بازیهای کامپیوتری بچه ها را باهوش تر می کند؟

زمانی می گفتند انجام طولانی مدت بازی های کامپیوتری آنها را تنبل می کند. حالا نتیجه تحقیقات جدید نشان داده که به تقویت ذهن آن ها و هوشیاری مغزشان نیز کمک خواهد کرد.

 

 

 

عصر ارتباط: زمانی می گفتند انجام طولانی مدت بازی های کامپیوتری آنها را تنبل می کند. حالا نتیجه تحقیقات جدید نشان داده که انجام بازی های کامپیوتری نه تنها کودکان را تنبل نمی کند، بلکه به تقویت ذهن آن ها و هوشیاری مغزشان نیز کمک خواهد کرد. براساس نتایج منتشر شده توسط محققان دانشکده ملی علوم ایالات متحده، انجام بازی های اکشن پرسرعت همراه با عکس العمل های سریع، می تواند بر روی قدرت یادگیری فرد اثر مثبت بگذارد.

افرادی که بازی هایی مانند "Call Of Duty” را انجام می دهند، در انجام چند کار همزمان از اطرافیان خود بهتر هستند. همچنین این افراد قوه تخیل بالایی دارند و می توانند اجسام را بهتر و از زاویه دید متفاوت تری نسبت به کسانی که بازی های کامپیوتری را انجام نمی دهند، در ذهن خودم جسم کنند. دکتر دافنی باولیر، محقق و متخصص علوم شناختی و مغز در 2 دانشگاه راچستر و ژنو، اعلام کرده که این افراد حتی دیدگاه بهتری نسبت به موضوعات دارند.

اما این موضوع چگونه ممکن است؟ او در پاسخ به این سوال پاسخ می دهد ذهن ما همیشه در حال پیش بینی وقایع است. هنگامی که با کسی در حال صحبت، رانندگی و حتی در حال انجام یک عمل جراحی هستیم، ذهن به دنبال پیش بینی وقایع است.

وی در ادامه می افزاید: برای هوشیار ساختن این توانایی مغزی، ذهن به صورت خودکار در حال مدل سازی از دنیای اطراف ماست. هرچقدر این مدل سازی بهتر انجام شود، عملکرد مغز بهتر خواهدبود. با تحقیقات انجام شده، حال ما به این نتیجه رسیده ایم که بازی های اکشن کامپیوتری درواقع موجب پرورش این عمل ذهنی می شوند.

روند تحقیق به این صورت انجام شده است که دکتر باولیر به 2 گروه از دانشجویان برای پنجاه ساعت انجام بازی طی 9 هفته مقداری پول پرداخت کرد.

طبق گزارش ها، یکی از گروه ها به انجام بازی های اکشنی مانند "Call Of Duty” و Unreal Tournament 2004” پرداختند و گروه دیگر برای بازی های ساده تر و غیراکشن مانند "The Sims 2” و "Restaurant Empire”  انتخاب شدند.

اصول تحقیق بر پایه این بود که بازیکنان بازی های اکشن، با چه سرعتی قادر به ساخت مدل ها در ذهن خود هستند و میزان اختلاف آن ها با گروهی که بازی های آرام تری انجام می دهند چقدر است. در کمال تعجب، گرول اول نه تنها قادر به تصویرسازی سریع تری بودند، بلکه می توانستند در حین انجام یک فعالیت غیرمرتبط نیز این کار را انجام دهند.

در ابتدای مرحله شروع یادگیری، بازیکنان بازی های اکشن از گروه دیگر غیرقابل تشخیص بودند. اما در عوض، آنها راهکارهای بهتری برای حل مسایل ارایه دادند و منحنی یادگیری شان بسیار سریع تر از گروه دوم رو به بالا رفت. بعد از اتمام آزمایش، محققان متوجه شدند که بازیکنان بازی های اکشن، قابلیت جدید را که به دست آورده بودند به سرعت از دست نداده و فراموش نکرده اند. یک سال بعد، دوباره آزمون هایی از آنها گرفته شد و نتایج تقریبا با سال پیش برابری می کرد.

اما چگونه چنین چیزی امکان پذیر است؟

مغز یک سلول عصبی تنها نیست، بلکه متشکل از شبکه ای از سلول های عصبی است که اجزای آن با یکدیگر تعامل دارند. در هنگام انجام آزمون، این سلول ها رابط های خود را به نحوی تغییر می دهند که بتوانند خود را با محیط آزمون تطبیق دهند. در این شراط این سلول ها درک می کنند که چه چیزی در انجام آزمون مهم تر است و چه عواملی موجب گمراهی و از بین بردن تمرکز می شود و مغز می تواند از وقوع آنها جلوگیری کند.

تمامی این اعمال با انجام بازی های اکشن شبیه سازی می شود و مغز، خود را با آنها تمرین می دهد. شبیه سازی ها شاید در ظاهر مشخص نباشد اما با انجام آزمون ها در گذر زمان، این قابلیت در افراد به خوبی نمایش داده خواهدشد. امروزه بازی های کامپیوتری بخشی جدانشدنی از زندگی روزمره کودکان هستند و نمی توان به راحتی از آنها چشم پوشی کرد. درست است که نتایج تحقیقات به نفع فرزندانمان تمام شده، اما این امر نباید بهانه ای برای انجام ندادن تکالیف و دلیلی برای نشستن های طولانی رو به روی صفحه نمایش کامپیوتر باشد.

همه ما می دانیم کودکی که ساعت های طولانی به انجام بازی های کامپیوتری می پردازد، کمتر وقت رسیدن به تکالیف خود را دارد و در مدرسه نیز به همین علت ممکن است با مشکل مواجه شود. بهتر است با کنترل درست فرزندان و در اختیار گذاشتن زمان مناسب و مقرر برای انجام بازی های کامپیوتری، به شکوفایی استعدادهای فرزندانمان کمک کنیم. 

بازیهای کامپیوتری را می توان کنترل کرد!!

بسیاری از متخصصین معتقدند که بهتر است کودکان زیر ۳ سال اصلا با کامپیوتر و بازیهای ویدیویی آشنا نشوند و تا آنجا که ممکن است با اسباب بازی های قابل لمس و واقعی مثل لگو و خانه سازی و ... سرگرم شوند.

بعبارت دیگر اسباب بازیهای انتزاعی برای این سن مناسب نیست . اما اگر کودک زیر ۵ سال شما قبلا دسترسی به این بازیها پیدا کرده است و این امر بعنوان عادتی برای او در امده است ، باید هم اکنون به فکر شروع قانون و تعیین حدود برای بکارگیری این بازی ها باشید .

ابتداد باید فهمید که چقدر او بازی کامپیوتری انجام می دهد و در بقیه زمان آزادش چه کارهایی می کند .

اغلب متخصصان رشد کودک پیشنهاد می کنند که مجموع زمان استفاده از صفحه نمایشگر _ که شامل صفحه تلویزیون ، تماشای فیلم ویدیو و کارتون ، جستو جو در اینترنت ( برای کودکان بزرگتر ) و بازیهای ویدیوئی می شود _ باید بین یک ساعت تا حداکثر دو ساعت در روز تعیین شود .

اگر کودک شما ۴۵ دقیقه در روز ، بازی کامپیوتری دارد و بعد یک برنامه تلویزیونی می بیند و مدتی را هم مشغول فعالیت فیزیکی و جست و خیز است ، عملا جای نگرانی نیست . ولی اگر ساعت ها جلوی کامصیوتر باشد و به دسته بازی بچسبد ، یعنی بیش از حد مشغول بازی کامپیوتری است .

این چند پیشنهاد را برای به کنترل درآوردن مدت بازی کامپیوتری او طرح می کنیم

قبل از ارائه بازی کامپیوتری یک محدودیت زمانی مشخص را به کودک اطلاع دهید . برای کودکان در این محدوده سنی می توانید از ساعتهای زمان دار که معمولا در آشپزخانه ها بکار می رود ، استفاده کنید . مثلا به او بگویید تا این ساعت زنگ بزند می توانی بازی کنی و عدد آن را برای مثال روی ۳۰ دقیقه قرار دهید . وقت بازی که به سر آمد اگر کودک به قانون اهمیت داد او را تشویق کنید و برای تمام کردن بموقع بازی پاداش دهید .ولی اگر زمان را ندیده گرفت یا برای زمان بیشتری وارد چانه زنی شد ، به آرامی قوانین بازی را به او توضیح دهید . اگر مخالفت ادامه داشت می توانید بازی با کامپیوتر را به عنوام نتیجه قانون شکنی ، برای مدت محددی متوقف کنید ، مثلا زمان بازی فردای کودک را بگیرید.

برای این اعتراص کودک که " الان من وسط بازی ام . اینجا جای خیلی حساس بازی است و .. " راه حلی بیندیشید . اعلب بازیه های کامپیوتری ، قابلیت ذخیره سازی بازی را دارند . بنابراین ، بدون خراب شدن بازی، کودک قادر است وسط بازی هم، همه چیز را دست نخورده برای نوبت بعدی ذخیره کند . شاید لازم باشد که این ذخیره سازی را به او یاد بدهید.

چند سرگرمی دیگر برای وقتی که "زمان بازی تمام شده است " برای کودک در نظر بگیرید . مثل کمک در آشپزی به مامام یا کتاب خواندن با بابا یا مامان ، نقاشی کشیدن و ...این کار به انحراف توجه او از ابزی کمک می کند و راحت تر دست از کامپیوتر می کشد.

به او بگویید قبل از بازی کامپیوتری باید همه کارهایش مثل جمع کردن اتاق و اسباب بازیهایش را انجام داده باشد . یا مثلا قبل از برنامه تلویزیون مورد علاقه باید این کارها انجام شده باشد.

از قرار دادن کامپیوتر در اتاق کودک و هرجائی که او بتواند دور از چشم شما به بازی مشغول شود ، خودداری کنید . بطور کلی بهتر است که کامپیوتر در محلی که جنبه عمومی تر دارد مثل اتاق نشمین قرار داده شود و جلوی آن نیز امکان نشستن برای دو تا سه نفر فراهم آید تا هم کاربرد این وسیله زیر نظر باشد و هم بعنوان یک وسیله، به اجتماعی شدن کودک کمک کند.

عده ای معتقدند که کامپیوتر باعث ایزوله شدن کاربر و ایجاد بیماریهایی مثل چاقی و تغییر یافت اسکلت بدن ( قوز، انحراف مهره های ستون فقرات و ... ) می شود و البته چنبه های مثبت به کارگیری کامپیوتر در آموزش کودکان نیز غیرقابل انکار است : مواردی مثل دیکته، ریاضی و درک متون و خیلی از مهارتهای دیگر . همچنین تقویت مهارت حرکتی ظریف کودکان و سرعت عمل آنها با این بازیها عملی است . اما چراغ خطر مهم این است که کامپیوتر جای روابط اجتماعی کودک را بگیرید و کودک به جای پیدا کردن دوست با این وسیله ارتباط برقرار کنند که این حالت حتی در کودکان فربیک هم به مراتب تقویت می شود و عملا کودک در یک حلقه معیوب قرار می گیرد.