مچ انداز ایرانی، بدون رقیب در آسیا

مجله همشهری سرنخ - جلال الدین شمسایی: 11 دوره قهرمانی در ایران، سه دوره قهرمانی در آسیا، نایب قهرمانی جهان در سال 2011، قهرمان قهرمانان آسیا در سال 2013، تصاحب کمربند طلایی بهترین مچ انداز آسیا و ... فقط تعداد اندکی از افتخارات و قهرمانی های مهدی عبدالوند، مچ انداز سنگین وزن ایرانی است. عبدالوند به خاطر جثه ورزیده و قدرت بدنی بالا، از همان دوران جوانی، فعالیتش را در رشته بدنسازی آغاز کرد.

خودش در این باره می گوید: «از سال 80 به شکل تخصصی بدنسازی را شروع کردم و یک سال بعد، تمرینات و ورزش های قدرتی در این رشته را شروع کردم.»


آقا مهدی هر روز تمریناتش را پی می گرفت تا بدنش روز به روز قوی تر و آماده تر شود و بتواند در این رشته پیشرفت کند. بعد از چند سال هم در مسابقات «مردان آهنین» شرکت کرد تا آمادگی اش را محک بزند اما توفیق چندانی به دست نیاورد. با اینحال آقای ورزشکار هیچ وقت ناامید نشد و تمریناتش را با جدیت بیشتری پیگیری کرد تا توانست به موفقیت نزدیک و نزدیکتر شود.

ورودبه جمع مچ اندازها

سال 86 و همزمان با ورود رشته مچ اندازی به کشور، آقای عبدالوند، جزو اولین نفراتی بود که برای یاد گرفتن این رشته دست به کار شد و فنون مچ اندازی را از استادش مرحوم خسرو حسنی، قهرمان آسیا و ایران فرا گرفت و راهی مسابقات کشوری در این رشته شد. «اولین دوره مسابقات مچ اندازی شش ماه بعد از ورود این رشته به کشورمان برگزار شد. من هم که تازه بعضی از فوت و فن های مچ اندازی را یاد گرفته بودم، در فوق سنگین شرکت کردم و موفق شدم در این مسابقات مقام سوم را کسب کنم.»


هفت سال بدون شکست

«در اولین دوره ای که در مسابقات شرکت کردم، زیاد با فنون مچ اندازی آشنا نبودم اما بعد از آن و با تمرینات زیادی که انجام دادم خیلی زود با فوت و فن های مچ اندازی آشنا شدم به طوری که از سال 86 تا الان کسی در ایران و آسیا موفق به شکست من نشده است.»

این شکست ناپذیری باعث شد تا فدراسیون جهانی پرورش اندام، کمربند طلایی بهترین مچ انداز آسیا را به مهدی عبوالوند بدهد. «مسابقات مچ اندازی در 11 وزن برگزار می شود که من در دسته مثبت 110 کیلوگرم مسابقه می دهم. با تمرینات مداومی که دارم، در ایران و آسیا رقیب جدی ندارم اما در سطح جهان مچ اندازهای حرفه ای زیادی فعالیت می کنند که شکست دادن شان کار سختی است.»


یکی از مسابقاتی که آقای ورزشکار در آن شرکت کرد، مسابقات جهانی قزاقستان در سال 2011 بود که آقا مهدی با وجود اولین حضورش در مسابقات جهانی، توانست نایب قهرمان شود. «مسابقات مچ اندازی معمولا در دو گروه راست دست ها و چپ دست ها برگزار می شود. دست راست من از دست چپم قوی تر است، برای همین در مسابقات، در گروه راست دست ها مچ می اندازم. با اینحال در مسابقات جهانی قزاقستان به خاطر کم تجربگی، مدال طلا را از دست دادم.»

نایب قهرمان جهان

مسابقات بین المللی پاریس در سال 2013 هم یکی دیگر از مسابقات برون مرزی بود که عبدالوند در آن شرکت کرد، مسابقاتی که به اعتقاد آقای ورزشکار ناداوری در آن باعث شد مقام نایب قهرمانی را به دست آورد.

«کاستادینف بلغاری نفر اول مچ اندازی جهان در سنگین وزن، اصلی ترین رقیب من محسوب می شود. در مسابقات جهانی پاریس، پنج بار مچ حریف بلغاری را به تاچ پد (میز مسابقه) چسباندم اما هر بار داور بازی از من خطا می گرفت و ضربه فن یرا قبول نمی کرد. به خاطر ناداوری اعصابم به هم ریخته بود و به همین دلیل نتوانستم بازی را کنترل کنم و در ادامه شکست خوردم و دوم شدم.»


یکی از هشت مچ انداز برتر جهان

مسابقات لیگ جهانی 2014 که مهر ماه امسال برگزار شد، تازه ترین رقابتی است که این ورزشکار ایرانی در آن شرکت کرده است: «مسابقات لی جهانی برخلاف مسابقات آسیایی و جهانی در پنج وزن برگزار می شود، شرکت کنندگان در این مسابقات باید در هر دو گروه راست دست ها و چپ دست ها با هم بازی کنند تا در نهایت دارنده بیشترین مجموع امتیازات به عنوان نفر اول معرفی شود.»

آقای ورزشکار با یک متر و نود سانتیمتر قد و 150 کیلو وزن در دسته فوق سنگین لیگ جهانی شرکت کرد و موفق شد در گروه راست دست ها، اول و در گروه چپ دست ها پنجم شود. «در مجموع مسابقات مقم سوم و مدال برنز را به دست آوردم. چون دست چپم ضعیف تر از دستم راستم است این نتیجه به دست آمد. برای همین تمرینات ویژه ای برای تقویت دست چپم انجام می دهم تا مثل دست راستم قوی شود و بتوانم در آینده قهرمان قهرمانان جهان شوم.»


عبدالوند می گوید: «روسیه، آمریکا و اوکراین قدرت های برتر مچ اندازی در جهان هستند اما رقیب اصلی او در سنگین وزن، کاستادینف بلغارستانی است. «در مسابقات جهانی پاریس از این ورزشکار شکست خوردم اما در لیگ جهانی موفق شدم این ورزشکار را شکست بدهم تا به نوعی انتقام مسابقات جهانی را از او گرفته باشم.»

سرعت حرف اول را می زند

عبدالوند می گوید مسابقات مچ اندازی فنون و تاکتیک های خاص خودش را دارد که درست اجرا کردن این تاکتیک ها هم بسیار مهم است. «تاپرول، پرس و هوک، مهمترین تکنیک هایی هستند که یک مچ انداز حرفه ای در هر وزن و هر سطحی که باشد باید با نحوه اجرا کردن و زمان درست به کارگیری آنها آشنا باشد. مثلا برای مقابله با یک حریف ممکن است تکنیک هوک مناسب باشد و برای شکست دادن حریف دیگر تکنیک تاپرول. استفاده از این تکنیک ها به شرایط حریف و شخص مچ انداز برمی گردد.»


از صدم ثانیه تا یک ساعت

مچ اندازی قوانین خاص خودش را دارد و شرکت کننده ها باید از صفر تا صد این قانون ها را بلد باشند تا در هنگام مسابقه دچار مشکل نشوند.

«مسابقات مچ اندازی زیر نظر دو داور برگزار می شود. در شروع مسابقه، کف دست دو شرکت کننده باید با هم تماس برقرار کند و شست ها گرفته شود. قبل از شروع مسابقه، مچ نباید شکسته و خم شود و بین ساعد و شانه و همچنین بین چانه و دست باید به اندازه یک مشت فاصله باشد.»


این قوانین باید به قدری دقیق اجرا شوند که حق هیچکدام از ورزشکاران ضایع نشود. در مسابقات مچ اندازی محدودیت زمانی وجود ندارد و حتی ممکن است یک مسابقه یک ساعت طول بکشد. «در مچ اندازی اصلا محدودیت زمانی وجود ندارد و این سرعت و قدرت است که حرف اول را می زند. برای همین ممکن است یک مسابقه یک دقیقه طول بکشد و مسابقه ای دیگر یک ساعت. با اینحال تنها زمانی بازی متوقف می شود که داور یا پزشک بازی تشخیص دهند که ممکن است برای دو ورزشکار آسیب دیدگی به وجود بیاید.»