علیرضا حقیقی: زندگی ام را مدیون امام رضا (ع) هستم

ویژه نامه کیهان ورزشی - دانیال مطهری: علیرضا حقیقی توجه خاصی به ائمه اطهار (ع) دارد و این را می شود از رفتار و گفتارش فهمید. او به عشق امام رضا (ع) شماره پیراهن 88 را برای خودش در لیگ های اروپایی برگزید.

بازی در جام جهانی حقم بود

من در شرایطی در جام جهانی برای تیم ملی کشورم بازی کردم که برای رسیدن به این جایگاه کلی تلاش کرده بودم و از رقابت با هیچ کس نترسیدم. من چهار سال ذخیره سید مهدی رحمتی بودم و در این مدت تلاش کردم تا بتوانم توانایی خودم را به مربیان نشان دهم. پس از اتفاقاتی که برای رحمتی رخ داد و از تیم ملی خداحافظی کرد، من در چند دیدار دوستانه در ترکیب اصلی قرار گرفتم و در این شرایط سعی کردم بهترین عملکرد را داشته باشم تا نظر مساعد کی روش را جلب کنم.

دانیال داوری در دیدار دوستانه پیش از حضور در جام جهانی برابر گینه 2 گل خورد و در دقایق پایانی کی روش مرا به زمین فرستاد و در همان فرصت کوتاه هم سعی کردم بهترین باشم. من در آن برهه از زمان از لحاظ روحی و روانی در شرایط خوبی به سر می بردم و تمام فکر و ذکرم رسیدن به ترکیب اصلی تیم ملی بود.

کی روش در دو دیدار دوستانه آخر نیز از من درون دروازه به صورت ثابت استفاده کرد. من برای تمام دروازه بانان ملی پوش احترام قائل هستم و همه آنها را دوست دارم اما برای رسیدن به ترکیب ثابت تیم ملی در جام جهانی سخت جنگیدم.


من از عملکرد خودم در جام جهانی رضایت دارم و تمام تلاش خودم را کردم تا از دروازه تیم ملی به خوبی حراست کنم. در دیدار با آرژانتین همه بچه ها فوق العاده بودند و حق ما شکست نبود. مسی روی هنر و تجربه خودش توانست دروازه ما را باز کند. او در پایان بازی هم گفت که این گل، بهترین و خاطره انگیزترین گل من خواهد بود. در پایان این دیدار نیز مقامات فیفا نزد من آمدند و خواستند تا لباس خود در این بازی را برای بایگانی در مقر این نهاد به آنها تحویل دهم. این اتفاق در تاریخ فوتبال ایران وجود نداشته است که پیراهن یک دروازه بان را فیفا بگیرد. این افتخاری است که نصیب کشورم شد و به خاطر این کار باید از تمامی بچه ها و کادر فنی تشکر کنم.

همه به کی روش احترام می گذاشتند

کی روش مربی فهیم و با دانشی است که قطعا برای موفقیت خودش برنامه ریزی می کند و حاضر نیست اعتبار خودش را به خاطر من یا بازیکنی دیگر خراب کند. او مرد بزرگ و دوست داشتنی است که این موضوع را ما در جام جهانی به چشم خود دیدیم. همه بازیکنان و مربیان مطرح با او رفاقت دارند و به دانش و توانایی های او ایمان دارند. در برزیل همه به مربی ایران احترام می گذاشتند و برای ما یک وزنه بزرگ بود.

او در کنار اینکه مربی با دانشی است، نشان داده که روانشناس خوبی هم هست. وی سوابق درخشانی در کارنامه خود دارد و در تیم هایی چون منچستر، رئال و تیم ملی پرتغال مربیگری کرده است. این مربی با همه بازیکنانش دوست است و ما هم او را دوست داریم. امیدواریم یک بار دیگر با حضور این مربی به جام جهانی برویم و این مهم دست یافتنی خواهد بود، اگر برای تیم ملی یکسری امکانات فراهم شود.


خداحافظی از تیم ملی برای نکونام زود بود

نکونام کاپیتان با شخصیتی بود که به خوبی در نقش هماهنگ کننده ظاهر شده بود. او رابطه خوبی بین بازیکنان و مربی بود. وی با همه دوست بود و به خوبی درون زمین کار هدایت و رهبری تیم را انجام می داد. به نظرم او زود از فوتبال ملی خداحافظی کرد. در حال حاضر اتفاقاتی در فوتبال ما در حال وقوع است که متاسفانه می تواند خطرناک باشد. درگیری های بین برخی از مسئولان باعث شده تا امکانات تیم ملی خیلی ضعیف شود. ما اگر می خواهیم که تیم ملی قوی داشته باشیم، نیاز داریم که چند دیدار تدارکاتی خوب هم داشته باشیم. این جدا از امکانات سخت افزاری نظیر لباس، زمین و ... است.

با من در پرسپولیس بدرفتاری شد

من در پرسپولیس دوست داشتتم که بازی کنم اما برای اینکه برای تیم مشکلی پیش نیاید از اعتراض و حاشیه سازی خودداری کردم و مدتی هم سکونشینی را پذیرفتم لذا تصمیم گرفتم که فوتبالم را در خارج از ایران ادامه دهم.

پدرم به همراه مدیربرنامه ام پیگیر کارهای من بودند و از روبین کازان، اشتوتگارت و لیورپول پیشنهاداتی داشتم اما چون هدف من بازی کردن بود؛ تصمیم گرفتم به روبین کازان بروم چرا که هم شهر مسلمانی بود و هم احتمال حضورم در ترکیب اصلی بیشتر از تیم های دیگر بود. در آن زمان باشگاه پرسپولیس برای صدور رضایتنامه ام چند میلیارد پول گرفت. خروج من از تیم پرسپولیس در اصل به این تیم که از شرایط مالی رنج می برد، کمک کرد.

در برهه بعدی وقتی که دایی سرمربی تیم شد و پرسپولیس در پست دروازه بان مشکل داشت، قرار شد من به صورت قرضی به پرسپولیس بازگردم. من در آن مقطع به عشق هواداران و برای اینکه تیم بتواند نتیجه بگیرد به پرسپولیس بازگشتم اما در آن شرایط با من خوب رفتار نشد! من برای بازی و کمک به پرسپولیس آمدم اما رفتند و نیلسون را آوردند.


البته من به نظر مربیان احترام گذاشتم. در دو بازی جام حذفی من در ترکیب تیم بودم و عملکرد خوبی هم داشتم و تیم را به فینال رساندیم اما وقتی دیدم با این آمادگی هم در لیگ به من بازی نمی رسد، تصمیم گرفتم به اروپا بروم چرا که حضور در جام جهانی برایم خیلی مهم بود. سرانجام به صورت قرضی از روبین کازان به تیم کوبیلای پرتغال رفتم و برای این تیم در لیگ دسته یک بازی کردم. بازی های خوب من در این تیم باعث شد تا به تیم ملی هم دعوت شوم.

بعد از جام جهانی دوباره به لیگ روسیه بازگشتم اما متاسفانه هر تیم فقط مجاز به استفاده از 3 بازیکن خارجی بود که همین موضوع باعث شد با توجه به حضور دروازه بان تیم ملی روسیه، بازی کمتری به من برسد. هدف من حضور در ترکیب اصلی بود و وقتی دیدم در این تیم این اتفاق برایم روی نمی دهد تصمیم گرفتم جدا شوم. این در شرایطی بود که من قرارداد 2 ساله بسته بودم.

تیم روسی خیلی سعی کرد من را نگه دارد اما در نهایت و در آخرین لحظه تصمیم گرفتم به صورت توافقی فسخ قرار داد کنیم. در این مقطع و برای فسخ قرارداد خیلی اذیت شدم. در همین زمان بود که پیشنهاد پرسپولیس برای حضور در این فصل به من داده شد و من هم که عاشق پرسپولیس بودم، موافقت ضمنی خودم را اعلام کردم اما وقتی دیدم مسئولان برای پیوستن من تصمیم جدی ندارند، تصمیم گرفتم به ماریتیمو پرتغال بروم.

من تا آخرین لحظه منتظر تماس پرسپولیسی ها ماندم اما وقتی دیدم خبری نیست و برای اینکه وضعیت خودم را مشخص کنم به تیم پرتغالی پیوستم. عاشق پرسپولیس هستم و خودم را مدیون هواداران پرشور آن می بینم و قطعا هر وقت به حضور من نیاز باشد با کمال میل برای خدمت به این تیم خواهم آمد. خوشبختانه حضور وینگادا در تیم جدیدم نیز به من کمک کرد چرا که از من شناخت نسبی داشت. من در چند دیدار برای این تیم بازی کردم و مسئولان و کادر فنی از عملکرد من ابراز رضایت کردند. در نهایت یک مصدومیت گریبانگیرم شد که باعث شد چند هفته از میادین دور شوم؛ اما با توجه به تلاشی که تیم پزشکی انجام داده، این هفته مشکلی برای حضور در ترکیب اصلی نخواهم داشت.

من می خواهم در اروپا پرچم ایران و پرسپولیس را بالا نگه دارم. من توکلم به خداست و قطعا در این راه تمام تلاش خودم را خواهم کرد تا نماینده ای شایسته برای کشور عزیزم باشم.

رمز و رازهای من و امام رضا (ع)

من در روبین کازان پیراهن شماره 88 را بر تن داشتم و این عدد برای خیلی ها عجیب بود؛ چرا که اغلب دروازه بانان را با شماره یک یا 22 دیده بودند. من به خاطر عشق و ارادتی که به مقام امام رضا (ع) دارم از مسئولان این تیم خواستم که شماره 8را به من بدهند اما با توجه به این که این شماره را به هیچ دروازه بانی نمی دهند، تصمیم گرفتم که شماره 88 را به عشق امام هشتم شیعیان بر تن کنم.


شاید جالب باشد که بدانید اسم من قرار بود پدرام باشد اما به واسطه خوابی که مادرم در حرم امام رضا (ع) می بیند اسم مرا به علیرضا تغییر می دهند. یک ماه از بارداری مادر من گذشته بود که ایشان برای زیارت به حرم رضوی می رود. در آنجا می بیند که صاحب یک فرزند پسر می شود که اسم او را علیرضا گذاشته است.

پس از به دنیا آمدن من اسم مرا علیرضا می گذارند و همیشه ارادت خاصی به این امام دارم و همیشه خودم را مدیون ایشان می دانم.هر وقت که به ایران می آیم، حتما باید به پابوس حضرت بروم تا با آسودگی خاطر از ایران بتوانم جدا شوم. وقتی مردم «کازان» از علت انتخاب این شماره از سوی من اطلاع پیدا کردند، عزم شان برای حضور در مشهد دو چندان شد. مردم در نماز جماعت شهر وقتی مرا می دیدند از علت انتخاب این شماره می پرسیدند که من هم سعی می کردم به بهترین شکل برای آنها از امام رضا (ع) بگویم.

یک بار که برای زیارت امام رضا (ع) به حرم رفته بودم، فردی هنگام خروج از حرم مرا شناخت و خواست دوباره برای زیارت با من همراه شود. با هم به حرم رفتیم و اعمال زیارت را انجام دادیم و خواستیم نماز بخوانیم که متوجه شدم او و گروه همراهش از برادران سنی هستند. برای ادای نذر خود در سال چندین بار به حرم رضوی می روم. حضور در این مکان مقدس همیشه حس و حال خوبی به من می دهد.

گلری در این دو تیم کار هر کسی نیست

درباره وضعیت فعلی پرسپولیس در پست دروازه بانی نمی شود زیاد صحبت کرد، مربی انتخاب خودش را کرده است و امیدوارم در ادامه دروازه بانان این تیم بهترین عملکرد را داشته باشند. ما در کشورمان شاید به تعداد انگشتان یک دست گلر خوب نداشته باشیم که توانایی بازی در دو تیم پرطرفدار استقلال و پرسپولیس را داشته باشند. بازی در این تیم ها سخت و دشوار است. هر گلری نمی تواند در پرسپولیس خوب بازی کند چرا که پرسپولیس تیم بزرگی است و توقعات از بازیکنان فراتر از حد انتظار است. یک اشتباه ساده می تواند چنان فشاری بر بازیکن تحمیل کند که اگر بازیکن نتواند با آن کنار بیاید؛ منجر به نابودی او می شود.


خیلی از من خواستند که پیراهن حجازی را نپوشم! من بارها گفته ام که از نظر فنی عابدزاده را دوست دارم اما باید به این نکته هم اشاره کنم که در رشد من افرادی چون فرید قلعه دار و یحیوی تاثیرگذار بوده اند. مرحوم ناصر حجازی یکی از افرادی بود که من نسبت به او ارادت خاصی داشتم. ایشان هر وقت مرا می دیدند نکاتی را به من یادآوری می کردند.

در بازی جام حذفی که من به یاد آن مرحوم خواستم پیراهن او را بر تن کنم، خیلی ها نزد من آمدند که این کار را نکنم! آنها معتقد بودند که من پرسپولیسی هستم و آن مرحوم بازیکن استقلال بوده است اما من به حرف هیچ کدام توجه نکردم و به واسطه علاقه و ارادتی که نسبت به آن مرحوم داشتم با پیراهن او به درون زمین رفتم. در آن دیدار من 3 پنالتی گرفتم و ما به فینال رفتیم. مرحوم همایون بهزادی هم بر گردن من حق زیادی داشتند، ایشان انسانی دلسوز و با شخصیت بودند که در مقاطعی به من در مجموعه پرسپولیس کمک کردند.

خبرسازی مرا ناراحت کرد

در سال گذشته گروهی از رسانه ها علیه من خبرسازی کردند که من از این موضوع به شدت ناراحت شدم! متاسفانه جوی در رسانه های ما وجود دارد که برخی برای افزایش تیراژ اقدام به انتشار اخباری می کنند که خودشان آن را ساخته اند. من در پرتغال هستم اما گروهی علیه من در ایران خبرسازی کردند. به عنوان نمونه گفتند که من ملیت پرتغالی گرفته ام در حالی که اصلا چنین چیزی صحت نداشت.

من چون در این کشور فوتبال بازی می کردم، کارت اقامت گرفته بودم. من ایرانی هستم و به کشورم عشق می ورزم. من تغییر ملیت ندادم اما خبری که در ایران برای من ساختند چیز دیگری بود. من از این اخبار که الکی و به واسطه درآمدزایی چند نفر خاص در ایران تولید می شود، ناراحتم.از این به بعد قرار است که از طریق پدرم و وکیلم با چنین خبرسازی هایی برخورد کنم!