به سوالات جنسی کودکان درست پاسخ دهید!

والدین لازم است که مراقب واکنش های خود در جواب به سوال های جنسی کودکان باشند

 

یکی از موضوع های بسیار مهم تربیت جنسی کودکان است که پدر و مادر نقش مهمی در آن دارند. والدین در مورد موضوع های جنسی واکنش های متفاوتی را از خود نشان می دهند.

برای مثال برخی از خانواده ها از پرداختن به این موضوع دوری می کنند و حتی اگر فرزندشان در مورد این موضوع ها سوال هایی را پرسید واکنش تندی نشان می دهند. از جواب دادن طفره می روند یا بدون دلیل، جواب آن را به زمان دیگری موکول می کنند.

والدین لازم است که مراقب واکنش های خود در جواب به سوال های جنسی کودکان باشند چرا که اگر جواب ندهند یا واکنش تندی نشان دهند، کودک جواب را از منابع دیگر پیدا خواهد کرد و این واکنش می تواند در تعامل سازنده بین والد و کودک تاثیر بگذارد یا اگر والدین دروغ بگویند و بعدها کودک متوجه شود که والدین دروغ گفته اند باز هم می تواند در تعامل و اعتماد کودک به والدین خدشه وارد کند.

پس لازم است که اگر کودک سوالی پرسید، جوابی که والدین می دهند، دقیق، مختصر و متناسب با شرایط سنی و درک شناختی و ذهنی کودک باشد و اگر جواب را نمی دانند، از کودک زمان بخواهند، مطالعه کنند و زمان دقیق پاسخ به کودک را اعلام کنند که مثلا پنجشنبه جواب سوال ها را خواهم داد.

در این حالت اولا کودک متوجه می شود که حتی والدین هم برخی مواقع جواب سوالی را نمی دانند و باید مطالعه کنند تا جواب را پیدا کنند و این در حالی است که به سوال کودک اهمیت داده می شود و ثانیا برای دست یافتن به جواب نیاز به صبر و تحمل است که هر دو حالت می تواند توسط کودک الگوبرداری شود.

آموزش زودهنگام کودک را مضطرب می کند
توصیه ما به والدین این است که اگر کودک سوال هایی را در زمینه جنسی مطرح کرد، به هیچ وجه مضطرب، نگران و عصبی نشوند. واکنش والدین هنگام رویارویی با سوال های جنسی کودکان بسیار مهم است.

به این مثال توجه کنید؛ کودکی از پدرش می پرسد: «پدر می خواهم در مورد به دنیا آمدنم از شما سوال بپرسم.» پدر با شنیدن این جمله کمی مضطرب می شود و از کودک می خواهد کنار او بنشیند. سپس پدر شروع می کند به توضیح دادن در مورد نحوه تشکیل جنین و رشد کودک در رحم مادر. در واقع پدر به صورت کامل اطلاعاتی را در اختیار فرزندش قرار می دهد اما در پایان صحبت های پدر، کودک می گوید: «من منظورم این نبود. دوست من در یک بیمارستان به دنیا آمد و من هم می خواستم بدانم دقیقا در چه بیمارستانی متولد شدم؟»

مانند این مثالی که برایتان زدیم این خیلی مهم است که تا کودک در مورد موضوعی خاص از والدین سوال نپرسیده، آنها توضیحی در مورد جزییات ندهند. در واقع والدین باید بدانند کودک چه پرسید، بدانند که میزان اطلاعات وی چقدر است و چگونه درک می کند. با پرسیدن این سوال که «تو چی فکر می کنی؟ برداشت تو چیه؟» و متناسب با شرایط کودک پاسخ دهند.

به همین دلیل است که آموزش زودهنگام کودکان در مورد مسائل جنسی باعث می شود آنها اطلاعات سنگینی را در ذهن شان بسپارند که قابلیت هضم آن را نداشته باشند. این کار باعث بروز اضطراب و حتی خشم کودک نسبت به والدین می شود.

برعکس این موضوع هم صدق می کند. یعنی اگر کودکان خیلی دیر از والدین شان اطلاعاتی در زمینه جنسی دریافت کنند (حدود 15 و 16 سالگی) باعث می شود این اطلاعات را یا از دوستان و همسالان خود به دست آورند یا مورد تمسخر واقع شوند.

منظور کودک را از طرح سوال بفهمید
وقتی می خواهید سوال های جنسی کودکان را جواب دهید باید جواب تان متناسب با شرایط سنی کودک و همچنین درک او از جوابی باشد که به او می دهید. جواب ها نباید پایان باز یا خیلی بسته داشته باشد. جواب دادن به کودک را به آینده ای نامعلوم موکول نکنید و او را بی جواب نگذارید. در جواب دادن به سوال کودک مهم است که بدانیم منظور کودک از مطرح کردن آن سوال خاص دقیقا چه بوده است؟

مانند مثالی که برای تان گفتیم کودک ممکن است سوالی را مطرح کند اما منظور خاصی از طرح آن سوال نداشته باشد اما پدر اطلاعاتی را در اختیار او قرار می دهد که نیازی نیست. بنابراین باید بدانیم منظور کودک از طرح پرسش چیست و میزان اطلاعات او در زمینه موضوع های جنسی تا چه اندازه ای بوده و ما اجازه داریم چه میزان اطلاعات را به او بدهیم.

منبع:هفته نامه سلامت

ویدیو مرتبط :
روش پاسخ به سوالات جنسی کودکان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سوالات جنسی کودکان را این جوری جواب دهید

جلوگیری از احساس نابهنگام جنسی دو بخش اساسی دارد. بخش اول، مراقبت‌هایی است که والدین باید در رابطه با خود داشته باشند و بخش دوم مراقبت‌هایی که در رابطه با فرزندان خود باید پیش بگیرند که هرکدام به شرح زیر است:

مراقبت والدین در رابطه با فرزندان

۱. شست‌وشو و تطهیر:

به عنوان مثال در 3 یا 4 سالگی، وظیفه استحمام پسران بهتر است بر عهده پدر باشد. در مجموع شست‌وشوی کودکان پس از دفع و مراقبت از بهداشت او در دوران کودکی خود عامل مهم و اساسی در پیشگیری از بیماری‌ها و کمک به بهداشت جنسی کودک است.

۲. پوشش و لباس:

از ۳ سالگی به بعد باید لباس کودک به نوعی حاکی از جنسیت او باشد و لباس‌های او چسبان و تنگ نباشد. لباس‌های زیر، زبر نباشد زیرا باعث تحریک و خارش بدن او می‌شود.

۳. ختنه:

انجام ختنه از‌‌ همان هفته اول تولد و در برخی منابع تا پایان ماه اول توصیه شده است. رعایت این امر سبب احساس درد کمتر، جوش خوردن زخم به صورتی سریع‌تر و سبب حفظ سلامت و پیشگیری از بروز پاره‌ای از بیماری‌ها و عوارض است.

۴. بازی‌ها:

بهتر است بازی‌ها در حضور والدین و در معرض دید آنان باشد، تا اگر خطایی اخلاقی توسط کودکان در بازی صورت گرفت، والدین آن را تذکر دهند. بازی‌های افراد بالغ با کودکان به ویژه در رابطه با جنس مخالف باید زیر نظر و تحت مراقبت باشد.

۵. خواب و استراحت:

برنامه کودک را باید طوری تنظیم کرد که او همیشه یک ساعت زود‌تر از شما بخوابد. باید او را عادت داد  تا خسته نشده، وارد بستر نشود. صبح‌ها پس از بیداری در تخت خواب نماند، به پشت بخوابد، دست‌ها از پتو بیرون باشد که لحاظ كردن این امور نوعی مصون‌سازی او از وسوسه‌هاست.

6. نوازش‌ها:

نوازش‌های مادران با کودکان خردسال باید تحت ضابطه باشد. بازی و نوازش دراطراف دستگاه تناسلی کودک اگر چه او بسیار خردسال است برای کودک مسئله آفرین می‌شود. او امروز از آن لذت می‌برد، ولی فردا ممکن است گرفتار و اسیر آن شود و هنگامی ‌که این لذت در او تثبیت شد امکان ترک آن وجود نخواهد داشت.

7. دستکاری‌ها و لمس‌ها:

ضروری است به کودک تفهیم شود درست نیست او بدن خود را دست کاری کند یا دیگران حق ندارند به بدن او دست بزنند. این وضع باید به تدریج و آرام و بدون هیچ‌گونه تهدیدی صورت گیرد. بلکه هر بار که سرگرم آن است باید به آرامی‌ او را از این امر باز داشت. با صمیمیت و دوستی دست او را می‌گیریم و می‌گوییم من دوست ندارم تو این کار را بکنی. البته بجاست که دست او را به اسباب بازی یا شیی مشغول دارند که به خود نپردازد. در معاشرت‌ها دختر و پسر، در سنین خردسالی نباید آن‌ها را از هم جدا کرد، ولی هنگامی‌که طفل به سنین تمیز رسید این جدایی لازم است.

مراقبت والدین در رابطه با خود

مراقبت‌هایی که والدین در زمینه تربیت جنسی قبل از بلوغ باید در رابطه با خود داشته باشند، متعددند. در واقع پدران و مادرانی که خواستار داشتن فرزند سالم در ابعاد مختلف جسمی، روانی و اجتماعی هستند، لازم است مراقبت‌هایی را در روابط خود لحاظ کنند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

۱. در مناسبات جنسی:

والدین لازم است مناسبات جنسی خود را از دید فرزندان خود اگر چه خردسال باشند دور و محفوظ نگه دارند.

۲. در خواب و استراحت:

در سنین تمیز (حدود ۶ سالگی) بهتر است اتاق کودکان از پدر و مادر جدا باشد، ولی به گونه‌ای که دور از دسترس والدین نباشد. به عنوان مثال مصلحت نیست والدین در یک طبقه منزل و کودکان در طبقه دیگر آن باشند. محل خواب آن‌ها باید طوری باشد که والدین با شنیدن صدای آن‌ها بتوانند خود را به بالای سرشان برسانند. بچه‌ها هم حق ندارند بدون اجازه وارد اتاق خواب والدین شوند. از‌‌ همان خردسالی باید آنان را عادت داد که هنگام ورود به اتاق پدر و مادر در بزنند و اجازه بگیرند.

۳. در شوخی‌ها و مزاح‌ها:

در شوخی‌ها در حضور کودکان باید نکات و ضوابط اخلاقی رعایت شود. نباید تصور شود که کودکان خردسال از نوع روابط و مفاهیم مزاح‌ها و شوخی‌ها سر در نمی‌آورند، ‌ آن‌ها گاهی اطلاعات ناقصی از این طریق به دست می‌آورند که می‌تواند باعث آسیب‌ها و احیانا بیداری نابهنگام جنسی‌شان شود.

۴. رعایت پوشش:

رعایت پوشش مناسب در نزد کودکان در خانه ضروری است. ‌راحتی در خانه به این مفهوم نیست که پدر و مادر نیاز به هیچ محدودیتی ندارند. آن‌ها برای اهل خانه باید مظهر حجب و حیا باشند.  ایجاد حجب و حیا در فرزندان جنبه جدی تربیت جنسی است و نباید آن را کوچک شمرد. حجب و حیا نه تنها در فرهنگ ما، بلکه در بسیاری از فرهنگ‌ها دیده می‌شود. «کوچتکف» نویسنده کتاب «روان‌شناسی تربیت جنسی» می‌گوید: «پرورش حیا در کودکان‌‌ همان تربیت صحیح احساس جنسی است» و «سایف» پزشک معروف روسی هم عقیده دارد: «حجب و حیا باقیمانده بربریت نیست، بلکه حاصل پر ارزش فرهنگ و تمدن است.»

۵. در تماشای فیلم:

پدر و مادر هنگام دیدن فیلم باید دقت کافی داشته باشند. والدین می‌دانند رسانه‌ها چه تاثیر مهمی ‌بر پرورش جنسیت فرزندان‌شان دارند. وسایل ارتباطی الکترونیکی و رسانه‌های جدید، اغلب، ارزش‌ها و اخلاقیات والدین را تایید نمی‌کنند؛ اما این واقعیت وجود دارد که رسانه‌ها در آموزش جنسی فرزندان ما نقش فعالی دارند. از میان رسانه‌های مختلف، تلویزیون - به ویژه شبکه‌های ماهواره‌ای - بیشترین تاثیر را در زندگی بچه‌ها می‌گذارد. بر اساس آمار رسمی این وسیله در بسیاری از خانه‌ها وجود دارد و صفحه آن چشم و ذهن بچه‌های ما را خیره و پر می‌کند و همواره در انتخاب‌های آن‌ها تاثیر می‌گذارد. تلویزیون هم می‌تواند دوستی جالب، هوشمند و سرگرم کننده باشد و هم دشمنی بسیار خشن که با پرده‌دری جنسی، چهره واقعی زندگی را دگرگون کند و ضد ارزش‌ها را ارزش قلمداد کند.

بسیاری از الگو‌ها و عقایدی که از این فیلم‌ها به ذهن کودکان نفوذ می‌کند، اخلاقی نیست. ممکن است فردی بزرگسال که می‌تواند حقیقت را از تخیل تمیز دهد، با دیدن صحنه‌ای آن را خیالی تشخیص دهد؛ اما همین صحنه می‌تواند کودک 10 ساله‌ای را گیج کند و بذر باورهایی را در ذهن او بپاشد و به روابط آینده او آسیب رساند.

بنابراین باید در تماشای فیلم‌های ویدئویی، حتی برنامه‌های رسانه‌های رسمی مراقب بود که محتوای آن برای سن فرزندان مناسب باشد.  برنامه‌هایی را که کودکان تماشا می‌کنند باید کنترل کرد و آن‌ها را با نگاه انتقادی دید.

منبع:bartarinha.ir