خود به مراسم عقد کنان می آمد ولی امروزه دختر و پسر بعد از آزمایشهای بهداشتی، به همراه چند نفر همراه، به دفتر ازدواج می روند و عقد می کنند.


5- مقدمات عروسی:
کار تهیه جهیزیه (در بروجرد به آن جهاز گویند) و رخت عروسی و نیز تهیه مسکن و دیگر امکانات در فاصله بین عقد و عروسی که معمولا کمتر از یک سال است انجام می گیرد. چند روز قبل از عروسی عده ای زن كه از نزدیكان داماد هستند برای رخت بری به خانواده عروس می روند تا لباسهای عروس را تهیه کنند. امروزه بیشتر این لباسها و کفشها با حضور خود عروس خریده می شود و بصورت آماده و در یک چمدان تحویل خانواده عروس می شود.

 

رسم است که محتویات چمدان را یک به یک نشان دهند و برای عروس دست بزنند و اندکی برقصند و شادی کنند. این مراسم بیشتر زنانه است. خنچه کشی نیز در گذشته رواج داشت که طی آن چند روز پیش از عروسی عده ای از مردان خانواده عروس خنچه های حاوی لباس و اسباب خانه را در روز به سر گذاشته و به خانه داماد می بردند و هدایایی می گرفتند. این کار امروزه جای خود را به جهاز بران داده است.


عروسی:
در آداب و رسوم ازدواج در بروجرد برگزاری مراسم عروسی می باشد.عموما جشن عروسی در دو بخش جداگانه در خانه عروس و داماد برگزار می شود. عروسی های مختلط در دهه های اخیر رایج شده است. در شهر بروجرد مراسم عروسی سه روز و سه شب است. در برخی خانواده های متمول و یا در روستاها این مراسم ممکن است تا یک هفته هم به طول بکشد.


آداب و رسوم ازدواج در بروجرد و مراسم حنا بندان:
حنابندان. مراسم عروسی با جشن حنابندان آغاز می شود. به این نحو که خانواده دو طرف شامی تهیه می کنند و هر کدام میهمانان خود را دعوت می کنند. بعد از شام خانواده و همراهان داماد با زدن دایره (داریه) و تنبک به صورت گروهی به خانه عروس می روند. با رسیدن به کوچه عروس، هلهله (ویا در اصطلاح محلی کِل زدن) به اوج می رسد و همراهان شروع به رقصیدن و پخش نقل و نبات می کنند. این جشن و سرور تا پایان مراسم ادامه می یابد.

 

در این حین عروس و داماد در اتاقی به بیشترشان را زنان تشکیل می دهند همراه با حاضران شروع به رقصیدن می کنند و بعد روی صندلی می نشینند. سینی یا سینی های تزئین شده حنا را دختران و پسران جوان همراه با رقص به درون اتاق می آورند و عمدتا پیش از تحویل دادن آنها تقاضای انعام می کنند و داماد هم به آنها اسکناسهای نو می دهد. داماد همچنین به رقاصهای اصلی در چندین نوبت شادباش (در گویش محلی شَواش) می دهد.

 

ممکن است عده دیگری نیز شادباش بدهند ولی عمدتا این کار صوری است و بعد از گفتن "شواش شواش" پول را به جای دادن به فرد در حال رقص به جیب خود باز می گردانند! به هرحال زنان همراه داماد دست عروس، داماد و خود را حنا می بندند و همزمان به رقص و شادی ادامه می دهند. در خاتمه از میهمانان با شیرینی، شربت و میوه پذیرایی می شود و میهمانان کم کم متفرق می شوند. در این مراسم معمولا برادر بزرگتر داماد دستمالی را به کمر عروس می اندازد و آن را هفت بار گره می زند که به معنی آرزو کردن برای باردار شدن عروس و زائیدن هفت بچه می باشد!


روز دوم:
آداب و رسوم ازدواج در بروجرد در صبح روز عروسی : صبح روز عروسی، عروس به همراه عده ای از زنان و دختران همراه، به آرایشگاه می روند و چند ساعتی را در آنجا به آرایش کردن می گذرانند. حدود ساعت دو و سه بعد از ظهر داماد در ماشین تزئین شده به همراه عده ای دیگر به آرایشگاه رفته و ضمن پرداختن هزینه آرایش تمام حاضران، عروس را تحویل گرفته و برای یک گردش کوتاه روانه باغهای اطراف شهر می شوند. معمولا برای فیلمبرداری، به گلدشت و یا دیگر ویلاها و باغهای اطراف شهر می روند و تا تاریک شدن هوا در آنجا می مانند.

 

از سوی دیگر جشن عروسی در خانه داماد، عروس یا یک محل دیگر برپا می شود و میهمانان از بعد از ظهر به محل می آیند و ضمن پذیرایی شدن با شربت، شیرینی، میوه و بستنی، شروع به رقص و پایکوبی می کنند. چنانچه فضا ناکافی باشد خانه یکی از همسایه ها برای اسکان میهمانان مرد در نظر گرفته می شود. با تاریک شدن هوا به جمعیت حاضران اضافه می شود و رقص و موسیقی به اوج خود می رسد. ممکن است در اتاقی سفره عقد چیده شود.

 

کیک عروسی نیز در همین محل بریده می شود و بین حاضران تقسیم می شود. عروس و داماد با حضور بین میهمانان به آنان خوشامد می گویند و با آنان عکس یادگاری می گیرند. در شب عروسی عمدتا از گروههای موسیقی لری که با ساز و دهل و کمانچه می نوازند دعوت به عمل می آید. همچنین بازیها و نمایشهای مختلفی که با موسیقی همراهند مانند آواز طنز "چوپونم، چوپونم" که حکایت کتک خوردن یک خواستگار ساده دل از خانواده عروس است و یا نمایشهایی مانند اوستا شاطر که حرکات رقص مانند یک شاطر را تقلید می کند و یا سیاهبازی و مانند آن. در سیاهبازی، فردی چهره خود را سیاه می کند و سپس با آرد سفید که در دهان ریخته دیگران را فوت می کند.

 

بعد از صرف شام، میهمانان همگی سوار ماشینها و اتوبوسهای موجود می شوند و کارناوال شادی به راه می اندازند و در خیابانها و بلوارهای شهر حرکت می کنند و ماشین عروس را دنبال می کنند. با بازگشت اتوبوسها به درب خانه داماد بسیاری از میهمانان خداحافظی می کنند و عده محدودتری باز هم به خانه آمده و ساعتی را به رقصیدن می گذرانند.

 

از آداب و رسوم ازدواج در بروجرد رسم است که در ورودی منزل داماد قرآن و آینه و آب بر روی میزی بگذارند و عروس و داماد سه بار به دور این کرسی می گردند و بعد به طرف ظرف آبی که آنجاست می دوند و هر یک سعی می کنند زودتر به ظرف ضربه بزند که با این کار به اصطلاح گربه را دم حجله می کشد و قدرت خود را به رخ دیگری می کشد. با گذشتن زمان، کم کم تب و تاب شادمانی فروکش می کند و دیگر میهمانان نیز خداحافظی می کنند. بیشتر عروس و دامادها زندگی مشترک خود را با سکونت در یکی از اتاقهای منزل پدر داماد آغاز می کنند. در پایان، عروس و داماد خسته به حجله می روند. در گذشته رسم بود که مادر عروس و مادر داماد پشت در حجله منتظر خبر! می ماندند اما امروزه این رسم منسوخ شده است.

 

آداب و رسوم مردم بروجرد, فرهنگ زندگی, آداب ورسوم ایرانیان

آداب و رسوم ازدواج در بروجرد


آداب و رسوم ازدواج در بروجرد در روز پاتختی:
پاتختی. فردای شب عروسی، خانواده داماد حلوای خیلی نیروزایی بنام زیره جوش تهیه می کند و به خانه عروس می آورند تا برای صبحانه مصرف کنند. زیره جوش مخلوطی از آرد، روغن حیوانی، شکر و زیره(؟) است. عصر این روز مراسم پاتختی انجام می شود که طی آن جشن دیگری در خانه داماد برگزار می شود و میهمانان دو طرف با کادو و هدایای متنوع بر می گردند.

 

معمولا فامیل و اطرافیان عروس کالاهای خانگی نظیر فرش، پتو، وسایل آشپزی و ... هدیه می آورند اما خانواده داماد بیشتر هدایای نقدی و یا قطعات طلا برای عروس می آورند. در روستاها رسم است که در این روز یا در شب عروسی سینی ای را بین حاضران بگردانند تا هزینه های جشن را جمع آوری کنند. جشن پاتختی با رقص و موسیقی آغاز می شود؛ با پذیرایی عصرانه ادامه می یابد؛ و نهایتا با خواندن نام حاضران و ذکر هدایایی که آورده اند به پایان می رسد.

 

در گذشته خانواده های متمول، عروسی های پر سر و صدا تری راه می انداختند که گاه تا یک هفته هم به طول می کشید که با ساز و رقص و سور همراه بود. امروزه این نوع عروسی به ندرت دیده می شود.


داماد سلام و پاگُشا:
در اخرین مرحله از آداب و رسوم ازدواج در بروجرد چند روز بعد از عروسی، خانواده عروس به منزل داماد رفته و دیداری با زوج جوان تازه می کنند. این کار را داماد سلام گویند. در پایان عروس را به خانه پدری برمیگردانند تا وی از دلتنگی درآید. این یکی را پاگُشا نام می نهند. داماد باید ضمن سر زدن روزانه به این خانواده، بعد از چند روز عروس خود را به خانه برگرداند. بعد از مراسم پاگشا، بستگان عروس و داماد آنها را به منزل خودشان دعوت میكنند كه این کار کم کم و در حدود یکی دو ماهی طول می کشد. این مراسم نیز به اسم پاگشا معروف است و باعث آشنایی تازه عروس و تازه داماد با خانواده ها می شود.

 

مراسم عروسی روستایی تفاوتهایی با عروسی مردمان شهر دارد و در روستاهایی که عشایر لر در آنها زندگی می کنند آئینهای ویژه ای در عروسی هست مانند تیراندازی هنگام سواری با اسب.
منبع:aftabir.com


ویدیو مرتبط :
آداب و رسوم

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آداب و رسوم مربوط به ازدواج و اعیاد مردم چین



 

 

آداب و رسوم مربوط به ازدواج و اعیاد مردم چین



عادات ازدواج در میان چینیان

مراسم ازدواج در چین قدیم به شش مرحله تقسیم می‌شد. به عبارت دیگر، داماد به عروس هدایای نامزدی می‌داد. سپس پیشنهاد ازدواج می‌کرد و اسم و روز تولد عروس را می‌پرسید. بعد از آن، یک روز خجسته را انتخاب و مراسم ساده برگزار می‌گردید و دو طرف نامزد می‌شدند. در مرحله بعد داماد وسایل مورد استفاده در زندگی را به عروس می‌داد. سپس یک تاریخ خجسته تعیین می‌کردند و آخرین مرحله برگزاری مراسم ازدواج انجام می‌شد.
مراسم ازدواج با برخی آداب و رسوم همراه است. برای نمونه، عروس هنگامی‌ که خانواده خود را ترک می‌گوید، باید گریه کند تا نشان دهد نمی‌خواهد خانواده اش را ترک کند. در مراسم ازدواج داماد و عروس به پدران و مادران و اعضای خانواده تعظیم می‌کنند. مراسم جالب تر این است که پس از برگزاری مراسم عروسی در شب مهمانان با هیاهو و شادی کنان با عروس و داماد شوخی می‌کنند.
وسائل عروس در دوره‌های مختلف متفاوت بوده است. قبلا چینیان از کالسکه و یا کجاوه استفاده می‌کردند. در بعضی مناطق، نیز از قایق، اسب و خر استفاده می‌شد. به دنبال پیشرفت جامعه، مراسم عروسی ملیت‌هان نیز تغییر کرده است. برای نمونه، در سال 1949 میلادی پس از تاسیس جمهوری خلق چین، جوانان عادات و رسوم قدیمی ‌مراسم عروسی را کنار گذاشتند. در آن زمان سطح زندگی چینیان بالا نبود. بدین سبب، مراسم عروسی ساده برگزار می‌شد. معمولا داماد و عروس فقط سند ازدواج می‌گرفتند و دیگر مراسمی ‌برگزار نمی‌کردند.
در سالهای 70 قرن گذشته، مراسم عروسی چینیان با سالهای 50 متفاوت بود. در آن زمان، زندگی چینیان بهتر شده و مراسم عروسی متنوع بود. داماد با دوچرخه و یا تراکتور عروس را به خانه می‌آورد. بعضی‌ها حتی از خودرو ساخت چین استفاده می‌کردند. هدایای مهمانان به داماد و عروس حوله، تشک و روبالشی بود. البته، شیرینی و شراب بسیار مصرف می‌شد. در مراسم عروسی، داماد و عروس شیرینی به مهمانان می‌دادند و به سلامتی مهمانان می‌نوشیدند. پس از سالهای 80 قرن گذشته، مراسم عروسی چینیان بسیار تغییر یافته است.
شایان ذکر اینکه در استان " شاندونگ " شاه بلوط، عناب و بادام زمینی روی تختخواب داماد و عروس گذشته می‌شود که کنایه از داشتن فرزند در آینده نزدیک است.


آداب و رسوم در اعیاد
عید بهار چین
از9 فوریه سال جاری ایام عید بهار سنتی چین آغاز می‌شود. عید بهار در واقع همانند عید نوروز ایران عید میلی فرخنده و پرنشاط است. به طور کلی از قدیم الایام سال در تقویم کشاورزی چینی با 12 نام حیوان یعنی گاو، ببر، مار، موش، خوک، میمون، خرگوش، اسب، خروس، گوسفند، سگ و اژدها مشخص شده است. اژدها در عهد قدیم توتم ( یعنی روح یا موجود حافظ قبیله ملت چین به شمار می‌رفت.
در روایات قدیمی‌چین اژدها همواره به موجودی صاحب نیرو و قدرت جسورا و لبیباک ترسیم شده است و از دیدگاه مردم چنین روحیه ای دقیقا سمبل ایده ال ملت چین است. مردم اژدها این حیوان افسانه‌ای را می‌پرستند و آرزومندند تا اژدها خجستگی و میمنت را برایشان به همراه بیاورد.
از تاریخ عید بهار تاکنون 4 هزار سال می‌گذرد. در بیش از دو هزار ویک صد سا قبل از میلاد مردم زمان شرکت یک دور ستاره مشتری ( یعنی ژوپیتر) را یک ( تسئو) داستند و این عید را نیز " تسئو" می‌نامیدند. اما نام این عید در یک هزار سال قبل از میلاد به "نیان" یعنی پرحاصل تغییر کرد.
به رسم و عادت عامیانه در چین ایام عید بهار از 23 دسامبر شروع می‌شود و تاعید فانوس در تاریخ 15 ماه آینده خاتمه می‌یابد که جمعا سه هفته طول می‌کشد. به منظور گرامیداشت ایام عید از شهرها گرفته تا دهات، مردم فعالیتهای مختلفی را انجام می‌دهند و جشنهایی برپا می‌کنند. درروستاها کشاورزان به خانه تکانی و شستن البسه و لحاف وغیره می‌پردازند تا با پاکی و پاکیزگی به پیواز سال نو بروند. آنان همچنین خود را کیهای گوناگونی مانند مشکلات و آب نبات، کیک، گوشت و سبزیجات برای پذیرایی از مهمانان تهیه می‌کنند. درشهرهای بزرگ مقدمات عید نیز از مدتها قبل ازعید شروع می‌گردد. سازمانها و ادارات فرهنگی و گروههای هنری برنامه‌های هنری خود را آماده می‌سازند و در پارکها برنامه‌های تفریحی و بازی‌های گروهی جدید و بیشماری برای مردم انجام می‌شود. موسسات تجاری نیز برای اقناع مشتریان خود کالاها و اجناس متنوع را از کشورها و حتی خارج از چین وارد می‌کنند.
عید بهار چین همانند عید نوروز ایران عید ملی فرخنده و پرشکوه و پر نشاط است. به طور کلی در نواحی مختلف چین رسوم و عاداب سنتی برای برگزاری این عید متفاوت است.
اما ضیافت شام با حضور کلیه اعضای خانواده د رشب آستانه عید چه در شمال چه در جنوب کشور لازم و ضروری است. در جنوب این غذا غالبا از بیش از 10 خواراک تشکیل می‌شود که در میان آنها ماهی و خوراکی تهیه شده از خمیر لوبیا باید دیده شود. زیرا این دو خوراک در تلفظ به چینی با " مرفعه بودن " تقریبا یکی است. در شمال این غذا را اغلب " جیازه" یعنی گوشواره تشکیل می‌دهد. خانواده دراین شب در کنار یکدیگر به تهیه این خوراک سنتی مشغول می‌شوند. شایان یادآوری است که در میان خوراکهای سنتی عید بهار غذاهای شیرین از ارد برنج چسبیده به چینی " نیاگا" حتما باید موجود باشد. چه آنکه این نشانگر ارتقای دائمی‌سطح زندگی، گردهم آمدم و سعادتمندی اعضای خانواده است. در آستانه سال جدید به تقویم کشاورزی چین، مردم با سرور و شادی با سال گذشته وداع نموده و به پیشواز سال جدید میروند. دربعضی مناطق مردم به آتش زدن ترقه و آتش بازی هم می‌پردازند. ازاول سال نو اعضای خانواده ملبس به لباسهای زیبا و نو به استقبال مهمانان و یا دیدار از خویشاوندان و دوستان می‌پردازند.
آنان هنگام ملاقات جملات مبارکی چون " سال نومبارک" و " یا عید بهار مبارک باد "را می‌گویند و سپس به خوردن میوه و شکلات و چای مشغول می‌شوند و با هم گفت و گو می‌کنند. در ایام عید بهار برنامه‌های هنری و تفریحی جالب توجه و رنگارنگ است. دربعضی جاها اپراها و فیلمهای ویژه عید به معرض نمایش گذارده می‌شود و د ربعضی مناطق دیگر برنامه‌های هنری عامیانه نظیر رقص شیر، یان گو و رقص با چوب پا و غیره به این ترتیب محیطی مملو از وجد و شعف و شادی برهمه جا حکمفرما است.
گفتنی است که برحسب کردن تابلوهای خونویسی ونقاشی‌های ویژه عید بهار روی دیوار، روشن کردن فانوس نیز از جمله برنامه‌های عید بهار است. درایام این عید جشن فانوس نیز جلوه ای خاص دارد.
فانوسهای رنگی درواقع از جمله هنرهای دستی و سنتی مردمی‌چین است. مردم با دست داشتن اشکال مختلف متنوع فانوسها که بر روی آن شکل حیوانات مناظر طبیعی و چهره‌های قهرمانان ترسیم شده است در یک جا جمع می‌شوند و شادی می‌کنند. البته پابه پای ارتقای سطح زندگی مردم، آنان ضمن حفظ رسوم وعاداب سنتی، برنامه‌های جدیدی به وجود آورده اند. برای نمونه جهاگردی و چین گردی به رسم نوین چینیها در ایام عید بهار بدل شده است.



هفتمین شب ماه هفتم
هفتمین روز ماه هفتم به تقویم سنتی چین به عنوان " روز عشق چین" در میان مردم رایج شد. این روز هم عید دختر، عید آرزوی کسب مهارت نامیده شد. در سالهای گذشته، این روز برای دختران چین مهمترین روز محسوب می‌شد.
طبق اساطیر چین، گاوچران و خانم بافنده در شب هفتم ماه هفتم در آسمان به وصل رسیدند. به همین دلیل، دختران نیز با آماده کردن سبدهای میوه دعا می‌کردند که مثل آن خانم بافنده عشق پایدار داشته باشند.
داستان گاوچران و خانم بافنده معروفترین داستان عشق چین به شمار می‌آید. می‌گویند: گاوچران پسر فقیری بود و با گاو خود زندگی می‌کرد. خانم بافنده دختر امپراتور آسمان بود. روزی خانم بافنده به دنیا هبوط کرد و گاوچران را دید.
آن دو نفر دوست و بتدریج عاشق دیگر شدند. خانم بافنده چون می‌خواست با گاوچران ازدواج کند، تصمیم گرفت دیگر به آسمان برنگردد. ولی به زودی امپراتور آسمان متوجه شد که دخترش گم شده و خیلی عصبانی شد. او نمی‌گذاشت که دخترش با مردم عادی ازدواج کند. خانم بافنده نمی‌توانست از پدرش سرپیچی کند و به آسمان رفت. بدین جهت، زن و شوهر پرعاطفه از هم جدا شد. گاوچران نمی‌خواست خانمش او را ترک کند و دنبال خانم بافنده رفت. نزدیک بود که پیدایش کند، ولی امپراتور به آسمان آمد و بین دو نفر یک جاده شیری وسیع گذاشت تا آنها نتوانند از آن عبور کنند. گاوچران و خانم بافنده فقط یکدیگر را نگاه می‌کردند و گریه می‌کردند.
روزها گذشت، گاوچران و خانم بافنده آنجا ماندند. آخر عشق وفادار آنها امپراتور آسمان را تخت تاثیر قرار داد. او دستور داد: در هفتمین روز ماه هفتم، به وسیله کلاغ زاغی پلی روی جاده شیری گذاشته شود تا گاوچران و خانم بافنده همدیگر را ملاقات کنند.
بدین جهت در این شب، جوانان جمع می‌شود و به آسمان نگاه می‌کنند. مثل اینکه گاوچران و خانم بافنده را می‌بینند و به آنها تبریک می‌گویند.
دختران خانم بافنده را فرشته بافنده می‌دانستند و دلشان می‌خواست مثل او ماهر باشند و عشق پایدار داشته باشند. بعدا آنها با شادی میوه می‌خوردند و باهم صحبت می‌کردند.
یک بازی مخصوص هم در میانشان رواج داشت. یعنی مسابقه دادن تا ببینند کدام یک نخ کردن سوزن را بهتر بلد هستند. کسی که شکست می‌خورد باید هدیه کوچک به دیگران بدهد. هدف این بازی تنها مسابقه نیست بلکه جالبتر کردن عید است.

 

عید چون یانگ
پنجمین روز ماه پنجم به تقویم کشاورزی چین عید قایق اژدها نام دارد. در مقایسه با عیدهای دیگر، عید قایق اژدها اسامی‌گوناگون دیگری نیز دارد. این روز هم به نام‌های عید ماه، عید اشعار، عید دختر و عید " زون زی" مشهور است.
مردم چین در عید قایق اژدها نوعی خوراک به نام "زون زی" می‌خورند." زون زی" با برگ بامبو و برنج درست می‌شود. بدین ترتیب که درون برگ بامبو برنج و گوشت می‌گذارند و می‌پیچند و بعد آن را می‌پزند. مناسبت خوردن این خوراک در این روز مشخص است.
در چین،شاعری بنام "چو یوان" از اهالی کشور "چو" در دوره دولتهای جنگی می‌زیست. وی مدتی در کشور "چو" به عنوان وزیر اعظم خدمت کرد و نسبت به امپراتور بسیار وفادار بود. بعد مورد حسد و تهمت بداندیشان قرار گرفت و امپراتور بدون تحقیق و رسیدگی او را از مقام وزارت عزل کرد.
"چو یوان" سخت غمگین و افسرده شد. به کنار رودخانه "می‌لو" در استان "هو نان" امروزی رفت دایما شعر می‌سرود تا روزی از زندگی بکلی ناامید و مایوس گردید و خود را به رودخانه انداخت و غرق شد. این واقعه در پنجمین روز از ماه پنجم اتفاق افتاد.
چون مردم بسیار به او علاقه داشتند و می‌ترسیدند که ماهی رودخانه جسد او را بخورند،خوراک"زون زی" را که شرح دادیم درست کردند و به آب رودخانه انداختند تا ماهیان آن خوراک را بخورند و به جسد شاعر آسیب نرساندند.
امروزه معمولا موقع خوردن این خوراک، بخصوص اگر در حضور افراد غیر چینی باشد،شعر‌ها و سرگذشت "چو یوان"را یاد می‌کنند.
پیشنیان می‌گفتند: پنجامین ماه بدترین ماه سال است. بنابراین، از گذشته، رسومی‌در میان مردم شایع شده بود. یعنی آویزان کردن نقاشی قهرمان افسانه ای، جمع کردن دارو‌های گیاهی. بچه‌ها کیسه کوچک پاره ای که در آن عطر گذاشته می‌شود روی لباس می‌آویزانند و روی دست نخ رنگارنگ می‌بندند. دیگران به مسابقه قایق رانی مسابقه "او شو" و غیره می‌پرداختند. هدف همه آنها راندن شیطان و حفظ بدن است.



آداب و رسوم در مورد خوارک
فرهنگ چای چین
چای را همه می‌شناسند و نوشیده اند. چای همانند چینی مترادف چین است. چین محل اصلی تولید چای محسوب می‌شود و قبل از کشورهای دیگر جهان منابع درخت چای را کشف و از آن استفاده کرده است. اگر به چین سفر کنید، به غیر از دید و بازدید کوه‌ها و منظره‌های معروف چین، سفر به محل تولید چای چین نیز نوعی انتخاب عاقلانه محسوب می‌شود. در آنجا می‌توانید شخصا متوجه شوید که چای چطور تولید می‌شود و می‌توانید چگونگی چای را بنوشید و مزه كنید. اگر از شهر " چنگ دو " مرکز استان " سی چوان " چین واقع در جنوب غرب این کشور حرکت کنید، در حدود 130 کیلومتری غرب منطقه کوه بلند و زیبایی را مشاهده خواهید كرد. این کوه " مون شان " مرکز مشهور تولید چای چین است. هنگامی‌که با خودرو در راه کوهستانی پرفراز و نشیب حرکت میکنید، می‌توانید شاهد پوشش مه و ابردر منطقه كوهستانی باشید و در دامنه کوه در کنار راه باغهای چای بسیار سبزنیز چشمنوازی می‌كند و همزمان چایکاران در این مزارع چای مشغول کار هستند. کوه " مون شان " بیش از 2000 سال تاریخ کشت چای دارد. گفته می‌شود که در آن موقع، مردی با نام " اولی جن " بطور تصادفی با تاثیرات درمانی و موثر بودن چای برای از بین بردن خستگی آن را کشف کرد. از آن به بعد، او شروع به کشت درخت چای کرد. این اولین بار بود که در تاریخ چین مردم درخت چای می‌کاشتند. به دلیل آنکه کوه " مون شان " تمام سال از مه پوشیده می‌شود و آب و هوای انجا مرطوب است، برای کشت درخت چای بسیار مناسب است. بتدریج، چای کوه " مون شان " شهرت یافت. چینیان می‌گویند که خانه چای جهان چین و خانه چای چین کوه " مون شان " است. چینیان چای را بسیار دوست دارند و این نوع عادت هزار سال ادامه یافته و حتی به بخشی واجب و لازم از زندگی چینیان تبدیل شده است. در سالهای اخیر، نقش چای مورد شناسایی مردم کشورها قرار گرفته و در سراسر جهان، تب " نوشیدن چای " به وجود آمده و این امر نیز به پیشرفت صنعت چای چین مساعدت کرده است. به منظور آنکه مسافران با دانش بیشتر چای آشنا شوند، کوه " مون شان " با استفاده از منابع محلی فعالیت‌های ذی ربط چای را برگزار کردند. مثلا تولید چای، بسیار مورد استقبال مسافران قرار می‌گیرد. آنان می‌توانند با چگونگی تولید چای آشنا شوند و در تولید چای شرکت کنند و از آن لذت ببرند.
منبع: www.cloob.net