اسپایک فرشتن؛ خالق سیمپسون ها

ویژه نامه نوروزی روزنامه قانون - زهرا صفاجویی: مایکل دونووان (اسپایک) فرشتن جی ار، نویسنده تلویزیونی، طنزنویس و کمدین آمریکایی است که در یکی از محبوب ترین مجموعه سیت کام طنز دنیا به نام «سِین فِلد» نویسندگی کرده است. او همچنین تجربه نویسندگی در سریال انیمیشنی محبوب «سیمپسون ها» را نیز در پرونده اش دارد. در این مطلب، درباره سین فلد، سیمپسون ها، سانسور و ایران از او سوال کردیم که او نیز با شوخ و شنگی جواب ها را برای مان ارسال کرد.


دقیقا چه اتفاقی افتاد که فکر کردید می توانید طنز نویس شوید؟

من در کالج مشغول تحصیل بودم که همان زمان از شوی تلویزیونی «آخر شب با دیوید لترمن» خوشم آمد. قسمت های بسیاری از آن را تماشا می کردم، به طوری که شاید بشود گفت به تماشای آن معتاد شده بودم و تنها چیزی که آن موقع می دانستم این بود که هدف اصلی من، نویسندگی برای این شو است. همان موقع متوجه شدم کسانی که برای این برنامه مطالب طنز می فرستند، پول هم دریافت می کنند و همان جا بود که با خودم گفتم این شغل آینده من است.

در کشور ما طنزنویسی به صورت آکادمیک تقریبا وجود ندارد. در آمریکا وضعیت به چه شکل است؟ آیا به نظر شما اصولا طنز یادگرفتنی است یا یک استعداد درونی است که در برخی انسان ها وجود دارد؟ و آیا شما از کسی طنزنویسی را یاد گرفته اید؟

از زمانی که به نیویورک آمدم تنها مدرک من برای طنزنویس شدن، تماشای طنزهای مختلف بود. درواقع دایه من در رشد و پرورش در این زمینه، تلویزیون بود. واقعا معتقدم که تماشای برنامه های طنز تلویزیون برای من، نوعی تحصیلات بود. من  درجات طنزنویسی را از لترمن و سین فلد دریافت کردم. این دو نفر، چیزهای زیادی را که هم اکنون می دانم به من آموخته اند.

چه شد که برای مجموعه سیمپسون ها نوشتید؟

تعدادی از دوستان من در این مجموعه نویسندگی می کردند و آنها برای نویسندگی در این سریال از من دعوت کردند.


آیا می دانید که مجموعه سیمپسون ها در ایران طرفداران بسیاری دارد؟ اما سیت کام سین فلد با توجه به اینکه پرطرفدارترین سیت کام تاریخ تلویزیون بوده، در کشور ما از محبوبیت چندانی برخوردار نیست؟ به نظر شما علت این مسئله چه می تواند باشد؟

سین فلد طنزی است که کلمات در آن خیلی موثرند. علاوه بر اینکه طنز این مجموعه، طنز خیلی نیویورکی است. من می توانم کاملا علت این مسئله را که چرا انیمیشنی مثل سیمپسون ها بیشتر از شخصیت هایی مثل پیترمن، یانکه و مربی جرج استینبر کار می کند، بفهمم.

در ایران نویسنده ها کمتر علاقه به کار گروهی دارند. شما در مجموعه های پرنویسنده ای مشغول بوده اید. شیوه کار گروهی در این مجموعه ها چطور بوده است؟ آیا هر نویسنده به صورت مجزا متنش را می نویسد و بعد در جمع راجع به آن تصمیم گیری می شود یا از همان اول دور یک میز می نشینید و هر مرحله را با هم فکر پیش می برید؟

در پروژه هایی که من با آنها همکاری داشته ام، ابتدا متن ها به تنهایی نوشته می شد و سپس برای لری و جری می بردیم و آنها متن ها را می خواندند. لری و جری بسیار باهوش اند و می توانند بدترین نوشته ها را نیز به طلایی ترین نوشته تبدیل کنند.

سین فلد پربیننده ترین سیت کام دنیا بوده است. به نظر شما چه چیزی باعث این موضوع شده است؟ و چه فاکتورهایی این سریال را تا این حد مشهور کرده است؟

لری دیوید و جری سین فلد روی بامزه بودن کار بسیار تمرکز داشتند و تا جایی که امکان داشت سعی می کردند نتیجه کار بامزه باشد. فکر می کنم به همین خاطر هم، این مجموعه، سال های زیادی به رغم همه مشکلات ادامه پیدا کرد.


سریال فرندز مشهورترین سریال طنز آمریکایی در ایران است. نظر شما راجع به آن چیست؟ سیت کام مورد علاقه خودتان چیست؟ با کدام سیت کام بیش از همه خنده اید؟

من تا به حال یک قسمت کامل از فرندز را هم ندیده ام. درک می کنم که چرا مردم این سریال را دوست دارند ولی فرندز برای من این طور نیست. سریال مورد علاقه من «سیلیکون ولی» آست که در حال حاضر از شبکه اچ بی او پخش می شود.

آیا تا به حال تجربه مواجه شدن با سانسور و خط قرمز را داشته اید؟ این تجربه در چه زمینه ای بوده است؟

من نمی دانم خط قرمزها چیست. آیا چیزی است که فقط در ایران اتفاق می افتد؟ سانسور تا کجا ادامه پیدا می کند؟ تا جایی که به جراحت ختم شود!؟ من مطمئنم مثل لری و جری در اپیزودهایی مانند «رقابت» با آن مواجه شده اند. ما به مرور به این نکته رسیده ایم که کلمات هرچه شسته و رفته تر به کار برده شود، بامزه تر است.

اصطلاحی در بین طنزنویسان ایرانی وجود دارد که می گویند محدودیت خلاقیت می آورد. نظر شما راجع به این جمله چیست؟

باید به طنزنویسان ایرانی بگویم که این اصطلاح خودش خنده دار است. در آمریکا که چنین چیزی وجود ندارد. اصلا به خاطر آشناشدنم با این اصطلاح، همین الان تصمیم گرفتم یک مجموعه جدید به نام «طنزنویسان ایرانی» را کلید بزنم!

در بیوگرافی تان خواندم که ماشین باز هستید. ماشین مورد علاقه شما چیست؟ ماشین و طنز اصولا چه ربطی به هم دارند؟

کمدین ها متخصصان تفریح هستند و ماشین بازی هم تفریح بسیار خوبی است. من شدیدا طرفدار پورشه هستم. کلا هرچه قدیمی تر بهتر. البته شوخی کردم؛ مدل های جدیدش بی نظیرند.

آیا شما چیزی درباره ایران می دانید؟ پنج تا کلمه ای که بعد از شنیدن اسم ایران به ذهن تان خطور می کند چیست؟

من چیز زیادی درباره ایران نمی دانم، اما تازگی شنیده ام که طرفدار شدید سیمپسون ها و سین فلدند! که خب این خیلی شبیه به کشور ماست. آیا دوچرخه های معروف به «سول سایکل» آنجا آمده؟ بستنی «پینک بری» چطور؟

تا به حال فیلم ایرانی دیده اید؟

من طرفدار پروپا فرص کمدین ایرانی به نام م.ج هستم. این حسابه!؟

دوست دارید سفری به ایران داشته باشید؟

من عاشق اینم که به ایران سفر کنم. شنیده ام که شما نسخه های قاچاقی فیلم را قبل از اینکه در آمریکا اکران شود دارید! به نظرم خیلی باحال است که «جنگ ستارگان» را با «کپی باکیفیت» بتوان دید.
 
در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟

من در حال حاضر مشغول به کار در پروژه ای به نام «واسط ماشین» هستم که از شبکه اسکوییر در حال پخش است. در این پروژه که در حال ورود به فصل سوم است من هم به عنوان مجری و هم مدیر اجرایی و تهیه کننده مشغول به فعالت هستم.

اگر بخواهید به هم صنفت های تان در ایران یک جمله بگویید چه می گویید؟

یِیدش بنویسید، بریتیش ارائه بدید!