کودکان


2 دقیقه پیش

با بطری نوشابه برای پسر کوچولو هواپیما بسازید

به جای خریدن اسباب بازی های گران قیمت ، می توانید با استفاده از ابزاری که در خانه در اختیار دارید اسباب بازی هایی با کمک فرزندان خود بسازید که هم در هزینه ها صرفه جویی می ...
2 دقیقه پیش

از رایحه درمانی نوزادان بیشتر بدانید

آیا شما می خواهید برای مراقبت از نوزاد خود، یک رویکرد جامع تری را انتخاب کنید؟ آیا شما به عنوان یک پدر و مادر به دنبال درمان های طبیعی برای بچه های کوچک خود هستید؟ آیا می ...

رفتار درست والدین با كودك خجالتی


اگر كودك‌تان خجالتی است بهتر است بدانید راه‌های زیادی برای رفع این مشكل وجود دارد، به هر دلیلی كه كودك شما اكنون خجالتی است، بهتر است راه‌های كمك به او را پیدا كنید.





صبح بخیر: این صحنه حتما برای‌تان آشناست؛ كودكی كه در احوالپرسی‌های معمول روزانه با دیگران، پشت والدینش پنهان می‌شود و در جواب احوالپرسی آن‌ها ساكت می‌ایستد؛ این قبیل بچه‌ها را به‌اصطلاح «خجالتی» می‌گویند، مشكلی كه اغلب كودكان و حتی نوجوانان و بزرگسالان ممكن است با آن روبه‌رو باشند. در اصل این یك ویژگی شخصیتی است كه نباید باعث شرمندگی شود چون نیمی از بزرگسالان فكر می‌كنند خجالتی هستند و بیش از نیمی از آن‌ها هم اذعان می‌كنند كه در كودكی خجالتی بوده‌اند؛ این مشكلی است كه با تشویق و حمایت قابل اصلاح است. خبر خوب این‌كه كودكان خجالتی می‌توانند كم‌رویی‌شان را مدیریت كنند. آن‌ها فقط كمی به حمایت نیاز دارند. اگر فرزند شما خجالت می‌كشد در جمع حاضر شود و رویش نمی‌شود از مغازه‌دار سوالی بپرسد! ممكن است فكر كنید كه در كدام مرحله از تربیت و رشد او اختلالی بوده كه با این مسئله روبه‌رو شده است! به هر دلیلی كه كودك شما اكنون خجالتی است، بهتر است راه‌های كمك به او را پیدا كنید.



   خجالت چیست؟

از نظر علمی خجالت یك واكنش طبیعی در برابر افراد و محیط‌ های جدید است كه با ترس و كنجكاوی همراه است. هرچند بیشتر كودكان در شرایط مختلف قدری احساس خجالت و كم‌رویی می‌كنند اما كودكان خجالتی در تمام اوقات این احساس را دارند. واقعیت این است كه كودكان خجالتی در فرهنگ چندگانه امروز به سختی می‌توانند با دیگران ارتباط بگیرند اما شرمساری می‌تواند كودك را از آموختن مهارت‌های اجتماعی باز ‌دارد، ضمن آن‌كه می‌تواند بر عملكرد درسی‌اش تاثیر گذاشته و او را دچار اضطراب ناشی از امتحان و پرسش كند. بدتر از همه این‌كه كودك خجالتی می‌تواند الگوی انزوایی داشته باشد كه او را از ارتباط با دیگران باز می‌دارد. دانشمندان در حال حاضر بر این باورند كه ارتباطات اجتماعی یكی از نیاز‌های مهم بشری است كه می‌تواند تاثیرات مثبتی بر سلامت فیزیكی و احساسی افراد در سطوح مختلف زندگی داشته باشد.



   خجالت از كجا می‌آید؟

دلایل ایجاد ویژگی خجالتی در كودكان كم نیست اما برخی علل مهم آن را مرور می‌كنیم.

 ژنتیك: برخی از ویژگی‌های شخصیتی به افراد ارث می‌رسد بنابراین این ویژگی نیز می‌تواند در فرد ژنتیك باشد. تحقیقات نشان می‌دهد، میل به كم‌رویی ممكن است ژنتیك باشد‌. با توجه به تحقیقات انجام‌شده در دانشگاه هاروارد در رابطه با نوزادان، 15تا20درصد نوزادان تازه به دنیا آمده در محیط جدید ساكت‌، هشیار و آرام هستند. با وجود این، حدود 25درصد از این نوزادان، نوجوانانی خجالتی نمی‌شوند‌ در حالی‌كه بعضی از نوجوانان خجالتی‌، كودكی پرشورونشاطی داشتند.

 ترس از شكست: هستند والدینی كه فكر می‌كنند كودك‌شان نابغه است و باید هر آنچه لازم است را زود یاد بگیرد. كودكانی كه مدام بیشتر از ظرفیت‌شان از آن‌ها توقع وجود دارد، زمانی‌كه نمی‌توانند آن انتظار را درست برآورده كنند احساس بدی پیدا می‌كنند و این احساس بد تبدیل به ترس از شكست در آن‌ها می‌شود و بالطبع آن‌ها را به سمت شرمساری سوق می‌دهد.

 شخصیت: گاهی اوقات شخصیت نوزاد طوری است كه حساس و عاطفی و البته زودرنج است. بنابراین چنین شخصیتی بیشتر احتمال دارد كه در كودكی خجالتی باشد.

 رفتار آموزش داده شده: كودكان به‌دنبال تقلید مدل‌های تاثیرگذار هستند و این مدل‌ها می‌توانند والدین باشند. والدین خجالتی این حس را به كودك‌شان نیز می‌آموزند. مادری را تصور كنید كه در مهمانی كنار كودك خود ساكت نشسته و هیچ گپ‌وگفتی با اطرافیان ندارد. همین، یك الگو برای فرزند این مادر می‌شود.

 روابط خانوادگی: كودكانی كه احساس وابستگی به والدین‌شان نمی‌كنند، ممكن است مستعد اضطراب و رفتار خجالتی باشند. از سوی دیگر، والدین به شدت محافظه‌كار نیز ممكن است كودك را از قرارگرفتن در موقعیت‌های جدید بترسانند. این‌كه مدام به كودكی گفته شود كه با غریبه‌ها حرف نزن آن‌ها افراد خطرناكی هستند و.... بدون شك در آینده از او فردی ترسو و البته خجالتی خواهد ساخت.

 فقدان تعامل اجتماعی: بچه‌هایی كه در سال‌های اول زندگی‌شان از دیگران دور هستند، احتمالا نمی‌توانند مهارت‌های اجتماعی را كه به آن‌ها كمك می‌كند بتوانند با دیگران در تعامل باشند، یاد بگیرند. برخی والدین فكر می‌كنند در سال‌های اولیه تولد كودك، او باید دور از دیگران و در محیطی بسته و محدود نگهدارند. این مسئله یكی از عوامل مهمی است كه باعث می‌شود كودك درك درستی از تعامل اجتماعی پیدا نكند.



    والدین چه كمكی می‌توانند بكنند

حالا كه فهمیدید كودك‌تان خجالتی است، بهتر است بدانید كه شما به‌عنوان والدین نقش مهمی در رفع این ویژگی در كودك خود دارید. یادتان باشد كه هیچ‌كس به اندازه شما فرزندتان را نمی‌شناسد و با علائق او آشنا نیست، بنابراین اصلا نگران نباشید و مطمئن باشید با به‌كار بردن برخی راهكارها می‌توانید این ویژگی را برطرف كنید.

  •   با كم‌رویی فرزند خود همدردی كنید
اذعان به آنچه او احساس می‌كند، بدون داوری منفی، به او كمك می‌كند احساس بهتری نسبت به خود داشته باشد. دادن این تصور كه چیز بدی در رفتار او وجود دارد باعث می‌شود او حس بدی پیدا كند و در نتیجه خجالتی‌تر شود. همدردی با فرزندتان به او كمك می‌كند كه مهارت‌های اجتماعی خود را افزایش دهد و با دیگران ارتباط برقرار كند. به كودك‌تان نشان دهید، احساس او را درك می‌كنید. وقتی در یك جشن تولد وارد یك اتاق پر از كودك می‌شوید به او بگویید: «می‌دانم سخت است وارد جمع بچه‌هایی بشوی كه این همه سرو صدا می‌كنند!» این جمله به او كمك می‌كند حس راحتی بیشتری داشته باشد و بتواند رفتار بهتری از خود نشان دهد.

  •    به كودك خود راهبرد‌های موثر مقابله با كم‌رویی را آموزش دهید
به كودك‌تان بیاموزید از دیگر كودكان سوال كند و به جواب‌های‌شان گوش دهد. با او صحبت كنید چطور موقعیتی را كه باعث عصبی‌شدن او شده باید مدیریت كند. «اگر در مهمانی عصبی بودی چه كار باید بكنی تا آرام شوی؟ می‌توانی با یكی از بچه‌هایی كه در مدرسه می‌شناسی معاشرت كنی، می‌توانی پیشنهاد كنی كه تو هم از مهمان‌ها پذیرایی كنی، فكر می‌كنی با دیگر بچه‌ها درباره چه چیزی می‌توانی صحبت كنی؟»

  •    به كودك‌تان برچسب خجالتی نزنید
«ببخشید، این پسر من خیلی خجالتی است» جمله‌ای است كه مادر و پدر یك كودك خجالتی معمولا زمان روبه‌روشدن با دیگران به زبان می‌آورند. غافل از این‌كه این كار اشتباه است! گفتن این‌كه فرزندتان خجالت می‌كشد یا خجالتی است، به او این پیام را می‌دهد كه چیزی غیرطبیعی در وجودش هست و شما از این بابت شرمنده یا نگران هستید. همین موضوع موجب می‌شود تا كودك احساس گناه و تقصیر كند. از احساسات او باخبر شوید و به این نكته توجه كنید كه او می‌تواند بر ترس خود غلبه كند. برای مثال به او بگویید: «گاهی اوقات طول می‌كشد كه كه تو در یك موقعیت جدید بتوانی با بقیه گرم بگیری، تولد علی یادت می‌آید چطور در تمام بازی‌ها دست من را گرفته بودی؟ اما آخر مهمانی كلی با بچه‌های دیگر اخت شدی و از بازی با آن‌ها لذت بردی.»

  •   مهارت‌های پایه اجتماعی را به كودك بیاموزید
باید به كودكان بیاموزید كه تماس چشمی برقرار كنند، با دیگران دست بدهند، بخندند و با احترام با بقیه ارتباط داشته باشند. می‌توانید با نقش بازی‌كردن و بازی با عروسك‌ها هم این چیزها را به كودك یاد بدهید. این‌كه چطور در زمین بازی با دیگران همبازی شوند و... بچه‌هایی كه در پیوستن به گروه‌های مختلف موفق عمل می‌كنند ابتدا مشاهده می‌كنند و سپس راهی برای ملحق‌شدن به گروه پیدا می‌كنند. این بازی‌ها را در خانه با كودك انجام دهید و مهارت‌های اجتماعی را تمرین كنید.

  •    الگوی رفتاری با اعتماد به نفسی باشید
شما به‌عنوان والدین باید بتوانید با غریبه‌ها دوستانه برخورد كنید، به دیگران كمك كنید و برخورد آرام در واكنش‌های اجتماعی را در همه زمینه‌ها مدل‌سازی كنید. یادتان باشد كودك با دیدن آدم‌های اطرافش خیلی چیزها یاد می‌گیرد. اگر شما هنگام برخورد با دیگران احساس راحتی كنید و بتوانید با كلمات ساده ارتباط خوبی برقرار كنید، كودك شما هم این رفتار شما را می‌بیند و یاد می‌گیرد. پس سعی كنید، در برخورد با دیگران در سلام كردن و معرفی خودتان پیش‌قدم باشید و سر صحبت را شما باز كنید.


ویدیو مرتبط :
تفاوت رفتار فرزند با والدین با رفتار والدین با فرزند

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رفتار با كودك 1 تا 3 ساله هنگام غذا خوردن




 

درصورتي كه كودك مايل است با دست غذا بخورد نبايد ممانعت نمود.

 

استفاده از قاشق براي كودك نوپا ضرورت دارد ولي ممكن است نياز به كمك داشته باشد.


كودك نوپا نياز به مكان نسبتا خلوت براي خوردن غذا دارد چون تمركز كوتاه مدت دارد، يعني صداي بلند راديو، تلويزيون يا رفت و آمد خواهر، برادر يا مشاجره مي تواند توجه او را از خوردن غذا منحرف كند.

 

 

 

تغذیه کودک

 

دادن استراحت قبل از خوردن غذا و زمان ثابت مصرف غذا براي اين كودكان اهميت خاصي دارد.

 

اجراي برنامه ي ثابت سبب آرامش كودك مي شود يعني بشقاب و قاشق هميشگي، مكان ثابت و حتي نحوه ي آماده كردن او براي غذا.

 

اشتهاي كودك همانند خلق و خوي او نوسان دارد. بهتراست روزي كه غذاي كم مي خورد اصرار نشود كه حتما غذايش را بطور كامل استفاده كند.

 


قدرت تقليد كودك در اين سن æ سال زياد است و رفتارهاي اعضاي خانواده را تقليد مي كند لذا نبايد رفتار نامناسب در هنگام خوردن غذا صورت گيرد.

 

كودك غذاي گرم را دوست دارد، البته نبايد غذا داغ يا سرد باشد.


كودك غالبا با غذا بازي می کند ريخت و پاش كرده و آداب غذا خوردن را رعايت نمي كند.

 


كودك نوپا فقط 5 تا 10 دقيقه حالت نشستني را تحمل مي كند و قبل از اتمام غذا، سفره را ترك كرده و مجددا برگشته و به مادر خواهد گفت(من گرسنه ام)


رنگ و ظاهر غذا توجه آنها را جلب كرده و لذا غذا را دستكاري خواهند كرد.

 

 



اصول رفتار با كودك خردسال (3 تا 5 سال)


 

بايد با انواع مختلف غذاها آشنا شود. بهتراست غذايي كه كودك اولين بار استفاده مي كند به وسيله ي يك عضو بزرگتر خانواده خورده شود تا الگويي براي كودك باشد.

 

 

ميان وعده ها نبايد آنچنان زياد باشند كه كودك نتواند غذاي اصلي را بخورد. در دادن مواد شيريني نبايد زياده روي كرد چون مي تواند سبب فساد دندان، سوء تغذيه و چاقي او شود.

 

 

تغذیه کودک

 

 

برقرار كردن قوانين واضح در ارتباط با خوردن غذا نشاندهنده ارزش ها نگرش هاي خانواده است و لذا بايد به كودكان اين قوانين را تفهيم كرد.

 

كودكان حتي اگر غذاي جديد را نپذيرفتند چنانچه هر بار مختصري بچشند يا استشمام كنند مي تواند در پاسخ آن ها تاثير داشته باشد. لذا ايجاد فرصت براي اين كه غذاي جديد را ببينند و دست بزنند ولي حتي نخورند قدمي مثبت محسوب مي گردد چون كودك از طريق حس ها مثل بويايي، لامسه و بينايي درك مي كنند. غذاي جديد بايد زماني كه كودك كاملا گرسنه است داده شود.

 

ز مصرف چاشني و اختلاط مواد به گونه اي كه هيچيك از آنها مشخص نباشد بايد خودداري كرد. بهتر است بشقاب، قسمتهاي جدا براي هريك از مواد خوراكي داشته باشد.

 

غذا بايد ولرم باشد. غذاي داغ و نيز غذاي سرد موجب ترس كودك خواهد شد.

 

موادغذايي را بايد به نحو خوبي تهيه كرد. مثلا پوره ي سيب زميني اگر بصورت توده درآيد از خوردن آن امتناع خواهد كرد.

 

محيط خوردن غذا بايد جالب و حاكي از آرامش باشد لذا امرونهي و اعمال روش هاي تربيتي درحين صرف غذا مناسب نيست.

 

نداشتن تحرك كافي، خواب كافي و وجود بيماري مي تواند عامل نخوردن مداوم غذا توسط كودك باشد.

 

از بشقاب و فنجان ثابت استفاده كرده و غذا را به تكه هاي كوچك تقسيم كرد.

 

بايد به كودك اجازه داد تا اگر غذاي بيشتري مي خواهد ابراز نمايد.

 

همزمان با دسترسي به استقلال، ريخت و پاش غذا كماكان ادامه مي يابد ولي بايد تحمل شود.

 

صحبت كردن با كودك خردسال فرصتي براي رفتارهاي خوب در حين غذا و در طول روز است.

 

ساعت خوردن غذا فرصتي براي ابراز رفتارهاي خوب در حين غذا و در طول روز است.

 

كودكان علاقه دارند غذاهاي جديد را دستكاري كرده و سپس بخورند اين نيز بخشي از رفتار آنها محسوب مي گردد.