کودکان
2 دقیقه پیش | با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازیدبه جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ... |
2 دقیقه پیش | از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانیدآیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ... |
چرا كودكان مهد پرخاشگر میشوند؟
علیرغم اینكه پرخاشگری برای شما (و دیگر والدینی كه با آن روبرو میشوند) ناخوشایند است، در فرایند رشد كودك 5 ساله كاملاً عادیست.
علیرغم اینكه پرخاشگری برای شما (و دیگر والدینی كه با آن روبرو میشوند) ناخوشایند است، در فرایند رشد كودك 5 ساله كاملاً عادیست. در حقیقت، تقریباً هر كودكی در این سن اسباببازی دوست خود را میدزدد، لگد میزند، مشت میزند، یا گاه به گاه داد میزند. برخی اوقات دلیل این امر یك ترس ساده است. برای مثال اگر كودك شما احساس میكند كه از جانب كس دیگری به حاشیه رانده میشود ممكن است از كوره در برود. دیگر محركها بیشتر به شرایط پیشآمده بستگی دارند تا به غریزه. در نهایت، كودك مهدكودكی شما در حال تنظیم خود با یك برنامهی جدید استرس زا و یادگیری مهارتهای جدید است. وی ممكن است به راحتی از هرچه كه سعی میكند انجام دهد عصبانی شود، و عصبانیت خود را سر همكلاسیاش خالی كند. و برخی اوقات كودك شما فقط خسته و گرسنه است. او دقیقاً نمیداند چهكار باید كند، لذا با فریاد، دعوا یا خشم به این وضعیت واكنش نشان میدهد.
خبر خوب این است كه، كودك شما به زودی بر قسمت عمدهی رفتار پرخاشگرانهی خود غلبه خواهد كرد. در 5 سالگی، مهارتهای زبانی وی تا حد زیادی توسعه یافته است و میآموزد كه میتواند به جای مشت و لگد از كلمات برای حل مسائل خود استفاده كند. همچنین به واسطهی آزمون و خطا (و كمك شما) میآموزد كه از حرف زدن و بحث در مورد یك مسئله نتیجهی بهتری میگیرد تا از نزاع و درگیری فیزیكی. در این حین، همچنان لازم است كه كودك خود را به سمت رویكردی عاری از پرخاش به زندگی راهنمایی كنید و چشم به راه مسائل عمیقتری باشید كه رخ میدهند.
برای مقابله با پرخاشگری چه میتوان كرد ؟
به سرعت پاسخ دهید.
سعی كنید وقتی كودكتان پرخاشگری میكند سریعاً پاسخ دهید، تا همان لحظه بداند كه كار نادرستی انجام داده است. وی را به مدت كوتاهی از وضعیت پرخاشگری خارج كنید – برای یك كودك مهدكودكی 5 دقیقه كافیست تا در رفتارش بازنگری كند. همچنین میتوانید در واكنش به پرخاشگری او مجوز كاری را از او بگیرید: مثلاً 15 دقیقه كمتر تماشای تلویزیون یا پولتوجیبی كمتر. بهتر است كه این كار را هر دفعه انجام دهید، تا كودك شما به طور كامل بداند كه این كاهشها به رفتار او بستگی دارد.
مثال بیاورید.
مهم نیست كه چقدر از دست او عصبانی باشید، سعی كنید از داد زدن، برخورد فیزیكی، و بَد نامیدن وی خودداری كنید. این كار به جای اینكه رفتار وی را تغییر دهد، به وی میآموزد كه پرخاشگری كلامی و فیزیكی راهی برای برخورد در زمان عصبانیت است. در مقابل، با كنترل خشم خود و برخورد خونسردانه در مواقعی كه پایش را از خط بیرون میگذارد، به وی مثالی خوب از نحوهی برخورد ارائه دهید.
به برنامه وفادار باشید.
تا جای ممكن، به طریقی یكسان به پرخاشگریهای او پاسخ دهید. پاسخ كسلكننده و قابل پیشبینی شما (خیلی خب، باز هم دوستترو زدی، دوباره جریمه میشی) الگویی پدید خواهد آورد كه كودك شما آنرا تشخیص داده و انتظارش را خواهد داشت. در نهایت، پیش از اینكه مرتكب عملی اشتباه شود پیامدهای آن را پیشبینی خواهد كرد-
اولین قدم در كنترل رفتارش.
حتی اگر در ملاعام كاری كند كه شما را آزار دهد، به برنامه ی جریمهی خود وفادار بمانید. اغلب بزرگترها وضعیت شما را درك میكنند، در نهایت، همه چنین وضعیتی را تجربه كردهایم. اگر مردم به شما خیره شدند، سخنی كنایهآمیز بگویید چون «چه سن دوستداشتنیای!!» و بعد آنطور كه خود تشخیص میدهید وضعیت را اداره كنید.
حال زمان خوبیست برای اینكه به وی بیاموزید از شرایط و افرادی كه موجب بروز پرخاشگری میشوند اجتناب كند، تا زمانی كه راهی بهتر از مشت و لگدپرانی برای ادارهی مسئله بیابد. میتوانید به وی كمك كنید كه با خواندن كتابهایی در این زمینه (با هم) خشم خود را كنترل كند.
حس مسئولیت را تقویت نمایید.
اگر پرخاشگری كودك شما به داراییهای كس دیگری صدمه وارد سازد یا خرابی به بار آورد، باید خودش آن را درست كند. او میتواند یك اسباببازی شكسته را با چسب بچسباند، یا اشیایی را كه در زمان عصبانیت پرت كرده است جمع كند. حتی ممكن است لازم باشد كه از پولتوجیبی خود برای جایگزینی یا تعمیر شیئ مورد نظر استفاده كند. این كار را به عنوان یك تنبیه بروز ندهید، بلكه آنرا نتیجه ای طبیعی از عملی پرخاشگرانه بدانید ، كاری كه هركسی كه چیزی را شكسته باشد باید انجام دهد.
همچنین مطمئن شوید كه كودكتان وقتی پایش را از حدود فراتر میگذارد حتما عذرخواهی كند ، حتی اگر مجبور باشید خودتان وی را نزد فرد آسیبدیده ببرید و تا زمانی كه عذرخواهی كند صبر كنید. عذرخواهی وی ممكن است در وهلهی اول ریاكارانه به نظر آید ولی درس مورد نظر را در نهایت خواهد آموخت.
به رفتار خوب جایزه دهید.
به جای اینكه تنها وقتی كه وی كار بدی میكند به وی توجه نشان دهید، سعی كنید وقتی كار خوبی میكند هم او را تشویق كنید. مثلاً: وقتی از او میخواهند نوبت بازی را به دیگری بدهد، به جای اینكه موس را از جایش بكند جای خود را به كودك دیگری كه منتظر است می دهد، بگویید كه چقدر به او افتخار میكنید. به او نشان دهید كه كنترل نفس و حل دعوا رضایتبخشتر از برخورد فیزیكی با دیگر كودكان است و نتایج بهتری در پی دارد. تقویمی روی در یخچال یا در اتاق خوابش بگذارید، و به وقتهایی كه میتواند عصبانیت و خشم خود را كنترل كند، به وی با چسبهای رنگی جایزه دهید. وقتی تعداد خاصی از این چسبها را دریافت كرد، یك جایزهی كوچك به وی دهید – مثل رفتن به شهر بازی، یا یك اسباب بازی جدید.
وقت تماشای تلوزیون را كاهش دهید.
كارتونها و دیگر برنامههای به ظاهر معصومانهی كودكان گاه سرشارند از داد و فریاد، تهدیدها، هل دادنها، یا برخوردهای فیزیكی. پس سعی كنید به برنامههایی كه تماشا میكند نظارت داشته باشید ، مخصوصاً اگر پرخاشگر شده باشد. اگر در یك برنامه اتفاقی میافتد كه شما نمیپسندید، در موردش با او حرف بزنید: «دیدی چطور پسره اون یكی رو هل داد تا چیزی رو كه میخواست بگیره ؟ این اصلا كار خوبی نیست، هست ؟» ( آكادمی پزشكان اطفال آمریكا پیشنهاد میكند كه بچهها در این سن حداكثر یك یا دو ساعت برنامهی خوب تلوزیونی را بینند).
از كمك گرفتن نترسید.
برخی كودكان در مقایسه با دیگران مشكل پرخاشگری بیشتری دارند. اگر رفتار كودك مهد كودكی شما مداوم و شدید است، در كارهای مدرسه و دیگر فعالیتهای گروهی مزاحمت ایجاد میكند، یا به حملههای فیزیكی به كودكان یا بزرگسالان دیگر میپردازد، با دكتر او مشورت كنید. به كمك هم میتوانید به ریشهی مشكل پی ببرید و تصمیم بگیرید كه آیا مراجعه به یك روانشناس یا روانپزشك لازم است یا نه. برخی اوقات یك مشكل یادگیری تشخیص داده نشده یا اختلال رفتاری پشت این عصبانیت و خشم قرار دارد؛ برخی اوقات هم مشكل به خانواده یا مسائل عاطفی بازمیگردد. منبع مشكل هرچه باشد، مشاور میتواند به كودك شما در مدیرت احساساتی كه به پرخاشگری میانجامد كمك كند، و به او یاد دهد كه چگونه آن احساسات را در آینده كنترل نماید.
حل مشكل پرخاشگری در كودك كاری پیچیده است و به صبر و حوصلهی زیاد نیاز دارد. ولی با كمك گرفتن میتوانید به نحو بهتری به هدایت عاطفی موردنیاز كودك بپردازید تا رفتار ناشایست خود را پشت سر بگذارد.
ویدیو مرتبط :
همه كودكان نیاز به حمایت دارند اما كودكان سرطانی...
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
لجاجت و كج خلقی در كودكان: هیجانی ، لجبازی
مشكلات اجتماعی
وقتی كه كودك راه رفتن و تكلم را بیاموزد، روش های بیان مشكلات هیجانی وی توسعه می یابد. در این حال ممكن است مشكلات هیجانی خود را از راه تخریب و عدم تحرك و مخالفت جویی و منفی كاری و مانند اینها ابراز كند.در دو تا سه سالگی كودك گاهی رفتارهایی دارد كه مورد قبول خانواده نیست. والدین باید پیروی از مقررات اجتماعی را به كودك بیاموزند .
اگر خواسته والدین عاقلانه و متناسب باشد و نیاز كودك به محبت را ارضاء كند ، كودك به تدریج تحت كنترل درخواهد آمد. اما اگر الزام والدین شدید و ابراز محبت آنها به صورت صحیحی نباشد ، طفل ممكن است كه رفتارهای ناهنجار این دوره را تشدید كند و امكان دارد كه این ناهنجاری ها در او تثبیت شوند.
طفل خردسالی كه از او انتظارات زیادی دارند و یا نسبت به وی محبت كمی ابرازشده به دو شكل واكنش نشان می دهد :
اولاً ممكن است نهایت كوشش خود را با توانایی محدودی كه دارد، برای انجام تقاضاهای والدین به كار برد و به یك كودك در خود فرو رفته مبدل شود .
ثانیاً امكان دارد كودك سركشی بار آید. سركش بودن طفل ممكن است به شكل غیر فعال و یا به صورت پرخاشگری باشد.هرگاه از طفلی كه به شكل غیر فعال سركش باشدبخواهند تا كاری را انجام دهد، با خوشرویی قبول می كند ولی به حدی در انجام آن كار تعلل می ورزد كه هرگز آن كار انجام نمی شود. در صورتی كه بیشتر اطفال سركش مهاجم آشكارا از دستورات سرپیچی می كنند .
ولی در هر دو حال ، والدین نمی توانند به انتظارات خود در مورد كودكشان جامه ی عمل بپوشانند. كودك سركش مهاجم در مورد هر چیز كه از وی خواسته شود، مخالفت شدید نشان می دهد و به نظر می رسد كه مجازات برای چنین كودكی مؤثر نخواهد بود.او در قبال كوشش هایی كه برای اصلاحش به كار می رود، مقاومت نشان می دهد و ظاهراً در برابر خشم والدین بی اعتناست.
منفی كاری او به صورت فعالیت های خرابكارانه خود نمایی می كند. به نحوی كه اعمال مزبور به مراتب شدیدتر از اعمال كودكانه همسن وسالان وی است . رابطه اش با سایر كودكان دشوار است و اغلب منجر به زد و خورد و كشمكش می شود. چنین كودكی بیش از اندازه ، خودبین و قدرت طلب است .
كودك غیرفعال سركش ظاهراً مطیع بوده و در رابطه اش با دیگران اشكالات كمتری به بار می آورد ولی بالاخره به همان نتیجه عدم سازش می رسد ؛ بدین معنی كه در حرف تسلیم شده اما درعمل آنچه را كه از او خواسته اند انجام نمی دهد. پیوسته موجب ناراحتی والدین می شود ؛ اما به آن اندازه كه طفل سركش مهاجم مورد تنبیه و مجازات قرار می گیرد، او مجازات نمی شود .
لجاجت و كج خلقی
لجبازی كودك ممكن است واكنشی باشد كه كودك در قبال كوچكترین سرخوردگی از خود نشان می دهد. ممكن است مانع كاری كه كودك میل دارد انجام دهد، شوند، در این حال كودك تحریك وعصبانی می شود و چیزهایی از این قبیل می گوید: "هیچ كس مرا دوست ندارد هیچ وقت كسی چیزی به من نمی دهد. اماهمه از من انتظاراتی دارند كه انجامش ازعهده ام خارج است".
ممكن است كودك دراین حال خود را به زمین بكوبد ، سرش را به زمین بزند، لگد بزند و توجهی به محیط اطراف نداشته باشد. در عصبانیت های معمولی ، این حالت فقط یكی دو دقیقه طول می كشد و با خسته شدن طفل برطرف می شود و بعد از آن به مدت چند دقیقه به آهستگی هق هق می كند و حتی اغلب ممكن است از حركتی كه كرده و عدم كنترلی كه نشان داده است ، پشیمان شود . ولی در حین عصبانیت نمی توان با استدلال طفل را آرام كرد ؛ زیرا در این لحظات تماس كودك با محیط تا حدود زیادی قطع شده است. برای فهم لجاجت و بدخلقی كودكان و درمان آن بایستی تمایل كودك و انتظارات والدین را به خوبی شناخت و در جهت هماهنگ كردن آن اقدام كرد. حالت بد خلقی وعصبانیت كودك را می توان به منزله دریچه اطمینانی دانست برای برطرف كردن هیجانات شدیدی كه طفل نمی تواند آنها را كنترل كند.